TANGO ο παθιασμενος!!!
Re: TANGO ο παθιασμενος!!!
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Re: TANGO ο παθιασμενος!!!
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Re: TANGO ο παθιασμενος!!!
πω! τι πληροφορίες!!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: TANGO ο παθιασμενος!!!
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Re: TANGO ο παθιασμενος!!!
Πολύ ενδιαφέρον
Ευχαριστούμε Παναγιωτάκο
Ευχαριστούμε Παναγιωτάκο
Πολέμα και Οραματίσου
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
- Δεκατριούλης
- Δημοσιεύσεις: 4729
- Εγγραφή: 29 Ιαν 2011 1:10 pm
Re: TANGO ο παθιασμενος!!!
Ενα όμορφο κείμενο που μιλάει για την σύνδεση και τον αυτοσχεδιασμό που λαμβάνει χώρα στο τάνγκο, καθώς και γιατί οι τάντες πρέπει να έχουν 4 μουσικά κομμάτια και όχι 3!
«Καιρό τώρα σκέφτομαι να γράψω κάτι για τισ tantas στις Milongas. Αναρωτιόμουν στην αρχή γιατί μία tanta έχει τέσσερα κομμάτια και όχι τρία ή δύο! απάντηση βρήκα αργότερα χορεύοντας πολύ και αντιλαμβανόμενος πολλά πράγματα καθώς βελτιωνόμουν, «
TANTAS TANGO: ΓΙΑΤΙ 4 ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ 3.
Υπάρχει τελευταία μία τάση να αλλάξει η παραδοσιακή δομή της Milonga, με κύριο χαρακτηριστικό τα 3 κομμάτια tango ανά tanta. Επειδή χορεύω 23 χρόνια ανελλιπώς, θέλω λοιπόν να τοποθετηθώ επί του ζητήματος.
Το παραδοσιακό πρόγραμμα μίας Milonga έχει προκύψει μετά από πολλές δοκιμές και πειραματισμούς. Η κατάληξη είναι οι tantas tango να έχουν τέσσερα κομμάτια. Γιατί;
Η κάθε tanta tango πρέπει να έχει τέσσερα κομμάτια ή περισσότερα διότι ο σκοπός είναι να φτάνουμε όσο γίνεται σε υψηλότερο επίπεδο σύνδεσης, μουσικότητας, έκφρασης, αυτοσχεδιασμού και δοσίματος, υπάρχει διαδικασία για να φτάσουμε σε καλό επίπεδο απόλαυσης, αυτό απαιτεί τον χρόνο περίπου των 7-10 λεπτών κατά μέσο όρο, στους χορευτές που μπορούν να φτάσουν σ΄ αυτό το επίπεδο (δεν το καταφέρνουν συνεχώς}, πρέπει να τους δίνεται η δυνατότητα να το ζήσουν κιόλας, να τους δοθεί ο χρόνος, ο χρόνος του 4ου κομματιού.
Για όποιον-α δεν μπορεί ή δεν θέλει να χορέψει και τα τέσσερα κομμάτια υπάρχει η επιλογή μετά από συνεννόηση με τον–ην παρτενέρ του-της να χορέψει λιγότερα.
Η διαδικασία που γίνεται σε μία tanta είναι η εξής:
- Στην αρχή φτιάχνουμε την σύνδεση.
- Μετά κάνουμε απλές κινήσεις (βήματα) για να αποκτηθεί η εμπιστοσύνη προς τον καβαλιέρο και το αίσθημα της ασφάλειας προς την ντάμα.
- Δημιουργείται η καθαρότητα της καθοδήγησης (σωματική ευαισθητοποίηση της ντάμας, η συνειδητοποίηση της θέσης – κατάστασης της ντάμας από τον καβαλιέρο).
- Μετά απ’ αυτό επιτυγχάνεται ο Διαλογισμός της ντάμας μην αναλαμβάνοντας την ασφάλειά της και γίνεται η χαλάρωσή της.
- Φεύγουμε από τις απλές κινήσεις δίνοντας ο καβαλιέρος λίγο πιο περίπλοκες ΠΡΟΤΆΣΕΙΣ κάνοντας ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ (λέγοντας εκπλήξεις εννοούμε ότι δίνει στην ντάμα απρόσμενες προτάσεις) και διαχειρίζεται την αντιμετώπιση της ντάμας. Δηλαδή ξεκινάει ο αυτοσχεδιασμός στο 1ο επίπεδο*.
- Ο καβαλιέρος μέσα από τις παύσεις κυρίως δίνει την δυνατότητα στην ντάμα να κάνει προτάσεις ή να εκφραστεί κι έτσι πάμε στον αυτοσχεδιασμό 2ου επιπέδου*.
- Κάνει και η ντάμα Εκπλήξεις στον καβαλιέρο συνειδητά, μην ακολουθώντας την πρότασή του ή αλλάζοντάς την.
- Η τελευταία φάση είναι να αφεθεί και ο καβαλιέρος, να έρθει κι αυτός σε διαλογισμό. Δίνοντάς του η ντάμα την ασφάλεια που χρειάζεται. Δηλαδή αυτοσχεδιασμός 3ου επιπέδου*.
Μία tanta tango καθώς χορεύεται δημιουργείται μία ιστορία σχέσης, με αρχή, μέση και τέλος, και πρέπει να της δίνεται ο χρόνος για να εκτυλίσσεται.
Σε μία Milonga υπάρχουν χορευτές όλων των επιπέδων και χορεύουν όλοι με όλους, οπότε παίρνουμε σαν δεδομένο ένα μέσο ζευγάρι, το ζευγάρι αυτό καλό είναι να έρθει στο 1ο επίπεδο αυτοσχεδιασμού για να χαρεί τον χορό, στο τέλος της tanta να μείνει με το συναίσθημα του χορού της βαθειάς σύνδεσης, και για να γίνει αυτό χρειάζεται χρόνο των 10-12 λεπτών. Αν το ζευγάρι είναι προχωρημένο μπορεί να φτάσει και στο 2ο επίπεδο αυτοσχεδιασμού, και σε εξαιρετικές περιπτώσεις και στο 3ο.
Μόνο τα τέσσερα κομμάτια δίνουν αυτόν τον χρόνο. Χορεύοντας τρία πολλές φορές δεν προλαβαίνουμε να φτάσουμε στο 1ο επίπεδο αυτοσχεδιασμού και νιώθουμε ότι δεν μας έφτασε ο χρόνος, ότι κάτι μας λείπει, είχαμε κι άλλο, ή ότι μόλις «το φτιάξαμε» και δεν προλάβαμε να το χαρούμε.
Τι γίνεται όταν η tanta έχει τρία κομμάτια και όχι τέσσερα:
α. Αν η ντάμα είναι αρχάρια, χορεύοντας με έμπειρο καβαλιέρο μαθαίνει να γίνεται ανεκτά ευαίσθητη σωματικά και να καταλαβαίνει κάτι, αυτό γίνεται στο 3ο κομμάτι, στο τέταρτο απολαμβάνουμε.
Αν ο καβαλιέρος είναι αρχάριος, χορεύοντας με έμπειρη ντάμα μαθαίνει να γίνεται οριακά σαφής στην καθοδήγηση στο τρίτο κομμάτι, στο τέταρτο απολαμβάνουμε.
β. Αν η ντάμα είναι μεσαίου επιπέδου, ο αυτοσχεδιασμός 1ου επιπέδου συνήθως επιτυγχάνεται στο τέλος του 3ου κομματιού, στο τέταρτο απολαμβάνουμε.
Αν ο καβαλιέρος είναι μεσαίου επιπέδου, αρχίζει τις εκπλήξεις και τον αυτοσχεδιασμό 1ου επιπέδου στο 3ο κομμάτι, στο τέταρτο απολαμβάνουμε.
γ. Αν είναι προχωρημένη η ντάμα, ο αυτοσχεδιασμός 1ου επιπέδου επιτυγχάνεται στο 2ο κομμάτι και στο 3ο ο αυτοσχεδιασμός 2ου επιπέδου και στο τέταρτο τον απολαμβάνουμε.
