ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

[Ellaki]

ενδιαφέρουσες απόψεις και έντιμες νομίζω :lol:

[nondas]

Απορώ πότε θα δούμε στις κυβερνήσεις μας τέτοιους ανθρώπους με λόγο ,απόψεις, κύρος και γνώση του θέματος για το οποίο μιλούν. Τον θεωρώ εξαιρετικό επιστήμονα γιατί έχει λύση να προτείνει πέρα από την θεωρία.

Το θέμα είναι ποιος από τα τσακάλια της εξουσίας τον ακούει.

[Δωρουλα]

[ARTYADIS]

Κουράστηκα...

Αλλά δυστυχώς, ούτε αυτό το δικαίωμα έχουμε, ο πόλεμος τώρα αρχίζει!

[ARTYADIS]

Αριστοτέλους Πολιτικά : “Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες…”


«…Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες, αφ’ ενός για να συντηρείται με τα χρήματα τους η φρουρά του καθεστώτος, και αφ’ εταίρου για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές.
Σε αυτό το αποτέλεσμα αποβλέπει τόσο η επιβολή μεγάλων φόρων, η απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών, όσο και η κατασκευή μεγάλων έργων που εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά….»
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ

[Μπεττουλα]

το κοριτσάκι είναι απίστευτο!! γιατί αυτό το παιδί να μην έχει δικαίωμα ψήφου και να έχουν οι άθλιοι κυρ-Παντελήδες???

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

Βρέθηκε ο τρόπος για να βγούμε από την κρίση

Απίστευτο και όμως ελληνικό: Η εφορία κυνηγά τον Νικόλα Άσιμο

http://news247.gr/eidiseis/oikonomia/fo ... 24754.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[Evoula]

του έστειλε ειδοποίηση να τακτοποιήσει τις εκρεμμότητές του διότι "αν δεν έχει διακόψει τις εργασίες του ως ελεύθερου επαγγελματία, θα θεωρηθεί οτι άσκησε τη δραστηριότητά του και για το 2011 και θα πρέπει να καταβάλει το τέλος επιτηδευματία

ααααααααα........

Αν τον βρούνε να του δώσουν χαιρετίσματα από μένα!

Α, ρε Νικόλα... για άλλη μια φορά καταφέρνεις να δείξεις την βλακεία και την ανεπάρκειά τους, έστω και άθελά σου.

[ARTYADIS]

Οι τρίτεκνοι της Κορινθίας κατέθεσαν τα παιδιά τους στην εφορία!



Στο γραφείο της εφορίας όπου κατατίθενται τα τεκμήρια διαβίωσης, οι πινακίδες αυτοκινήτων και ότι άλλο αποτελεί τεκμήριο για το κράτος, οι τρίτεκνοι κατέθεσαν σήμερα… παιδιά! Και ειδικότερα εκείνα τα παιδιά που έχουν την ατυχία να είναι τα τρίτα της οικογένειας!

«Ήρθαμε να καταθέσουμε τα παιδιά μας ως τεκμήρια στην εφορία γιατί, σύμφωνα με το κράτος, το 3ο παιδί αποτελεί τεκμήριο διαβίωσης» θα πει η κα Γιώτα Κεφαλά, μέλος του συλλόγου Τριτέκνων Κορινθίας.

Oι τρίτεκνες οικογένειες βάλλονται, όπως άλλωστε και οι πολύτεκνες οικογένειες της χώρας, από τα φορολογικά μέτρα της μνημονιακής κυβέρνησης. Το αφορολόγητο των οικογενειών αυτών αυξήθηκε στις 12.500 ευρώ με αποτέλεσμα πολλές από αυτές -αν όχι όλες- να αδυνατούν πλέον να ανταποκριθούν ακόμα και στην διαβίωσή τους, πόσο δε μάλλον στην σωστή ανατροφή των παιδιών τους.

Τα πιτσιρίκια, ακόμα και μωρά στις αγκαλιές των γονιών τους πήγαν στην εφορία με τους γονείς τους κρατώντας πανό στα χέρια τους και έχοντας δεχτεί να κατατεθούν στην εφορία, σε μια ιδιότυπη διαμαρτυρία η οποία αποδεικνύει όμως και το οριακό σημείο της απόγνωσης στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία.

