Μόνο θα ήθελα να μοιραστώ...

[Ελενίτσα]

Μάνο μας....

Μεγάλη αγκαλιά

[Μάνος]

Ελενάκι
Βικούλα

[Vasoula]

αχ Μανούλη μου

[AMALIA]

Mανο μας γλυκε!!!

[Ταρούλα]

Μάνο μου

[Fotinoula]

Μανούλης

[Δωρουλα]

Μανούλη!

[Μάνος]

[ALEXOULA]

[Annoula]

Μανούλη

[eirini]

Γλυκιε μου Μανο αγκαλιτσα

[Μάνος]

Αχ ρε παιδάκια σε εσάς εδώ, βρίσκω καταφύγιο να μοιραστώ όλα όσα συμβαίνουν στην καθημερινότητα μου και το κάνω με μεγάλη χαρά! Από τότε που έχω βγάλει και το εισητήτιο επιστροφής, η καρδιά μου φτερά έχει βγάλει και πετάει,σα να ανυπομονεί να βρεθεί ανάμεσα σας!!!

Θα ήθελα επίσης να μοιραστώ και κάτι άλλο:
Όταν λογοφέρνω με κάποιον έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να φοβάμαι πως θα με χτυπήσει. Την προηγούμενη εβδομάδα το συνειδητοποίησα αυτό που δεν λογόφερα ακριβώς, ήταν περισσότερο μια έντονη συζήτηση με τον τύπο στην ταβέρνα. Παρ' όλα αυτά με έπιασα να φοβάμαι μη με χτυπήσει... Και το χειρότερο είναι πως με έχω πιάσει επίσης κάποιες φορές να κάνω και την κότα λιγάκι και να μην λέω στον άλλο αυτά που θα ήθελα να του πω. Άσε που εκείνη την ώρα δεν μου έρχονται να του πω τα καλά... Αυτά έρχονται αργότερα, κατόπιν εορτής!
Από που πηγάζει ο φόβος; Από το ασυνείδητο να υποθέσω; Θεωρώ σαν παιδί έφαγα κι εγώ το ξύλο μου αλλά σε "φυσιολογικά" επίπεδα όπως όλοι μας... Δεν είναι ότι με σπάγανε και στο ξύλο...(!)

Αυτά...

[Ellaki]

Μάνο μου πως ορίζεις τα φυσιολογικά επίπεδα?

Οι γονείς μου δεν με χτυπούσαν κάθε μέρα...........αλλά αυτές οι φορές που με χτύπησαν είχαν χαρακτεί βαθιά και είχαν κάνει πελώριες κακοφορμισμένες πληγές.............

Αυτά για την σωματική βία και να μην αναφερθούμε στην λεκτική ή την συναισθηματική κλπ
Πως μετά να μην ζεις μέσα στον φόβο!
Πάντως η πιο ανακουφιστική φάση (και η τελευταία) ήταν όταν ανταπέδωσα το χτύπημα χι χι το είχα ευχαριστηθεί τόσο πολύ

προχωράμε........σε αγκαλιάζω, με αγκαλιάζεις και μαθαίνουμε απ' την αρχή να ζούμε.

[Θοδωράκος]

Μανούλη, δεν πιστεύω πως υπάρχουν "φυσιολογικά επίπεδα ξύλου". Μία νέα ανθρώπινη ύπαρξη που ήρθε στην Γη με όλη την χαρά και τον ενθουσιασμό να ζήσει, πως θα νιώσει εάν, έστω και μόνο μία φορά, υποστεί τόση σωματική βία, από τους ανθρώπους που υποτίθεται τον "αγαπούν";Τρομερός κλονισμός εμπιστοσύνης... Το ότι "έτσι κάνουν όλοι", δεν το κάνει ούτε "σωστό", ούτε "φυσιολογικό".

[Μάνος]

προχωράμε........σε αγκαλιάζω, με αγκαλιάζεις και μαθαίνουμε απ' την αρχή να ζούμε.

Ελλάκι μου

Μία νέα ανθρώπινη ύπαρξη που ήρθε στην Γη με όλη την χαρά και τον ενθουσιασμό να ζήσει, πως θα νιώσει εάν, έστω και μόνο μία φορά, υποστεί τόση σωματική βία, από τους ανθρώπους που υποτίθεται τον "αγαπούν";Τρομερός κλονισμός εμπιστοσύνης...

Για να γράψω την ατάκα "φυσιολογικά επίπεδα ξύλου" αυτό σημαίνει πως θεωρώ φυσιολογικό ένας γονιός να χτυπάει το παιδί του! Έστω και λίγο!!!! Άκουσον, άκουσον!!! Φαντάσου τι μου έχει περαστεί... ...Και για να ακριβολογώ τι έχω επιτρέψει να μου περαστεί...

Μόλις θυμήθηκα κάτι: Πίσω από την πόρτα της κουζίνας υπήρχε πάντοτε μια ζώνη... ...Ώστε να την έχουν πρόχειρη την ώρα που την χρειάζονται...

Επίσης ο μα****κας ο παπούς μου όταν έκανα κάτι κατ' εκείνον κακό, με χτύπαγε και μου έλεγε μετά: μην τυχόν και το μαρτυρήσεις στον μπαμπά σου, γιατί θα φας κι άλλες! Να μάθεις να μη μαρτυράς στη ζωή σου!!! ...Και κατ' αυτόν τον τρόπο μεγάλωσε και τη μάνα μου... Το μήλο κάτω απ' τη μηλιά...

...Και μετά αναρωτιέμαι γιατί φοβάμαι!
Καλό;
Αυτά...