αρχισαμε της ηθικολογιες παλι? ..ακομα και στο νηπιαγωγειο?..για 'ψαχτειτε' λιγο γιατι σας βλεπω καλογριες ;)
ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΩ ΟΛΟΥΣ!!..ετσι απλα....
''΄Όταν μέσα μας έχουν εκλείψει οι αιτίες της πράξης, τότε η πράξη η ίδια δεν άγεται από τα συμπτώματα, αλλά εκδηλώνεται αυθόρμητα και αυτούσια, ως αγαθοσύνη. "
Γεια σου ρε Μαδραρααα με τα ωραια σου!!!!!!!!!!!!!!!!
Αυτο κοριτσια μου δεν γινεται με αστερακια.....χανεται ολη η ουσια του κειμενου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ας είμαι και ο μόνος ΄Ανθρωπος που πιστεύει στην Δύναμη της Αγάπης, δεν παίρνω ποτέ τον Λόγο μου πίσω...Θα την υπηρετώ, ακόμα κι αν μείνω μόνη και αξιοκατάκριτη από αυτούς που όφειλαν να είναι οι αγαπημένοι μου... ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΩ!!!
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________ Πολέμα και Οραματίσου!
Είσαι στο αυτοκίνητο και οδηγείς ενώ έξω βρέχει καταρρακτωδώς..
Περνάς από μια στάση λεωφορείου όπου συναντάς τρία άτομα να περιμένουν:
1. Μια γριούλα που πεθαίνει
2. Ένα φίλο από τα παλιά που σου έσωσε κάποτε τη ζωή.
3. Τη γυναίκα/άντρα των ονείρων σου.
Ποιον θα έπαιρνες μαζί σου στο αυτοκίνητο, λαμβάνοντας υπόψη ότι χωράει
μόνο ένα άτομο?
>
>
>
> >
>
Βρίσκεσαι σε ένα ηθικό δίλημμα το οποίο έθεσαν κάποτε σε μια
επαγγελματική συνέντευξη.
Θα μπορούσες να πάρεις τη γριούλα, γιατί έμοιαζε να πεθαίνει,
και έτσι να τη σώσεις, ή τον παλιό σου φίλο που κάποτε σου έσωσε τη ζωή.
Ωστόσο, ίσως να μην ξανασυναντούσες ποτέ τη γυναίκα/άντρα της ζωής σου.....
>
>
>
>
>
>
>
>
>
>
> ΜΗ ΒΙΑΖΕΣΑΙ..
>
>
>
>
>
> Ο υποψήφιος που τελικά προσέλαβαν (ανάμεσα σε 200) δεν δίστασε να
> απαντήσει. Τι είπε;
>
>
>
>
"Θα έδινα τα κλειδιά του αυτοκινήτου στον φίλο μου και θα του ζητούσα να
πάει τη γριούλα στο νοσοκομείο, ενώ εγώ θα έμενα,
περιμένοντας το λεωφορείο με τη γυναίκα/άντρα των ονείρων μου".
Ηθικό δίδαγμα:
Πρέπει να ξεπερνάμε τα εμφανή όρια που μας θέτουν τα προβλήματα, και να
χρησιμοποιούμε τη φαντασία μας και τη
δημιουργικότητά μας.
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο...
Μία συγκριτική μελέτη της συμπεριφοράς ανδρών-γυναικών στο σούπερ-μάρκετ.
ΓΥΝΑΙΚΕΣ
1.. Προσπαθούν να παρκάρουν
2.. Παίρνουν ένα καροτσάκι.
3.. Το γεμίζουν με χρήσιμα πράγματα σε χρόνο ρεκόρ.
4.. Βάζουν τα ψώνια στις σακούλες με απόλυτα λογικό τρόπο (ό,τι είναι για το ψυγείο σε μία σακούλα, τα λαχανικά σε άλλη κλπ)
5.. Πληρώνουν.
6.. Γυρίζουν στο σπίτι
7.. Αδειάζουν τις σακούλες και τακτοποιούν τα ψώνια.
ΑΝΤΡΕΣ
1.. Παρκάρουν.
2.. Μπαίνουν στο σούπερ-μάρκετ...
3.. Ξαναβγαίνουν για να πάρουν καροτσάκι
4.. Αντιλαμβάνονται ότι δεν έχουν κέρμα.
5.. Πηγαίνουν στο περίπτερο να κάνουν ψιλά
6.. Βρίσκουν ευκαιρία και διαβάζουν την "sportime" (σε σπάνιες κλινικές περιπτώσεις την ημερησία και τον επενδυτή)
7.. Παίρνουν το καροτσάκι.
8.. Κάνουν όλες τις πιθανές διαδρομές στο σούπερ-μάρκετ (κατά μήκος, κατά πλάτος και διαγώνια)
9.. Τελικά αγοράζουν ένα ζευγάρι κάλτσες, 2 κατεψυγμένες πίτσες, φιστίκια, λουκάνικα, μπύρες και ένα κόμικς
10.. Δεν ασχολούνται με άχρηστα πράγματα όπως βούτυρο, γάλα, γιαούρτι, απορρυπαντικό και λοιπές αηδίες
11.. Πηγαίνουν στο ταμείο με την πιο ξανθιά και...εννοείται πιο αργή ταμία
12.. Βάζουν στη σακούλα τις πίτσες μαζί με τις κάλτσες και το κόμικς
13.. Γυρίζουν σπίτι
14.. Βάζουν τις σακούλες σ' ένα τραπέζι (ίσως πάλι νομίζουν ότι τα ψώνια θα βαρεθούν και θα βγουν μόνα τους).
15.. Βάζουν όμως τις μπύρες στο ψυγείο (μα για τι τους περάσατε... για άσχετους;)
16.. Την πέφτουν στον καναπέ με το κόμικς και τα φιστίκια και περιμένουν να κρυώσουν οι μπύρες..
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο...
Κατά τη διάρκεια της πτήσης από Αθήνα προς Λονδίνο ο πιλότος καλωσορίζει
τους επιβάτες:
"Αγαπητοί επιβάτες σας μιλάει ο πιλότος βρίσκεστε στη πτήση 220 για
Λονδίνο.
Ο καιρός είναι θαυμάσιος και ... πρόσεχε πρόσεχε θα πέσει! Ω Θεέ μου!"
Σιωπή.
Μετά από πέντε λεπτά ακούγεται και πάλι ο πιλότος να ανακοινώνει: "Συγνώμη
για πριν που σας τρόμαξα αλλά μια απρόσεκτη αεροσυνοδός έριξε τον
καφέ πάνω μου. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πως έγινε το παντελόνι μου από
μπροστά".
Και τότε ακούγεται ένας επιβάτης να λέει: "Που να δεις πως έγινε το δικό
μουαπό πίσω".
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο...