τους το έλεγα και όταν ήμουν παιδί οτι "δεν θέλω να γίνω σαν και εσάς" και μεγαλώνοντας το ένιωθα ακόμα περισσότερο... μου ήταν πολύ λίγο αυτό που έβλεπα και ζούσα και ας ήταν για τους περισσότερους μια καλή οικογενειακή ζωή... μου φαινόταν πολύ μηχανική ή ρομποτίστικη όμως... υπήρχε μια φαινομενική ευτυχία που εμένα μου βρομούσε συμβιβασμούς... υπάρχει όμως μια άλλη αλήθεια μέσα μου και υπήρχε από πάντα όσο και αν την αγνόησα κατά καιρούς που τώρα είμαι αποφασισμένη να τη βρω... βαρέθηκα να κάνω πίσω και βαρέθηκα να κλαίγομαι σε μένα... αναλαμβάνω την ευθύνη μου όπως ποτέ δεν έκανα μέχρι τώρα ουσιαστικά για την ζωή μου και προχωράω παραπάνω!!Vaso έγραψε:ίσα ίσα το αντίθετο πιστεύω Εφούλα...΄Οτι μας δίδαξαν τι να μην γίνουμε, με το δικό τους παράδειγμα...Τι άλλο να θέλουμε?Δεν τον μάθαμε από τους γονείς μας
συνήθως ο άνθρωπος χρειάζεται παραδείγματα για να γίνει "καλυτερος" και αγνοεί τα παραδείγματα που τον έμαθαν να είναι ο "χειρότερος"...
![]()
![]()
"όταν στέκεσαι, να στέκεσαι, όταν κινείσαι, να κινείσαι. Οτι και αν κάνεις μην αμφιταλαντεύεσαι"
