πόσο δίκιο έχεις!
όμως ξερεις Ναταλί, η εσωτερική ανεξαρτησια και ελευθερία σε κάνει να μιλάς για ότι αγαπάς και να εκδηλώνεσαι όπως είσαι, χωρίς να ντρέπεσαι ή να φοβάσαι κανενός την απόρριψη, αρκεί αυτό που αγαπάς, και είσαι να μπορείς να το τεκμηριώνεις πάντα με την ίδια σου την ζωή...
Το πρώτο που έκανα, όταν είδα και βίωσα εσωτερικά την ματαιότητα της φαινομενικής μας ελευθερίας, της δημοκρατίας και της ανεξιθρησκείας, ήταν να βάλω τα μηνύματα του φίλου μου στο ιντερνετ και να εκδώσω το βιβλίο του!
Σε όποιον αρέσουμε τελικά!
΄Οσο για το μοναστήρι και την ζωή σου εκεί, ήταν μάλλον ο δρόμος σου για να εκτιμήσεις την εσωτερική ελευθερία και την ανάπτυξη μέσα στο δόγμα και έξω από αυτό...
Μα και εγώ, μέσα σε έναν γάμο, το δόγμα βίωσα, που δεν είχε εμφανείς όρους μεν, αλλά ήταν τόσο ύπουλη η ελευθερία, που τελικά ήταν χειρότερη από τον δογματισμό του μοναστηριού...
Σημασία έχει να παρατηρούμε το φως!
Από όποια μεριά κι αν προβάλλει, πάντα φως θα είναι!!
