ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ...

[xanthia]

[Μάνος]

Η έκπληξη δεν έρχεται από την Ζωή…
Αν μείνουμε μέσα της, η έκπληξη θα έρθει από τον Εαυτό μας…

Είναι απίστευτο πόσο Φως μπορεί να έχει…
Απίστευτο, πόσο Αγάπη μπορεί να βιώνει…
Κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, με κάθε ανάσα, όλα είναι διαφορετικά!
Αρκεί να μην τον κοιτάμε με εκείνο το βλέμμα της συνήθειας…

Να παρατηρούμε τις αλλαγές στο Φως του…Εκείνο το Φως που χρωματίζει την ΄Υπαρξή μας και το νιώθουμε κάθε φορά που αφήνουμε την καρδιά μας να απολαύσει την συγκίνηση, όταν ο Θεός μέσα μας βρίσκει τρόπο να μας «ξετρυπώσει» από την συνήθεια…

Μήπως χρειάζεται να συστηθούμε στον Εαυτό μας από την αρχή?

Πολύ λίγα πράγματα μπορούν να μας πληγώσουν...
Μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού…
Ένα από αυτά είναι να ζεις με κάποιον τόσα χρόνια και να ανακαλύπτεις ότι ποτέ σου δεν τον «είδες» με άλλα μάτια, ποτέ σου δεν τον άκουσες με άλλα «αφτιά»…
Ναι, αυτό μπορεί να μας πληγώσει…
Γιατί είναι τραγικό να αντιληφθείς ότι από μια συνήθεια ξέχασες να Αγαπάς τον Εαυτό σου…

Αυτόν τον Άγνωστο…

Είναι όμως μια πληγή που γρήγορα επουλώνεται, αντίθετα από τις πληγές που γίνονται από την συνήθεια…

Ναι μπορείς να μάθεις να Αγαπάς…δεν είναι δύσκολο, αρκεί να βγεις από μια συνηθισμένη γνωριμία και να αρχίσεις να ερωτεύεσαι τον Θεό μέσα σου…

Το να συγχωρείς είναι μια συνήθεια…
Το να μπορείς να αθωώνεις όμως είναι μια Ποιότητα, που ποτέ δεν θα την εκφράσεις αν δεν ανακαλύψεις την πιο βαθιά σου ομοιότητα με την Αθωότητα…

Αχ ρε Βασουλάκι μου

[Βικούλα]

[Θοδωράκος]

[Δωρουλα]