Ο φόβος της ελευθερίας...

[ΙΩΑΝΝΑ]

Θέλεις να βρεις τον θεό...μα κοιτα, εκείνος στέκεται αδιάφορος στον πόνο σου, στην αγωνία σου, στην ζωή σου...Που είναι τόσα χρόνια? που είναι η δικαιοσύνη του και το έλεός του?
Δεν βλέπεις τους ανθρώπους που υποφέρουν? Ψέματα σου λένε, βρε κουτέ, τίποτα δεν υπάρχει πέρα από εμένα...

Αμέτρητες φορές έπεσα σε αυτήν την παγίδα και ζούσα στην δυστυχία γιατί περικοκλάδα είχες καταφέρει να ριζώσεις τόσο βαθιά αυτή τη πεποίθηση μέσα μου ,και εγώ ανήμπορη να δώ την αλήθεια και να αντιδράσω σε άφησα να με οδηγήσεις στα πιό βαθιά σκοτάδια

Περικοκλάδα έχεις πολλά έξυπνα κόλπα ,και συχά θα πέφτω στης παγίδες σου ,αλλά θα ξανασηκώνομαι να είσαι σίγουρη .και κάθε φορά οι παγίδες σου θα είναι ένα μάθημα για μένα.
Δεν σε υποτιμώ ούτε σε περιφρωνώ ,αλλά ούτε και σε φοβάμαι πιά ,γιατί όσες τρικλοποδιές και αν βάλεις στο δρόμο μου ,δεν θα με κάνεις να σταματίσω να ζώ με τα θέλω της ψυχής μου.

[Ellaki]

Αμαλίτσα

[Emmaki]

Αμαλιτσα....κοριτσια μου γλυκα!!!!!!

[Ellaki]

πρέπει να το καταλάβετε, μέσα στα πιο βαθιά σας κύτταρα, ότι ο πόλεμος με την περικοκλάδα, αφορά μόνο τον θεό...

Θεέ μου σε έψαξα στη γη, σε έψαξα στον ουρανό, σε έψαξα στις εικόνες και μόνο μέσα μου δεν σε έψαξα .............. δεν είχε μείνει χώρος για σένα............... τα κύτταρά μου ήταν γεμάτα με τις δίκες που σου είχα στήσει .............

[Annoula]

Αχ περικοκλάδα μου. Ναι, φοβόμουν να μείνω μόνη. Φοβόμουν τι θα πει ο κόσμος, πως θα με κρίνει. Αλλού το συναίσθημα, αλλού εγώ. Παρέα με εσένα να με προγραμματίζεις να σχεδιάζω τη ζωή μου όπως θες εσύ. Όπως σε βολεύει εσένα. και εγώ μη γνωρίζοντας κάτι άλλο ακολουθούσα.
Ο θεός στο απυρόβλητο. Σε ένα συννεφάκι να με περιμένει στη γωνία να με κρίνει για τις πράξεις μου.
Όμως τίποτα πια δεν είναι το ίδιο. Δε θέλω τα δεσμά σου. Το φως απο την ψυχή μου με απελευθερώνει όλο και περισσότερο απο εσένα.

Φυσικά υπάρχεις ακόμα. Φυσικά μου σιγοψυθιρίζεις που πας χωρίς εμένα. Δε θα είσαι τίποτα. Αλλά πλέον σε αναγνωρίζω.
Η φωνή σου όσο πάει και λιγοστεύει στα αυτιά μου.

[Danielli]

...

[Επισκέπτης]

δεν βλέπεις που υποφέρεις από αυτήν την ανούσια αγάπη

Nαι περικοκλαδα μου εδωσες οπλα να πολεμισω δεν μου εμαθες ομως πως να αγαπησω.
Μου λες να γινω σημαντικος για τους αλλους, μα δεν μου ειπες ποσο σημαντικος ειμαι για μενα.
Μου λες να ψαξω να βρω το θεο, οτι δεν εκανε τιποτα για μενα και δεν μου ειπες οτι ολα αυτα τα εφτιαξε για μενα, σαν να μου λεει οτι μπορεις και εσυ.

Ξερεις περικοκλαδα τι εμαθα εχτες? οτι σε εναν πολεμο δεν υπαρχει νικητης και νικημένος αμα ακολουθεις την καρδια σου.

[Evoula]

[ΙΩΑΝΝΑ]

[Alexandros]

Πήρα σάρκα και οστά για να σε γνωρίσω περικοκλάδα μου. Σε θυμάμαι μικρή και πανέμορφη.
Με πλάνεψες και άρχισα να σε περιποιούμαι για να μεγαλώσεις. Και όσο μεγάλωνες τόσο υπερηφανευόμουν και τόσο πιο πολύ ομόρφαινες και ακόμα μεγαλύτερη περιποίηση ζητούσες.
Έφτασα να σε σκέφτομαι νύχτα μέρα και χωρίς να το καταλάβω κατάντησα υπηρέτης σου.
Κουραστικά όμως από τις απαιτήσεις σου…
Έκατσα να ξεκουραστώ λίγο πιο μακριά σου…
Ένιωσα τύψεις που σε αφήνω έστω και για λίγο .
Ξαφνιάστηκα όμως εκεί μακριά σου καθώς άκουσα κάποιους ψίθυρους. Δε κατάλαβα ακριβός αλλά φάνηκε να έρχονται κάπου από μέσα μου.
Τους άκουσα να λένε για μένα… Για την αγάπη μου για σένα... Για το όσο σε αγαπούσα, όσο σε υπηρετούσα, τόσο πιο πολύ πονούσα.
Είχαν δίκιο… νευρίασα γιατί με πλάνεψες περικοκλάδα μου… πληγώθηκα… σε φρόντιζα και εσύ με πλάνευες.
Και οι ψίθυροι έγιναν πιο δυνατοί… και πήραν το μέρος σου, και σε υποστήριξαν… ότι ποτέ εσύ δεν ζήτησες κάτι αλλά εγώ τα έφτιαξα όλα έτσι στο μυαλό μου…
Νευρίασα και πάλι, με τον εαυτό μου αυτή την φορά… γιατί είχαν δίκιο… ποτέ δε μου ζήτησες κάτι εσύ…
Εγώ ζήτησα να σε γνωρίσω, εγώ ζήτησα να σε φροντίσω, εγώ έχασα τον ύπνο μου για σένα χωρίς να έχεις εσύ τίποτα ζητήσει από όλα αυτά.
Οι ψίθυροι συνέχισαν και με έμαθαν πολλά…
Τώρα ξέρω… ζήτησα να σε γνωρίσω, ίσως ζήτησα και να σε φροντίσω και όλα αυτά για να με διδάξεις.
Σε ευχαριστώ… τώρα σε βλέπω αλλιώς, σε αγαπώ για το πραγματικό σου ρόλο στη ζωή μου και ξέρω ότι δε χρειάζεσαι την φροντίδα μου.
Τώρα αρχίζω να σε διακρίνω καλύτερα…
Θα σου ψιθυρίσω και ένα μήνυμα περικοκλάδα μου…
Οι μέρες που οι άνθρωποι θα σε υπηρετούν τελειώνουν…
Ξέρω… θα γίνει με πόλεμο, θυσίες και απώλειες…
Κάνεις δε πρέπει να φοβάται όμως…
Την επόμενη μέρα όλοι θα ξέρουμε… θα είμαστε ελεύθεροι… Θα αγαπιόμαστε χωρίς εξαρτόμαστε… ούτε εμείς από σένα, ούτε εσύ από μας…
Θα συμβιώσουμε σε τούτο το κόσμο αλλά και σε όποιο άλλο ξαναβρεθούμε Αρμονικά… με Αγάπη… Ευλογημένα!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Αλέξανδρε

[Sofoula]

[Danielli]

Θα σου ψιθυρίσω και ένα μήνυμα περικοκλάδα μου…
Οι μέρες που οι άνθρωποι θα σε υπηρετούν τελειώνουν…
Ξέρω… θα γίνει με πόλεμο, θυσίες και απώλειες…
Κάνεις δε πρέπει να φοβάται όμως…
Την επόμενη μέρα όλοι θα ξέρουμε… θα είμαστε ελεύθεροι… Θα αγαπιόμαστε χωρίς εξαρτόμαστε… ούτε εμείς από σένα, ούτε εσύ από μας…
Θα συμβιώσουμε σε τούτο το κόσμο αλλά και σε όποιο άλλο ξαναβρεθούμε Αρμονικά… με Αγάπη… Ευλογημένα!

[AMALIA]

Αλεξανδρε!!!

[Annoula]