''...Τραγουδι του Σεπτεμβρη ειν'η ματια σου,
αυτα τα ματια ποσο τ'αγαπω...''
Τραγουδωντας στη βροχη?Ευτυχως οχι ακομα στου Ηλιου το νησι.
Καλημερα Απολλωνα,Αρτεμις,Θεοι και Θεες,Σατυροι και Μουσες[Καλλιοπη η ετυμολογια υπεροχη,ταιριαζει και με τον βασικο τονο του Ταυρου''Βλεπω κι οταν ο οφθαλμος ανοιχτει,ολα ειναι φως]
Καλημερα παρεα ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ[κι ως γνωστον]
ΤΟ ΦΩΣ Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ
ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ.
Όμως και θα στο πω, γιατί είναι βιωμένο, μέσα στην ανοιχτή καρδιά, αλλάζουν όλα και όλοι...
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Εδω ειμαστε Καλλιοπη μας και για τον Λογο των Αστρων
θα το πιασουμε το θεμα απο την αρχη[σαν τα πρωτακια]
απο το Α ως το Ω μεγα[εγω ειμι το αλφα και το ωμεγα,εγω ειμι ο ΩΝ]
ΤΟ ΦΩΣ Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ
ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ.
Να μου επιτρέψετε να σας παραθέσω ένα απο τα ποιήματα μου για την όμορφη αυτή εποχή .
Φθινοπώριασε .......
Τα φύλλα ετοιμάστηκαν στην γη για να πλαγιάσουν
Πήραν το χρώμα το χρυσό και του κερασιού το χρώμα
Και περιμένουν τα αγέρι τ απαλό για να τα παει στο χώμα
Χαλί να γίνουν και αυτά τη γη για να σκεπάσουν
Εκεί που πριν από αυτά χιλιάδες έχουν φτάσει
Πανέμορφο χρυσοκόκκινο χαλί έχουνε φτιάξει
Μια μέρα σαν και αυτή σεργιάνι σκέφτηκα να κάμω
Ζήτησα από το άτι του μυαλού εκεί για να με πάει
Και από τη μάνα γη γερά να με κρατάει
Σαν βρέθηκα εκεί ανάμεσα στα δένδρα
τα πόδια μου τότε γυμνά αγγίξανε το χώμα
ήταν τόσο απαλό και δροσερό... το νιώθω ακόμα
Ξάπλωσα πάνω στα χαλί της γης το σκέπασμα της
Και ήτανε τόσο απαλό το χάδι το δικό της
κλείσανε τα μάτια μου... με πήρε στο σπιτικό της
Εκεί να δεις την ομορφιά που κλείνει στη καρδιά της
Διαμάντια βρίσκονται μες την αγκαλιά της
Όλα τα χρώματα και αυτή τα χει στη ποδιά της
Χρυσό άσπρο βιολετί πράσινο κίτρινο γαλάζιο και μαβί
Το ουράνιο τόξο έχει πάρει και το βαλε με τέτοια χάρη
Στη φούστα στα μαλλιά ακόμα και στο σάλι
Πολύτιμα πετράδια κρατάει στη σπλάχνα τα δικά της
Κι έχει μικρές, μεγάλες φωτιές μέσα στον οντά της
Και φτιάχνει έτσι μαγικά τα κοσμήματα της
Μου έδωσε για να κρατώ μικρή πετρούλα φυλαχτό
Να την κρατώ να τη θωρώ και να θυμάμαι εκείνη
Όταν με συνόδεψε στο μακρινό ταξίδι
«χαμόγελο»
01/09/2006
Η πολλή αγάπη ανοίγει πόρτες, γκρεμίζει τοίχους και κτίζει γέφυρες πάνω απο τη θάλασσα