«Η φορολογική επιδρομή του κράτους μας οδηγεί να βλέπουμε τα παιδιά μας ως τεκμήρια και την ανατροφή τους ως πολυτέλεια. Οι Βουλευτές όμως έχουν φροντίσει για τους δικούς τους μισθούς και τα δικά τους παιδιά; Εμείς απ’ έξω θα μείνουμε; Όλοι ίσοι είμαστε απέναντι στο νόμο και δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να κλέψει το μέλλον των παιδιών μας.»

Ο Σύλλογος τριτέκνων Κορινθίας αριθμεί 660 μέλη ενεργά, με πολλά νεαρά ζευγάρια τα οποία σήμερα αδυνατούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των παιδιών τους. Αίτημα είναι να αυξηθεί το ποσό του αφορολόγητου προκειμένου οι οικογένειες που στηρίζουν το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας να ελαφρυνθούν και να ταΐσουν -γιατί εκεί καταντήσαμε- τα παιδιά τους.

«Είμαι καθηγήτρια στο 2ο Λύκειο Κορίνθου και μητέρα 3 παιδιών. Καθημερινά όμως καλούμαι να απαντήσω στα παιδιά που διδάσκω γιατί εκλέξαμε αυτούς που μας έφεραν ως εδώ τώρα. Έχουμε υποθηκεύσει το μέλλον των παιδιών μας, την εργασία τους, τις σπουδές τους. Έχουμε υποθηκεύσει τα όνειρά τους. Αυτά τα όνειρα, τους τα στερούν οι πολιτικοί που εμείς ψηφίσαμε» λέει η κυρία Σοφία Σκάζα.

Ο αναπληρωτής προϊστάμενος της Εφορίας Κορίνθου, “δέχτηκε την ιδιότυπη κατάθεση” δηλώνοντας αλληλέγγυος αφού και ο ίδιος είναι τρίτεκνος.

(Το θέμα στηρίχθηκε σε ρεπορτάζ της εφημερίδας ΣΗΜΕΡΑ)



Πηγή: Οι τρίτεκνοι της Κορινθίας κατέθεσαν τα παιδιά τους στην εφορία! - RAMNOUSIA
Στο γραφείο της εφορίας όπου κατατίθενται τα τεκμήρια διαβίωσης, οι πινακίδες αυτοκινήτων και ότι άλλο αποτελεί τεκμήριο για το κράτος, οι τρίτεκνοι κατέθεσαν σήμερα… παιδιά! Και ειδικότερα εκείνα τα παιδιά που έχουν την ατυχία να είναι τα τρίτα της οικογένειας!

«Ήρθαμε να καταθέσουμε τα παιδιά μας ως τεκμήρια στην εφορία γιατί, σύμφωνα με το κράτος, το 3ο παιδί αποτελεί τεκμήριο διαβίωσης» θα πει η κα Γιώτα Κεφαλά, μέλος του συλλόγου Τριτέκνων Κορινθίας.

Oι τρίτεκνες οικογένειες βάλλονται, όπως άλλωστε και οι πολύτεκνες οικογένειες της χώρας, από τα φορολογικά μέτρα της μνημονιακής κυβέρνησης. Το αφορολόγητο των οικογενειών αυτών αυξήθηκε στις 12.500 ευρώ με αποτέλεσμα πολλές από αυτές -αν όχι όλες- να αδυνατούν πλέον να ανταποκριθούν ακόμα και στην διαβίωσή τους, πόσο δε μάλλον στην σωστή ανατροφή των παιδιών τους.

Τα πιτσιρίκια, ακόμα και μωρά στις αγκαλιές των γονιών τους πήγαν στην εφορία με τους γονείς τους κρατώντας πανό στα χέρια τους και έχοντας δεχτεί να κατατεθούν στην εφορία, σε μια ιδιότυπη διαμαρτυρία η οποία αποδεικνύει όμως και το οριακό σημείο της απόγνωσης στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία.

«Η φορολογική επιδρομή του κράτους μας οδηγεί να βλέπουμε τα παιδιά μας ως τεκμήρια και την ανατροφή τους ως πολυτέλεια. Οι Βουλευτές όμως έχουν φροντίσει για τους δικούς τους μισθούς και τα δικά τους παιδιά; Εμείς απ’ έξω θα μείνουμε; Όλοι ίσοι είμαστε απέναντι στο νόμο και δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να κλέψει το μέλλον των παιδιών μας.»

