ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ

[Annoula]

[Ταρούλα]

[Stefanos]

[ALEXOULA]

[Δωρουλα]

Μανούλη

[Fotinoula]

[Ινατος]

Κωστα μου

Επί τη ευκαιρία θα ήθελα να πω πως παλιότερα πίστευα πως γενιέσαι ομοφυλόφιλος... Στην πορεία όμως κατάλαβα πως γίνεσαι...
Και όπως γίνεσαι μπορείς και να ξεγίνεις!!!!!!!!
Σαφέστατα όχι από τη μια μέρα στην άλλη ως δια μαγείας, αλλά με δουλειά... ...Αρκεί να ακούσεις την ψιθυρίζει η ψυχή σου!!!
Στέκομαι με σεβασμό στους νόμους της φύσης και τους αφήνω να με οδηγήσουν...

Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω
Ομοφυλόφιλος γεννιέσαι,δεν γίνεσαι.Η αυθαίρετη άποψη μου είναι ότι είναι ένας μηχανισμός της φύσης για να κρατάει τους πληθυσμούς σε συγκεκριμένα επίπεδα.Ξέρουμε΄ομως ότι τα επίπεδα αυτά πλέον έχουν διογκωθεί εξαιτίας της ανθρώπινης συμπεριφοράς και όχι εξαιτίας φυσικών νόμων.
Αυτό που μπορείς ,πιστεύω πάλι,να "ρυθμίσεις" είναι τα ποσοστά αμφισεξουαλικότητας.Δλδ,το πόσες επαφές θα έχεις με το κάθε φύλο,το ποσοστό γενικότερα.Η ομοφυλοφιλία όμως είναι φύση.Αυτό αποδεικνύεται και στις περιπτώσεις ομοφυλόφιλων αντρών και γυναικών που παντρεύτηκαν,έκανα παιδιά ,έζησαν την ετεροφυλόφιλη ζωή για τους δικούς του προσωπικούς και κοινωνικούς λόγους ο καθένας και πάντα το ένστικτο τους θύμιζε ότι η φύση τους είναι άλλη ,με όποιο αποτελέσμα είχε αυτό σε ατομικό επίπεδο.Κάποιοι έζησαν ως το τέλος της ζωής τους με αυτήν τη σύγκρουση,κάποιοι άλλοι όμως δεν μπόρεσαν να την διαχειριστούν και "έφυγαν" νωρίτερα .Είναι φυσικά αυτό που λες.Δεν είχε μπει ο παράγοντας "εσωτερική εργασία" όσο θα έπρεπε στη ζωή τους.Αλλά ρε Μάνο...η επίσημη γραμμή της ψυχολογίας και ψυχοθεραπείας ως επιστήμες,είναι να βοηθούν τους ομοφυλόφιλους και τις οικογένειες τους να διαχειρίζονται τη φύση τους.Όχι να βρίσκουν "θεραπείες" .Είναι φύση πασά μου αυτό,δεν αλλάζει και πολλές "θεραπείες" οδήγησαν σε καταθλίψεις ή αυτοκτονίες.Έχω προσωπικά παραδείγματα και μάλιστα σε αυτοκτονίες εφήβων σε δυτικές χώρες,το πρώτο πράγμα που διερευνάται απ'την αστυνομία είναι αν υπήρχαν ομοφυλοφιλικές τάσεις .Μακροπρόθεσμα,λοιπόν, θα υπάρξουν συγκρούσεις που θα οδηγήσουν σε διπλή ζωή ή σε χειρότερες καταστάσεις..
Οπότε πάμε σε αυτό που λέει η Βάσω και υποκλίνομαι.Πρώτιστα είμαστε άνθρωποι.Το τι είμαστε δεν έχει σημασία... Προσωπικά είμαι ευγνώμων που είμαι ομοφυλόφιλος.Δε θα έπαιρνα το μαγικό χάπι να αλλάξω αύριο αν υπήρχε.Είμαι περήφανος για το μονοπάτι μου,για τις δυσκολίες που αντιμετώπισα ,για την πορεία μου,για τους ορίζοντες που άνοιξα,για το ότι με έκανε γενικά αυτό που είμαι..

