απορίες

[Επισκέπτης]

Ατέλειωτη συζήτηση... Ατέλειωτα θέματα...

Και ατέλειωτες παρανοήσεις, γιατί έτσι είναι οι ζωντανές συζητήσεις.

Μια διευκρίνηση μόνο...

Δεν έγραψα τυπική μύηση, έγραψα το τυπικό της μύησης. Κάθε μύηση έχει ένα τυπικό...

Και ίσα-ίσα πιστεύω ότι η Βάσω δεν κάνει τυπική μύηση και αυτό είναι που κάνει και την διαφορά.

Περισσότερα αργότερα, γιατί η ζωή τρέχει και εκτός φόρουμ...

[Vasoula]

Και ατέλειωτες παρανοήσεις, γιατί έτσι είναι οι ζωντανές συζητήσεις.

Πάνο, αν ήταν όλοι οι άνθρωποι να μπορούσαν να βοηθηθούν από εμένα, θα ήταν και πιο εύκολο το έργο μου...

Πάντα, όσα χρόνια και χιλιετηρίδες κι αν περάσουν, η ιστορία θα επαναλαμβάνεται...

Κάποιοι άνθρωποι μπορούν να νιώσουν τον θεό, κάποιοι θα χρειαστούν πιο πολύ χρόνο...

Το σίγουρο πάντως είναι, ότι ΟΛΟΙ κάποια στιγμή θα το νιώσουν.

Με ρέικι ή χωρίς...

Καταλαβαίνω απόλυτα την άποψή σου...Θεωρείς επί του πρακτικού, χωρίς κανένα νόημα την μύηση στο ρέικι, γιατί έχεις συγκρίσιμες αναφορές.

΄Ομως ένα μην ξεχνάς...
΄Οτι και εγώ, έτσι ακριβώς πήρα το ρέικι...
΄Οπως ακριβώς δίνεται, από αυτούς που θεωρείς "τυχάρπαστους"

'Ετσι δεν είναι στην φύση μας και το να χρειαζόμαστε σεμινάρια για την αγάπη, για το ρέικι

Στην φύση μας είναι ο θεός...
μα δεν είδα κανέναν να το σκέπτεται, όταν ξαπλώνει το βράδυ παρέα με τον εγωισμό του. ΄Αρα αυτή η φύση πρέπει να αποκαλυφθεί, Πάνο, γιατί κανείς μας πια δεν την θυμάται...
Χάσαμε και την εικόνα και την ομοιότητα...

και έτσι χάσαμε και την ζωή μας...

Το να μην μπορώ να αναπνεύσω, Πάνο, δεν είναι για μένα πρόβλημα...
Το να μην μπορώ να νιώσω την ψυχή μου όμως, είναι...

Βλέπεις που για τον καθένα μας οι αξίες της ζωής είναι διαφορετικές?

και αυτές τις αξιες κανείς μας δεν μπορεί να τις κρίνει...

Η αγάπη δεν έχει όρους μεν, αλλά μόνο όταν αυτή η αγάπη περιλαμβάνει και το ατελές...
Αλλιώς είναι αγάπη με όρους και δεν έχει σχέση ούτε με την συμπόνια, ούτε με την ευγνωμοσύνη, ούτε καν με την ταπεινότητα.

Γιατί οι όροι αυτού του κόσμου που επιλέξαμε να βρεθούμε περιέχουν καλούς και κακούς ανθρώπους, που δεν μπορούν να βρουν καμία ομοιότητα με τον θεό, παρά μόνο μέσα από τις πράξεις τους, που το αποτέλεσμά τους το επωφελούνται οι ίδιοι, είτε σε χρήμα, είτε σε αποδοχή, είτε σε θαυμασμό...

Η μύηση στο ρέικι δεν είναι σκηνική παρουσίαση...
Είναι η ιερή στιγμή, που βρίσκεσαι μόνος με τον Εαυτό σου...
Και εκεί λαμβάνεις από Αυτόν, ακριβώς ότι ζητούσες...

Μην γελιέσαι λοιπόν με την περικοκλάδα... Η αγνότητα της πνευματικής ενέργειας δεν μπορεί να ξεγελάσει κανέναν, εκτός από αυτόν που την πλησίασε με ιδιοτέλεια...Γιατί θα πάρει από αυτήν, αυτό ακριβώς που νόμιζε ότι ήθελε, αγνοώντας αυτό που πραγματικά του έδωσε...

[Επισκέπτης]

Εγω την μύηση του 1ου την ειχα πάρει άλλες δυο φορες....

Τι σημαινει ομως μύηση στο ρέικι το έμαθα μονο από τη βάσω...

Δεν λέγεται με λόγια, δεν περιγράφεται...

Εγώ ΕΝΟΙΩΣΑ και αυτη ειναι η οιδοποιος διαφορα....

Τα πολλα λογια ειναι περιττα...

[Επισκέπτης]

Αυτό που πήρατε το πήρατε από την Βάσω και όχι από το τυπικό της μύησης.

Την αγάπη που βιώσατε κατά την μύηση θα την βιώνατε και χωρίς το τυπικό της μύησης.

Μα η μύηση είναι ακριβώς η αγάπη. Αυτη η διαφορετικη αίσθηση της αγάπης.
Κατα την γνώμη μου δεν θα επρεπε να δίνει μυήσεις ο οποιοσδήποτε εχει τους ''βαθμούς'' ....η αναζήτηση της ψυχής δεν είναι αναζήτηση πτυχίων αγγλικων οπου οσα πιο πολλα τοσο πιο καλα...

αλλα οπως ειπες κι εσυ παρακάτω είναι ζητημα δασκαλας και οχι τυπικού.

Στον εσωτερισμό ο οδηγός είναι η διαφορα απο τα βιβλία . Εκεί μπορεί να βρει κανεις τα τυπικα γραμμενα ..ε και?

[Επισκέπτης]

Εγω την μύηση του 1ου την ειχα πάρει άλλες δυο φορες....

Δεν πήρες την μύηση τρεις φορές. Συμμετείχες στο τυπικό της μύησης τρεις φορές.

Οι δύο πρώτες προσπάθειες δεν ήταν μυήσεις. 'Αλλωστε σε τι να σε μυήσουν; Στην στρόφιγγα της συμπαντικής ενέργειας; Εάν ήταν όντως μυήσεις και αχρείαστες θα ήταν η δεύτερη και η τρίτη διαδικασία και απαράδεκτες.

Στην τρίτη προσπάθειά σου για μύηση έπεσες πάνω σε αυτό που η Βάσω ελαφρώς λαθεμένα λέει: "Ναι η μύηση είναι απαραίτητη, για να μπορέσεις να πλησιάσεις την ψυχή σου".

Στην μύηση δεν πλησιάζουμε την ψυχή μας -που δεν έχει απομακρυνθεί ποτέ- αλλά μπαίνουμε στην διαδικασία της επίγνωσης ότι η ψυχή μας είναι ένα με την Αρχική - Μητρική Ψυχή και ότι αυτό συνεπάγεται για την παραπέρα εξέλιξή μας. (Κάποιοι άλλοι μιλάνε για επιστροφή της ψυχής μας στην Αρχική - Μητρική Ψυχή)

Η "μύηση" στο ρέικι δεν νοιάζεται για την επίγνωση αυτή, διότι δεν είναι μύηση, αλλά εγκαίνια λειτουργίας μιας ακόμη στρόφιγγας της συμπαντικής ΕΥΔΑΠ! (Συγνώμη για το ειρωνικό μου στυλ, αλλά η ανοχή στην ύβρι έχει και τα όριά της)

Και ερχόμαστε στην τρίτη διαδικασία μύησης, με την Βάσω.

Εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά, λες.

Και πώς να μην είναι διαφορετικά...

Εδώ έρχεσαι σε επαφή με έναν μυσταγωγό και όχι με έναν υπάλληλο της ΕΥΔΑΠ!

(Μην σε τρομάζει η λέξη μυσταγωγός Βάσω, ούτε βεβαίως να καβαλήσεις το καλάμι Πες 100 φορές: "Ακόμη κι εγώ μπορώ να είμαι μυσταγωγός!!! )

Η επαφή, λοιπόν, με έναν μυσταγωγό, η συν-λειτουργία με έναν μυσταγωγό, σημαίνει έναρξη της συγκλονιστικής διαδικασίας της μύησης, ανεξάρτητα του εάν και πόσο τηρήθηκε το πρωτόκολλο της μύησης.

................................

