
Πόσο σημαντική είσαι να 'ξερες!

Βάλσαμο είναι οι λέξεις σου!!!



΄Ετσι, δεν είναι απόλυτα ασφαλές το "εγώ έτσι είμαι", γιατί τελικά διαπιστώνεις όσο εργάζεσαι, ότι εσύ δεν είσαι έτσι, αλλά έτσι σε έκαναν...
Συντονιστής: Emmaki
"αλλαζω συνειδητα προς το καλυτερο" με " αλλαζω για να μην σε χασω"....
Για την δική σου εξέλιξη έχουν αξία τα δικά σου συναισθήματα. Το ότι προκύπτουν από κάποιον άλλον είναι για το δικό σου όφελος και επεξεργασία, και όχι για να αποδοθεί μομφή στον άλλον.΄Οταν μπορέσεις να πεις "εγώ είμαι αγάπη", τότε η σχέση ίσως ισορροπήσει, γιατί δεν θα βασίζεται στην ανάγκη σου γι' αυτήν, αλλά, όπως σωστά λες, στον σεβασμό και την συμπόρευση...
Δεν έχει σημασία τι είναι ο άλλος, αλλά τι είσαι εσύ μαζί του!
Μετα απο αυτα τα λογια σου Βασω δε μπορω να ξαναμιλησω για αγαπη!!Μαράκι μου, όταν υπάρχει φόβος, οποιοσδήποτε φόβος, θανάτου, ζωής, ασθένειας, απόρριψης, ενοχής, όποιο συναίσθημα κι αν τον προκαλεί, αυτό σίγουρα δεν περιέχει αγάπη.
Ο άνθρωπος που φοβάται δεν μπορεί να πάρει, ούτε να δώσει αγάπη, γιατί η ένταση και το αγχος δεν του επιτρέπουν να νιώσει την αλήθεια των αισθημάτων του, πόσο μάλλον των άλλων...
Πως μπορείς να "αγαπήσεις"όλα αυτά αν δεν αποδεχθείς , και δεν έχεις αγαπήσει τον Εαυτό σου??ksan8oula έγραψε:Εχω αγκαλιασει την αγαπη των αλλων και εχουν αγκαλιασει την αγαπη μου...Δεν αγαπησα για να παρω ουτε με αγαπησαν ολοι για να παρουν...Αγαπησα τον ανθρωπο...τη φυση..την πλαση ολοκληρη .Αγαπησα το ΣΠΙΤΙ που μου δοθηκε και οτι υπαρχει γυρω του .
Τα ίδια ρωτάω τον Εαυτό μου κάθε μέρα.ksan8oula έγραψε:Δεν αγαπαω τον εαυτο μου???
Λογω του προβληματος μου δεν μπορω να δοσω αγαπη??
ksan8oula έγραψε:Μετα απο αυτα τα λογια σου Βασω δε μπορω να ξαναμιλησω για αγαπη!!Μαράκι μου, όταν υπάρχει φόβος, οποιοσδήποτε φόβος, θανάτου, ζωής, ασθένειας, απόρριψης, ενοχής, όποιο συναίσθημα κι αν τον προκαλεί, αυτό σίγουρα δεν περιέχει αγάπη.
Ο άνθρωπος που φοβάται δεν μπορεί να πάρει, ούτε να δώσει αγάπη, γιατί η ένταση και το αγχος δεν του επιτρέπουν να νιώσει την αλήθεια των αισθημάτων του, πόσο μάλλον των άλλων...
Δεν θα με πιστεψει κανενας μιας και το προβλημα μου εμπεριεχει ολα τα παραπανω!!
Θα μπορουσα να πω οτι, κι αν δε με πιστεψουν ,λιγο που με νοιαζει ,αλλα τα κλαματα που εχω κανει απο την στιγμη που το διαβασα, το ανατρεπουν.Ξυπναω τα βραδυα κι ειναι σαν να ακουω την φωνη σου να μου το ξαναλες και κλαιω και κλαιω και ...κλαιω.!!
Εχω αγκαλιασει την αγαπη των αλλων και εχουν αγκαλιασει την αγαπη μου...Δεν αγαπησα για να παρω ουτε με αγαπησαν ολοι για να παρουν...Αγαπησα τον ανθρωπο...τη φυση..την πλαση ολοκληρη .Αγαπησα το ΣΠΙΤΙ που μου δοθηκε και οτι υπαρχει γυρω του .
Τα παραπανω λογια και αλλες πολλες σκεψεις κανω απο προχθες μηπως και καταλαβω αλλα δε τα καταφερνω....![]()
Και εγώ δυσκολεύτηκα Βάσω, να καταλάβω ότι "δίνω αγάπη" δεν σημαίνει να έχω το φαγητό έτοιμο σερβιρισμένο στα αγαπημένα μου πρόσωπα, να φωνάξω τον υδραυλικό ΄΄οταν τρέχει η βρύση επειδή αγαπάω το σπίτι μου, να καμαρώνω το λουλούδι κομμένο στο βάζο, να "γράψω" την περιουσία μου στο παιδί μου για να του αποδείξω , ή να γίνομαι "θυσία" για την αγάπη μου.......και ποιός να με καταλάβει.Vaso έγραψε:Μαράκι, αν δεν μπαίνεις στην εσωτερική αλήθεια της αγάπης, φυσικά θα παρεξηγείς αυτά που λέγω...