Τι μου συμβαίνει?

[Vasoula]

α, Λιλλιανάκι...δεν το ήξερες?

το φόρουμ λειτουργεί και ως chat!!! :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

[Skapaneas]

όχι δεν τους εκπροσωπώ...αλλά θυμάμαι!!

Σε αντίθεση με σένα που δεν θυμάσαι ποτέ (φυσικά ότι δεν σε συμφέρει...)

και όλοι σου το έχουν πει σε ποστ, το πόσο τους ενοχλεί να προσπαθείς να εκμαιεύσεις τον τρόπο πνευματοποίήσης της ύλης!!!!

Την διαδρομή την ασφαλή ψάχνεις να σου πουν και δεν μπαίνεις στον κόπο να την βρεις μέσα σου...

Χώρια που αμφισβητείς αισχρά την δική μου διαδρομή και ενθύμηση, ρωτώντας με συνέχεια "όλα τα ξέρεις?",

σου απαντώ λοιπόν...ναι τα ξέρω όλα!
εγώ για μένα...
για σένα δεν ξέρω τίποτα, και ούτε με νοιάζει να μάθω...

Δέχομαι από εσένα ότι εσύ θέλεις να μοιραστείς...και μέχρι στιγμής το μόνο που μοιράζεσαι μαζί μου είναι μαθηματικοί τύποι και αμφισβήτηση...

Τα δέχομαι με αγάπη και όχι με ειρωνία...
Δέξου λοιπόν κι εσύ από εμένα ότι σου δίνω...

και επίσης συμβιβάσου με την ιδέα ότι εδώ μέσα με αγαπάνε όχι γιατί είμαι κάτι σπουδαίο, αλλά γιατί είμαι η Βάσω και το ξέρουν...

Αν ήξερες κι εσύ ποιός είσαι, την ίδια αγάπη θα εισέπραττες...γιατί που να πάρει, όλοι στην δίνουν!!!! :evil:

• Εισαι πραγματικα αξιαγαπητη οταν τσαντιζεσαι γιατι τοτε μονο λες τα πραγματα με το ονομα τους !

[Επισκέπτης]

Βάσο μου , συμφωνώ με την ανάλυση που εκανες στην προηγούμενη σελίδα μια και αυτό ακριβώς προσπαθώ να καταδείξω.
Το γεγονός δλδ οτι η θεωρία για να εχει ενα λόγο ύπαρξης πρέπει να εχει και πρακτική εφαρμογή στην καθημερινότητα μας.
Γι αυτό και αντέδρασα στην ενότητα σχέσεις .....μια και η μεγαλύτερη δυσκολία είναι η δράση στην καθημερινότητα μας , με τους δικους μας ανθρώπους.
΄
Η έννοια της αυταπάτης , εχει την εξής σημασία εκτός των άλλων....
Κάθε φορά που βρισκόμαστε σε ενα σκαλοπάτι και κατανοούμε και κάτι παραπάνω, νομίζουμε οτι τώρα επιτέλους είδαμε την αλήθεια και φανταζόμαστε οτι κατακτήσαμε την γνώση [ η ενα τμήμα αυτής] μέχρι να ανέβουμε στο επόμενο ..οπου τότε απο εκεί επάνω αναγνωρίζουμε την πλάνη της προηγουμενης ιδέας μας.

Γι ΄αυτό και δεν πιστεύω οτι υπάρχει ποτέ η απόλυτη τελείωση...
Κατα την γνώμη μου ακομη και το Θεϊκό στοιχείο συνεχίζει να πραγματώνεται και να τελειοποιείται μεσα απο εμας και τα υπόλοιπα δημιουργήματα του.

Δεν ξέρω αν υπάρχουν η αν υπήρξαν ποτέ αυτό που λέμε << αγιοι>> << άγγελοι>> << σοφοί>> κλπ η αν είναι πλάσματα φτιαμένα απο τις δικές μας σκεπτομορφές.
Ο ορθολογισμός μου τείνει προς το δεύτερο. Τότε όμως δεν είναι τέλεια , ούτε συγκρίσημα με τον δημιουργό τους.
Οποτε γιατί να θεωρούμε τον εαυτό μας υποδεέστερο μιας ιδέας [ δικής μας] που εκφράζει την ομορφιά που υπάρχει μέσα μας σαν ανάμνηση?

Μια άποψη μου είναι η εξης
Κάθε άνθρωπος που έχει απομακρυνθεί απο την ψυχή του [ πράγμα που ευννοείεται στην υλιστική κοινωνία μας] αισθάνεται εκ των πραγμάτων ενα κενό η μια έλλεψη πο ωφείλεται σε αυτή την κατάσταση. Τότε αρχίζει να αναζητά τον τρόπο να γεμίσει αυτό το κενό, σε άλλους ...ονομάζοντας ο αυτο ερωτα....σε τίτλους και διδακτορικά ονομάζοντας το αυτό φιλοδοξία .....σε περιπέτειες και ΄διασκεδάσεις ως εμπειρίες κλπ...
Ολα χρειαζονται αλλά όχι ως σκοπός αλλά ως μέσο για να βρούμε αυτό το ξεχασμένο αλλα τόσο ισχυρό κομμάτι μας.
Ολο κι ολο που αναζητάμε είμαστε εμείς οι ίδιοι και οχι κάτι έξω απο εμάς.

-----------------------------------

Γι αυτό φίλε Σκαπανέα , δεν γίνεται να μπορέσει κανείς να δώσει σ΄εσένα , εσένα.
Δεν μπορεί να φωτοσυνθέσει άλλος για άλλον . Θα είναι σαν να τρώω εγώ και να θέλω να γινει η πέψη στο στομάχι ενός άλλου.
Ε δεν .....με τίποτα...
Επίσης , αν βρισκόταν ποτέ ένας τέτοιος άνθρωπος που να είχε την ΄μέθοδο η μάλλον να μπορούσε να συντονιστεί μαζί σου ωστε να δει τι θα σε ξεκλειδώσει..., και το έκανε, θα γινόσουν οπαδός του απο τον άμετρο θαυμασμό και εξάρτηση.
Αρα , ακόμη κι αν βρεθει ένας τέτοιος επειδή θα γνωρίζει τα παραπάνω , θα φροντίσει να μην συμβεί αυτό και δεν θα τον καταλάβεις...

Η γνώμη μου είναι , αν θέλεις , να συγκεντρώνεσαι σε αυτό που αισθάνεσαι οταν διαβάζεις η ακούς η επικοινωνείς με άλλους [ με όποιον τρόπο εννοεις] [ αποστολές ενέργειας, ομιλιες] και οχι επένω σε αυτόν που τα εκφράζει.

Τα αναφέρω αυτά επειδή μου πήρε πολύ καιρό για να ''ξεφύγω'' απο τα δικά μου είδωλά.....και επειδή οταν τελικά καταρρίπτονται είναι αστα να πάνε φιλαράκι....όλοι άνθρωποι είμαστε και οπως έλεγε και το μοναδικό ''ειδωλάκι'' μου που κρατώ σαν ανάμνηση...

<< ειμαστε όλοι ίσοι>> άλλος εδω κι άλλος εκεί....και αυτό είναι θέσφατο.......

Με πολλή αγάπη :colors:

[Vasoula]

χαίρομαι πολύ αετέ που με κατανόησες...

οπου τότε απο εκεί επάνω αναγνωρίζουμε την πλάνη της προηγουμενης ιδέας μας.

τα περισσότερα τα έχεις πίσω σου...Τα προηγούμενα σκαλιά περιείχαν όλο και λιγότερη "αυταπάτη"...΄Ετσι φτάνοντας κάπου στα μισά (ή λίγο πιο πάνω) την αναγνωρίζεις πριν καν την φτάσεις...Και αυτό είναι η σοφία του Εαυτού μας!

Γι ΄αυτό και δεν πιστεύω οτι υπάρχει ποτέ η απόλυτη τελείωση...

σε αντίθεση με μένα, που θεωρώ την ζωή από μόνη της τελειότητα

Δεν ξέρω αν υπάρχουν η αν υπήρξαν ποτέ αυτό που λέμε << αγιοι>> << άγγελοι>> << σοφοί>> κλπ η αν είναι πλάσματα φτιαμένα απο τις δικές μας σκεπτομορφές.

πολύ σεβαστή η άπόψή σου...
αν και λίγο εγωιστική, γιατί φαντάζομαι θα θεωρείς τον κόσμο μας σαν μοναδικο και η ύπαρξη οποιουδήποτε άλλου, φαντασία...

Για μένα, υπάρχουν κόσμοι εκεί που δεν μπορεί να πάει ούτε καν η φαντασία μας!!! Γιατί εκεί δεν προσεγγίζεις με φαντασία, αλλά με τον Εαυτό σου. Και είναι απίστευτο να πλέεις μαζί με όλους στην συμπαντική συνειδητότητα της θεότητας...Απίστευτο!
Αλλά αυτό συγκαταλέγεται στην ζωή μας και δεν δίνεται ούτε καν σαν περιγραφή...ούτε σαν γνώση!

Γιατί αν δοθεί σαν γνωση, οι άγγελοι θα έχουν φτερά, και οι άγιοι φωτοστέφανο...Και είναι τόσο μακρυά από την αληθινή μας ύπαρξη κάτι τέτοιο! Οπότε αφήνουμε την αντίληψη του καθενός να συλλαβει οποιοδήποτε κόσμο, ακόμα και τον "κανένα"...Και αυτό θεότητα είναι...

[Επισκέπτης]

Καλημερούδια

πολύ σεβαστή η άπόψή σου...
αν και λίγο εγωιστική, γιατί φαντάζομαι θα θεωρείς τον κόσμο μας σαν μοναδικο και η ύπαρξη οποιουδήποτε άλλου, φαντασία...

Για μένα, υπάρχουν κόσμοι εκεί που δεν μπορεί να πάει ούτε καν η φαντασία μας!!! Γιατί εκεί δεν προσεγγίζεις με φαντασία, αλλά με τον Εαυτό σου. Και είναι απίστευτο να πλέεις μαζί με όλους στην συμπαντική συνειδητότητα της θεότητας...Απίστευτο!

Δεν θεωρώ τον κόσμο μας μοναδικό αλλά όπως είπα '' δεν ξέρω''...
Μπορεί να είναι , μπορεί και να μην είναι.
Ομως μέχρι και αν το ανακαλύψω μόνη μου και πειστώ , δεν θα ξέρω. Η φαντασία εχει απίστευτη δυνατότητα, αν κρίνω απο την δική μου...
Αν όμως αντιληφθώ κάτι που με πείσει για την πραγματικότητα όλου αυτού του αστρικού ταξιδιού, είμαι σίγουρη οτι θα βρώ τρόπο να το εκφράσω είτε με χρώμα , είτε με ήχο , είτε με την ποίηση..

Εν αναμονή

[Vasoula]

θα σε περιμένω εκεί αετέ...

[galazia_sfaira]

Το να εισπράξεις αγάπη θέλει να παραδοθείς στην Ελευθερία.
Γενικό το απόφθεγμα :roll:

[Επισκέπτης]