Και η Βάσω πού μυήθηκε, αφού από υπαλλήλους της συμπαντικής ΕΥΔΑΠ πέρασε και αυτή;

Με ένα εισιτήριο θέλετε να τα δείτε όλα;

Η συνέχεια στην επόμενη ταινία...

[galazia_sfaira]

(Συγνώμη για το ειρωνικό μου στυλ, αλλά η ανοχή στην ύβρι έχει και τα όριά της)

[Danielli]

Ποιος έβρισε??

[Επισκέπτης]

Εδώ μέσα κανένας. (Από όσο γνωρίζω βεβαίως...)

[Ellaki]

Πάνο όταν αναφέρεσαι στην μύηση μου δημιουργείς την εικόνα του ιερέα που παντρεύει ένα ζευγάρι.
Εκεί που οι περικοκλάδες είναι πιο σημαντικές από την ουσία.

Μύηση σημαίνει ότι ο δάσκαλος γίνεται αγωγός της ενέργειας - αγάπης και συνδέει τον μαθητή με αυτήν.
Το τι θα κάνει ο μαθητής στην πορεία εξαρτάται μόνο απ' αυτόν.

Ναι, είναι σημαντικό να πάρεις μύηση από τον σωστό δάσκαλο αλλά είναι ακόμη πιο σημαντικό εργαστείς με τον εαυτό σου.
Το παράδειγμα είναι η ίδια η Βάσω που όλοι ξέρουμε ότι δεν πήρε την μύηση από το καταλληλότερο άτομο.
Γεγονός που δεν την εμπόδισε διόλου να προχωρήσει στον δρόμο που η ίδια επέλεξε, στον δρόμο της αγάπης.

Εν ολίγοις θα ήθελα να σου πω να προχωρήσεις στην ουσία.
’πό το λίγο που μπορώ να δω διαβάζοντας τα γραπτά σου και επισκεπτόμενη τις ιστοσελίδες, ίσως ήρθε η ώρα να ανοίξεις κι εσύ την καρδιά σου στην αγάπη ........ με εμπιστοσύνη.

[Danielli]

Εδώ μέσα κανένας. (Από όσο γνωρίζω βεβαίως...)

Εχω χάσει επεισόδια φαίνεται...

[Vasoula]

H αλήθεια είναι πως όλα πια είναι εύκολα...

Η μετάδοση του ρέικι είναι πάρα πολύ απλή...

Θυμάμαι ένα μέλος στο εσωτέρικα, δασκάλα ρέικι, όταν μιλάγαμε για το ρέικι, διαφώνησε κάθετα με την άποψη, ότι ο "δάσκαλος ρέικι" χρειάζεται να είναι κοντά στον μυημένο και μετά την μύηση...

Το ρέικι είναι ελευθερία, είπε, χωρίς καμία δέσμευση από τον δάσκαλο...
Φυσικά και έτσι γίνεται…
Γιατί για να γίνεις δάσκαλος του ρέικι, δεν χρειάζεται να έχεις βρει πρώτα τον εαυτό σου…Δεν το γράφει πουθενά αυτό η παραδοσιακή διδασκαλία του ρέικι.
΄Ετσι αμφιβάλλω αν μπορεί κανείς να θεραπεύσει τον εαυτό του (πόσο μάλλον τους άλλους), με την βοήθεια μόνο της «συμπαντικής ενέργειας», αν δεν νιώσει πρώτα την αγάπη να ανοίγει το κέντρο της καρδιάς του.

΄Όλα ξεκινάνε, κατά την άποψή μου, από την παρεξηγημένη λέξη «θεραπεία»…
Η λογική των εννοιών, ονομάζει θεραπεία, την αποκατάσταση μια σωματικής βλάβης. Την βλάβη στο συναισθηματικό μας σώμα, την ονομάζουν μπλοκάρισμα. Με την συμπαντική ενέργεια ρέικι, διαλύονται τα μπλοκαρίσματα…
Και τι σημαίνει μπλοκάρισμα?
Καταπιεσμένα συναισθήματα που έχουν συμπυκνώσει την ενέργεια σε ένα σημείο και δεν μπορεί να τροφοδοτηθεί όλος ο οργανισμός του ανθρώπου…Η ολότητά του.
Ο εγωισμός και η άγνοια του εσωτερικού μέρους του εαυτού μας, είναι μια φυσιολογική κατάσταση για το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων. Αν πας να αγγίξεις αυτό το κομμάτι, τρομάζουν…

΄Ετσι το ρέικι, έγινε ένα γρήγορο μέσον για να νιώσει ο άνθρωπος στιγμιαία καλά, χωρίς πολλά πολλά…

Και το σώμα ανταποκρίνεται μεν στο άγγιγμα της ενέργειας…Τι γίνεται όμως με τα υπόλοιπα? Τι γίνεται με την ζωή και τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους, τι γίνεται με τον εαυτό μας και την θειότητά του?

