Όμως σε κάποια από αυτά χρησιμοποιούμε κοινή λέξη για να τα περιγράψουμε. Για παράδειγμα ο θυμός. (Που επίσης όμως είπαμε και σαν συναισθηματισμός μπορεί να μην είναι ξεκάθαρος και να προέρχεται π.χ. από ντροπή. ) Ο θυμός μπορεί να είναι καθαρό-δημιουργικό συναίσθημα;
Σαν συναισθηματισμός σε εμένα έρχεται από χαμηλά, φουντώνει και κυριαρχεί. Μετά από αυτό παραμένει ισχυρός και κυρίαρχος συχνά για ολόκληρη την υπόλοιπη ημέρα. Ενώ υπάρχουν φορές που συνεχίζει και σε επόμενες ημέρες το συγκεκριμένο θέμα να υπάρχει και να κυριαρχεί. Πάντα συνδυάζεται με ενταση στην φωνή, τεντωμα στο σώμα κλπ.
Υπάρχουν καποιες πολύ λίγες φορές όμως που μου έχει συμβεί κατι διαφορετικό. Συμβαίνει κάτι, στιγμιαία αντιδρώ πάνω σε συγκεκριμένο θέμα, πάλι με ένταση φωνής αλλά μετά αυτή η ενταση το έπομενο δευτερόλεπτο εξαφανίζεται σαν να μην υπήρχε ποτέ. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν δημιούργικός θυμός αυτό; Είναι αυτό ένα σημάδι το πόσο μένει μέσα σου και κυριαρχεί; Εγώ καπως έτσι το ένιωσα.
Ένα δευτερο που ειπωθηκε στην συζήτηση ήταν ότι ο συναισθηματισμός αντιμετωπίζεται με επιχειρήματα που δίνουμε. Καποιες φορες στην ενταση που ακολουθεί τον συναισθηματισμό –θυμό εχω δώσει τέτοια επιχειρηματα, εχω βρει ότι δεν υπάρχει λογική αιτια πίσω από αυτόν , ότι χτυπάει σε δικές μου αδυναμίες κλπ. Ισως βεβαια να ήμουν ο πνιγμένος που προσπαθεί να σωθεί ή προσπαθούσα να καταστείλω μεσα από αυτά, πάντως το σιγουρο είναι ότι αποτέλεσμα άμεσο δεν φέραν ποτε. Ηταν τα ίδια τα επιχειρήμτα στρεβλά ή με στρεβλή πρόθεση ειπωμένα; Αν ήταν αλλιώτικα βαλμένα θα μπορούσαν να λειτουργήσουν στιγμιαία και να αλλάξουν την κυριαρχία; Ή στιγμιαία δεν μπορούν να δράσουν και προετοιμάζουν στην επομενη φορά που θα προκύψει παρόμοια κατάσταση η αντίδραση να είναι διαφορετική;
..........τρέχεις να την εξυπηρετήσεις σαν καλό παιδάκι
