Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια πολύ άσχημη πόλη. Βία, εγκλήματα, κυκλοφοριακό, ατυχήματα, ναρκωτικά, βρωμιά και γκρίζοι δυστυχισμένοιπολίτες.Και δεν ήταν καμιά μικρή πόλη, είχε έξι μύρια κατοίκους που είχαν παραδοθεί εντελώς στην μαυρίλα. Ένα πρωί, ο διευθυντής του Πανεπιστημίου της πόλης που ήταν μαθηματικός και φιλόσοφος, εκεί που πήγαινε στη δουλειά του και
βλέποντας την κατάντια της πόλης του, πήρε μια πολύ κουφή απόφαση. Δήλωσε την παραίτησή του στο Πανεπιστήμιο, λέγοντας πως ήθελε να διευρύνει την διδασκαλία του και στα έξι εκατομμύρια κατοίκους. Στους μαθητές του στο Πανεπιστήμιο, ο καθηγητής
αυτός ήταν γνωστός για τους περίεργους τρόπους διδασκαλίας του. Για παράδειγμα, μια φορά που επικρατούσε χάβρα στο μάθημα, κατάφερε να επαναφέρει την τάξη κατεβάζοντας τα βρακιά του. Γενικά δηλαδή, εφεύρισκε αστείους και εντελώς ανορθόδοξους τρόπους για να πετυχαίνει το σκοπό του και περιέργως, πάντα τα
κατάφερνε. Για την προεκλογική καμπάνια του λοιπόν, φόρεσε μια στολή σούπερμαν, αυτοχρίστηκε 'υπερπολίτης' και αμολύθηκε στους δρόμους βάζοντας ταυτόχρονα υποψηφιότητα για δήμαρχος. Έφερε πολύ γέλιο στον κόσμο αλλά επειδή όπως έλεγαν, είχε αρκετά ειλικρινή φάτσα, τον ψήφισαν. Ο καινούργιος δήμαρχος όμως δεν είχε καμία σχέση με τους προηγούμενους. Η πρώτη του κίνηση ήταν να προσλάβει 20 μίμους και να τους σκορπίσει στους δρόμους της πόλης. Η δουλειά τους ήταν να χλευάζουν όσους παραβίαζαν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Σιγά, θα μου πείτε. Οι πολίτες όμως (που εννοείται στα τέτοια τους οι κανόνες οδικής συμπεριφοράς), άρχισαν να συμμορφώνονται γιατί αποδείχτηκε πως τους πείραζε
πολύ περισσότερο η δημόσια κοροϊδία, παρά τα πρόστιμα. Αμέσως μετά, βγήκε σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές και έκανε ντους κατατσίτσιδος live, κλείνοντας την παροχή νερού ενώ σαπουνιζόταν, για να δείξει στους πολίτες πώς μπορούν να εξοικονομούν νερό. Και βουαλά! Η κατανάλωση νερού αμέσως έπεσε.Όρισε Ημέρα Γυναίκας όπου οι άντρες θα φρόντιζαν τα παιδιά και οι γυναίκες θα έβγαιναν βόλτα στην πόλη.
Αυτό, ήταν ανήκουστο γιατί η συγκεκριμένη πόλη ήταν πολύ επικίνδυνο μέρος τα βράδια, ενώ οι γυναίκες δεν έβγαιναν βόλτες σχεδόν ποτέ ως τότε.. 700.000 γυναίκες γέμισαν τους δρόμους πανηγυρίζοντας ενώ ακόμη και o αρχηγός της αστυνομίας
ήταν γυναίκα εκείνο το βράδι. Το καλύτερο; Μοίρασε στους πολίτες ταμπέλες με thumbs up και thumbs down για να επιδοκιμάζουν ή να αποδοκιμάζουν δημόσια τις πράξεις των συμπολιτών τους. Πράγμα φυσικά που δεν έχασαν την ευκαιρία να το ξεφτιλίσουν δεόντως αλλά όλως περιέργως, ειρηνικά. Το ομαδικό κράξιμο ήταν
ό,τι έπρεπε τελικά. Γενικώς σκαρφιζόταν αστείες ή περίεργες καμπάνιες για κάθε τί που ήθελε να πετύχει, όπως όταν ζήτησε να του τηλεφωνήσει (στο προσωπικό του γραφείο μάλιστα) όποιος πολίτης συναντούσε έστω κι έναν υποδειγματικό ταξιτζή.
Σύντομα, 150 τηλεφωνήματα συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί ομάδα ταξιτζίδων που ο δήμαρχος ονόμασε Ιππότες της Ζέβρας (αχαχχχ) και είχαν την προσωπική του υποστήριξη.
