ΕΠΕΛΕΞΕ...
ΕΠΕΛΕΞΕ...
Η ασυνειδησία έχει γίνει μία φυσιολογική κατάσταση του φυσικού ανθρώπου και οι περισσότεροι ζουν με αυτόν τον τρόπο, κάνοντας κατάχρηση κάθε ελευθερίας που τους έχει δοθεί...
Όλοι οι άνθρωποι, πίσω από την αλαζονεία τους, κρύβουν την αναξιότητά τους, αλλά κρύβουν επίσης και τις πιο βαθιές ανθρώπινες ποιότητες, γιατί και τα δύο χρειάζονται κόπο και προσπάθεια για να τα ανακαλύψει ένας άνθρωπος... Να εμβαθύνει στο ένα, για να ανοίξει ο χώρος να εμβαθύνει και στο άλλο...
Η αλαζονεία δεν είναι παρά ένα προπέτασμα του φόβου, αλλά λίγοι άνθρωποι μπορούν να το καταλάβουν, γιατί δεν δέχονται ότι είναι αλαζονικοί...Νομίζουν ότι είναι φυσιολογικοί, γιατί έχουν μάθει να ζουν με τις ασυνείδητες σκεπτομορφές τους και να συμπεριφέρονται σύμφωνα με αυτές τις αντιλήψεις τους....
Οι σκεπτομορφές κάνουν τον άνθρωπο ανόητο, δεν είναι ο ίδιος...Όμως θολώνουν την αντίληψη του και έτσι ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι θέλει ο προγραμματισμός του και όχι ότι μπορεί ο ίδιος, όταν έχει μάτια και αφτιά ανοιχτά...
Είναι η συμπεριφορά του όχλου, γνωστή και μη εξαιρετέα...Δεν είναι ο ένας πιο αλαζονικός από τον άλλον, γιατί η αλαζονεία έχει πολλές μορφές , δεν είναι μία μόνο...
Όταν βαδίζει όμως ο όχλος στον γκρεμό, το πως θα βαδίσει δεν διαφοροποιεί το τέλος του...
Το ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο να γίνει ένας άνθρωπος συνειδητός, όταν για χρόνια εκπαιδεύτηκε με έναν τρόπο που τον καθιστά ασυνείδητο... Όσα χρόνια χτίστηκε μέσα στο "εγώ" του, τόσα χρόνια θα κάνει και να ξε-χτιστεί...
Δεν μπορεί μεμιάς να γκρεμίσει, όσα με τόσο κόπο έχτισε, νομίζοντας ότι έκανε κάποιο κατόρθωμα...Δεν είναι εύκολο να τα βάλει με αυτό το κατόρθωμα, και να αναιρέσει όλα του τα προηγούμενα επιτεύγματα...Δεν είναι εύκολο να αναιρέσει το παρελθόν του, δεν είναι εύκολο να ξεφύγει από την μελλοντική του μοίρα...
Όμως δεν θα σταματήσω να λέγω, ότι είναι μόνο θέμα Στόχου μια συνειδητή πορεία στην Ζωή...
Αρκεί να το πιστέψεις, γιατί αν δεν το πιστέψεις δεν θα καταφέρεις να το Θελήσεις κιόλας...
Νομίζω ότι μέχρι τώρα οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν πιστέψει και δεν το έχουν Θελήσει με όλη τους την καρδιά να βρουν τον Άνθρωπο και τον Θεό μέσα τους...
Δεν θέτουν Στόχους για την πορεία τους και έτσι τα βήματά τους σε τούτη την Ζωή είναι όπου λάχει...
Ο Άνθρωπος είναι μια έννοια, όπως και ο Θεός, για τον φυσικό άνθρωπο...Δεν έχει Ουσία...Είναι κάτι απροσδιόριστο και ο καθένας όταν του μιλάς για τον Άνθρωπο σκέφτεται "μα τι λέει? εγώ δηλαδή τι είμαι? δεν είμαι άνθρωπος?"
Για να παραδεχτεί ότι δεν είναι Άνθρωπος, ο φυσικός άνθρωπος, χρειάζεται να ανακαλύψει την ερμηνεία του Ανθρώπου μέσα του...Να κατανοήσει ότι το να επιβιώνει στον Φυσικό Κόσμο δεν τον καθιστά και Άνθρωπο...
Αν δεν το κατανοήσει αυτό, θα ψυχορραγεί συνεχώς από την ίδια του την ασυνειδησία και θα πολεμάει να την συντηρήσει...
Και θα την συντηρεί μέσα από την θρησκεία του, την φυλή του, την οικογένειά του, την πατρίδα του, την οικονομική του κατάσταση, την εξυπνάδα του, την περιουσία του, την εξουσία του και τις πεποιθήσεις του...περιμένοντας να πεθάνει...
Επέλεξε...
Αγαπημένη μου ψυχή, ήθελα να φτάσω στην αρχή. Να δω το φως, να με αναγνωρίσω… Σταθήκαμε στο κέντρο του Γαλαξία και με μιας εκείνος γέμισε «φωνές»…
«Επέλεξε», μου είπε ο Μεγάλος Ιερέας…
Σε άκουσα, αγαπημένη μου ψυχή, και είδα τον άνεμο…
«Θέλω να γίνω άνεμος…»
Βρεθήκαμε μαζί στο φως, πατώντας πάνω σε ένα οκτάεδρο. Ένιωσα τη δύναμη, την ταχύτητα, την παγωνιά… Απλωθήκαμε, χωρίς όρια.
«Κρυώνω, Μεγάλε Ιερέα»
«Επέλεξε…»
Σε άγγιξα, αγαπημένη μου ψυχή, και είδα τη φωτιά…
«Θέλω να γίνω φωτιά»
Βρεθήκαμε μαζί στο φως, πάνω σε ένα τρίγωνο. Ένιωσα την εστία, τα όρια, το κάψιμο… Μαζευτήκαμε, στο κέντρο.
«Καίγομαι… Μεγάλε Ιερέα»
«Επέλεξε…»
Σε ένοιωσα, αγαπημένη μου ψυχή, και είδα το νερό…
«Θέλω να γίνω νερό…»
Βρεθήκαμε μαζί στο φως, πάνω σ’ ένα εικοσάεδρο. Ένιωσα το απέραντο, τη γαλήνη, τον έρωτα. Μιλήσαμε στη σιωπή.
«Πνίγομαι… Μεγάλε Ιερέα»
«Επέλεξε…»
Σε είδα, αγαπημένη μου ψυχή, και είδα τη γη…
«Θέλω να γίνω γη»
Βρεθήκαμε μαζί στο φως, πάνω σε ένα τετράγωνο. Ένιωσα το χρόνο, το ύψος, το βάθος. Γίναμε μορφή.
«Περιορίζομαι… Μεγάλε Ιερέα»
«Επέλεξε…»
Σε κοίταξα αγαπημένη μου ψυχή και είδα το φως…
«Θέλω να γίνω φως»…
«Δεν έχεις άλλη επιλογή», μου είπε ο Μεγάλος Ιερέας.
Τότε με πήρες από το χέρι… με πήγες στον κήπο μας… Χιλιάδες «κλέφτες»…
«Θέλεις να γίνεις φως;»
«Θέλω να γίνω ότι είσαι…»
Βρεθήκαμε μαζί στο φως, πάνω σ’ ένα σταυρό! Ένιωσα ισορροπία, γαλήνη, αγάπη. Γίναμε φως!
«Σ’ αγαπώ… Δε θέλω άλλη επιλογή, Μεγάλε Ιερέα…»
Όλοι οι άνθρωποι, πίσω από την αλαζονεία τους, κρύβουν την αναξιότητά τους, αλλά κρύβουν επίσης και τις πιο βαθιές ανθρώπινες ποιότητες, γιατί και τα δύο χρειάζονται κόπο και προσπάθεια για να τα ανακαλύψει ένας άνθρωπος... Να εμβαθύνει στο ένα, για να ανοίξει ο χώρος να εμβαθύνει και στο άλλο...
Η αλαζονεία δεν είναι παρά ένα προπέτασμα του φόβου, αλλά λίγοι άνθρωποι μπορούν να το καταλάβουν, γιατί δεν δέχονται ότι είναι αλαζονικοί...Νομίζουν ότι είναι φυσιολογικοί, γιατί έχουν μάθει να ζουν με τις ασυνείδητες σκεπτομορφές τους και να συμπεριφέρονται σύμφωνα με αυτές τις αντιλήψεις τους....
Οι σκεπτομορφές κάνουν τον άνθρωπο ανόητο, δεν είναι ο ίδιος...Όμως θολώνουν την αντίληψη του και έτσι ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι θέλει ο προγραμματισμός του και όχι ότι μπορεί ο ίδιος, όταν έχει μάτια και αφτιά ανοιχτά...
Είναι η συμπεριφορά του όχλου, γνωστή και μη εξαιρετέα...Δεν είναι ο ένας πιο αλαζονικός από τον άλλον, γιατί η αλαζονεία έχει πολλές μορφές , δεν είναι μία μόνο...
Όταν βαδίζει όμως ο όχλος στον γκρεμό, το πως θα βαδίσει δεν διαφοροποιεί το τέλος του...
Το ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο να γίνει ένας άνθρωπος συνειδητός, όταν για χρόνια εκπαιδεύτηκε με έναν τρόπο που τον καθιστά ασυνείδητο... Όσα χρόνια χτίστηκε μέσα στο "εγώ" του, τόσα χρόνια θα κάνει και να ξε-χτιστεί...
Δεν μπορεί μεμιάς να γκρεμίσει, όσα με τόσο κόπο έχτισε, νομίζοντας ότι έκανε κάποιο κατόρθωμα...Δεν είναι εύκολο να τα βάλει με αυτό το κατόρθωμα, και να αναιρέσει όλα του τα προηγούμενα επιτεύγματα...Δεν είναι εύκολο να αναιρέσει το παρελθόν του, δεν είναι εύκολο να ξεφύγει από την μελλοντική του μοίρα...
Όμως δεν θα σταματήσω να λέγω, ότι είναι μόνο θέμα Στόχου μια συνειδητή πορεία στην Ζωή...
Αρκεί να το πιστέψεις, γιατί αν δεν το πιστέψεις δεν θα καταφέρεις να το Θελήσεις κιόλας...
Νομίζω ότι μέχρι τώρα οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν πιστέψει και δεν το έχουν Θελήσει με όλη τους την καρδιά να βρουν τον Άνθρωπο και τον Θεό μέσα τους...
Δεν θέτουν Στόχους για την πορεία τους και έτσι τα βήματά τους σε τούτη την Ζωή είναι όπου λάχει...
Ο Άνθρωπος είναι μια έννοια, όπως και ο Θεός, για τον φυσικό άνθρωπο...Δεν έχει Ουσία...Είναι κάτι απροσδιόριστο και ο καθένας όταν του μιλάς για τον Άνθρωπο σκέφτεται "μα τι λέει? εγώ δηλαδή τι είμαι? δεν είμαι άνθρωπος?"
Για να παραδεχτεί ότι δεν είναι Άνθρωπος, ο φυσικός άνθρωπος, χρειάζεται να ανακαλύψει την ερμηνεία του Ανθρώπου μέσα του...Να κατανοήσει ότι το να επιβιώνει στον Φυσικό Κόσμο δεν τον καθιστά και Άνθρωπο...
Αν δεν το κατανοήσει αυτό, θα ψυχορραγεί συνεχώς από την ίδια του την ασυνειδησία και θα πολεμάει να την συντηρήσει...
Και θα την συντηρεί μέσα από την θρησκεία του, την φυλή του, την οικογένειά του, την πατρίδα του, την οικονομική του κατάσταση, την εξυπνάδα του, την περιουσία του, την εξουσία του και τις πεποιθήσεις του...περιμένοντας να πεθάνει...
Επέλεξε...
Αγαπημένη μου ψυχή, ήθελα να φτάσω στην αρχή. Να δω το φως, να με αναγνωρίσω… Σταθήκαμε στο κέντρο του Γαλαξία και με μιας εκείνος γέμισε «φωνές»…
«Επέλεξε», μου είπε ο Μεγάλος Ιερέας…
Σε άκουσα, αγαπημένη μου ψυχή, και είδα τον άνεμο…
«Θέλω να γίνω άνεμος…»
Βρεθήκαμε μαζί στο φως, πατώντας πάνω σε ένα οκτάεδρο. Ένιωσα τη δύναμη, την ταχύτητα, την παγωνιά… Απλωθήκαμε, χωρίς όρια.
