Συνήθως στον <<πνευματικό κόσμο>> οι περισσότεροι δυστυχώς είναι αλαζόνες.
Μπορεί να ασχολούνται με δεκάδες συστήματα, αλλά ποιος είναι ο σκοπός να τα πάρουν? Τι είναι αυτό που ωθεί κάποιον να γεμίσει με μυήσεις και σεμινάρια και μέσα σε 2-3 χρόνια να έχει γίνει δάσκαλος σε τόσα πράγματα? Ο οποίος τίτλος πλέον είναι για γέλια. Και αυτό γιατί σχεδόν κανείς δεν ξέρει τι στην πραγματικότητα σημαίνει αλλά και γιατί στην εποχή που διανύουμε δεν υπάρχει αυτός ο όρος πλέον...
Σήμερα είμαστε μέσα σε ένα λεωφορείο με προορισμό την πηγή, όλοι μαζί, κάποιος το πίρε νωρίτερα, κάποιος ανέβηκε μετά, αλλά όλοι στο ίδιο είμαστε και ο οδηγός είναι η καρδιά μας. Συν-δημιουργούμε και συν-ταξιδεύουμε.
Όταν κάποιος σκοντάψει και πέσει πάμε και του δίνουμε το χέρι να σηκωθεί. Αυτός που δίνει το χέρι του για βοήθα δεν είναι δάσκαλος στο περπάτημα, είναι αυτός που σου προσέφερε βοήθεια όταν την χρειάστηκες. Αυτό συμβαίνει και στο <<πνευματικό>> κομμάτι σήμερα.
Να μην τα πολυλογώ, αυτό το οποίο θέλω να καταλήξω είναι ότι η ένωση με τον ανώτερο εαυτό μας, με το θειο, δεν έρχεται μέσα από 100 σεμινάρια, επικοινωνίες και διαβάζοντας βιβλία. Έρχεται μέσα από εσωτερική εργασία, αγνή πρόθεση και αγάπη.
Ξανά βάζω κάτι σοφό που είπε ο Οσσο... -Η γνώση είναι ζωντανή μόνο όταν τη γνωρίζεις εσύ ο ίδιος, όταν είναι άμεση εμπειρία. Όταν όμως την ξέρεις από τους άλλους, δεν είναι ζωντανή εμπειρία, δεν είναι γνώση, είναι απλώς μνήμη.-
Η περισσότερη χρησιμοποιούν τον κατώτερο νου, αυτός είναι που τους ωθεί να πάρουν 100 σεμινάρια είτε για να το κάνουν επάγγελμα είτε για να νιώθουν πρωτοπόροι μέσα στο σύνολο. Ο ανώτερος νους όμως δεν χρειάζεται τα σεμινάρια, τουλάχιστον όχι με αυτήν την ταχύτητα. Ο ανώτερος νους γεννιέται μέσα από τα υγιή συναισθήματα και την υγιή σκέψη. Πράγμα το οποίο γίνεται μόνο όταν θα κοιτάξεις πραγματικά μέσα σου. Όταν σε αγαπήσεις.
Με όλα αυτά θέλω να πω ότι κάπου ξέφυγαν τα πράγματα από την φυσική ροη και απέκτησαν την ροη που το Εγώ Θέλω. Όχι την ροη του Εγώ Είμαι. Αν και τελευταία μου ακούγεται καλύτερα το Εμείς Είμαστε...
Να μην τα πολυλογώ, αυτό το οποίο θέλω να καταλήξω είναι ότι η ένωση με τον ανώτερο εαυτό μας, με το θειο, δεν έρχεται μέσα από 100 σεμινάρια, επικοινωνίες και διαβάζοντας βιβλία. Έρχεται μέσα από εσωτερική εργασία, αγνή πρόθεση και αγάπη.
Ξανά βάζω κάτι σοφό που είπε ο Οσσο... -Η γνώση είναι ζωντανή μόνο όταν τη γνωρίζεις εσύ ο ίδιος, όταν είναι άμεση εμπειρία. Όταν όμως την ξέρεις από τους άλλους, δεν είναι ζωντανή εμπειρία, δεν είναι γνώση, είναι απλώς μνήμη.-
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή
Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου