Ιστοριες που λενε πολλα

[ΧΡΥΣΑ]

ΜΑΙΡΗ Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!

[Μαιρη]

[ALEXOULA]

[ELLI]

Aφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1985


H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό,
κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!


Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια
κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...
;) ;)

[Μαιρη]

μου θυμισες τα καλοκαιρια μου στο νησι

[zefira]

Πολλά μας θύμισε όλο αυτό.

[eudemonia]

Πω τι μου θύμησες... Να σε καλά!
Το διάβαζα με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά! Μπράβο καλό!

[Επισκέπτης]

Ζησατε πραγματι ωραια χρονια..
ετσι για να μαθαινουμε κι εμεις οι νεοτεροι που μας εχουν φαει τα κλαμπ και το facebook

[Ellaki]

Τι ωραία που ήταν !!!!

Οι γνώσεις μας περιορισμένες σε όσα μας έλεγε το ραδιόφωνο και μετέπειτα η ασπρόμαυρη τηλεόραση.
Μας φώναζε ο ψιλικατζής να μιλήσουμε στο τηλέφωνο και αργότερα κρυφά στο σπίτι να μην μας πάρουν είδηση γιατί ήταν ακριβό.
Φτάναμε στην εφηβεία για να ανακαλύψουμε ότι ο πελαργός δεν φέρνει τα παιδιά.

Οι εποχές όμως αλλάζουν και το ίδιο ο τρόπος ζωής.
Κρατάμε τις αναμνήσεις από τις παλαιότερες εποχές με σεβασμό και γλύκα και προχωράμε.

Η ερώτηση είναι, εμείς οι παλαιότεροι νοσταλγούμε τα νεανικά μας χρόνια ή τον τρόπο ζωής ?
Ήμαστε πιο ελεύθεροι γιατί τρέχαμε στις αλάνες ?
Ή μήπως γιατί δεν φοράγαμε ζώνες ?
Παίζαμε έξω γιατί υπήρχαν χώροι.
Μήπως βάζαμε στόχο να δημιουργήσουμε εξωτερικούς χώρους για τα παιδιά μας αντί να κολλάμε στην νοσταλγία ?

Κι αν εκτιμούμε τον τρόπο και χώρο που μεγαλώσαμε γιατί άραγε δεν φροντίσαμε να τον διατηρήσουμε ?
Εύκολο να καταδικάζεις το facebook ή την τεχνολογία.
Εμείς όμως τα δημιουργήσαμε για τα παιδιά ..........οι νοσταλγοί του παρελθόντος που αλλιώσαμε.
Ένα παρελθόν που το έχουμε κρίνει και κατακρίνει πολλές φορές.

[Madraoulas]

Aφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1985
Rose Rose Rose

Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης»

.
γ@@@@@ τα

Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα.

..και πιωμενοι με ουζα και να περνας μπροστα απο μπατσο με το μηχανακι ανευ διπλωματος

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα

..καθε μερα και αλλο παντελονι ηθελα..μεσα στο χωμα και σκισμενο

Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους.

..κολο δεν εβαζα μεσα..χεχε

Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα.

χεχεχεχεχε..και οχι μονο!!!

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο.

Εγω ημουν παχουλος αλλα τους εσπαγα στο ξυλο..χεχε

Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου.

..ναι ρε π@@@@@ μου!!!

Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή

εννοειται!!!!!!!

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα.

και να ειναι μεσημερι και να φωναζουν οι γριες να κανουμε ησυχια..χαχαχα

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια

..!!!!!...ακριβως!!!

Ρίχναμε τα κορίτσια
κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι

αυτο παααντα μου αρεσε..χιχιχι

[/quote]

[ELLI]

..και πιωμενοι με ουζα και να περνας μπροστα απο μπατσο με το μηχανακι ανευ διπλωματος

..κολο δεν εβαζα μεσα..χεχε

και να ειναι μεσημερι και να φωναζουν οι γριες να κανουμε ησυχια..χαχαχα

Ρίχναμε τα κορίτσια
κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι

αυτο παααντα μου αρεσε..χιχιχι

...και να βγαίνουν μεσημεριάτικα οι καημένες οι γιαγιούλες με τα λάστιχα και να μας καταβρέχουν,και οι μαμάδες μας να φωνάζουν ότι τις ρεζιλεύουμε:))

Στα κοριτσάκια δεν άρεσε το τελευταίο...

[margaritarenia]

..και πιωμενοι με ουζα και να περνας μπροστα απο μπατσο με το μηχανακι ανευ διπλωματος

..κολο δεν εβαζα μεσα..χεχε

και να ειναι μεσημερι και να φωναζουν οι γριες να κανουμε ησυχια..χαχαχα

Ρίχναμε τα κορίτσια
κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι

αυτο παααντα μου αρεσε..χιχιχι

...και να βγαίνουν μεσημεριάτικα οι καημένες οι γιαγιούλες με τα λάστιχα και να μας καταβρέχουν,και οι μαμάδες μας να φωνάζουν ότι τις ρεζιλεύουμε:))

Στα κοριτσάκια δεν άρεσε το τελευταίο...

Μια χαρα μας αρεσε ..... ;)
αλλα δεν εκανε .... να μας αρεσει ηταν ντροπη και αμαρτια ..

[zefira]

Ζησατε πραγματι ωραια χρονια..
ετσι για να μαθαινουμε κι εμεις οι νεοτεροι που μας εχουν φαει τα κλαμπ και το facebook

γκουχ γκουχ,.... Γιαννάνη παιδί μου μήπως, λέω μήπως αφαιρείς τα καλοκαίρια

[ELLI]

Μια χαρα μας αρεσε ..... ;)
αλλα δεν εκανε .... να μας αρεσει ηταν ντροπη και αμαρτια ..

;) ;)

[Μαιρη]

χτυπαγαμε το μεσημερι τα κουδουνια και κρυβομασταν χι χι οι γριουλες εβγαιναν εξω και βριζανε χωρις να βλεπουν κανεναν


πηγαναμε και γυριζαμε απο θαλασσα μεγαλη παρεα απο παιδια 3 χιλιομετρα με τα ποδια χωρις να κυνδυνευουμε να μας πατησει κανενα αυτοκινητο , χαβαλε νταλα μεσημερι οταν γυριζαμε και χωρις να καιγομαστε απο τον ηλιο .. τοτε δεν ειχε ακομα τρυπα το οζον
κρυφτο το βραδυ μεσα στις πορτες τις γειτονιας και μηλα με τη μπαλα να πηγαινει συνεχεια στη πιο σπαστικη γειντονισα που φωναζε...