Υ.γ.1 Το να είσαι ομοφυλόφιλος,σημαίνει ότι είσαι αυτόματα μέλος μίας μειονότητας η οποία μπορεί να βάλλεται από πολλούς εξωτερικούς παράγοντες και εκ των έσω φυσικά-που είναι το χειρότερο.Αυτό σημαίνει ότι αυτόματα είσαι αλληλέγγυος με άλλες μειονότητες και έχεις μια άλλη κατανόηση και άλλους ορίζοντες γενικότερα.Αυτό φυσικά ισχύει και για άλλες μειονότητες.Οπότε ,θα ήθελα να υποκλιθώ σε όσους δεν ανήκουν σε καμία μειονότητα και δείχνουν αλληλεγγύη στις μειονότητες και δίνουν βάση στο ανθρώπινο κομμάτι και όχι στην ταμπέλα.Βέβαια αυτό δε σημαίνει ότι περιμένω κάποιον να με αποδεχτεί και είμαι ευγνώμων.Τσου .Αλληλοαποδεχόμαστε τον άλλο έκαστος. .Απλά ένα προσωπικό ερώτημα είναι ,αν εγώ γεννιόμουν str8 αν θα είχα την ίδια οπτική.Αν λοιπόν γεννιόμουν str8 θα ήθελα να γίνω σαν αυτούς τους ανθρώπους με τους ανοιχτούς ορίζοντες.

Υ.γ.2 Αν γεννιόμουν str8 θα είχα λίγες πιθανότητες να μου αρέσει η Eurovision.Δεν το ρισκάρω αυτό λέμε!!!!!!!

[Vasoula]

Κωστή μου, δεν έχω να σου πω τίποτα, αν αυτή είναι η δική σου θέση και την σέβομαι απεριόριστα, άσχετα αν η δική μου εμπειρία είναι γεμάτη από άλλα στοιχεία σχετικά με την Θεραπεία.

Φυσικά και δεν εννοώ την ψυχολογία σαν θεραπεία...Η ψυχολογία είναι μόνο για να σε βοηθήσει στην αποδοχή και την διαχείριση των συναισθηματικών καταστάσεων μιας άτυπης διαφορετικότητας, που δεν έχει να κάνει μόνο με την ομοφυλοφιλία. Σκέψου πως και το παιδί που το έχουν βιάσει, βιώνει επίσης έντονα μια διαφορετικότητα και νιώθει μειονεκτικά, ανεξάρτητα από τις σεξουαλικές επιλογές του σαν ενήλικας. Η Θεραπεία προκύπτει από υψηλότερα πεδία της Ύπαρξης και έχει να κάνει με την Αρχέγονη Φύση μας.

Στην ουσία η ψυχολογία δεν μπορεί να θεραπεύσει τα βιώματα, αλλά να σε κάνει να τα αντέχεις και ενίοτε (με πολύ προσπάθεια) να τα αποδέχεσαι, και μέχρι εκεί. Η Θεραπεία προκύπτει από αλλού, με απαραίτητη προϋπόθεση ότι έχεις αποδεχτεί την ασθένειά σου, όπου ασθένεια δεν είναι σαφώς η ομοφυλοφιλία, αλλά οι λόγοι που σε έκαναν να χάσεις την επαφή με τον Εαυτό σου.

[Ινατος]

Κωστή μου, δεν έχω να σου πω τίποτα, αν αυτή είναι η δική σου θέση και την σέβομαι απεριόριστα, άσχετα αν η δική μου εμπειρία είναι γεμάτη από άλλα στοιχεία σχετικά με την Θεραπεία.

