Όλα συντελούνται εδώ και τώρα...

[Vasoula]

Δεν έχω ζήσει κανέναν "άγιο" από κοντά για να ξέρω...
Αυτά που μας διηγούνται, απλά δεν τα πολυπιστεύω...

Εργάτης είναι όποιος εκδηλώνει τον θεϊκό Εαυτό του...Γιατί μέσα σ'αυτόν συμπεριλαμβάνεται η αγνότητα της θεότητας...Και επίσης η γνώση...

΄Οπως έχω ξαναπεί, η καλοσύνη δεν είναι η διαδρομή προς την επιστροφή...Γιατί κι αυτή, χωρίς ένωση με το πνεύμα, έχει όρια!!!

[Skapaneas]

Ο Ιησους Χριστος δεν ειναι Αγιος;

Δεν Τον ζεις καθημερινα;

Δεν ειναι το Υποδειγμα του Εργατη της Θεοτητας;

[Vasoula]

Ναι και αυτός μου τα έμαθε αυτά!!

[Skapaneas]

Ναι και αυτός μου τα έμαθε αυτά!!

Τοτε γιατι λες οτι δεν εχεις ζησει απο κοντα καποιον αγιο;

Αρα "εργατης" και "αγιος" δεν εχουν ουσιαστικα καμια διαφορα...

Ο,τι "αντιρρησεις" εχεις, πες τες εδω στο φυσικο κοσμο...

Διοτι: "εν τω αδη ουκ εστι μετανοια"

[Vasoula]

"Αγιος" έχει άλλες αναφορές στον φυσικό κόσμο...
Η εκκλησία ονομάζει "άγιο" όποιον θέλει...

εγώ ονομάζω "άγιο" όποιον "γνωρίζει"!!!

΄Αρα δεν μπορώ να δηλώσω τίποτα, γιατί είναι προσωπικές "κουβέντες" που δεν έχουν απήχηση σε όλους...και ίσως δεν κάνουν καλό!!!

Αυτό που όμως λέω είναι ότι χρειάζεται να "μειώσουμε" τις αποστάσεις από τους "άγιους" για να τους αντιληφθούμε...
Ο σεβασμός μας προς αυτούς δεν δηλώνεται με φόβο και δέος, αλλά με αγάπη και συνεργασία...

[nikos]

Αυτό, Σκαπανέα, σημαίνει, ότι ορισμένες ψυχές ολοκληρώνουν τον κυκλο εξέλιξης και δεν έρχονται πια στον φυσικό κόσμο, αλλά παραμένουν σε άλλα επίπεδα ύπαρξης και δρουν εκεί!!!

Αυτός είναι ο στόχος μας!!! Μην το ξεχνάμε...

Δρουν και ξανακατεβαίνοντας για να βοηθήσουν άλλους.

Στόχος δικός μου δεν είναι μόνο αυτός. Τι να το κάνεις άμα φτάνεις μόνος?

Ο σεβασμός μας προς αυτούς δεν δηλώνεται με φόβο και δέος, αλλά με αγάπη και συνεργασία...

Συμφωνώ απόλυτα

[Vasoula]

Τι να το κάνεις άμα φτάνεις μόνος?

:shock: :shock: Ti εννοείς Νίκο? Τι εννοείς με το μόνος?

Σαφώς "κατεβαίνεις" για να βοηθήσεις άλλους, αλλά το επίπεδο επίγνωσης πια δεν αλλάζει...΄Ερχεσαι ήδη αφυπνισμένος και δεν χρειάζεται να περάσεις την "υλική" διαδικασία...

Τα πεδία δράσης είναι πεδία δράσης, χωρίς να χάνεις την συνειδητότητα...όπου και αν "εργάζεσαι"...Αυτό μόνο εννοούσα.

[nikos]

Εννοώ πως μια "νίκη" δεν είναι νίκη αν δεν την κάνουμε όλοι. Ή αν η νίκη προϋποθέτει ηττημένο, τότε η επίτευξη ίσως είναι καλύτερη λέξη.
Η κοινωνία των ψυχών είναι ενωμένη και δεν υπάρχει για εμένα νόημα να πάμε μόνοι κάπου γιατί τότε δεν πάμε πουθενά ως σύνολο.
Δηλαδή αν κάποιος γίνει φως έχει υποχρέωση να γυρίσει για να βοηθήσει τους άλλους σε αυτό.
Με κατάλαβες τώρα?

[Vasoula]

χαχα, μάλλον υποψιάστηκα την απάντηση και την συμπλήρωσα...
Σαφώς συμφωνούμε όπως βλέπεις, αλλά με την "ειδική" διευκρίνηση.

[Vasoula]

Δεν γίνεται να έχουμε "ομαδική" εξέλιξη, δυστυχώς Νίκο..
Κάποιοι θα μείνουν, κάποιοι θα φύγουν, κάποιοι θα γυρίσουν ξανά...ώσπου να "τελειώσει" το πείραμα!!!
Απλά η εποχή είναι πιο "ανοιχτή" για νέες γνώσεις...

[nikos]

΄Ερχεσαι ήδη αφυπνισμένος και δεν χρειάζεται να περάσεις την "υλική" διαδικασία...

Χμμ.. μάλλον την ξεπερνάς πιο γρήγορα γιατί το να μην την περάσεις προϋποθέτει πως το σώμα σου δεν "κληρονομεί" ενέργειες από τους γονείς και το περιβάλλον.

Τα πεδία δράσης είναι πεδία δράσης, χωρίς να χάνεις την συνειδητότητα...όπου και αν "εργάζεσαι"...

Συμφωνώ

[nikos]

Κάποιοι θα μείνουν, κάποιοι θα φύγουν, κάποιοι θα γυρίσουν ξανά...ώσπου να "τελειώσει" το πείραμα

Μου αρέσει να έχω εισιτήριο απεριορίστων διαδρομών "πάνω κάτω" :lol: :lol: :lol:

Δεν γίνεται να έχουμε "ομαδική" εξέλιξη, δυστυχώς Νίκο

Δεν μιλάω για ταυτόχρονη ομαδική εξέλιξη. Τουλάχιστον να μην είναι το μπάχαλο που είναι τώρα. Ζούμε σε κρίσιμες και οριακές εποχές για τον πλανήτη :(

ώσπου να "τελειώσει" το πείραμα

και να ξαναρχίσει κάποτε, κάπου, αλλιώς....

[Vasoula]

Χμμ.. μάλλον την ξεπερνάς πιο γρήγορα

Ναι αυτό εννοούσα. ΄Οτι δεν χρειάζεται να περάσεις διαδικασία μέσα από χρονοβόρες οδυνηρές καταστάσεις στον φυσικό κόσμο.΄Οσο για τις "κληρονομικές" μνήμες υπάρχουν ειδικές διεργασίες που τις "καθαρίζουν", ώστε να συνδεθεί κανείς άμεσα με το πνεύμα του.

[Ichor]

Οι "αγιοι" δεν ειναι και αυτοι "εργατες";

Συμφωνώ και με τη Βάσω ότι οι "άγιοι" είναι δοσμένοι από την εκκλησία, - και συμπληρώνω - σύμφωνα με τον κοινό νου.

Κατά την προσωπική μου άποψη πάντα, ενσαρκώνονται ξανά και ξανά όπως όλοι μας.
Ονομάστηκαν "άγιοι" διότι στην τότε ενσάρκωσή τους, είτε μαρτύρησαν για την πίστη τους, είτε ανέβηκαν δονητικά, ώστε να καταφέρνουν θαύματα.
Η διαδικασία της ανάληψής τους όμως δεν σταμάτησε με το χρίσμα που πήραν από την εκκλησία.
Πολλοί είναι πάλι σε ενσάρκωση, ώστε να δουλέψουν κάποιο άλλο μάθημά τους.

Κάποιοι ενσαρκώνονται με επίγνωση του προορισμού τους και κάποιοι άλλοι ενσαρκώνονται σε λήθη.
Κάποιοι που έφτασαν στην ανάληψη και τη σύνδεση τελικά με το Ενα, εμφανίζονται ως διδάσκαλοι ή/και ως οδηγοί.

:idea: :idea:

[Vasoula]

:shock: :shock: :shock: :shock:

Πέννη

Ανάληψη...κάποια στιγμή οφείλω να σας μιλήσω πιο διεξοδικά γι' αυτήν...

"Αγιος" δεν είναι ακριβώς ο όρος που έχουμε μαθει μέσα από την θρησκεία μας, όπως π.χ. ο "Αγιος Κωνσταντίνος"....

Η ένωση με το Πνεύμα είναι η ολοκληρωτική εργασία μας, ειδικά αυτήν την εποχή. Και είναι πια η γνώση τόσο ευρεία, που είναι εφικτή.

Παλαιότερα, το παρατηρούμε και μέσα από τα βιβλία, η ένωση με τον Ανώτερο Εαυτό μας ήταν τόσο περίπλοκη και πολύπλοκη διαδικασία, που οι άνθρωποι ούτε καν προσπαθούσαν να "αναλυσουν" την έννοια.
Σήμερα, απομυθοποιήθηαν ορισμένοι όροι, όπως πχ. ο Θεός, οι δάσκαλοι, οι πνευματικές διαστάσεις, οι άγιοι...Είναι η Χριστική εποχή πια, που μας οδηγεί στην ελευθερία και την αποδέσμευση από το απόμακρο "θείο" και μας φέρνει κοντά στην θεότητα, σαν το κρυμμένο μέρος μας, που οφείλουμε να βρούμε μέσα μας.

Η διαδικασία της ανάληψης, της απόκτησης του "φωτεινού" σώματος, περνα μεσα από την γνωση του Εαυτού μας, σαν διεύρυνση της συνειδητότητας μας, ώστε να ζούμε εδώ στην γη σαν "θεϊκά" όντα, έτσι ακριβώς όπως είμασταν όταν "κατεβήκαμε". Και αυτό το επιτυγχάνουμε όταν οι αντίθετοι πόλοι "κουρνιάσουν" μέσα στην καρδιά μας ενωμένοι, όπως ακριβώς του "θεού", ενόσω είμαστε σε ενσάρκωση. Και φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι αποφεύγουμε την ζωή στον υλικό κοσμο που βρισκόμαστε. Σημαίνει ότι ζούμε σύμφωνα με τους όρους του Σύμπαντος και αυτούς που αυτό ορίζει για τον υλικό κόσμο με απόλυτη επίγνωσή τους.
Η εμπειρία της υλικής διάστασης έχει τελειώσει, όταν αυτό επιτευχθεί...Η επιστροφή μας, μετά, εδώ, είναι για τους λόγους που αναφέρει ο Νίκος...
Αυτή η εποχή που διανύουμε, δεν είναι για την ατομική εξέλιξη και για την "φώτιση" του ενός...Μέσα από την την ατομικοτητα, αναδύεται η ομαδικότητα και η συλλογική διεύρυνση των συνειδήσεων και έχουμε και αρκετή βοήθεια "από πάνω" για να το επιτύχουμε...