«Κρυώνω, Μεγάλε Ιερέα»
«Επέλεξε…»
Σε άγγιξα, αγαπημένη μου ψυχή, και είδα τη φωτιά…
«Θέλω να γίνω φωτιά»
Βρεθήκαμε μαζί στο φως, πάνω σε ένα τρίγωνο. Ένιωσα την εστία, τα όρια, το κάψιμο… Μαζευτήκαμε, στο κέντρο.
«Καίγομαι… Μεγάλε Ιερέα»
«Επέλεξε…»
Σε ένοιωσα, αγαπημένη μου ψυχή, και είδα το νερό…
«Θέλω να γίνω νερό…»
Βρεθήκαμε μαζί στο φως, πάνω σ’ ένα εικοσάεδρο. Ένιωσα το απέραντο, τη γαλήνη, τον έρωτα. Μιλήσαμε στη σιωπή.
«Πνίγομαι… Μεγάλε Ιερέα»
«Επέλεξε…»
Σε είδα, αγαπημένη μου ψυχή, και είδα τη γη…
«Θέλω να γίνω γη»
Βρεθήκαμε μαζί στο φως, πάνω σε ένα τετράγωνο. Ένιωσα το χρόνο, το ύψος, το βάθος. Γίναμε μορφή.
«Περιορίζομαι… Μεγάλε Ιερέα»
«Επέλεξε…»
Σε κοίταξα αγαπημένη μου ψυχή και είδα το φως…
«Θέλω να γίνω φως»…
«Δεν έχεις άλλη επιλογή», μου είπε ο Μεγάλος Ιερέας.
Τότε με πήρες από το χέρι… με πήγες στον κήπο μας… Χιλιάδες «κλέφτες»…
«Θέλεις να γίνεις φως;»
«Θέλω να γίνω ότι είσαι…»
Βρεθήκαμε μαζί στο φως, πάνω σ’ ένα σταυρό! Ένιωσα ισορροπία, γαλήνη, αγάπη. Γίναμε φως!
«Σ’ αγαπώ… Δε θέλω άλλη επιλογή, Μεγάλε Ιερέα…»
- Συνημμένα
-
- αρχείο λήψης.jpg (36.04 KiB) Προβλήθηκε 8916 φορές
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: ΕΠΕΛΕΞΕ...
όσο ζούμε σε τούτον τον κόσμο, θα τον Ερωτευόμαστε με όλη μας την Αγνότητα, έτσι ώστε να πάμε στον Θεό γεμάτοι από Αγάπη και όχι γεμάτοι από φόβο...
Re: ΕΠΕΛΕΞΕ...
Πολύ με συγκίνησες Βασούλα!
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Re: ΕΠΕΛΕΞΕ...
Όμως δεν θα σταματήσω να λέγω, ότι είναι μόνο θέμα Στόχου μια συνειδητή πορεία στην Ζωή...
Αρκεί να το πιστέψεις, γιατί αν δεν το πιστέψεις δεν θα καταφέρεις να το Θελήσεις κιόλας...
Σε κοίταξα αγαπημένη μου ψυχή και είδα το φως…
«Θέλω να γίνω φως»…
«Δεν έχεις άλλη επιλογή», μου είπε ο Μεγάλος Ιερέας.
Τότε με πήρες από το χέρι… με πήγες στον κήπο μας… Χιλιάδες «κλέφτες»…
«Θέλεις να γίνεις φως;»
«Θέλω να γίνω ότι είσαι…»
Βρεθήκαμε μαζί στο φως, πάνω σ’ ένα σταυρό! Ένιωσα ισορροπία, γαλήνη, αγάπη. Γίναμε φως!
«Σ’ αγαπώ… Δε θέλω άλλη επιλογή, Μεγάλε Ιερέα…»
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Re: ΕΠΕΛΕΞΕ...
Όμως δεν θα σταματήσω να λέγω, ότι είναι μόνο θέμα Στόχου μια συνειδητή πορεία στην Ζωή...
Αρκεί να το πιστέψεις, γιατί αν δεν το πιστέψεις δεν θα καταφέρεις να το Θελήσεις κιόλας...