Νομιζω οτι πρεπει να σας πω λιγο και τα δικα μου .Να σας πω οτι κατα καιρους ταλαιπωρουμαι απο κρισεις πανικου ορισμενοι απο εσας διαβασα οτι εχετε περασει κατι τετοιο δε μπορω να πω οτι χαρηκα!!αλλα χαρηκα γιατι μεσα απο εσας θα μαθω πολλα πραγματα.παντρευτηκα στα 17 αποκτησα 2 παιδια ενα συντροφο καλο ,ολα ηταν καλα στη ζωη μου μεχρι που στα 33 μπηκε μεσα ο πανικος,που απο κει και υστερα αρχισε ο γολγοθας μου.Καθομουν ωρες ατελειωτες να σκεφτομαι αυτο που μου συμβαινει το πονο που με γεμιζε και δε ηξερα τι κακο εκανα για να παιδευομαι τοσο.Εψαχνα μεσα μου δε μπορουσα να βρω την αιτια!!περασα πολλα βραδια κλαιγοντας αγωνιοντας για μια αλλη κριση πανικου ,τα συμπτωματα ηταν τοσο βιαια μαζι μου!!καθε συμπτωμα με εκανε να ζηταω τον πατερα μου να καθομαι στην αγκαλια του και εκει να μου περναει σιγα σιγα οταν τελειωνε η κριση ντρεπομουν τοσο!!γιατι δεν ημουν παιδακι για να θελω την αγκαλια του μπαμπα μου!!ημουν πολυ ευαισθητη !πηγα σε γιατρους και η διαγνωση ηταν αγχωδης διαταραχη με ησυχασαν οτι δεν ειναι τιποτα και θα περασει με το καιρο αγχος χρυσουλα μου ελεγαν.Λυπομουν πολυ γι αυτο που μου συνεβαινε!!το περνουσα μονη δε μπορουσαν να με καταλαβουν!!!μου ελεγαν μια χαρα εισαι !!ολα σου τα εχεις γιατι να εχεις αγχος?εγω ομως δεν ειχα τιποτα!!δεν ειχα τη σουλα !!ακομα και το πλυσιμο των πιατων ενα βαρυ φορτιο ειχε γινει εγω!!που γυριζα το σπιτι!!που οι δουλειες ηταν παιχνιδι!!τι μου συμβαινει?ετσι περασα τα 5 χρονια καθε μερα με φοβο του τι θα συμβει!Σημερα ειναι 10 χρονια η σχεσ μου με τον πανικο δεν ειναι η ιδια γινομαι περισσοτερο φιλη μαζι του παρα εχθρος τον δεχομαι αν ερθει οπως θα καλοσοριζα μια φιλη!!Αλλα ειμαι δω να μαθω !!πως θα βγαλω τετοιους φιλους!!γιατι δεν τους εμπιστευομαι!! :lol:

[Επισκέπτης]

Καλημέρα!

να μια φάτσα για τον "πανικό σου"! κοίτα τι αστείος μπορεί να γίνει!

[Επισκέπτης]

Καλημέρα!

να μια φάτσα για τον "πανικό σου"! κοίτα τι αστείος μπορεί να γίνει!

ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ !!ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!! :lol:

[galazia_sfaira]

σε αντίθεση με μένα, που θεωρώ την ζωή από μόνη της τελειότητα

Bάσωωωωωωωωωωωωωωωωω
κι εγω καλε!!!!!!!

[Katrin]

Χρύσα μου, το μόνο που μπορώ να σου πω, από τη δική μου πλευρά, είναι οτι καλά κάνεις και καλωσορίζεις την κρίση σαν φίλη σου. Υπάρχει κάποιος πολύ καλός λόγος που έρχεται. Κατά τη γνώμη μου πάντα, κάτι θέλει να σου πει. Αλλά αυτό το "κάτι" μπορείς να το βρεις μόνο εσύ. Κανένας άλλος δεν το ξέρει.

[Skapaneas]

Σημερα ειναι 10 χρονια η σχεσ μου με τον πανικο δεν ειναι η ιδια γινομαι περισσοτερο φιλη μαζι του παρα εχθρος τον δεχομαι αν ερθει οπως θα καλοσοριζα μια φιλη!!Αλλα ειμαι δω να μαθω !!πως θα βγαλω τετοιους φιλους!!γιατι δεν τους εμπιστευομαι!! :lol:

Επειδη ειναι παρα πολυ συγκεκριμενο αυτο που καταθετεις, αν μπορουσες να του δωσεις χρωμα και μορφη και να πιασεις συζητηση μαζι του, πολλα θα μαθαινες...

Ηδη λες οτι τον καλοσωριζεις σα μια φιλη σου.

Αρα εχεις αρχισει και τον προσωποποιεις τον πανικο και αυτο δειχνει οτι στο σταδια της αποκωδικοποιησης του...

Πολλα εχεις να μαθεις οταν τον καταφερεις να σε εμπιστευτει πραγματικα...

[galazia_sfaira]

Πολλα εχεις να μαθεις οταν τον καταφερεις να σε εμπιστευτει πραγματικα...

Ναι Σκαπανέα μου αλλά κι αν καταφέρει να σε εμπιστευτείς πραγματικά Χρύσα μου.Αμφίδρομο είναι ναι;

[Qisan]

Δεν εννοώ την γνωστή μας σιωπή, παιδιά!
Εννοώ την σιωπή την εσωτερική, που περιέχει όλη την δράση της ύπαρξής μας.
Εχει δοθεί έννοια στην σιωπή, σύμφωνα με τους όρους του
δυαδισμού, που έχουμε μάθει...σιωπή-ομιλία!!!

Ζουμε μεσα στο δυαδισμο μεχρι τα μπουνια ...
Μιλαμε εξωτερικα και ακουμε την απαντηση του συμομηλητη μας .
Μιλαμε στον εαυτο μας και ακουμε ( σκεφτομαστε ) την απαντηση του εσωτερικου μας διθυραμβου .
Οι ερωταποκρησης της σκεψης μας δεν μας αφηνουν σε ησυχια .
Μαθαινουμε απο νηπια να μιλαμε στο εαυτο μας . Χρησημοποιουμε την σκεπτοδιαδικασια για να ανταποκριθουμε στη κοινωνια και γινομαστε επιτιμοι σκλαβοι της και της διαδικασιας και της κοινωνιας ( προτυπα της ) .
Εννοεις την εσωτερικη σιωπη βεβαιως βεβαιως Βασω μου , και ετσι μιλαμε για το ιδιο πραγμα .
Αν μεινει κανεις ηρεμος και δεν μιλαει εξωτερικα αλλα ουτε και στο εαυτο του παιρνει το δρομο για την σιωπη . Χρειαζεται χρονος και πολυ δουλεια για να μαθεις να μενεις α-σκεφτικος . Προυποθεση ειναι να εχεις μαζεψει πολυ εσωτερικη δυναμη ( Rei στο KI μας ) [Και εδω ειναι αναγκη να προσδιωρισουμε τι ειναι το KI ], ωστε να δρας κατα την μη-δραση .
Ισως το ξεκαθαρισω λιγο με το παρακατω :
Η σκεψη , εξυπναδα μας , νοηση μας δεν θα ειχε καμια αξια αν δεν ηταν εκφρασεις της αντιληψης μας .
Η αντιληψη μας ειναι κεντρικη εκφραση του πνευματος μας .
Οταν η σκεψεις λιγοστεβουν ή σταματουν δεν γινομαστε βλακες αλλα σκεπτομαστε με την μη-σκεψη . Δηλα δη μεσα στη σιωπη μας (μη-σκεψη) βασιλευει η αντιληψη μας το ιδιο πως βασιλευε και μεσα στα λογια μας. Απλα εμεις εχουμε καταφερει να εκφραζομαστε με το δυαδικο αντιθετο της σκεψης , που ειναι η σιωπη .
Αν ελεγα οτι η μη-δραση της σκεψης ειναι η σιωπη θα ελεγα το ιδιο πραγμα με λιγοτερα λογια . Ετσι δεν ειναι ;;;;

Αυτα , μεχρι εδω για να μην αρχισουμε τους ρεαλιστικους σχιζοφενισμους ............. χαχαχχαχαχχαχαχαχαχχαχα
ΝαμασΤΕ