Ο Σύλλογος τριτέκνων Κορινθίας αριθμεί 660 μέλη ενεργά, με πολλά νεαρά ζευγάρια τα οποία σήμερα αδυνατούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των παιδιών τους. Αίτημα είναι να αυξηθεί το ποσό του αφορολόγητου προκειμένου οι οικογένειες που στηρίζουν το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας να ελαφρυνθούν και να ταΐσουν -γιατί εκεί καταντήσαμε- τα παιδιά τους.

«Είμαι καθηγήτρια στο 2ο Λύκειο Κορίνθου και μητέρα 3 παιδιών. Καθημερινά όμως καλούμαι να απαντήσω στα παιδιά που διδάσκω γιατί εκλέξαμε αυτούς που μας έφεραν ως εδώ τώρα. Έχουμε υποθηκεύσει το μέλλον των παιδιών μας, την εργασία τους, τις σπουδές τους. Έχουμε υποθηκεύσει τα όνειρά τους. Αυτά τα όνειρα, τους τα στερούν οι πολιτικοί που εμείς ψηφίσαμε» λέει η κυρία Σοφία Σκάζα.

Ο αναπληρωτής προϊστάμενος της Εφορίας Κορίνθου, “δέχτηκε την ιδιότυπη κατάθεση” δηλώνοντας αλληλέγγυος αφού και ο ίδιος είναι τρίτεκνος.

(Το θέμα στηρίχθηκε σε ρεπορτάζ της εφημερίδας ΣΗΜΕΡΑ)

Πηγή: RAMNOUSIA

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

.....το κερατό μου....
μας έχουν κόψει τα πάντα στη δουλειά και δεν μπορώ να δώ τίποτα λέμε

το κοριτσάκι τα σπάει λέμε

[ALEXOULA]

Ένα παραγωγικό - κεντρικό μοντέλο ανάπτυξης για την Ελλάδα: το σύστημα των αγρό-συνεργείων

Όλοι οι δείκτες και οι μελέτες περί ανάπτυξης δείχνουν μια μεγάλη αντίφαση: ενώ ο αγροτικός τομέας της χώρας έχει πολλές δυνατότητες, η θέση που αυτός κατέχει σήμερα στην οικονομία και στη σύνθεση του ΑΕΠ είναι ασήμαντη. Η χώρα μπορεί να παράγει πολλά και καλά αγροτικά προϊόντα και να καλύψει τις ανάγκες της, αλλά σήμερα εισάγουμε τα πάντα και το εμπορικό μας έλλειμμα είναι μεγάλο. Ενώ η γεωγραφική μας θέση και το κλίμα είναι άριστα, πολλοί κλάδοι του πρωτεγενούς τομέα βρίσκονται σε διάλυση, υπερχρεωμένοι και χωρίς προοπτική. Συνεπώς υπάρχει θέμα αγροτικού μοντέλου, δηλ. πολιτικής, παραγωγής προϊόντων, συστήματος μεταποίησης, εμπορίας και εξαγωγών.



-Το σημερινό οικονομικό μοντέλο της χώρας είναι ξεπερασμένο. Οι λόγοι της αποτυχίας του έχουν αναλυθεί αρκετά και τα αποτελέσματά της είναι πλέον ορατά. Η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε τραγικό αδιέξοδο, η κοινωνία βιώνει την ανασφάλεια, ανεργία και την αυξανόμενη φτώχεια. Η υπέρβαση της κρίσης δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Μια οικονομική ανάπτυξη νέου τύπου είναι συνεπώς η απαραίτητη προϋπόθεση για την επανεκκίνηση, το παλιό σύστημα τέλειωσε. Η ελληνική οικονομία πρέπει επειγόντως να βρει νέο μοντέλο.

-Η νέου τύπου, βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη πρέπει να στηρίζεται στην πραγματική μας οικονομία. Η στροφή στην πραγματική οικονομία είναι αδήριτη ανάγκη και βασική προϋπόθεση για την δημιουργία νέων επιχειρήσεων, θέσεων εργασίας και την τόνωση της δραστηριότητας των υφισταμένων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, που αποτελούν την κύρια συνιστώσα της ελληνικής οικονομίας. Σε αυτή τη λογική ο ρόλος του αγροτικού τομέα είναι καθοριστικός. Ο πρωτογενής τομέας περιλαμβάνει τη γεωργία, την κτηνοτροφία, τη δασοπονία και την αλιεία. Πρόκειται για κλάδους δυναμικούς που έχουν σημαντική παραγωγική ικανότητα, απασχολούν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους, διαθέτουν ευέλικτες μικρο-μεσαίες επιχειρήσεις και προσφέρουν σημαντικές υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο. Ο τομέας αυτός είναι η ραχοκοκκαλιά της πραγματικής μας οικονομίας, είναι η δύναμη κρούσης της χώρας.

-Ο αγροτικός τομέας από τη φύση του και την εκτεταμένη παρουσία του στην ενδοχώρα παρουσιάζει υψηλό δείκτη συνέργειας με άλλους κλάδους και τομείς της πραγματικής οικονομίας : μεταποίηση, εξαγωγές, υποδομές, τουρισμός, πολιτισμός, εστίαση, κοκ, όλοι αυτοί οι τομείς συνδέονται με τον αγροτικό χώρο, επηρεάζονται από τις δραστηριότητές του, εξαρτώνται από τις πρώτες ύλες του (δημητριακά, φρούτα, λαχανικά, μέλι, κρέας, γάλα, τυροκομικά, ξυλεία, αλιεύματα, κοκ) και αποτελούν τη βάση για την ανάπτυξη συναφών υπηρεσιών. Οι τομείς αυτοί συνολικά συνθέτουν έναν ευρύτερο κύκλο που αποκαλώ «σύστημα αγρο-συνεργειών». Το σύνολο των θέσεων εργασίας αφορά όλες σχεδόν τις οικογένειες στην περιφέρεια και είναι διάσπαρτο σε ολόκληρη την επικράτεια.

-Η μεγέθυνση και η νέα σύνθεση του ΑΕΠ θα προέλθει μόνο μέσα από την αύξηση της παραγωγής στους κλάδους της πραγματικής οικονομίας. Γι αυτό είναι απαραίτητο να εμπεδωθεί μια διαφορετική αντίληψη σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη: μια ανάπτυξη βιώσιμη και ποιοτική, με αναζωογόννηση της υπαίθρου, με ενίσχυση της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής και αλληλεγγύης, με μέτρα στήριξης των επαγγελματιών αγροτών και ουσιαστικά κίνητρα για κάθε παραγωγό προίόντων και υπηρεσιών σε τοπικό επίπεδο. Χρειζόμαστε λοιπόν ένα παραγωγικο-κεντρικό μοντέλο, αντί της σημερινής καταναλωτικής φούσκας εισαγωμένων προϊόντων. Δηλαδή στροφή στην πραγματική οικονομία, στον άνθρωπο και στο προϊόν του κόπου του, με έμφαση στην ποιοτική παραγωγή. Και βεβαίως χρειζόμαστε μια άλλη σχέση ανάμεσα στον παραγωγό και στον καταναλωτή, με πλήρη αξιοποίηση των σύγχρονων συστημάτων καθετοποιημένης παραγωγής και συνεργασιών. Η έκφραση «Πίσω στο χωριό» εκφράζει μια ανάγκη, αλλά δεν πρέπει να γίνει μια παγίδα για αφελείς.

-Η γενικευμένη οικονομική κρίση και η σκληρή πολιτική της λιτότητας προκαλούν στη χώρα μας οικονομική ύφεση, δραματική αύξηση της ανεργίας και κυρίως ανεργία των νέων. Η μετεγκατάσταση των ανέργων στο χωριό, στην επαρχία και η ένταξή τους στην αγροτική παραγωγή και στο ευρύτερο σύστημα των «αγρο-συνεργειών» με οργανωμένο τρόπο, τεχνικο-επιστημονική υποστήριξη, διοικητική υποβοήθηση και κίνητρα θα δώσει διέξοδο και εργασία σε εκατοντάδες χιλιάδες νέους και νέες και παράλληλα θα αυξήσει την εθνική παραγωγή, μειώνοντας τις εισαγωγές και αυξάνοντας τις εξαγωγές. Αλλά αυτό πρέπει να γίνει με σχέδιο, με στόχους και συνεργασία και με συμμετοχή των ίδιων των παραγωγών: μόνο η συμμετοχή τους, ατομική και συλλογική, θα διασφαλίσει τη νέα προοπτική.