Στην ουσία η ψυχολογία δεν μπορεί να θεραπεύσει τα βιώματα, αλλά να σε κάνει να τα αντέχεις και ενίοτε (με πολύ προσπάθεια) να τα αποδέχεσαι, και μέχρι εκεί. Η Θεραπεία προκύπτει από αλλού, με απαραίτητη προϋπόθεση ότι έχεις αποδεχτεί την ασθένειά σου, όπου ασθένεια δεν είναι σαφώς η ομοφυλοφιλία, αλλά οι λόγοι που σε έκαναν να χάσεις την επαφή με τον Εαυτό σου.

Ναι..βοήθησε με να καταλάβω κάτι.Ο Εαυτός σου είναι ετεροφυλόφιλος ή ομοφυλόφιλος; Ή το πας μόνο πνευματικά; Ειλικρινά δεν κατάλαβα :(
Και σε τι έχει να κάνει η θεραπεία με την ομοφυλοφιλία;

[Vasoula]

ο Εαυτός σου είναι αυτός που δεν γνωρίζεις σαν Όλον και χρειάζεται να ανακαλύψεις ξανά, Κωστή μου
Δεν έχουμε μόνο φυσική συνείδηση εμείς οι άνθρωποι...αυτό δηλαδή που λέμε εαυτό, δεν είναι παρά σύνθεση ψυχολογικών, κοινωνικών και φυσικών στοιχείων μιας συνείδησης που αγγίζει μόνο ένα 10% της Συνειδητότητάς μας. Υπάρχει ένα μεγάλο ασυνείδητο μέρος κοντά στο 90%, που κανείς δεν έχει ιδέα γι' αυτό...
Θα διαβάσεις πολλά γι' αυτό το θέμα εδώ μέσα. Όρεξη να έχεις

Και για να μην υπάρχει καμία λανθασμένη διαπίστωση εκ μέρους σου, Κωστή μου, δεν θεωρώ ασθένεια την ομοφυλοφιλία, σαν έκφραση της σεξουαλικότητας, εννοείται αυτό. Για εμένα η προσωπική ευτυχία και πληρότητα είναι το πιο σημαντικό θέμα της Ζωής και το πως ο καθένας μας θα βρει τις αρμονικές του συνηχήσεις δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία, όσο έχει το να τις βρει και να τις υποστηρίξει, κάτι που θεωρώ σπάνιο να συμβεί σε έναν άνθρωπο, χωρίς εκείνη την φωτεινή ματιά στην σκιά του.

Η Θεραπεία στην οποία εγώ αναφέρομαι δεν έχει να κάνει με μεμονωμένα περιστατικά που επιδρούν στην κοινωνική μας ζωή και στο σώμα μας, αλλά με εκείνες τις βαθιές τομές στην Ψυχή μας, που συντηρούν (χωρίς να το γνωρίζουμε) τις σκιές στο ασυνείδητο.

[Γρηγοράκος]

Φυσικά και δεν εννοώ την ψυχολογία σαν θεραπεία...Η ψυχολογία είναι μόνο για να σε βοηθήσει στην αποδοχή και την διαχείριση των συναισθηματικών καταστάσεων μιας άτυπης διαφορετικότητας, που δεν έχει να κάνει μόνο με την ομοφυλοφιλία.

Στην ουσία η ψυχολογία δεν μπορεί να θεραπεύσει τα βιώματα, αλλά να σε κάνει να τα αντέχεις και ενίοτε (με πολύ προσπάθεια) να τα αποδέχεσαι, και μέχρι εκεί. Η Θεραπεία προκύπτει από αλλού, με απαραίτητη προϋπόθεση ότι έχεις αποδεχτεί την ασθένειά σου, όπου ασθένεια δεν είναι σαφώς η ομοφυλοφιλία, αλλά οι λόγοι που σε έκαναν να χάσεις την επαφή με τον Εαυτό σου.

Διαβάζοντας όλο το τόπικ, θα μπορούσα να πω πολλά πράγματα όμως τα περισσότερα έχουν ειπωθεί και δεν έχει νόημα να τα ξαναλέμε! Στάθηκα σ αυτό που είπε η Βασούλα περί ψυχολόγων και "ειδικών" γιατί το έζησα και ήταν τραυματική εμπειρία...