Πως μόνο με το άγγιγμα μπορείς να θεραπεύσεις εγωισμό μιας ζωής, αν δεν καταφέρεις την εσωτερική ενότητα όλων των μερών που απαρτίζουν τον Εαυτό μας, ανακαλύπτοντας στο βάθος τον θεό?

Ας μην γελιόμαστε…Δεν ξέρω αν είναι ρέικι αυτό που δίνω τελικά…
Αλλά εμένα προσωπικά, δεν με ενδιαφέρει καθόλου να είμαι δασκάλα του ρέικι.
Με ενδιαφέρει να είμαι άνθρωπος και να συμμετέχω σε μια υγιή ομάδα εργασίας, με κύριο στόχο την ένωση μας με το πνεύμα μας.

Νομίζω ότι δεν τα καταφέρνω με όλους τους ανθρώπους.
Γιατί γι’ αυτήν την εσωτερική εργασία, με την υποστήριξη της πνευματικής ενέργειας, την ευθύνη δεν την έχω εγώ, αλλά αυτός που έχει βάλει τον πνευματικό του στόχο και τον ακολουθεί με όποιο κόστος…

Το ρέικι είναι για μένα η διαδρομή προς τον θεό, που περνάει μέσα από την ζωή μας. ΄Έτσι κατά συνέπεια το όφελος από το ρέικι το βρίσκει κανείς, ανάλογα με το που έχει τοποθετήσει τον θεό…Αν είναι έξω από αυτόν, θα επικεντρωθεί στο σώμα του, αν είναι μέσα σ’ αυτόν, θα επικεντρωθεί στην ψυχή του…

Και φυσικά θα έχει και τις ανάλογες συνέπειες για την θεώρηση της ζωής…
Το σώμα είναι η εξωτερική θεώρησή της, η μηχανική της κίνηση
Η ψυχή είναι η εσωτερική θεώρησή της, η ουσιαστική της κίνηση που δεν χρειάζεται υλικές επιβεβαιώσεις για να είναι ελεύθερη και απλή…τόσο απλή, όσο η θειότητα της αγάπης εσωτερικά.

[Danielli]

Εν ολίγοις θα ήθελα να σου πω να προχωρήσεις στην ουσία.
’πό το λίγο που μπορώ να δω διαβάζοντας τα γραπτά σου και επισκεπτόμενη τις ιστοσελίδες, ίσως ήρθε η ώρα να ανοίξεις κι εσύ την καρδιά σου στην αγάπη ........ με εμπιστοσύνη.

Και έχουμε και ΤΗ δασκάλα να σου συστήσουμε!!! ;)

[Επισκέπτης]

H αλήθεια είναι πως όλα πια είναι εύκολα...

Η μετάδοση του ρέικι είναι πάρα πολύ απλή...

Θυμάμαι ένα μέλος στο εσωτέρικα, δασκάλα ρέικι, όταν μιλάγαμε για το ρέικι, διαφώνησε κάθετα με την άποψη, ότι ο "δάσκαλος ρέικι" χρειάζεται να είναι κοντά στον μυημένο και μετά την μύηση...

Το ρέικι είναι ελευθερία, είπε, χωρίς καμία δέσμευση από τον δάσκαλο...
Φυσικά και έτσι γίνεται…
Γιατί για να γίνεις δάσκαλος του ρέικι, δεν χρειάζεται να έχεις βρει πρώτα τον εαυτό σου…Δεν το γράφει πουθενά αυτό η παραδοσιακή διδασκαλία του ρέικι.
΄Ετσι αμφιβάλλω αν μπορεί κανείς να θεραπεύσει τον εαυτό του (πόσο μάλλον τους άλλους), με την βοήθεια μόνο της «συμπαντικής ενέργειας», αν δεν νιώσει πρώτα την αγάπη να ανοίγει το κέντρο της καρδιάς του.