Ίδρυσε επίσης ταμείο εθελοντικών φόρων για όσους ήθελαν να δώσουν παραπάνω χρήματα (!) στο δημοτικό ταμείο. Φυσικά και μάζεψε χρήματα. Τέλος, προσπαθώντας να δείξει πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη ζωή, ζωγράφισε αστέρια σε κάθε σημείο θανάτου από τροχαίο στην πόλη, πράγμα εξαιρετικά έξυπνο γιατί το
αποτέλεσμα ήταν πανέμορφο αλλά και ιδιαίτερα σοκαριστικό.
Πρόκειται για τον Κολομβιανό Antanas Mockus, τον δήμαρχο της
Μποκοτά το 1993. Μετά το πέρας της θητείας του, ο παράξενος αυτός δήμαρχος, ξεκίνησε διαλέξεις αναλύοντας τα συμπεράσματά του από το κοινωνικό τουπείραμα.
Ένα από τα συμπεράσματά του είναι πως η γνώση δίνει δύναμη αρκεί να καταφέρεις να τη μεταδώσεις μέσω της τέχνης, του χιούμορ και της δημιουργικότητας.
Μόνο έτσι οι άνθρωποι αποδέχονται τις αλλαγές.Όλο το άρθρο και τα αποτελέσματα των πρακτικών του σε νούμερα, εδώ:
http://www.hno.harvard.edu/gazette/2004 ... ockus.html
> Από το BLOG τις X-PSILIKATZO: http://xpsilikatzoy.wordpress.com/
>
βλέποντας την κατάντια της πόλης του, πήρε μια πολύ κουφή απόφαση. Δήλωσε την παραίτησή του στο Πανεπιστήμιο, λέγοντας πως ήθελε να διευρύνει την διδασκαλία του και στα έξι εκατομμύρια κατοίκους. Στους μαθητές του στο Πανεπιστήμιο, ο καθηγητής
αυτός ήταν γνωστός για τους περίεργους τρόπους διδασκαλίας του. Για παράδειγμα, μια φορά που επικρατούσε χάβρα στο μάθημα, κατάφερε να επαναφέρει την τάξη κατεβάζοντας τα βρακιά του. Γενικά δηλαδή, εφεύρισκε αστείους και εντελώς ανορθόδοξους τρόπους για να πετυχαίνει το σκοπό του και περιέργως, πάντα τα
κατάφερνε. Για την προεκλογική καμπάνια του λοιπόν, φόρεσε μια στολή σούπερμαν, αυτοχρίστηκε 'υπερπολίτης' και αμολύθηκε στους δρόμους βάζοντας ταυτόχρονα υποψηφιότητα για δήμαρχος. Έφερε πολύ γέλιο στον κόσμο αλλά επειδή όπως έλεγαν, είχε αρκετά ειλικρινή φάτσα, τον ψήφισαν. Ο καινούργιος δήμαρχος όμως δεν είχε καμία σχέση με τους προηγούμενους. Η πρώτη του κίνηση ήταν να προσλάβει 20 μίμους και να τους σκορπίσει στους δρόμους της πόλης. Η δουλειά τους ήταν να χλευάζουν όσους παραβίαζαν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Σιγά, θα μου πείτε. Οι πολίτες όμως (που εννοείται στα τέτοια τους οι κανόνες οδικής συμπεριφοράς), άρχισαν να συμμορφώνονται γιατί αποδείχτηκε πως τους πείραζε
πολύ περισσότερο η δημόσια κοροϊδία, παρά τα πρόστιμα. Αμέσως μετά, βγήκε σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές και έκανε ντους κατατσίτσιδος live, κλείνοντας την παροχή νερού ενώ σαπουνιζόταν, για να δείξει στους πολίτες πώς μπορούν να εξοικονομούν νερό. Και βουαλά! Η κατανάλωση νερού αμέσως έπεσε.Όρισε Ημέρα Γυναίκας όπου οι άντρες θα φρόντιζαν τα παιδιά και οι γυναίκες θα έβγαιναν βόλτα στην πόλη.
Αυτό, ήταν ανήκουστο γιατί η συγκεκριμένη πόλη ήταν πολύ επικίνδυνο μέρος τα βράδια, ενώ οι γυναίκες δεν έβγαιναν βόλτες σχεδόν ποτέ ως τότε.. 700.000 γυναίκες γέμισαν τους δρόμους πανηγυρίζοντας ενώ ακόμη και o αρχηγός της αστυνομίας
ήταν γυναίκα εκείνο το βράδι. Το καλύτερο; Μοίρασε στους πολίτες ταμπέλες με thumbs up και thumbs down για να επιδοκιμάζουν ή να αποδοκιμάζουν δημόσια τις πράξεις των συμπολιτών τους. Πράγμα φυσικά που δεν έχασαν την ευκαιρία να το ξεφτιλίσουν δεόντως αλλά όλως περιέργως, ειρηνικά. Το ομαδικό κράξιμο ήταν
ό,τι έπρεπε τελικά. Γενικώς σκαρφιζόταν αστείες ή περίεργες καμπάνιες για κάθε τί που ήθελε να πετύχει, όπως όταν ζήτησε να του τηλεφωνήσει (στο προσωπικό του γραφείο μάλιστα) όποιος πολίτης συναντούσε έστω κι έναν υποδειγματικό ταξιτζή.
