ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ

[Vasoula]

Επομένως ενιωσα σαν να μου λες πως είμαι καταδικασμένος κατα καποιο τρόπο,είμαι;

εγώ σου είπα κάτι τέτοιο? :shock:

δεν υπάρχει η έκφραση "καταδικασμένος", για μένα, αλλά από που έβγαλες αυτό το συμπέρασμα?
Από ποια λόγια μου?

[galazia_sfaira]

Ομως σίγουρα δεν θα έχω κάτι ΄μελανό' απάνω μου; Δηλαδή δεν εξηγείται αλλιώς.Οπως για παραδειγμα μου είχε πει παλιά στο σχολείο ένας φιλος που καναμε παρέα "Πρέπει να εχεις κάνει κάτι κακό στους άλλους που δεν το ξέρω γιατι δεν εξηγήται αλλιώς"

τΙΠΟΤΑ ΜΕΛΑΝΌ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ!
κΑΝΕΙΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ.
Ο φόβος μας,ο φοβος ειναι αυτος που μας κανει να χανουμε το Φως μας.
Οχι καρδια μου κι εσυ είσαι Φως αλλά ο φοβος σου σε κραταει ωστε να μην μπορείς να ανοίξεις τα ματια σου.
Ολα ομως συμβαίνουν στο δρόμο του καθ'ενός.Για διαφορετικούς λογους αλλά συμβαίνουν
Η αρχή εινια το ημισυ του παντός.
Αρχίζεις το νόιωθεις;
Ολα ΄και ολοι ειναι στο δρομο σου για να δεις το Φως μεσα σου.
Χαμογελασε και νοιωσε νοιωσε νοιωσε την αγαπη στην καρδουλα σου.
Παρε και μια αγκαλιά απο μενα που ειμαι και μαμά!!!

[Deukalion]

Βασω δεν ήθελα να σε :shock:
Απλά απο τα παρακάτω.

Αυτά τα αισθήματα έχω από εσένα βαθύτερα και δεν μένω στην επιφάνεια, όπου μένεις εσύ ή οι άλλοι που συναναστρέφεσαι και δεν ξέρουν να αναγνωρίσουν τους δικούς τους φόβους, παρά κοιτάνε "ύποπτα" τον απέναντι.. ΄Ενιωσα εμπιστοσύνη και αγνότητα...που φοβάται να εκδηλωθεί, μήπως και τιμωρηθεί...

Απλα απο αυτό καταλαβα πως μιας και ο ευατος μας ειναι αυτος που αλλάζει και όχι οι άλλοι ,πάντα θα με κοιτάνε 'υποπτα'.
Βέβαια το παρανόησα μιας και ήμουν εκεινη τη στιγμή κουρασμένος +θολομένος έπειδή εγραφα εδώ και πριν εκανα ενα μεγάλο project [εργασια]..
Ευχαριστώ για όλα.

[Deukalion]

galazia_sfaira

[Επισκέπτης]

Γλυκέ μου Δευκαλίωνα κι εσυ όπως πολλοί άλλοι(κι εγώ) είμαστε γεμάτοι από φόβους! Ενας από τους μεγαλύτερους είναι ότι δεν μας αγαπούν γιατί δεν είμαστε αντάξιοι της αγάπης τους...θα θυμάσαι ότι στα παιδικά μας χρόνια , οι γονείς μας, ζητούσαν ανταλλάγματα (δεν το εννοούσαν, δεν ήξεραν τι άλλο να κάνουν) για την αγάπη τους....Φάε το φαγητό σου για να σε αγαπάω, πάρε καλούς βαθμούς για να σε αγαπάω ....΄Ετσι μάθαμε να μην αγαπάμε τον εαυτό μας και να ικετεύουμε την αγάπη των άλλων... Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή , παρόλο που οι γονείες μου ήταν άγιοι ανθρωποι, συνεχώς με απαξίωναν...Να φανταστείς παιδάκι πράγμα μου φορούσαν κάτι φρικαλέα μακρυά φουστάνια γιατί λέει είχα στραβά πόδια....