-Επιστροφή στο χωριό λοπόν. Ενα χωριό σύγχρονο, όπου η πρόσβαση είναι πλέον εύκολη, ειδικά με τη χρήση των σύγχρονων τεχνολογιών, οι υποδομές λειτουργικές, η ποιότητα ζωής καλύτερη σε σχέση με το δράμα των πόλεων, η καθημερινότητα πιό ανθρώπινη. Ενα χωριό όμως που παράγει, που αποτελεί οργανωμένη και ενεργό τοπική κοινότητα, που ζει μέσα από την ουσιαστική συνεργασία των παραγωγών, των βιοτεχνιών, του εμπορίου και των καταναλωτών, που στηρίζει συνειδητά τα τοπικά μας προϊόντα.

-Για την προώθηση του νέου συστήματος των αγρο-συνεργειών απαιτείται ριζικός επανασχεδιασμός των δημοσίων πολιτικών, επανεξέταση των κοινοτικών και εθνικών επιδοτήσεων, αναθεώρηση της τεχνικής εκπαίδευσης, έμπρακτη στήριξη των παραγωγών, σύνδεση της παραγωγής με την εγχώρια και τη διεθνή αγορά, εθνική πολιτική γης. Το νέο παραγωγικό και αγρο-κεντρικό μοντέλο θα είναι δυναμικό, ποιοτικό, εξωστρεφές. Κι αυτό σημαίνει εργασία, επενδύσεις, συνέργειες, ώστε να υπάρξει οικονομική ανάκαμψη, αμοιβαίο όφελος και ανάδειξη του εθνικού δυναμικού μέσα από μια πραγματικά βιώσιμη ανάπτυξη.

-Η προώθηση του οικονομικού μοντέλου των αγρο-συνεργειών συνεπάγεται βέβαια ριζική ανατροπή του σημερινού υπερσυγκεντρωτικού κράτους: θα επιφέρει ουσιαστική αποκέντρωση των οικονομικών δραστηριοτήτων, αναδιοργάνωση της διοίκησης με επίκεντρο την περιφέρεια, αναθεώρηση των εθνικών και κοινοτικών πολιτικών ώστε να λάβουν επιτέλους υπόψη τους την βαθιά κρίση, μεγάλης κλίμακας μετεγκατάσταση των ενδιαφερομένων ανέργων νέων από την πρωτεύουσα και τις άλλες μεγάλες πόλεις στην ύπαιθρο, ενίσχυση της αγροτικής επιχειρηματικότητας και γενικότερα συνεκτικές προσπάθειες για διασφάλιση της επιβίωσης του πληθυσμού σε εποχή κρίσης και αυξανόμενης φτώχειας.

-Το μεγάλο άλμα και στοίχημα της ελληνικής οικονομίας σημαίνει κυρίως στροφή στην παραγωγή, συνειδητή επιλογή κατανάλωσης ντόπιων προϊόντων, συστηματική προβολή του made in Greece. Γι αυτό πρέπει επειγόντως να συζητήσουμε για κίνητρα, μηχανισμούς στήριξης των νέων, μικρο-δάνεια με χαμηλό επιτόκιο, με δυό λόγια για ένα αποτελεσματικό σύστημα υποστήριξης των παραγωγών έξω από την απογοητευτική σημερινή γραφειοκρατία. Με δυο λόγια πρέπει να δούμε το όλο θέμα υπό το πρίσμα της νέας, «μικρής» αγροτικής επιχειρηματικότητας, όπου ακόμα υστερούμε: ο πρωτογενής τομέας παρά την κρίση και μέχρι το 2010 βρίσκονταν πολύ χαμηλά στις προτιμήσεις των νέων επιχειρηματιών (2% περίπου στην Ελλάδα σε σχέση με 12% στο Βέλγιο, βλ. την πρόσφατη μελέτη του ΙΟΒΕ «Η μικρή επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα, 2010-2011, των Σταύρου Ιωαννίδη και Στελίνας Χατζηχρήστου).