Το δικό μου θέμα δεν είχε να κάνει με τη σεξουαλικότητά μου αλλά με τη χρήση ουσιών. Όταν κατάλαβα ότι έχω πρόβλημα και ζήτησα βοήθεια, μίλησα με φίλους και γνωστούς, μίλησα με ειδικούς σε κέντρο απεξάρτησης και επισκέφτηκα και ψυχολόγο...!!
Για τους γνωστούς και φίλους (εκείνης της περιόδου) δεν θα πω πολλά...ο καθένας στην κοσμάρα του...Καμία ουσιαστική βοήθεια!
Η αντίδραση των ειδικών όμως έχει αρκετό ενδιαφέρον...!

Ξεκινώντας με το κέντρο απεξάρτησης, στην αρχή ένιωσα καλά...ένιωσα αποδοχή και ομολογουμένως με βοήθησε, αλλά ήταν για πολύ λίγο. Στη συνέχεια όταν άρχισα να νιώθω καλύτερα και δυνατότερος να αντιμετωπίσω το πρόβλημα μου, έλεγα στους θεραπευτές πως νιώθω καλά και εκείνοι προσπαθούσαν να με πείσουν ότι είναι εικονικό και ότι αν δεν παραμείνω με αυτούς, θα ξανακυλήσω στη χρήση και θα καταστραφώ...! Με λίγα λόγια προσπαθούσαν να με πείσουν ότι χωρίς αυτούς ήμουν καταδικασμένος! Μετά από ένα μήνα συνεδριών, είχα φτάσει στο σημείο να συμβουλεύω τους υπόλοιπους χρήστες της ομάδας απεξάρτησης και οι θεραπευτές να με κοιτάνε με το στόμα ανοιχτό...είχα γίνει εγώ θεραπευτής και εμένα δεν μπορούσε να με βοηθήσει κανείς! Ήμουν εκτός χρήσης πάνω από ένα μήνα αλλά κανείς έως τότε δεν είχε αγγίξει την ψυχή μου! Κανείς δεν είχε ασχοληθεί με τη ρίζα του προβλήματος! Κι έτσι αποχώρησα απ την ομάδα απεξάρτησης, χωρίς να έχω πάρει καμία ουσιαστική απάντηση!

Επόμενο βήμα ήταν ο ψυχολόγος...άλλος ενάμισης μήνα χαμένος! Χαμένος σε οικονομικό, αλλά κυρίως σε συναισθηματικό επίπεδο!
Μία κυρία, ειδικός σε θέματα χρήσης και εκ πρώτης όψεως συμπαθητική!! Γιατί θα πήγαινε κανείς σε ψυχολόγο? Και απαντώ...αν όχι για να βγάλει τα εσώψυχα του, τότε γιατί? Και για να γίνει αυτό, δεν πρέπει ο "ασθενής" να νιώσει άνετα και οικεία σε ένα ξένο περιβάλλον? Εγώ μετά από ενάμιση μήνα (3 φορές την εβδομάδα, δηλ. περίπου 15 συνεδρίες) δεν το ένιωσα αυτό. Ήξερα εξ αρχής ότι ο ψυχολόγος κυρίως ακούει και λιγότερο μιλάει...όμως εγώ αυτό που βίωσα ήταν τραγικό! Σχεδόν δεν μου μίλαγε...κι όταν μου μίλαγε, μου μίλαγε στον πληθυντικό και με ύφος λες και ήμουν υπόλογος για όσα είχα ζήσει! Στάθηκε κυρίως στα παιδικά μου χρόνια, στους γονείς μου και γενικά στα βιώματά μου αλλά ούτε αυτή κατάφερε να με αγγίξει! Ως ξένη την γνώρισα και ξένη παρέμεινε! Πήρα και από κει κάποια πραγματάκια, κυρίως θέματα προς σκέψη αλλά και πάλι δεν ένιωθα να ηρεμεί η ψυχή μου! Δεν ένιωθα απεξαρτημένος...δεν ένιωθα την παραμικρή σιγουριά για τον εαυτό μου. Αντιθέτως μου είχαν γεννηθεί απορίες και συναισθήματα τα οποία δεν μπορούσα να αποκωδικοποιήσω και ούτε να διαχειριστώ!