Προς το παρόν....πάρε την αγάπη μας, απλόχερα , μεσα από την καρδιά μας, για να γεμίσεις και την δική σου καρδούλα...και όταν μάθεις ν΄αγαπάς τον εαυτό σου θα έχεις και περίσσευμα..

[Deukalion]

Ευχαριστώ Gilda..
Όταν θα έχω περίσευμα τι θα κερδίσω;Ελπίζω μια μέρα να τα καταφέρω γιατι χάνω πολλά πράγματα απο τη ζωή στη κατασταση που είμαι.

[Επισκέπτης]

Οταν καλέ μου θα έχεις περίσσευμά θα μπορείς και να το δίνεις...θα είναι διαφορετικά όμως...Θα υπάρχει ανταλλαγή ενέργειας και αυτό εσένα θα σου δίνει δύναμη..Οσο για την κατάσταση που λες ότι είσαι....δεν ξέρω ακριβώς τι εννοεις, αλλά αν θέλεις μοιράσου το μαζί μας...κι εμείς το ίδιο κάνουμε εδώ...και σε διαβεβαιώ...βοηθάει παρα πολύ....

Και είπαμε...την δική μας την αγάπη την εχεις έτσι κι αλλιώς....

[Deukalion]

Glida μαλλον δεν διάβασες τη προηγουμενη σελίδα που είχα γράψει πάρα πολλά [τεραστιο κειμενο] για μένα.Πάντα πίστευα στην ανταλλαγή που περιγράφεις αλλά μαλλον το εχω καταφέρει ακόμα γιατί ούτε παίρνω ακόμα και το να δίνω με κουράζει μιας και για κάποιο λόγο δεν μπορώ να λάβω.

[Vasoula]

Για κάποιο λόγο δεν μπορείς να λάβεις?

Χρειάζεσαι κι άλλον λόγο, εκτός από τον φόβο?
Που να ανοίξει η καρδούλα σου για να λάβεις, μωρέ Δευκαλίωνα?

Δεν είναι περίεργο...Είσαι μικρός ακόμα...Σκέψου, ότι "ώριμοι" άνθρωποι δεν το έχουν καταφέρει αυτό ακόμα και παλεύουν με το δούναι-λαβειν της αγάπης...ούτε καν το έχουν αναζητήσει...

Νομίζω από την στιγμή που αναζητάς, θα βρεις και θα λάβεις αυτό που θέλεις...΄Όταν χτυπάς μια πόρτα, ακόμα και δειλά, αυτή θα ανοίξει, είναι το μόνο σίγουρο!!

Το ότι είσαι εδώ μέσα και έγραψες αυτά που έγραψες, ειναι ένα δυνατό χτύπημα στην πόρτα...Τόσο δυνατό που το άκουσαν όλοι!!

[Kalliopi]

Δευκαλίωνα, διάβασα πολύ προσεκτικά όσα έγραψες κι αποφάσισα

να σου πω κι εγώ δυο λόγια. Όλοι μου έλεγαν ότι πρέπει να αγαπήσω

τον εαυτό μου για να μπορέσω ν αγαπήσω τον πλησίον μου...

Μα τι λέτε καλέ, αφού εγώ με αγαπώ, σκεφτόμουν. Όταν ανακάλυψα

το ρέικι, κατάλαβα πως την τύφλα μου αγαπούσα! Τον εαυτό σου,

μου είπαν, τον αγαπάς μέσα από τους άλλους :shock: :shock: :shock:

Τρεις μέρες έκανα για να συνέλθω. Ήταν η πιο σοκαριστική διαπίστωση

για μένα, μα συνάμα και λυτρωτική- διότι πλέον, ήξερα τι να αλλάξω.

