Δεν τις τρώμε ρε Διδυμάκι, εκτός αν είσαι ο Οζυ Όζμπορν.
Τις παίρνουμε, τους κόβουμε το πόδι, το βάζουμε σε ένα καζάνι μαζί με άλλα ζαρζαβατικά (γλώσσα βατράχου, φτερά από λευκό κόκκορα, ξεπουπουλιασμένος την πανσέληνο, τρίχες από εκατόχρονη γριά, γεννημένη από γαλανομάτα με την Παρθένο στο Κριό και άλλα τέτοια που δεν δύναμαι να αποκαλύψω, ξέρεις γιατί...).
Μετά ανακατεύουμε καλά την σούπα, την ξαφρίζουμε, δοκιμάζουμε αν είναι καλή στο αλάτι και την χύνουμε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, επαναλαμβάνοντας μερικά στιχάκια του Πανταζή.
Αν δεν γίνεται ακριβώς έτσι, ας με συγχωρήσουν οι ειδήμονες και είμαι ανοιχτή στην όποια διόρθωση.
