Στην δική μου αγαπημένη και δεμένη οικογένεια δεν υπήρχε το ρήμα "σ' αγαπάω".
Πλανόταν όμως στον αέρα...
"Κάνε αυτό για να σε αγαπάω, κάνε το άλλο για να σε αγαπάει η μανούλα, κάνε το παράλο για σε αποδεχτεί ο πατερούλης..."
Πίσω λοιπόν από αυτον τον αρωστημένο αέρα υπήρχε ένα τεράστιο "εγώ". Το εγώ των γονιών μου. Και αποφάσισαν να το βαφτίσουν αγάπη και ενδιαφέρον! Και άντε εσύ ώς παιδί να αναπνεύσεις μέσα σε ένα τόσο μολυσμένο περιβάλλον... Άντε να αναπτυχθείς, να πατήσεις γερά στα πόδια σου, άντε να ωριμάσεις συναισθηματικά, να γίνει αυτόνομος, να νιώσεις δυνατός, να νιώσεις μέσα σου την Αγάπη, να σε Αγκαλιάσεις και πολλά πολλά ακόμα...
Μέχρι μόλις πέρυσι, βάλανε το τυράκι στη φάκα και περιμένανε... "Γύρνα με το καλό εσύ από Αυστραλία όταν λήξει η βίζα σου και με τα λεφτά που θα έχεις μαζέψει, ανακαινίζεις το σπίτι κάτω του παππού και μένεις κι όλας" Καλό;;; Ωραίο το σενάριο αλλά δεν είναι πιασάρικο!!!
Σας εχω νέα: εδώ ετοιμάζονται να μου κάνουν σπόνσορσιπ!!! Αλλά και αυτό να μην κάτσει στο φινάλε θα υπάρξουν και άλλες εναλλακτικές!!! Οπότε λήξει δε λήξει η βίζα μου, εγώ θα βρώ τρόπο να παραμείνω. Ευχαριστώ για την "γενεόδωρη" προσφορά σας, όμως όχι, δεν θα πάρω! Μελβούρνη και πάλι Μελβούρνη!!!!! Ξεβόλεμα, δε λέω, αλλά αξίζει τον κόπο! (Να τα λέμε όλα)
Έχει μια δόση ελευθερίας το να είσαι ανεξάρτητος οικονομικά και να μη τους δίνεις την χαρά ότι τους χρειάζεσαι! Να νιώσεις δυνατός, έτοιμος να αντιμετωπίσεις το οτιδήποτε, να το δεχτείς και να νιώσεις Ευγνωμωσύνη γι' αυτό! Και ξέρω ότι έχω δρόμο ακόμα μπροστά μου για πλήρη συναισθηματική ωρίμανση!!!!!!
...Και να σκεφτείτε ότι κάποτε νόμιζα ότι όντως με αγαπούσανε, όσο και αν εγώ παλευα μια ζωή για την αποδοχή τους...(!) Ωραία και γαμάτη αγαπημένη οικογένεια! Α! και δεμένη: κόμπος!!!
Βασούλα μου σε ευχαριστώ πολύ για όλα!!!!!!!!
Μόνο για σήμερα νιώθω Ευγνωμωσύνη!
Μόνο για σήμερα σ' Αγαπάω πολύ!
αυτο που χρονια θεωρουσα την μανα μου υπερπροστατευτικη εφτασα τωρα να καταλαβω οτι ειναι υπερελεγκτικη και καμμια σχεση δεν εχει ουτε ειχε ποτε με την προστασια!!
