Βασούλα έγραψε:και έρχονται στην ζωή μας, εκείνες οι μεγάλες αγάπες!
που γίνονται μεμιάς Ουρανός να κρεμάσουμε τις ελπίδες μας και Γη για να ριζώσουν τα όνειρά μας...
και πριν προλάβουμε να "εξημερώσουμε" τις αδυναμίες μας, γινόμαστε δύο μισά που αγωνίζονται να γίνουν ένα...
έτσι μάθαμε...
ότι η μεγάλη αγάπη ενώνει δύο μισά σε ένα...
και το αποδεχτήκαμε αμαχητί...
και όταν χάσαμε τον άλλον, νιώσαμε τάχα μισοί...
Μα τι λογική έχει αυτό?
αφού μισοί είμαστε έτσι κι αλλιώς...
Μόνοι μας το αποδεχτήκαμε αυτό, χωρίς καν να το αμφισβητήσουμε...
έτσι, όταν χωρίζουμε από το άλλο "μισό" νιώθουμε στεγνοί από αγάπη...
Μα τι λογική έχει αυτό?
που ακούστηκε μισή αγάπη?
Γιατί τι άλλο δώσαμε στον άλλον? Τι μας έδωσε εκείνος, εκτός από το μισό του?
Νομίζω ότι τελικά παίζουμε με τις λέξεις, γιατί δεν μπορούμε να τις ερμηνεύσουμε με ωριμότητα...
όλα τα "μισά" μοιάζουν μεταξύ τους, ακριβώς γιατί είναι "μισά"...
για να μιλήσουμε για μεγάλες αγάπες, νομίζω ότι χρειάζεται να θυμηθούμε τι σημαίνει "μεγάλος"....
Ο "μεγάλος" Ανθρωπος δεν ονειρεύεται ποτέ μια μικρή ζωή...
Δεν ελπίζει στο "μισό" του άλλου για να τον ολοκληρώσει, αλλά θυμάται πάντα το δικό του "ολόκληρο" και τότε προσφέρει και παραδίδεται χωρίς φόβο...
Πάντα σκέφτομαι ότι οι μεγάλες αγάπες είναι μια αυταπάτη, γιατί με το "μισό" μας δεν προλαβαίνουμε καν να νιώσουμε τον άλλον στην Ψυχή του
Αυτό προϋποθέτει να έχουμε εκείνη την κατάσταση συνείδησης που αθωώνει τα «μισά» όλων των ανθρώπων
Και θυμάμαι το απόσπασμα από τον «Μικρό Πρίγκιπα» που αναφέρεται στον τρόπο που μπορούν να «εξημερωθούν» οι ελλείψεις μας, ώστε να νιώσουμε την μοναδικότητα του Ερωτα
Νομίζω ότι όλοι οι άνθρωποι δεν είναι μοναδικοί για κανέναν, γιατί δεν είναι μοναδικοί για τον Εαυτό τους πρώτα
Πως γίνεται λοιπόν να μιλάμε για μεγάλες αγάπες, να θυμόμαστε και να πονάμε για έναν άλλον, αν δεν έχουμε προλάβει να φέρουμε τον άλλον μέσα μας σαν «μοναδικό»? ΄Ολοι μοιάζουν
όλα είναι τόσο ίδια, που οι μεγάλες αγάπες είναι μόνο για τα «μπάζα», ενόσω χτίζουμε μέσα μας τις διαφορές μας σε «μισά»
ψάχνω για φίλους είπε ο Μικρός Πρίγκιπας...Τι σημαίνει "εξημερώνω"?
Είναι κάτι πολύ ξεχαμένο, είπε η αλεπού...Σημαίνει "δημιουργώ δεσμούς"
Δημιουργώ δεσμούς
Ακριβώς, είπε η αλεπού..Για μένα δεν είσαι ακομα παρά ένα αγοράκι, όμοιο εντελώς με εκατό χιλιάδες άλλα αγοράκια. Και δεν έχω ανάγκη από εσένα...Αλλά ούτε εσύ έχεις ανάγκη από εμένα. Δεν είμαι για σένα παρά μία αλεπού, όμοια με εκατό άλλες αλεπούδες.
Ομως αν με εξημερώσεις, θα έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον.
Θα είσαι για μένα μοναδικός στον κόσμο...Και θα είμαι για σένα μοναδική στον κόσμο...
Αν θέλεις...εξημέρωσέ με, είπε η αλεπού.
Το θέλω πολύ, απάντησε ο Μικρός Πρίγκιπας, αλλά δεν έχω πολύ χρόνό. Εχω να ανακαλύψω φίλους και να γνωρίσω πολλά πράγματα.
Γνωρίζει κανείς μόνο τα πράγματα που εξημερώνει, είπε η αλεπού.
Οι άνθρωποι δεν έχουν πια τον χρόνο να γνωρίσουν τίποτα.
Αγοράζουν πράγματα έτοιμα στους εμπόρους. Αλλά καθώς δεν υπάρχουν έμποροι φίλων, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους
"Μικρός Πρίγκιπας"
Δεν αγαπάμε πολύ γρήγορα βρε παιδιά? Δεν βρίσκουμε χρόνο να γνωρίσουμε τον Εαυτό μας και αυτό μας κάνει να θεωρούμε ότι γνωρίζουμε και τον άλλον, επειδή απλά κοιμηθήκαμε μαζί του
Μα στην ουσία δεν ενώσαμε την Ψυχή μας, αλλά ίσως τους εφιάλτες μας
Το να έχεις ανάγκη κάποιον, προκύπτει από την αναγκαιότητα της ολοκλήρωσης
΄Ότι σου λείπει εσένα, το θεωρείς «μεγάλο» στον άλλον, έτσι ώστε να μην μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτόν και να πονάς όταν τον χάνεις, γιατί απλά δεν θέλεις να δεις την απώλεια του Εαυτού σου
Η Ψυχή μας όμως γνωρίζει τι την ολοκληρώνει και επιλέγει αν της επιτρέψουμε, εκείνον τον έρωτα που δεν χρειάζεται «μισά» για να προκύψει μέσα στον θεό
Το «ολόκληρο» αγκαλιάζει και φροντίζει όποιο «μισό» βρεθεί απέναντί του, έτσι ώστε να αντιληφθεί ότι η έλλειψη του δεν αφορά παρά το ίδιο
Εσείς πως νιώθετε τις μεγάλες αγάπες?
καλημέρα φιλαράκια!
