Vaso έγραψε:Aγαπημένε μου, Εσύ που γεννήθηκες μέσα μου και μου έδειξες πως είμαι γεννημένη μέσα σου,
Εσύ, εσύ που μου έδειξες τα απάτητα μέρη του Ουρανού και με άφησες μαλακά να πατήσω πάνω στην Γη,
Εσύ που μου μίλησες για την Αγάπη, με λόγια που δεν είχα ξανακούσει
Εσύ που με μύησες στην Ζωή, ανοίγοντάς μου τις Πύλες της Αιωνιότητας
Εσύ που με τύφλωσες για να σε δω
που μου πήρες την ακοή, για να σε ακούσω
που μου αφαίρεσες τις λέξεις από την ασέβεια της φλυαρίας
για να μιλήσει ο Λόγος σου...
Εσύ που με έβαλες στις Πύλες ενός Κόσμου, που οι άνθρωποι λένε "μαγικό"...
μαζί με τις Νεράιδες
μαζί με τους Αγγέλους
μαζί με τους Ανθρώπους
και με έμαθες να τους αγγίζω με ευλάβεια
και να κάνω θαύματα μαζί τους, μέσα στον Εαυτό μου
Αιτούμαι σε Εσένα, Αγαπημένε μου, της Δύναμης Μου, να αντέξω
την ασυνειδησία
τον φόβο
την ολιγωρία
την πλανη
τον διαχωρισμό
την κακία
την άγνοια
την ψευδαίσθηση
τις λέξεις
και να μείνω Ακέραιη σε Εσένα, ότι και να γίνει...
Σφραγίδα Αγάπης και Δικαιοσύνης στους Νόμους Σου, όπως και να γίνει...
Νιώθω το ξέσπασμα να πλησιάζει...
Και αυτή η θάλασσα φόβου που ζώνει τους ανθρώπους, περνιέται μόνο αν μπορέσω να περπατήσω στον αφρό της...
Με ελαφριά βήματα
και ανοιχτή Καρδιά...
Ελάφρυνε το βήμα μου...
Ελάφρυνε το βήμα όσων Σε "βλέπουν"...
και δώσε στην Καρδιά των Ανθρώπων εκείνη την παιδικότητα που της λείπει...
για να παίζουν μαζί με τους Αγγέλους και τις Νεράιδες...
όχι σε έναν κόσμο "μαγικό", αλλά σε έναν Κόσμο Αληθινό!
Εγινε!