δ. Έμπειρος Milonguero με έμπειρη Milonguera, ο αυτοσχεδιασμός του 3ου επιπέδου γίνεται στο 3ο κομμάτι. Στο τέταρτο……..!
Για τους λόγους αυτούς οι περισσότεροι χορευτές tango στις Milongas (Milongueros-as) δεν τους αρέσει να έχει η tanta λιγότερα από τέσσερα κομμάτια, δυσανασχετούν όταν συμβαίνει αυτό.
Επίσης πρέπει η tanta να έχει τέσσερα κομμάτια για να μπαίνουν στην νοοτροπία, να προσαρμόζονται, να βελτιώνονται και απολαμβάνουν περισσότερο τον χορό και οι λιγότερο προχωρημένοι χορευτές
Σε μία Milonga πρέπει οι tantas tango να έχουν 4 κομμάτια και όχι 3, διαφορετικά δεν πρέπει να λέγεται Milonga αλλά Practica, ώστε να ξέρουν όλοι που πηγαίνουν, ιδιαίτερα οι Milongueros.
H Milonga δεν πρέπει να Λατινοποιείται, διότι χάνει το νόημά της, την ουσία της.
Ένας διοργανωτής θέλει να κάνει μικρότερες tantas για διάφορους λόγους, όπως: να προλάβουν να χορέψουν όλοι με όλους, να μην αναγκάζονται οι ντάμες να χορεύουν για μεγάλο χρόνο με έναν δύσκολο καβαλιέρο, να μην ταλαιπωρείται τόσο πολύ ο καβαλιέρος με μία ζόρικη ντάμα, υπάρχει χρονικός περιορισμός της Milonga (πχ. Τρεις ή δύο ώρες), να μην ιδρώνουν, κλπ. Ο πραγματικός λόγος όμως είναι ότι δεν έχει κατανοηθεί από μερικούς (κυρίως δασκάλους-διοργανωτές) η Φύση του tango, και οι μαθητές-χορευτές δεν έχουν μάθει να μεταβαίνουν ούτε καν στο 1ο επίπεδο Αυτοσχεδιασμού του «είναι».
Μπορούν όμως να λυθούν αυτά τα προβλήματα και δεν υπάρχει λόγος να χάνουμε το νόημα της Milonga, καλύτερα λιγότερες και καλές tantas παρά περισσότερες και… ατελείς».
Από Forvas Tango στο διαδίκτυο.
«Καιρό τώρα σκέφτομαι να γράψω κάτι για τισ tantas στις Milongas. Αναρωτιόμουν στην αρχή γιατί μία tanta έχει τέσσερα κομμάτια και όχι τρία ή δύο! απάντηση βρήκα αργότερα χορεύοντας πολύ και αντιλαμβανόμενος πολλά πράγματα καθώς βελτιωνόμουν, «
TANTAS TANGO: ΓΙΑΤΙ 4 ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ 3.
Υπάρχει τελευταία μία τάση να αλλάξει η παραδοσιακή δομή της Milonga, με κύριο χαρακτηριστικό τα 3 κομμάτια tango ανά tanta. Επειδή χορεύω 23 χρόνια ανελλιπώς, θέλω λοιπόν να τοποθετηθώ επί του ζητήματος.
Το παραδοσιακό πρόγραμμα μίας Milonga έχει προκύψει μετά από πολλές δοκιμές και πειραματισμούς. Η κατάληξη είναι οι tantas tango να έχουν τέσσερα κομμάτια. Γιατί;
Η κάθε tanta tango πρέπει να έχει τέσσερα κομμάτια ή περισσότερα διότι ο σκοπός είναι να φτάνουμε όσο γίνεται σε υψηλότερο επίπεδο σύνδεσης, μουσικότητας, έκφρασης, αυτοσχεδιασμού και δοσίματος, υπάρχει διαδικασία για να φτάσουμε σε καλό επίπεδο απόλαυσης, αυτό απαιτεί τον χρόνο περίπου των 7-10 λεπτών κατά μέσο όρο, στους χορευτές που μπορούν να φτάσουν σ΄ αυτό το επίπεδο (δεν το καταφέρνουν συνεχώς}, πρέπει να τους δίνεται η δυνατότητα να το ζήσουν κιόλας, να τους δοθεί ο χρόνος, ο χρόνος του 4ου κομματιού.
Για όποιον-α δεν μπορεί ή δεν θέλει να χορέψει και τα τέσσερα κομμάτια υπάρχει η επιλογή μετά από συνεννόηση με τον–ην παρτενέρ του-της να χορέψει λιγότερα.
Η διαδικασία που γίνεται σε μία tanta είναι η εξής:
- Στην αρχή φτιάχνουμε την σύνδεση.
- Μετά κάνουμε απλές κινήσεις (βήματα) για να αποκτηθεί η εμπιστοσύνη προς τον καβαλιέρο και το αίσθημα της ασφάλειας προς την ντάμα.
- Δημιουργείται η καθαρότητα της καθοδήγησης (σωματική ευαισθητοποίηση της ντάμας, η συνειδητοποίηση της θέσης – κατάστασης της ντάμας από τον καβαλιέρο).
- Μετά απ’ αυτό επιτυγχάνεται ο Διαλογισμός της ντάμας μην αναλαμβάνοντας την ασφάλειά της και γίνεται η χαλάρωσή της.
- Φεύγουμε από τις απλές κινήσεις δίνοντας ο καβαλιέρος λίγο πιο περίπλοκες ΠΡΟΤΆΣΕΙΣ κάνοντας ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ (λέγοντας εκπλήξεις εννοούμε ότι δίνει στην ντάμα απρόσμενες προτάσεις) και διαχειρίζεται την αντιμετώπιση της ντάμας. Δηλαδή ξεκινάει ο αυτοσχεδιασμός στο 1ο επίπεδο*.
- Ο καβαλιέρος μέσα από τις παύσεις κυρίως δίνει την δυνατότητα στην ντάμα να κάνει προτάσεις ή να εκφραστεί κι έτσι πάμε στον αυτοσχεδιασμό 2ου επιπέδου*.
- Κάνει και η ντάμα Εκπλήξεις στον καβαλιέρο συνειδητά, μην ακολουθώντας την πρότασή του ή αλλάζοντάς την.
- Η τελευταία φάση είναι να αφεθεί και ο καβαλιέρος, να έρθει κι αυτός σε διαλογισμό. Δίνοντάς του η ντάμα την ασφάλεια που χρειάζεται. Δηλαδή αυτοσχεδιασμός 3ου επιπέδου*.
Μία tanta tango καθώς χορεύεται δημιουργείται μία ιστορία σχέσης, με αρχή, μέση και τέλος, και πρέπει να της δίνεται ο χρόνος για να εκτυλίσσεται.
Σε μία Milonga υπάρχουν χορευτές όλων των επιπέδων και χορεύουν όλοι με όλους, οπότε παίρνουμε σαν δεδομένο ένα μέσο ζευγάρι, το ζευγάρι αυτό καλό είναι να έρθει στο 1ο επίπεδο αυτοσχεδιασμού για να χαρεί τον χορό, στο τέλος της tanta να μείνει με το συναίσθημα του χορού της βαθειάς σύνδεσης, και για να γίνει αυτό χρειάζεται χρόνο των 10-12 λεπτών. Αν το ζευγάρι είναι προχωρημένο μπορεί να φτάσει και στο 2ο επίπεδο αυτοσχεδιασμού, και σε εξαιρετικές περιπτώσεις και στο 3ο.
Μόνο τα τέσσερα κομμάτια δίνουν αυτόν τον χρόνο. Χορεύοντας τρία πολλές φορές δεν προλαβαίνουμε να φτάσουμε στο 1ο επίπεδο αυτοσχεδιασμού και νιώθουμε ότι δεν μας έφτασε ο χρόνος, ότι κάτι μας λείπει, είχαμε κι άλλο, ή ότι μόλις «το φτιάξαμε» και δεν προλάβαμε να το χαρούμε.
