Μόνο θα ήθελα να μοιραστώ...

[Έφη]

Μανούλη ...

[konstantinos s.]

Μάνο

[Vasoula]

Ίσως μια πικρία (για να μην πω ζήλια) που εκείνος μοιράζετε τη ζωή του με κάποιον. Συν το γεγονός ότι θα φύγει εξωτερικό με αποτέλεσμα να χαθεί το σημείο σηνάντησης μας... Πραγματικά ποιός ξέρει πότε θα τον ξαναδώ... Μπήκα στο ταξί να γυρίσω σπίτι και με το ζόρι κρατούσα τα μάτια μου να μην τρέξουν...
Αυτό έγινε...
Αυτά ένιωσα...

καρδούλα γλυκιά

Είναι αλήθεια ότι τις περισσότερες φορές δεν μπορείς να αντέξεις τα συναισθήματα σου και όχι το ίδιο το γεγονός που στα προκάλεσε, παρ' όλο που φαίνεται το αντίθετο. Στην ουσία διαφοροποιείται το επίπεδο που βιωνεις κάποια συναισθήματα και αυτό οι άνθρωποι δεν μπορούν να διαχειριστούν. Η στενοχώρια είναι μια αληθινή συναισθηματική κατάσταση, το βούλιαγμα όμως μέσα στην στενοχώρια είναι μια κατάσταση των ψευδαισθήσεων, γιατί δεν έμαθαν να διαχειρίζονται με υγεία τα συναισθήματά τους και γίνονται έρμαια τους, στην προσπάθειά τους να εστιάσουν στο γεγονός και όχι στον Εαυτό τους.

Όταν χάνεις έναν άνθρωπο, τα υγιή συναισθήματα της λύπης δημιουργούν τις προϋποθέσεις του πένθους, κάτι που σπάνια οι άνθρωποι βιώνουν με ουσία. Η απόγνωση και ο πόνος της απώλειας σε κάνουν να βουλιάζεις γι' αυτό που έχασες και όχι για αυτό που χάθηκε...Πάλι δηλαδή ο άλλος ήταν η ευκαιρία σου να χαρείς και αυτό δημιουργεί τις συνθήκες βουλιάγματος και αβάστακτου πόνου...
Είναι αυτή η γμν συνήθεια να εξαρτάμε τα πάντα από τους άλλους...

Και αν αυτός ο άνθρωπος δεν είχε δημιουργήσει δεσμό, η ελπίδα θα σε έκανε να κοιτάς σε λανθασμένη κατεύθυνση μεν, αλλά θα σε στήριζε κιόλας, άσχετα αν αυτό το στήριγμα ήταν σάπιο...
Η απογοήτευση και η ελπίδα είναι οι δύο πόλοι μιας ίδιας ψευδαίσθησης, δυστυχώς

[Annoula]

Μανούλη

Βασούλα

[Ελενίτσα]

Μάνο μας....

Όταν χάνεις έναν άνθρωπο, τα υγιή συναισθήματα της λύπης δημιουργούν τις προϋποθέσεις του πένθους, κάτι που σπάνια οι άνθρωποι βιώνουν με ουσία. Η απόγνωση και ο πόνος της απώλειας σε κάνουν να βουλιάζεις γι' αυτό που έχασες και όχι για αυτό που χάθηκε...Πάλι δηλαδή ο άλλος ήταν η ευκαιρία σου να χαρείς και αυτό δημιουργεί τις συνθήκες βουλιάγματος και αβάστακτου πόνου...
Είναι αυτή η γμν συνήθεια να εξαρτάμε τα πάντα από τους άλλους...

[Μπεττουλα]

Είναι αλήθεια ότι τις περισσότερες φορές δεν μπορείς να αντέξεις τα συναισθήματα σου και όχι το ίδιο το γεγονός που στα προκάλεσε, παρ' όλο που φαίνεται το αντίθετο. Στην ουσία διαφοροποιείται το επίπεδο που βιωνεις κάποια συναισθήματα και αυτό οι άνθρωποι δεν μπορούν να διαχειριστούν. Η στενοχώρια είναι μια αληθινή συναισθηματική κατάσταση, το βούλιαγμα όμως μέσα στην στενοχώρια είναι μια κατάσταση των ψευδαισθήσεων, γιατί δεν έμαθαν να διαχειρίζονται με υγεία τα συναισθήματά τους και γίνονται έρμαια τους, στην προσπάθειά τους να εστιάσουν στο γεγονός και όχι στον Εαυτό τους.

Μανουλη

[Μπεττουλα]

σε κάνουν να βουλιάζεις γι' αυτό που έχασες και όχι για αυτό που χάθηκε..

σκεφτομαι οτι ειναι οντως πολυ διαφορετικος ο συναισθηματικος αντικτυπος μεσα σου αν πεις τον εχασα με το χαθηκε η ευκαιρια πχ.. με το "τον εχασα" μου γυρνουσε ολο σε ανικανοτητα και απαξιωση που δεν μπορεσα εγω να τον κρατησω τον αλλο, που δεν ημουν αρκετα καλη κτλ

[Μάνος]

Είναι αλήθεια ότι τις περισσότερες φορές δεν μπορείς να αντέξεις τα συναισθήματα σου και όχι το ίδιο το γεγονός που στα προκάλεσε, παρ' όλο που φαίνεται το αντίθετο.

Είναι αυτή η γμν συνήθεια να εξαρτάμε τα πάντα από τους άλλους...

Και αν αυτός ο άνθρωπος δεν είχε δημιουργήσει δεσμό, η ελπίδα θα σε έκανε να κοιτάς σε λανθασμένη κατεύθυνση μεν, αλλά θα σε στήριζε κιόλας, άσχετα αν αυτό το στήριγμα ήταν σάπιο...
Η απογοήτευση και η ελπίδα είναι οι δύο πόλοι μιας ίδιας ψευδαίσθησης, δυστυχώς

Αχ Βασούλα μου... Ο διαχειρισμός συναισθημάτων... Πόσο δύσκολη υπόθεση ΚΑΙ αυτό!!!
Ειδικά όταν μπαίνει και ο εγωισμός στη μέση και δεν σε αφήνει να εστιάσεις στην όποια απώλεια που χάθηκε (το οποίο θα κάνει τον κύκλο του και θα περάσει) αλλά σε κάνει να εστιάζεις σε αυτό που χάνεις και έτσι βρίσκεσαι ξαφνικά μέσα σε μια κινούμενη άμμο κάνοντας σπασμωδικές κινήσεις. Και όσο πιο σπασμωδικά αντιδράς τόσο περισσότερο βουλιάζεις...
Για να μην αναφερθώ στη συνήθεια της εξάρτησης που τώρα έχει γίνει πια δεύτερη φύση μας!!! Έχεις πολύ δίκιο σε όλα όσα λες. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου στο βαθμό που μπορώ να τα κατανοήσω, αλλά θέλω χρόνο και πολύ δουλειά με τον εαυτό μου για να κάτσουν αυτές οι πληροφορίες μέσα μου και να μου γίνουν επίγνωση και βίωμα...
Το σχόλιο σου δε με το σάπιο στήριγμα... Εντάξει τί να πω... Ωραιότατο το ανοξείδωτο!!!!

σκεφτομαι οτι ειναι οντως πολυ διαφορετικος ο συναισθηματικος αντικτυπος μεσα σου αν πεις τον εχασα με το χαθηκε η ευκαιρια πχ.. με το "τον εχασα" μου γυρνουσε ολο σε ανικανοτητα και απαξιωση που δεν μπορεσα εγω να τον κρατησω τον αλλο, που δεν ημουν αρκετα καλη κτλ

Έτσι ακριβώς Μπεττούλα μου!!! Πω... Πω... Σα να διαβάζεις το συναίσθημα μου!!!!


Παιδάκια όλα σας ευχαριστώ πολύ πολύ!!!

[Δωρουλα]

Μανούλη

[nondas]

Μάνο μας

[ΙΩΑΝΝΑ]

Μανούκο

[Maraki]

Mανουλη μου Μια πολυ ζεστή αγκαλιτσα

[Giotoula]

Μανούλη

[AMALIA]

Μανο μας μια ζεστη αγκαλια..

[Valia]

Μανούλη
Βασούλα