Κι εσύ, μιας και γράφεις πως δρομολογείς τη μύησή σου στον

πρώτο βαθμό, είσαι σε πολύ καλό δρόμο, καλέ μου, πίστεψέ με.

Εδώ είμαστε και θα είμαστε, μιας κι έχουμε σκοπό να ξεπεράσουμε

τον Μαθουσάλα ( δεν το λέω εγώ, η ξανθύτερη των ξανθιών το λέγει :lol: :lol: :lol: )

Και σε θέλουμε στην παρέα.

[Επισκέπτης]

Γειά σου μικρέ Δευκαλίωνα . Ολα θα πανε καλά , μην ανησυχείς.
Οταν βλέπουμε τι μας συμβαίνει εχει ήδη αρχίσει να λύνεται.

[dino]

"... χάνω πολλά πράγματα απο τη ζωή στη κατασταση που είμαι ..."

Ολοι έτσι είμαστε λίγο πολύ.
Τί κλαίγεσαι λοιπόν;

[Deukalion]

@Vaso
Δεν μπορώ διότι για κάποιο λόγο συμβαίνει χωρίς να ξέρω πως. Σου είχα πει και σε ενα μήνυμα για το πόσα κακά παθαίνω όταν προσπαθώ να κάνω μια αλλαγή. Με τη λογική είναι αδύνατο να εξηγηθεί. Θα μπορούσα να γράψω μερικά παραδειγματα για να καταλάβετε τι εννοώ. Ετσι κατάλαβα πως πρέπει να αλλάξω προσεγγιση και να ψάξω προς τα μέσα διότι κάτι θα πρέπει να αλλάξει μέσα μου ώστε να πάψουν να συμβαίνουν αυτες οι χειριστες τρειςκαταρατες συμπτώσεις. Μερικά παραδείγματα:
Αν νιώσω αγάπη για τον ευατό μου όσες φορές το έχω προσπαθήσει ΠΑΝΤΑ έχω πάθει τα εξής.[πάντα αρρωστένω σε φυσικό επίπεδο,κρυολογημα,πυρετός, όλοι στρέφονται εναντίον μου και με ταπεινώνουν,όλοι με αποφεύγουν ,παθένω μεγάλες κακοτυχίες και στο τέλος υπερκόπωση ώστε να επιστρέψω σε αυτό που ήμουν]
Ισως σας φαίνεται απιστευτο.Αλλο παραδειγμα:
Επισης όσες μα όσες φορες εχουν λείψει οι γονείς μου για λίγες μέρες απο το σπίτι τα τελευταία 2 χρόνια.
Δεν υπήρχε φορά που να μην αρρώστησα ακριβως οταν φεύγαν( και δεν αρρωσταίνω συχνά.) Και τις 5 φορες εχω αρρωστήσει βαριά και έχω κρυώσει,με εχουν ληστέψει, έχω πάθει τραυματισμούς!). Και η συνέπεια να αποδειχτεί και να μου λένε ποσο ανικανος και ανωριμος είμαι να ζήσω μονος μου.Και δε σημαίνει πως δεν είχαν σημασία για μένα αυτά γιατι τότε ήταν μια στιγμή που μπορούσα να κάνω καποια πράγματα[ας μην το αναλυσω ομως].Και είμαι πολυ ηρεμο ατομο δεν έκανα καμια τρέλα τίποτα ακραίο.
Οταν αποφάσιζα να παρακολουθώ το πανεπιστημιο πάντα ύστερα απο μια βδομάδα εφτανα σε σημείο τραγικό.[Μεγάλη αρρωστια η κάποια μεγάλη απογοητευση,αρρωστιες συγγενικών προσωπων ,άλλες δουλειες που επρεπε να κάνω,φασαρίες,πεφταν ολοι πανω μου να με φάνε].
Ενα αλλο είναι πως αναλαμβάνω να κάνω εργασίες πάνω σε πληροφορική για τρίτους συνήθως πολύ δυσκολες απλά έχω μελετήσει πολύ αυτο το θέμα απο πολύ μικρός και ξέρω αρκετά. Οσες κάνω για τους άλλους συνήθως σε μεγαλύτερη έτη πάντα διαπρέπουν και συνηθως παίρνουν το μεγαλύτερο δυνατό βαθμό αλλά όταν κάνω κάτι για μένα οι καθηγητές μου βάζουν αδικαιολογητα πολύ χαμηλό βαθμό και με βγάζουν πολύ ασχετο επειδη τυγχαίνει να πέφτω σε πολύ ασχετους που δε γνωρίζουν και δεν ειναι δική μου διαπίστωση αυτή. Είχε τύχει να δουλευω επι ενα μήνα σε ενα μάθημα να το διαβάζω και την εργασία του και να εχει γίνει παρα πολυ καλή δουλειά και να κόβομαι εντελώς αδικαιολόγητα στις εξετάσεις και ο καθηγητής να είχε σοβαρά συντακτικά λάθη. Επίσης σε πολλούς που εχω κάνει εργασία τρέχουν να κρυφτούν μετά γιατί τους κυνηγάνε οι καθηγητές γιατί νομίζουν ότι ξερουν πολλά και φοβουνται να μην εκτεθούν.
