Η ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ, Η ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ

[Ellaki]

Ελισάβετ μου δηλαδή έχεις Ντοκτορά στις μετακομίσεις ε?

[ΧΡΥΣΑ]

[Μάνος]

Εγώ μένω στην Αθήνα, στο Χαλάνδρι…
΄Όταν μετοίκησα εδώ από την καρδιά της Αθήνας όπου έμενα, το Χαλάνδρι ήταν ακόμα μια μικρή πολίχνη…Με τα δέντρα του, τα πουλιά που κελαηδούσαν, τα λουλούδια στους κήπους!
΄Ηθελα λοιπόν να δραπετεύσω από την πολύβουη πόλη. Το όνειρό μου για ένα σπίτι στην εξοχή και σε ένα φυσικό περιβάλλον τέλειο, αλλά και πολύ κοντά στην πόλη και τις ανέσεις της, εξυπηρετούσε τις φρούδες ελπίδες μου…
Εδώ στην γειτονιά μου, όλοι ασχολούνταν με όλους. ΄Ηξεραν ποιος μπαίνει σπίτι μου, τι κάνω, πως το κάνω, γιατί το κάνω…΄Οσο και να έκλεινα την πόρτα μου, όλοι ήταν μέσα σ’ αυτό, γιατί εγώ τους κουβαλούσα…Δεν μου άρεσε αυτό καθόλου…
Τα χρόνια που πέρασαν, εξέλιξαν το Χαλάνδρι μαζί με εμένα.
Πολυκατοικίες χτίστηκαν, δέντρα κόπηκαν, πουλιά χάθηκαν και οι άνθρωποι έγιναν άγνωστοι, μεταξύ αγνώστων…
Και τότε βρέθηκα ξανά μέσα στην πόλη, από εκεί που ξεκίνησα και ήθελα να αποδράσω…Σε όλα αυτά τα χρόνια, δεν άκουγα τα πουλιά, δεν έβλεπα τα λουλούδια, δεν χαιρόμουν τα δέντρα, αλλά επικεντρωνόμουν στην ενόχληση των γύρω μου…
Σήμερα μέσα από την δική μου εξέλιξη, τα πουλιά ξαναγύρισαν, τα λουλούδια άνθισαν, τα δέντρα υψώθηκαν έως τον ουρανό και οι άνθρωποι γύρω μου έγιναν ένα μέρος του είναι μου και της εμπειρίας μου.
Ο αυτό-σεβασμός μου τους άφησε έξω από το ενδιαφέρον τους και την ανθρώπινη περιέργεια να ασχολούνται με την ζωή των άλλων, γιατί απλά δεν έχω εγώ πια ανάγκη αυτήν την «ενόχληση»…
Πρακτικά διαπίστωσα ότι οι δυσκολίες σε ακολουθούν όπου και να είσαι, και απλά καθορίζουν την εξέλιξή σου και την ολοκλήρωσή σου στην συνειδητοποίηση της «ευνομίας» και της «ευταξίας» εντός σου…[/quote]

Αχ μωρέ Βασουλάκι μου!!!
Έτσι!!!!!

[Θοδωράκος]

[Βικούλα]

[Δωρουλα]