Και σ αυτό το σημείο, μετά απο 3 μήνες αναζήτησης και θεραπείας με "ειδικούς", ήρθε η πραγματικά μαγική στιγμή που μίλησα με τη Βασούλα και τότε βρέθηκε ο άνθρωπος που με άγγιξε! Με άγγιξε με αγάπη και σεβασμό! Μου μίλησε με τρόπο που δεν μου είχε μιλήσει ποτέ κανείς! Δεν μου έδωσε έτοιμη λύση στο πιάτο αλλά μου έδινε τροφή για σκέψη και με ξεκλείδωνε όταν έφτανα σε αδιέξοδο! Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που κατάλαβε ότι δεν χρειαζόμουν τίποτα παραπάνω από Αγάπη! Είδε μέσα μου και με καθοδήγησε αναλόγως!!

Και αναρωτιέμαι...υπάρχει άραγε "ειδικός" που θα μου προσέφερε αυτό το Άγγιγμα Ψυχής? Θα κατάφερνε κανείς απ τους προηγούμενους να καταλάβει τι είχα ανάγκη ή θα παρέμεναν στις στάνταρ επιστημονικές μεθόδους? Και εν τέλει, τους είχα ανάγκη ή με είχαν ανάγκη για να αποδείξουν την επιστημονική τους αξία? Σίγουρα δεν είναι όλοι ίδιοι αλλά πόσοι πραγματικά επικεντρώνονται στον Άνθρωπο και την Προσωπικότητα του, αντί για την απόδειξη της ακαδημαϊκής θεωρίας?

Η δική μου εμπειρία, μου έδειξε ότι η πλειοψηφία των "ειδικών" μένει στις μεθόδους που έχει διδαχθεί και πράττει το ίδιο για όλους τους "ασθενείς"! Εγώ δεν μπόρεσα να αποδεχθώ ότι είμαι μια ακόμα περίπτωση εξαρτημένου χρήστη, μέσα στο "τσουβάλι των χρηστών" και κανείς δεν είναι έτσι! Καθένας είναι διαφορετικός και χρειάζεται αυτό που ζητάει η ψυχούλα του...όχι αυτό που διδάχθηκε ένα "ειδικός" και το εφαρμόζει σε όλους!!

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι μου δώσανε ένα χέρι βοηθείας, όμως αρκετά επιφανειακό. Μου δείξανε 2-3 πράγματα που με κάναν να καταλάβω τι μου συμβαίνει αλλά όχι πως θα το διαχειριστώ! Με καθοδήγησαν προς την συνειδητοποίηση αλλά όχι προς τη θεραπεία! Τους ευχαριστώ πραγματικά όλους για ότι μπόρεσε ο καθένας να μου προσφέρει, αλλά δυστυχώς δεν ήταν αρκετό, ούτε αυτό που πραγματικά χρειαζόμουν!

Η ομοφυλοφιλία, κατά τη γνώμη μου, είναι ένα ανάλογο ζήτημα. Δεν γεννιέσαι με αυτό, το αποκτάς στην πορεία μέσα απ τα βιώματα σου! Για μένα το πρόβλημα δεν ήταν η χρήση αλλά η έλλειψη Αγάπης, Ενότητας και Συντροφικότητας που με έφτασε στη χρήση ουσιών! Έτσι και η ομοφυλοφιλία, δεν πιστεύω ότι έχει να κάνει με ποιον κάνεις σεξ, αλλά με το τι σε έφτασε να κάνεις αυτή την επιλογή!

[Δωρουλα]

Γρηγοράκο

[Βικούλα]

Γρηγοράκο

οσο για τους ψυχολόγους να μην το ανοιξω καλυτερα, θα μεινω στη σιωπή μου

[Ταρούλα]

[Θοδωράκος]

Γρηγοράκο