Εγώ δεν ζητάω ΤΙΠΟΤΑ .Απλά νιώθω μεγάλη αδικία όταν έχω βγάλει τα μάτια μου για να κάνω κάτι και μετά αδικαιολόγητα να με κόβει με ανοητες εξηγήσεις σε κάτι που εχω εμειρία. Ειναι πολυ ταλαιπωρία.
Αυτα είναι πολυ λιγα παραδειγματα.Θα μπορούσα να πω και αλλα αλλα δεν θελω να 'εκτεθώ' πολύ δημόσια. Επιπλέον μερικές φορές είναι σαν να είμαι αόρατος. Δε με πιστεύετε; ΜΟυ το εχουν επισημάνει πολλοι και θα το θελαν και αυτοι μου είπαν! Παραδειγμα; Μετρησα το τελευταιο χρόνο κατι που μου εκανε εντυπωση. Χρησιμοποιώ πολυ συχνά μεσα μαζικής μεταφοράς. Μεσα σε ενα χρόνο μου έτυχαν 12 ελεγχοι για εισητήρια. Μονο τις 4 με ελενξαν.Τις άλλες απλά περάσαν και δε μου είπαν τίποτα. :shock: . Πολυ σοκαριστικό και απίθανο.Θυμάμαι μονο μια φορά που με κοιταξε μια ελενκτρια και τη κοίταξα και έφυγε :shock: και ελεγξε τους επομενους. Και κάτι αστειο που θυμάμαι ήταν στο σχολείο που το είχα σκάσει με αλλα παιδιά για να παμε σε μπιλιάρδο και ήμασταν σε λεοφωρίο και ενω ηθελε ο ενας που του περισσευε να μου εδινε ενα εισητήριο δεν το πήρα και με έπρηζε να το πάρω.Και τελικά το πήρε ο αλλος. Και μπένει ελενκτής. Με βλέπει δε μου λέει τίποτα. Ελενγξε τους αλλους. Ϋστερα επειδη ηταν και αλλος και φοβήθηκα κόλλησα απο πίσω του :roll: . Και ημουν συνέχεια απο πίσω του και τη γλύτωσα.[λιγο πλακίτσα για να σπάσει η γκαντεμια]
Οσο αφορά την αγάπη που μου αναφέρεις Βάσω θα αναφερθώ σε δυο τομείς.Σε σχέση με αλλους ανθρώπους σε φιλικό/ερωτικό επιπεδο δεν μπορώ να πω οτι δεν υπήρχαν στιγμές πολύ καλές. Ομολογώ πως παλαιά φοβόμουν να λάβω.Προσπάθησα πολύ (εκανα το λαθος να προσπαθώ με τη λογική) αλλά καποιες στιγμές μπορεσα να ανοίξω τη καρδιά μου και βρήκα και το λόγο που φοβόμουν και πολλά. Ομως γενικά νιώθω πως εγώ δίνω αλλά για κάποιο λόγο δεν παίρνω. Ποτέ δεν πιέζω κανένα να με αγαπήσει με καμια εννοια.Αποδεχομαι οτι θα υπάρχει καποιος λογος που μου διαφεύγει και δεν είναι αναγκασμένος να κάνει κατι τετοιο.
Ομως δεν υπάρχει αγάπη σταθερη στη ζωή μου.Πάντα διακόπτεται χωρις να ξέρω το πως και γιατί.Και δε μιλάω για ερωτική αγάπη αλλά για κάτι παραπάνω που περιλαμβάνει όλες αυτες τις εκφάνσεις της. Ακόμα και να φαίνεται πως υπάρχουν οι προυποθέσεις συμβαίνουν κάποια πραγματα ανεξήγητα οπως χαρακτηριστηκα ανέφερα παραπάνω και διακόπτετε αυτή η σχέση.Αυτο ειναι πολυ κουραστικό και εξουθενωτικό.Ακομα και να βρω πολύ αποθεμα μέσα μου για να δώσω κάτι μετά μέσα μου δεν αντέχει άλλο αυτη την 'ανισσοροποία' και έχω την ανάγκη να λάβω.Ομολογώ πως δυσκολευόμαι παραδοξος πολύ σε ορισμένα πράγματα στη ζωή μου ανεξήγητα και οι κοινές λύσεις που για πολλούς είναι σωτηρία για εμένα δεν φέρουν κανένα αποτέλεσμα. Απο το μονο που μπορώ να πω πως παιρνω αγάπη είναι μέσω της δημιουργίας.Οταν δημιουργώ κατι με αγάπη την εισπράτω ύστερα χωρίς να το επιζητώ, αυτόματα, αβασάνιστα.
Διαβασα και κάτι που το νιώθω μέσα μου αλλά ίσως το ακυρώσετε.Πιστεύω πως σε προηγούμενη ζωή ήμουν πολύ επιπόλεος και πλήγωνα όσους μου εδιναν αγάπη.

