![Rose @};-](./images/smilies/53.gif)
![Rose @};-](./images/smilies/53.gif)
![Rose @};-](./images/smilies/53.gif)
Να στέκεσαι ταπεινά μπροστά στις ανθρώπινες αδυναμίες, και θαρραλέα μπροστά στις δικές σου, κατακτώντας συνεχώς την ακεραιότητα και την Εμπιστοσύνη σ' αυτό που η Μνήμη σου έχει ορίσει σαν Άνθρωπο...
Βασούλα μουΒάσω έγραψε:Όμως να θυμάσαι ότι ο κάθε άνθρωπος κρύβει τον δικό του πόνο μέσα από τις συμπεριφορές του και να αθωώνεις όσο μπορείς τον άνθρωπο, όχι τις συμπεριφορές του...
Καμιά φορά γινόμαστε (χωρίς να το θέλουμε) ένας αδυσώπητος καθρέφτης για τους άλλους, που μέσα του βλέπουν αυτό που θα ήθελαν, αλλά δεν μπορούν ούτε καν να προσπαθήσουν να το βρουν, από φόβο...Και τότε να θυμάσαι να μην κρύβεις το Φως σου, από λύπηση...
Να στέκεσαι ταπεινά μπροστά στις ανθρώπινες αδυναμίες, και θαρραλέα μπροστά στις δικές σου, κατακτώντας συνεχώς την ακεραιότητα και την Εμπιστοσύνη σ' αυτό που η Μνήμη σου έχει ορίσει σαν Άνθρωπο...
Στον Δρόμο μας πολλοί άνθρωποι θα βρεθούν για να σβήσουν τα χνάρια του Θεού...και ίσως για μια στιγμή μας κλονίσουν, ίσως μας πληγώσουν...
ίσως μας λυγίσει κάποιες φορές η αδικία, η αδιαλλαξία, η εκδικητικότητα και ο εγωισμός των άλλων...
Ναι όλα αυτά μπορεί να γίνουν, έτσι για να μας αποθαρρύνουν και να γεμίσουν το Όραμά μας με κόλαση...
Όμως να θυμάσαι ότι ο κάθε άνθρωπος κρύβει τον δικό του πόνο μέσα από τις συμπεριφορές του και να αθωώνεις όσο μπορείς τον άνθρωπο, όχι τις συμπεριφορές του...
Καμιά φορά γινόμαστε (χωρίς να το θέλουμε) ένας αδυσώπητος καθρέφτης για τους άλλους, που μέσα του βλέπουν αυτό που θα ήθελαν, αλλά δεν μπορούν ούτε καν να προσπαθήσουν να το βρουν, από φόβο...Και τότε να θυμάσαι να μην κρύβεις το Φως σου, από λύπηση...
Να στέκεσαι ταπεινά μπροστά στις ανθρώπινες αδυναμίες, και θαρραλέα μπροστά στις δικές σου, κατακτώντας συνεχώς την ακεραιότητα και την Εμπιστοσύνη σ' αυτό που η Μνήμη σου έχει ορίσει σαν Άνθρωπο...
Vasoula έγραψε:Να στέκεσαι ταπεινά μπροστά στις ανθρώπινες αδυναμίες, και θαρραλέα μπροστά στις δικές σου, κατακτώντας συνεχώς την ακεραιότητα και την Εμπιστοσύνη σ' αυτό που η Μνήμη σου έχει ορίσει σαν Άνθρωπο...
Βασουλα μου..Στον Δρόμο μας πολλοί άνθρωποι θα βρεθούν για να σβήσουν τα χνάρια του Θεού...και ίσως για μια στιγμή μας κλονίσουν, ίσως μας πληγώσουν...
ίσως μας λυγίσει κάποιες φορές η αδικία, η αδιαλλαξία, η εκδικητικότητα και ο εγωισμός των άλλων...
Ναι όλα αυτά μπορεί να γίνουν, έτσι για να μας αποθαρρύνουν και να γεμίσουν το Όραμά μας με κόλαση...
Όμως να θυμάσαι ότι ο κάθε άνθρωπος κρύβει τον δικό του πόνο μέσα από τις συμπεριφορές του και να αθωώνεις όσο μπορείς τον άνθρωπο, όχι τις συμπεριφορές του...
Καμιά φορά γινόμαστε (χωρίς να το θέλουμε) ένας αδυσώπητος καθρέφτης για τους άλλους, που μέσα του βλέπουν αυτό που θα ήθελαν, αλλά δεν μπορούν ούτε καν να προσπαθήσουν να το βρουν, από φόβο...Και τότε να θυμάσαι να μην κρύβεις το Φως σου, από λύπηση...
Να στέκεσαι ταπεινά μπροστά στις ανθρώπινες αδυναμίες, και θαρραλέα μπροστά στις δικές σου, κατακτώντας συνεχώς την ακεραιότητα και την Εμπιστοσύνη σ' αυτό που η Μνήμη σου έχει ορίσει σαν Άνθρωπο...