Τι γίνεται όταν η tanta έχει τρία κομμάτια και όχι τέσσερα:
α. Αν η ντάμα είναι αρχάρια, χορεύοντας με έμπειρο καβαλιέρο μαθαίνει να γίνεται ανεκτά ευαίσθητη σωματικά και να καταλαβαίνει κάτι, αυτό γίνεται στο 3ο κομμάτι, στο τέταρτο απολαμβάνουμε.
Αν ο καβαλιέρος είναι αρχάριος, χορεύοντας με έμπειρη ντάμα μαθαίνει να γίνεται οριακά σαφής στην καθοδήγηση στο τρίτο κομμάτι, στο τέταρτο απολαμβάνουμε.
β. Αν η ντάμα είναι μεσαίου επιπέδου, ο αυτοσχεδιασμός 1ου επιπέδου συνήθως επιτυγχάνεται στο τέλος του 3ου κομματιού, στο τέταρτο απολαμβάνουμε.
Αν ο καβαλιέρος είναι μεσαίου επιπέδου, αρχίζει τις εκπλήξεις και τον αυτοσχεδιασμό 1ου επιπέδου στο 3ο κομμάτι, στο τέταρτο απολαμβάνουμε.
γ. Αν είναι προχωρημένη η ντάμα, ο αυτοσχεδιασμός 1ου επιπέδου επιτυγχάνεται στο 2ο κομμάτι και στο 3ο ο αυτοσχεδιασμός 2ου επιπέδου και στο τέταρτο τον απολαμβάνουμε.
δ. Έμπειρος Milonguero με έμπειρη Milonguera, ο αυτοσχεδιασμός του 3ου επιπέδου γίνεται στο 3ο κομμάτι. Στο τέταρτο……..!
Για τους λόγους αυτούς οι περισσότεροι χορευτές tango στις Milongas (Milongueros-as) δεν τους αρέσει να έχει η tanta λιγότερα από τέσσερα κομμάτια, δυσανασχετούν όταν συμβαίνει αυτό.
Επίσης πρέπει η tanta να έχει τέσσερα κομμάτια για να μπαίνουν στην νοοτροπία, να προσαρμόζονται, να βελτιώνονται και απολαμβάνουν περισσότερο τον χορό και οι λιγότερο προχωρημένοι χορευτές
Σε μία Milonga πρέπει οι tantas tango να έχουν 4 κομμάτια και όχι 3, διαφορετικά δεν πρέπει να λέγεται Milonga αλλά Practica, ώστε να ξέρουν όλοι που πηγαίνουν, ιδιαίτερα οι Milongueros.
H Milonga δεν πρέπει να Λατινοποιείται, διότι χάνει το νόημά της, την ουσία της.
Ένας διοργανωτής θέλει να κάνει μικρότερες tantas για διάφορους λόγους, όπως: να προλάβουν να χορέψουν όλοι με όλους, να μην αναγκάζονται οι ντάμες να χορεύουν για μεγάλο χρόνο με έναν δύσκολο καβαλιέρο, να μην ταλαιπωρείται τόσο πολύ ο καβαλιέρος με μία ζόρικη ντάμα, υπάρχει χρονικός περιορισμός της Milonga (πχ. Τρεις ή δύο ώρες), να μην ιδρώνουν, κλπ. Ο πραγματικός λόγος όμως είναι ότι δεν έχει κατανοηθεί από μερικούς (κυρίως δασκάλους-διοργανωτές) η Φύση του tango, και οι μαθητές-χορευτές δεν έχουν μάθει να μεταβαίνουν ούτε καν στο 1ο επίπεδο Αυτοσχεδιασμού του «είναι».
Μπορούν όμως να λυθούν αυτά τα προβλήματα και δεν υπάρχει λόγος να χάνουμε το νόημα της Milonga, καλύτερα λιγότερες και καλές tantas παρά περισσότερες και… ατελείς».
Από Forvas Tango στο διαδίκτυο.
Ας αφησουμε την κριτική για τους ανθρώπους γύρω μας και ας ακολουθησουμε τον δρόμο που δείχνει η καρδιά μας.