@Kalliopi
Και εγώ κάτι τετοιο φοβάμαι.Πως ίσως δεν αγαπάω τον ευατό μου αληθινά [χωρις να το εχω συνειδητοποιήσει]και για αυτό μου συμβαίνουν και όλα αυτα τα ασχημα και οι αρνητικές συγκυρίες. :shock:
Ελπίζω τώρα να είσαι σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Και τέλος..πια είναι αυτή η ξανθιά; :roll:

[Deukalion]

dino Εγώ ξέρω πως δεν είναι όλοι στην ίδια κατασταση. Όλοι οι ζωντανοί εχουν σημαντικά δυσκολα προβλήματα αλλά μερικοί έχουν και αντιστάθμισμα.Παραδειγμα η Βάσω αν τη ρωτήσεις θα σου πει πως άλλο ήταν και άλλο είναι.Και εγώ απλά θέλω να ρωτήσω για κάποια ανεξήγητα πράγματα κατα την αποψη μου και δεν ζητάω παρηγοριά αν νομιζες αυτό απλά κάποιες κατευθύνσεις. Γιατί απλά πολλοί τρόποι επιλυσης απετυχαν παταγωδός και θα ήταν χαζό να καθόμουν και να εκλεγα τη μοίρα μου απλά εκθέτω κάποια πράγματα για μένα ώστε να βεβαιωθώ για τη στροφή προς τον εσωτερισμό.

[Danielli]

Δευκαλίων, αναρωτιέμαι:
Η ζωή σου είναι καλύτερη και χωρίς ατυχίες όταν επιστρέφεις στην ζωή σου χωρίς "αλλαγή"? :roll: