ΘΕΛΩ......!!!

[Giota2103]

Έλλη μου από την πρώτη στιγμή που διάβασα τα πόστ σου είναι σαν να ακούω εμένα....σαν να διαβάζω εμένα......

σε ευχαριστώ πολύ γιατί μου έχεις ενεργοποιήσει την σκέψη μου.......

δεν ξέρω κοριτσάκι εσύ αλλά εγώ νομίζω ότι μέχρι εδώ μπορώ να το φτάσω.....
από εδώ και πέρα όπως είπα και πιο πάνω δεν ξέρω τι να κάνω.....

χρειάζομαι βοήθεια μάλλον......

έχω την εντύπωση ότι θα την βρούμε!!!

[Vasoula]

ξέρω τι είναι λάθος.....ξέρω τι μου κάνω ......αλλά ΔΕΝ αλλάζει.....είναι εκεί και δεν φεύγει καλή μου.....

δηλαδή τι εννοείς να αλλάξει?

δηλαδή ο θυμός, πχ. να μην είναι θυμός, αλλά χαρά?

Εσύ μπορείς να μην είσαι "εγώ", αλλά Εαυτός? Μπορείς να το κάνεις έτσι απλά, χωρίς κατανόηση?

Μπορεί να παίζει ρόλο το εγώ μας?

Το "εγώ" είναι το ένα δέκατο του Εαυτού σου...΄Ομως δεν το γνωρίζεις...

΄Εχεις σαν χαρακτηριστικό τις αξίες ενός κοινωνικού ανθρώπου, αλλά σου λείπουν οι βαθύτερες, για να βιώσεις το είναι σου...

Ετσι είσαι απλά ο χαρακτήρας σου...

Ο χαρακτήρας που έμαθες σαν εαυτό...και έτσι παλεύεις με το "θεριό" με την πιο μικρή δυναμική του Εαυτού σου...Υπάρχει λες περίπτωση να νικήσεις?

Το σθένος είναι ένα όπλο, κορίτσια...
και όσο δεν το χρησιμοποιούμε, απλά α-σθενούμε!

[Giota2103]

μμμμμ ο θυμός.....

λοιπόν όταν καταλαβαίνω το τι φταίει ......το ξέρω γιατί είναι έτσι .....
το κατανοώ.....θυμώνω γι αυτό.....

και απλά με μισώ!!!
δεν έχω τι άλλο να κάνω.....

αυτό δεν πρέπει να μετατραπεί σε κάτι άλλο?.....πως θα χαθεί? που θα πάει?
δεν θα μπορούσε να μετατραπεί σε κάτι άλλο?

(συγγνώμη για τις απορίες μου....
προσπαθώ να καταλάβω....)

[ELLI]

[Το "εγώ" είναι το ένα δέκατο του Εαυτού σου...΄Ομως δεν το γνωρίζεις...
Το σθένος είναι ένα όπλο, κορίτσια...
και όσο δεν το χρησιμοποιούμε, απλά α-σθενούμε!

΄

Τόσο μικρό κι όμως τόσο θαυματουργό...
Θα το νικήσω όμως.Ευχαριστώ για το όπλο που μόλις έβαλες στα χέρια μας Βάσω.

Ελπίζω να είναι απλές οι οδηγίες χρήσης και να μπορέσω να το χρησιμοποιήσω άμμεσα

[Vasoula]

δεν θα μπορούσε να μετατραπεί σε κάτι άλλο?

το συναίσθημα να μετατραπεί?

ή η αντίληψή σου για τον Εαυτό σου?

δηλαδή θέλεις ξαφνικά και χωρίς κόπο να μετατρέψεις το πικρό σε γλυκό, χωρίς να βιώσεις την κλίμακα μεταξύ του πικρού και του γλυκού, που είναι η δυναμική της ανάπτυξης...

θέλεις να πας από το ένα άκρο, στο άλλο, χωρίς να μείνεις σε ενδιάμεσα στάδια αντίληψης...

μάλλον ζητάς ένα μαγικό ραβδάκι, και εγώ τέτοιου είδους "εργαλεία" δεν έχω να σου προτείνω...

Δεν υπάρχει στην ζωή μας μόνο το ένα ή μόνο το άλλο...

υπάρχει ο Εαυτός μας που αναπτύσσεται και δοκιμάζει την κλίμακα της αγάπης, ξεκινώντας από την πιο χαμηλή του δόνηση, που είναι ο φόβος!

[Giota2103]

την διαδρομή δεν ξέρω......από που να πάω??
τον δρόμο ψάχνω Βάσω μου.......δεν το θέλω το ραβδάκι......δεν είναι του χαρακτήρα μου.......

[ELLI]

το συναίσθημα να μετατραπεί?

ή η αντίληψή σου για τον Εαυτό σου?

δηλαδή θέλεις ξαφνικά και χωρίς κόπο να μετατρέψεις το πικρό σε γλυκό, χωρίς να βιώσεις την κλίμακα μεταξύ του πικρού και του γλυκού, που είναι η δυναμική της ανάπτυξης...

θέλεις να πας από το ένα άκρο, στο άλλο, χωρίς να μείνεις σε ενδιάμεσα στάδια αντίληψης...

μάλλον ζητάς ένα μαγικό ραβδάκι, και εγώ τέτοιου είδους "εργαλεία" δεν έχω να σου προτείνω...

Δεν υπάρχει στην ζωή μας μόνο το ένα ή μόνο το άλλο...

υπάρχει ο Εαυτός μας που αναπτύσσεται και δοκιμάζει την κλίμακα της αγάπης, ξεκινώντας από την πιο χαμηλή του δόνηση, που είναι ο φόβος!

Μάλλον δεν εκφράστηκα σωστα.Και βέβαια δεν ζητάω μαγικό ραβδάκι.Δεν ζητάω την εύκολη και γρήγορη λύση.Ξέρω ότι δεν υπάρχει.Ξέρωότι βήμα-βήμα κανεις προόδους.

Θέλω να αναπτύξω τον Εαυτό μου και να δοκιμάσω την κλίμακα της αγάπης.Και ναι Βάσω μόλις πριν λίγο καιρό ανακάλυψα τον φόβο και δεν σου κρύβω ότι μου είναι΄τόσο επώδυνο που θα ήθελα να φυγει γρήγορα.[/b]

[Giota2103]

πολύ επώδυνο.....
και γι αυτό θέλουμε όλοι να φύγει γρήγορα......

[Vasoula]

τι έχεις κάνει μέχρι τώρα για να βρεις τον δρόμο Γιώτα μου?
Τον δρόμο της ανάπτυξής σου, εννοώ...

δεν είναι του χαρακτήρα μου.......

Γιώτα δεν σε μαλλώνω, παρ' όλο που μπορεί να φαίνεται έτσι!

Δεν μου είναι ξένα αυτά που ρωτάς, γιατί κι εγώ τα ρώταγα...κι εγώ ασθένησα...

Και ξέρεις γιατί? Γιατί πρόβαλα πάντα τον χαρακτήρα μου...

σέβομαι την κατάσταση που βιώνεις και θα ήθελα να γνωρίζεις ότι η αλήθεια μερικές φορές αναγνωρίζεται μόνο σαν κριτική, γιατί έτσι έχουμε μάθει να δεχόμαστε βοήθεια...

Δεν έχει όμως σχέση με μένα, ούτε με την ποιότητα της βοήθειας που χρειάζεσαι...

Απλά το διευκρινίζω, γιατί και σε κάποιο άλλο ποστ πάλι αυτό το αίσθημα μου δημιούργησες...

[Giota2103]

όχι όχι !!! το ξέρω ότι δεν είναι μάλωμα!!!!

ΤΟ ΝΙΩΘΩ....

(ίσως γράφω λίγο παραπονιάρικα....... )

με συγχωρείς πολύ αν σου δημιουργώ αυτή την εντύπωση.......δεν το ήθελα.....

έχω καταλάβει το πως απαντάς και καταλαβαίνω ότι το κάνεις με αγάπη.......

[Giota2103]

ενεργοποιούμαι Βάσω μου......
και μου αρέσει τόσο πολύ......
χαίρομαι.....

[Vasoula]

ξέρω ότι πολλές φορές είναι σκληρό, Γιώτα μου, να αναγνωρίζεις τι έκανες ή τι δεν έκανες και έφτασες τον εαυτό σου σε αδιέξοδο!

όμως το "αδιέξοδο" δεν είναι παρά μια πλασματική κατάσταση αξιών, που μας επιβλήθηκε και σφράγισε την πύλη του ΑΓΑΘΟΥ μέσα μας!

Μερικές φορές για τους ανθρώπους, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το να στέκονται μπροστά σ' αυτήν την πύλη και να μην την βλέπουν, ή κι αν την βλέπουν να φοβούνται να την ανοίξουν...

Αυτή η δύναμη που χρειάζεται για να προχωρήσεις, μπορεί να προκύψει μόνο από την αλήθεια της ίδιας της αναζήτησης....

[Giota2103]

δύναμη , αναζήτηση......

[Vasoula]

Θέλω να αναπτύξω τον Εαυτό μου και να δοκιμάσω την κλίμακα της αγάπης.Και ναι Βάσω μόλις πριν λίγο καιρό ανακάλυψα τον φόβο και δεν σου κρύβω ότι μου είναι΄τόσο επώδυνο που θα ήθελα να φυγει γρήγορα.

δεν είναι επώδυνος ο φόβος...Είναι επώδυνη η κατάσταση που τον βιώνεις, γιατί διαπιστώνεις ότι μέσα σ' αυτήν δεν υπάρχει αγάπη...Και σε πιάνει πανικός!

΄Ομως είναι η αρχή μας! Το να μην φοβάσαι δεν είναι μια κατάσταση ελέγχου, γιατί το μόνο που μπορείς να ελέγξεις τελικά είναι η ίδια η αγάπη...

δύναμη , αναζήτηση

και αρχίζει η ευθεία να αποκτά βάθος...

η ευθεία της ζωής που έχει μάθει να επιβάλλεται σαν τέτοια,
αποκτά όγκο και περιεχόμενο...

αρχίζει η επίκριση να μεταβάλλεται σε διάκριση...

Η κατανόηση, η αγάπη, η συμπάθεια για αυτό που νόμιζες ότι σε προστατεύει, γίνεται ανούσιο, όταν αναγνωρίζεις ότι ακροβατούσες μεταξύ αυτού που νόμιζες ότι σε προστατεύει και αυτού που πραγματικά σε προστατεύει...

Το να μην σέβεσαι τα συναισθήματά σου και τις βαθύτερες ανάγκες σου, να καταχωνιάζεις τα πρώτα και να αρνείσαι τις δεύτερες, θεωρώντας το προστασία της ευαισθησίας σου, σου αποδεικνύει καθημερινά ότι η ψυχή μας δυναμώνει μέσα στην αποδοχή και το θάρρος να βιώσουμε την αδυναμία μας! ΄Ετσι απλά, γιατί είναι υπέροχη η ζωή μας και γιατί τα δώρα της δεν έχουν κοινωνικές αξίες, αλλά είναι αυτονόητα, για όποιον μπορεί να τα λάβει...

[galazia_sfaira]

σου αποδεικνύει καθημερινά ότι η ψυχή μας δυναμώνει μέσα στην αποδοχή και το θάρρος να βιώσουμε την αδυναμία μας! ΄Ετσι απλά, γιατί είναι υπέροχη η ζωή μας και γιατί τα δώρα της δεν έχουν κοινωνικές αξίες, αλλά είναι αυτονόητα, για όποιον μπορεί να τα λάβει...

Aυτό είνα ΜΙΑ απάντηση για ΠΟΛΛΑ ερωτηματα! για όποιον μπορεί να λάβει