Πωπω, η εικόνα Βασούλα
Θυμάμαι-Πιστεύω-Ζω
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Re: ΕΠΕΛΕΞΕ...
Όμως δεν θα σταματήσω να λέγω, ότι είναι μόνο θέμα Στόχου μια συνειδητή πορεία στην Ζωή...
Αρκεί να το πιστέψεις, γιατί αν δεν το πιστέψεις δεν θα καταφέρεις να το Θελήσεις κιόλας...
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Re: ΕΠΕΛΕΞΕ...
Όσα χρόνια χτίστηκε μέσα στο "εγώ" του, τόσα χρόνια θα κάνει και να ξε-χτιστεί...
εχουμε και λέμε 50+50=100 και άλλα 100 = 200 ........... καλά είμαστε μέχρι τα 450
Βρεθήκαμε μαζί στο φως, πάνω σ’ ένα σταυρό! Ένιωσα ισορροπία, γαλήνη, αγάπη. Γίναμε φως!
«Σ’ αγαπώ… Δε θέλω άλλη επιλογή, Μεγάλε Ιερέα…»
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο...
Re: ΕΠΕΛΕΞΕ...
Ελλάκι μου η Αγάπη ξεπερνάει τον χρόνο...ο φόβος τον διπλασιάζει...
να το συνυπολογίσεις στο μέτρημα...
να το συνυπολογίσεις στο μέτρημα...
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: ΕΠΕΛΕΞΕ...
Vaso έγραψε:Οι σκεπτομορφές κάνουν τον άνθρωπο ανόητο, δεν είναι ο ίδιος...Όμως θολώνουν την αντίληψη του και έτσι ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι θέλει ο προγραμματισμός του και όχι ότι μπορεί ο ίδιος, όταν έχει μάτια και αφτιά ανοιχτά...
Vaso έγραψε:Για να παραδεχτεί ότι δεν είναι Άνθρωπος, ο φυσικός άνθρωπος, χρειάζεται να ανακαλύψει την ερμηνεία του Ανθρώπου μέσα του...Να κατανοήσει ότι το να επιβιώνει στον Φυσικό Κόσμο δεν τον καθιστά και Άνθρωπο...
Αν δεν το κατανοήσει αυτό, θα ψυχορραγεί συνεχώς από την ίδια του την ασυνειδησία και θα πολεμάει να την συντηρήσει...
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Re: ΕΠΕΛΕΞΕ...
Αλήθεια είναι Και πως να το πιστέψεις, αν δεν έχεις δει ποτέ σου Άνθρωπο?Vaso έγραψε:Όμως δεν θα σταματήσω να λέγω, ότι είναι μόνο θέμα Στόχου μια συνειδητή πορεία στην Ζωή...
Αρκεί να το πιστέψεις, γιατί αν δεν το πιστέψεις δεν θα καταφέρεις να το Θελήσεις κιόλας...
Ίσως να υπάρχουν περιπτώσεις που να έχεις ακούσει για Ανθρώπους, με ποιότητες, με μια συνείδηση διευρυμένη, αλλά αυτά είναι για άλλους, όχι για ανθρωπάκια σαν και σένα
I have loved the stars too fondly to be fearful of the night...
Re: ΕΠΕΛΕΞΕ...
Ματάκια μου
Όσο πιο μακριά ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει.
Αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!!!
Η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει.
Αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!!!
Re: ΕΠΕΛΕΞΕ...
Επιτρέπω...σημαίνει ότι μειώνεις την απόσταση εσένα με ΕΣΕΝΑ!!!
ετοίμασε την καρδιά ένα ναό να έρθει να κατοικήσει ο Θεός.
αν τον αφήσεις μισοτελειωμένο δεν μπορεί να έρθει να κατοικήσει
ετοίμασε την καρδιά ένα ναό να έρθει να κατοικήσει ο Θεός.
αν τον αφήσεις μισοτελειωμένο δεν μπορεί να έρθει να κατοικήσει
Re: ΕΠΕΛΕΞΕ...
Vaso έγραψε:Ελλάκι μου η Αγάπη ξεπερνάει τον χρόνο...ο φόβος τον διπλασιάζει...
Πολέμα και Οραματίσου
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.