΄Όλα ξεκινάνε, κατά την άποψή μου, από την παρεξηγημένη λέξη «θεραπεία»…
Η λογική των εννοιών, ονομάζει θεραπεία, την αποκατάσταση μια σωματικής βλάβης. Την βλάβη στο συναισθηματικό μας σώμα, την ονομάζουν μπλοκάρισμα. Με την συμπαντική ενέργεια ρέικι, διαλύονται τα μπλοκαρίσματα…
Και τι σημαίνει μπλοκάρισμα?
Καταπιεσμένα συναισθήματα που έχουν συμπυκνώσει την ενέργεια σε ένα σημείο και δεν μπορεί να τροφοδοτηθεί όλος ο οργανισμός του ανθρώπου…Η ολότητά του.
Ο εγωισμός και η άγνοια του εσωτερικού μέρους του εαυτού μας, είναι μια φυσιολογική κατάσταση για το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων. Αν πας να αγγίξεις αυτό το κομμάτι, τρομάζουν…

΄Ετσι το ρέικι, έγινε ένα γρήγορο μέσον για να νιώσει ο άνθρωπος στιγμιαία καλά, χωρίς πολλά πολλά…

Και το σώμα ανταποκρίνεται μεν στο άγγιγμα της ενέργειας…Τι γίνεται όμως με τα υπόλοιπα? Τι γίνεται με την ζωή και τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους, τι γίνεται με τον εαυτό μας και την θειότητά του?

Πως μόνο με το άγγιγμα μπορείς να θεραπεύσεις εγωισμό μιας ζωής, αν δεν καταφέρεις την εσωτερική ενότητα όλων των μερών που απαρτίζουν τον Εαυτό μας, ανακαλύπτοντας στο βάθος τον θεό?

Ας μην γελιόμαστε…Δεν ξέρω αν είναι ρέικι αυτό που δίνω τελικά…
Αλλά εμένα προσωπικά, δεν με ενδιαφέρει καθόλου να είμαι δασκάλα του ρέικι.
Με ενδιαφέρει να είμαι άνθρωπος και να συμμετέχω σε μια υγιή ομάδα εργασίας, με κύριο στόχο την ένωση μας με το πνεύμα μας.

Νομίζω ότι δεν τα καταφέρνω με όλους τους ανθρώπους.
Γιατί γι’ αυτήν την εσωτερική εργασία, με την υποστήριξη της πνευματικής ενέργειας, την ευθύνη δεν την έχω εγώ, αλλά αυτός που έχει βάλει τον πνευματικό του στόχο και τον ακολουθεί με όποιο κόστος…

Το ρέικι είναι για μένα η διαδρομή προς τον θεό, που περνάει μέσα από την ζωή μας. ΄Έτσι κατά συνέπεια το όφελος από το ρέικι το βρίσκει κανείς, ανάλογα με το που έχει τοποθετήσει τον θεό…Αν είναι έξω από αυτόν, θα επικεντρωθεί στο σώμα του, αν είναι μέσα σ’ αυτόν, θα επικεντρωθεί στην ψυχή του…

Και φυσικά θα έχει και τις ανάλογες συνέπειες για την θεώρηση της ζωής…
Το σώμα είναι η εξωτερική θεώρησή της, η μηχανική της κίνηση
Η ψυχή είναι η εσωτερική θεώρησή της, η ουσιαστική της κίνηση που δεν χρειάζεται υλικές επιβεβαιώσεις για να είναι ελεύθερη και απλή…τόσο απλή, όσο η θειότητα της αγάπης εσωτερικά.

Σ' ευχαριστώ!

[galazia_sfaira]

Εδώ μέσα κανένας. (Από όσο γνωρίζω βεβαίως...)

(Συγνώμη για το ειρωνικό μου στυλ, αλλά η ανοχή στην ύβρι έχει και τα όριά της)

Ο εγωισμός και η άγνοια του εσωτερικού μέρους του εαυτού μας, είναι μια φυσιολογική κατάσταση για το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων. Αν πας να αγγίξεις αυτό το κομμάτι, τρομάζουν�

[Επισκέπτης]

Συγνώμη Γαλάζια Σφαίρα και λοιπές φιλενάδες, αλλά δεν θέλω να χαλάσω την ευφορία μου!

Επεξηγήσεις σε μια επόμενη φάση της ημέρας μου...