Αν ο στόχος της Ζωής είναι να αποφύγουμε τους δαίμονες μέσα από το καλό, ας νιώσουμε για ποιανού καλό ενδιαφερόμαστε, και σε ποιόν αφήνουμε το κακό!
Συνειδητός Θοδωρής: ενδιαφέρομαι για το καλό όλου του κόσμου και την θεραπεία όλων, για να γίνει όλη η ανθρωπότητα μία μεγάλη αγκαλιά Αγάπης και Φωτός.
Υποσυνείδητος Θοδωρής: ενδιαφέρομαι για το δικό μου καλό και μόνο, τα δαιμόνια να πάνε σε όλους τους άλλους που να πάνε να πνηγούνε, να φτάσω να γίνω σουπερντούπερ και να βγάλω κοροϊδευτικά την γλώσσα σε όλους, λέγοντας "καλά να πάθετε" και "κοιτάχτε τί κατάφερα" και άλλα τέτοια.
Ώρες ώρες πιάνω τον εαυτό μου να προσπαθεί να "είναι το καλό παιδί", αποσιωπώντας επιδέξια οτιδήποτε θα τσαλακώσει την εικόνα αυτή. Αλλά πλέον αποφάσισα να αποδεχθώ οτιδήποτε "αποκρουστικό" και "άσχημο" σκάει μύτη από το υπόγειο, και να επιτρέψω στον εαυτό μου να το παραδεχθεί, όσο και εάν αυτό με κάνει να αντιδρώ και να λέω "μα όχι, εγώ δεν είμαι έτσι, εγώ είμαι καλούλης και γλυκούλης", για να μπορέσω να βρω τις αιτίες του και να το θεραπεύσω...
Αλλιώς, τι σκατά θεραπεία κάνουμε...