-Κι όμως ο τομέας αυτός δημιουργεί σχετικά εύκολα θέσεις εργασίας και αυτοαπασχόλησης. Για τις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις τα πράγματα μιλούν από μόνα τους. Για τις μεσαίες ή μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου, όπου απαιτούνται σημαντικά κεφάλαια, τα πράγματα είναι δύσκολα. Με βάση την δραματική εμπειρία του παρελθόντος (μεγάλα δάνεια, υψηλά επιτόκια, κόστος μελετών, κόστος των κτιριακών εγκαταστάσεων κοκ) γνώμη μου είναι ότι χρειάζεται μεγάλη προσοχή και σωστή εκτίμηση των δεδομένων, ειδικά στην εποχή της κρίσης. Επομένως είτε μιλούμε για παραδοσιακές είτε για νέες καλλιέργειες, η στροφή στον αγροτικό τομέα προϋποθέτει ρεαλισμό, προσαρμογή στα ελληνικά δεδομένα και όχι απομίμηση ξένων προτύπων, προσωπική εργασία, διάθεση συνεργασίας με ομοειδείς επιχειρήσεις για συνέργειες και οργάνωση της διάθεσης του προϊόντος.

-Τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα είναι εμφανή: κλίμα, περιβάλλον, γεωγραφική θέση, ποιότητα προϊόντων, αξιοθαύμαστος διατροφικός πολιτισμός, μεγάλη ιστορική και κοινωνική εμπειρία των παραγωγών και των μικρών κοινοτήτων. Μπορούμε να αλλάξουμε τη σημερινή κατάσταση και να προβάλουμε μια άλλη εικόνα των προϊόντων μας διεθνώς. Το μέλι, το κρασί, το κρέας, τα τυριά, τα δημητριακά, τα φρούτα, όλα τα προϊόντα μας είναι άριστα. Χρειάζονται πρώτα νέοι παραγωγοί, νέες τεχνικές μάρκετιγκ και πιστοποίησης, σύγχρονοι τρόποι συσκευασίας και σταθερό σύστημα υποβοήθησης των εξαγωγών. Το «ελληνικό προϊόν» πρέπει να γίνει ταυτόσημο με την ποιότητα, τη σοβαρότητα, τη φερεγγυότητα. Σε αυτή την προσπάθεια όλοι οι παράγοντες του κύκλου πρέπει να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων.

*Εισήγηση του πολιτικού επιστήμονα Αθανασίου Θεοδωράκη στο συνέδριο «Νέες καλλιέργειες» ΕΚΕΠ, 9 Ιουνίου 2012

[Δωρουλα]

http://www.rwf.gr/192713/" onclick="window.open(this.href);return false;εκπομπές/ελλάδα/αλληλεγγύη-το-αντίδοτο-στη-φτώχεια/


Την ίδια στιγμή που η επίσημη οικονομία καταρρέει, ανθίζει μια παράλληλη οικονομία, στηριγμένη στην ανθρωπιά, την αλληλεγγύη και την αναζήτηση εναλλακτικών κοινωνικών σχέσεων. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, φτωχός δεν είναι αυτός που δεν έχει χρήματα αλλά αυτός που δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα στην κοινωνία μέσα στην οποία ζει.Και όλοι κάτι έχουν να προσφέρουν.. Η «αλληλεγγύη ως αντίδοτο στη φτώχεια», στο Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα!

Σε μια μεγάλη έρευνα στην Ελλάδα και το εξωτερικό – από την Δράμα μέχρι το Ρέθυμνο και από την Ισπανία μέχρι την Γερμανία – ο φακός του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα γνωρίζει τους ανθρώπους που αναπτύσσουν την οικονομία της αλληλεγγύης, για να καταπολεμήσουν την κρίση αλλά και για να ξαναβρούν τις χαμένες αξίες της κοινωνίας μας.

Σε ένα ορεινό χωριό της Δράμας οι εθελοντές του Πελίτι συλλέγουν και διατηρούν τους σπόρους των ελληνικών ποικιλιών γνωρίζοντας ότι όποιος ελέγχει την τροφή έχει μια τεράστια πολιτική και οικονομική εξουσία.

Αν δεν χρειάζεσαι κάτι, μην το πετάς αλλά Χάρισε Το. Η ιστοσελίδα που διδάσκει τη φιλοσοφία της επαναχρησιμοποίησης των πραγμάτων, επεκτείνεται ανοίγοντας ένα μαγαζί το οποίο δεν πουλάει, αλλά χαρίζει…

Η Κατερίνη αποφασίζει να καταργήσει τους μεσάζοντες, αγοράζοντας πατάτες απευθείας από τους παραγωγούς. Το «κίνημα της πατάτας» γεννιέται και εξαπλώνεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα σε όλη τη χώρα.

Οι Ομοτράπεζοι, μια ομάδα πολιτών της Θεσσαλονίκης, που χρόνια τώρα προμηθεύονται τα είδη διατροφής τους από κοντινούς παραγωγούς δείχνουν το δρόμο για το πώς το νέο αυτό κίνημα θα μπορέσει να έχει μέλλον ως μια σταθερή δομή. Το Σ.ΠΑ.ΜΕ γεμίζει τα ράφια του άμεσα από παραγωγούς, συνεταιρισμούς και κολεκτίβες.

Μετά τους μεσάζοντες… στοπ και στα αφεντικά! Η ομάδα Ζερμινάλ κάνει πραγματικότητα το όραμα της κολεκτιβοποίησης ανοίγοντας ένα αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο που λειτουργεί στη βάση της συνεταιριστικής ισότητας.

Όταν κάποιος δεν μπορεί να πάει θέατρο, τότε το θέατρο πάει σε αυτόν. Το Κρατικό Θεάτρο Βορείου Ελλάδος επισκέπτεται ανθρώπους με κινητικά προβλήματα, φέρνοντας σπίτι τους τη θεατρική δράση. Στο μεταξύ κάνει πρεμιέρα το Κοινωνικό Θεατροπωλείο, όπου οι θεατές καλούνται αντί εισιτηρίου να φέρουν τρόφιμα για τους έχοντες ανάγκη.

Στον Βόλο, τα μέλη του Δικτύου Ανταλλαγών και Αλληλεγγύης «καταργούν» το ευρώ ανταλλάσσοντας μεταξύ τους προϊόντα με ένα εναλλακτικό νόμισμα, το ΤΕΜ, ενώ πανεπιστημιακοί από όλη τη χώρα παραδίδουν δωρεάν μαθήματα στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο της πόλης. Την ίδια στιγμή ο Οβολός, ένα παρόμοιο ιδεατό νόμισμα ταξιδεύει από την Πάτρα στην Αθήνα και από την Αθήνα σε ολόκληρη τη χώρα…

Μια τράπεζα διαφορετική από τις άλλες. Διαφοροποιώντας τη σημασία του καπιταλιστικού θεωρήματος ότι ο χρόνος είναι χρήμα, η Τράπεζα Χρόνου του Δικτύου Γυναικών Ευρώπης δίνει στον χρόνο την αξία που του αξίζει να έχει και δε δέχεται καταθέσεις σε χρήμα αλλά μόνο σε χρόνο…

Στο Ρέθυμνο μια ομάδα γιατρών ξεκινούν πριν από 3 χρόνια ένα εθελοντικό ιατρείο για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους κυρίως σε μετανάστες. Σήμερα περιθάλπουν τους Έλληνες που έχουν μείνει άνεργοι και κατ’επέκταση ανασφάλιστοι. Τη σκυτάλη παίρνουν οι καθηγητές της πόλης, οι οποίοι όταν το επίσημο κράτος καταργεί τα μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας, εκείνοι παραδίδουν δωρεάν φροντιστηριακά μαθήματα στους μαθητές τους.

Το ταξίδι μας συνεχίζεται στην Ισπανία όπου ζούμε για λίγο με μια κοινότητα «παραναλωτών». Ακόμα συναντάμε στην Γερμανία την γυναίκα που έχει κατορθώσει το αδύνατο! Η Χαϊντεμαρί Σβέμερ εξηγεί στο Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα πώς καταφέρνει να ζει χωρίς χρήματα εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια!.

[Μπεττουλα]

Όλα όσα θα θέλατε να μάθετε για τις ελληνογερμανικές σχέσεις στην κρίση, αλλά δεν τολμάνε να σας πουν
Δευτέρα, 25 Ιουνίου 2012

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα προσέγγιση της κρίσης χρέους της Ευρωζώνης, προσφέρει το φυλλάδιο που εξέδωσε και στα ελληνικά, το γερμανικό ινστιτούτο πολιτικής επιμόρφωσης Rosa Luxemburg – Berlin με τίτλο «Όλα όσα θα θέλατε να μάθετε για τις ελληνογερμανικές σχέσεις στην κρίση, αλλά δεν τολμάνε να σας πουν – Δημοφιλείς πλάνες για την κρίση χρέους». Ο οικονομικός δημοσιογράφος Στέφαν Κάουφμαν, επιχειρεί με απλά λόγια να δώσει τεκμηριωμένες απαντήσεις στα συνηθέστερα ψεύδη γύρω από την οικονομική κρίση στην €ζώνη, καταθέτοντας μία διαφορετική οπτική και μάλιστα από την γερμανική πλευρά.

Στο πρώτο μέρος του φυλλαδίου αντικρούονται οι συνήθειες απόψεις για την Ελλάδα και την κρίση και αναδεικνύονται ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα της χώρας

Όπως σημειώνεται, στη Γερμανία κυριαρχεί η άποψη ότι η ίδια η Ελλάδα ευθύνεται για τη συμφορά της: πρώτα κατάφερε με πονηριές να ενταχθεί στην Ευρωζώνη, έπειτα η ελληνική κυβέρνηση ξόδευε πάρα πολλά και, κυρίως, οι κυβερνώμενοι δούλευαν πολύ λίγο.

Τέτοιου είδους ερμηνευτικά μοτίβα, υπογραμμίζεται, στα οποία λανθάνει ο εθνικισμός, καλλιεργήθηκαν από τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης και τους γερμανούς πολιτικούς, οι οποίοι μάλιστα προτείνουν αντίστοιχες «λύσεις» για την κρίση: οι Έλληνες πρέπει να ξοδεύουν λιγότερο, να εργάζονται περισσότερο και να πουλήσουν τη δημόσια περιουσία τους – και, εφόσον αυτές οι λύσεις αποτύχουν, η Ελλάδα πρέπει να βγει από την Ευρωζώνη.

Η ανοησία σε όλα αυτά σημειώνεται στο φυλλάδιο του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ, είναι πως ούτε οι αναφερόμενες ως αιτίες της κρίσης είναι σωστές ούτε οι προτεινόμενες λύσεις οδηγούν πράγματι στην έξοδο από την κρίση.
Το δεύτερο μέρος του φυλλαδίου προσεγγίζει την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης καιτα μέτρα που λαμβάνονται για τη δήθεν λύση της ευρωκρίσης, όπου εξηγείται γιατί το κούρεμα του χρέους δεν σώζει την Ελλάδα, ποιο σκοπό εκπληρώνει ο μηχανισμός διάσωσης του ευρώ και ποιος θα πληρώσει στο τέλος το λογαριασμό για τη «διάσωση» του ευρώ.

Διαβάστε εδώ το φυλλάδιο

http://www.rosalux.de/fileadmin/rls_upl ... n_grie.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;

http://www.ert.gr" onclick="window.open(this.href);return false;

είναι μεγάλο κ δεν το έχω διαβάσει ακόμα όλο αλλά με μια σύντομη ματιά μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον....

[ARTYADIS]

ΣΩΣΤΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ, ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ

ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΜΕ ΟΛΟΙ


http://www.avaaz.org/en/petition/SAVE_G ... qEFcb&pv=3" onclick="window.open(this.href);return false;

[Vasoula]

Προετοιμαστείτε, φίλοι μου...
Στο τέλος θα μας τις πιάσουν όλες τις σπηλιές τα ξένα κεφάλαια




Σοκ έχει προκαλέσει στην κοινωνία του Ηρακλείου η ειδήση ότι ζευγάρι αλλοδαπών ζει μέσα σε σπηλιά σε περιοχή της παραλιακής.

Πρόκειται για έναν άντρα ηλικίας 58 ετών και τη 45χρονη σύζυγό του, που ήρθαν πριν δέκα περίπου ημέρες στην Κρήτη αναζητώντας ένα μεροκάματο όμως στην Ελλάδα της κρίσης κάτι τέτοιο αποδείχτηκε πολυτέλεια.

Έτσι, αδυνατώντας να πληρώσουν ενοίκιο βρήκαν καταφύγιο στη σπηλιά, απέναντι ακριβώς από την είσοδο του τελωνείου, στην παραλιακή του Ηρακλείου.

Οι σύγχρονοι "Άθλιοι" είχαν μαζέψει λιγοστά υπάρχοντα από τα σκουπίδια, έναν καναπέ και ένα πρόχειρο τενεκέ για να στήσουν το τσουκάλι, ανακατεύοντας όνειρα με τον αγώνα της επιβίωσης