Σύντομα, 150 τηλεφωνήματα συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί ομάδα ταξιτζίδων που ο δήμαρχος ονόμασε Ιππότες της Ζέβρας (αχαχχχ) και είχαν την προσωπική του υποστήριξη.
Ίδρυσε επίσης ταμείο εθελοντικών φόρων για όσους ήθελαν να δώσουν παραπάνω χρήματα (!) στο δημοτικό ταμείο. Φυσικά και μάζεψε χρήματα. Τέλος, προσπαθώντας να δείξει πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη ζωή, ζωγράφισε αστέρια σε κάθε σημείο θανάτου από τροχαίο στην πόλη, πράγμα εξαιρετικά έξυπνο γιατί το
αποτέλεσμα ήταν πανέμορφο αλλά και ιδιαίτερα σοκαριστικό.
Πρόκειται για τον Κολομβιανό Antanas Mockus, τον δήμαρχο της
Μποκοτά το 1993. Μετά το πέρας της θητείας του, ο παράξενος αυτός δήμαρχος, ξεκίνησε διαλέξεις αναλύοντας τα συμπεράσματά του από το κοινωνικό τουπείραμα.
Ένα από τα συμπεράσματά του είναι πως η γνώση δίνει δύναμη αρκεί να καταφέρεις να τη μεταδώσεις μέσω της τέχνης, του χιούμορ και της δημιουργικότητας.
Μόνο έτσι οι άνθρωποι αποδέχονται τις αλλαγές.Όλο το άρθρο και τα αποτελέσματα των πρακτικών του σε νούμερα, εδώ:
http://www.hno.harvard.edu/gazette/2004 ... ockus.html
> Από το BLOG τις X-PSILIKATZO: http://xpsilikatzoy.wordpress.com/
>
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Έχω να μοιραστώ μαζί σας ένα όνειρο που είδα σήμερα το βράδυ...
...Πραγματικά δεν ξέρω αν είναι το σωστό τόπικ, οπότε παρακαλώ αν κρίνεται σκόπιμο, ας μετακινηθεί...
Ήμουνα στο σπίτι της Ιωάννας μαζί της. Όχι όμως σε αυτό που μένει. Σε ένα άλλο, που δεν ήξερα. Ότι είχα έρθει από Αυστραλία και σας περιμέναμε όλους εκεί για να σας γνωρίσω. όταν χτύπησε το κουδόυνι η Ιωάννα μου είπε "άνοιξε εσύ". Πρώτος ήρθε ο Θοδωράκος. Φορούσε μια κόκκινη μπλούζα. Τον αγκάλιασα, αλλά η αγκαλιά που ανταλάξαμε κάθε άλλο παράθερμή ήταν. Αυτό μου έκανε εντύπωση, ήταν σα να μην ξέραμε καν ο ένας τον άλλον. Αργότερα ήρθαν και όλοι οι υπόλοιποι. Δεν είδα την είσοδο των υπολοίπων, απλά είχα την αίσθηση πως το σπίτι γέμισε από εσάς.
Μετά το πλάνο πάει σε μένα και στη Βασούλα. Καθόμασταν δίπλα δίπλα, με κοίταζε και μου χαμογελούσε. ...Μόνο που η μορφή αυτή δεν ήταν της Βάσως. Ήταν μιας νέας γυναίκας πολύ πολύ όμορφης ντυμένη στα άσπρα. Φορούσε ένα μακρύ αστραφτερο μακρύ φόρεμα κατάλευκο και απλά με κοιτούσε χαμογελώντας. Το φόρεμα τηπραγματικά έλαμπε στο σκοτάδι!!! Αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση! Δε μίλαγε. Παρ' όλα αυτά εγώ είχα την αίσθηση πως αυτή η γυναίκα ήταν η Βάσω... Αφού πέρασε κάμποση ώρα με ρωτάει: "Τι προτιμάς χρήματα ή λεφτά;"
Αμέσως μετά βρέθηκα σε ένα προαύλιο χώρο πολλούς ανθρώπους. Αναγνώρισα μια μορφή ανθρώπου και ήξερα μέσα μου πως αυτή η μορφή ήταν η Βάλια. Δεν κατάφερα όμως να την συγκρατήσω... Έλεγε πως δεν μπορεί αύριο να συναντηθούμε όλοι μαζί γιατί δούλευε. "Κι εγώ το ίδιο" της απάντησα...
Μετά μεταφέρθηκα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. ήμουν πολύ λυπημένος. Σχεδόν ήθελα να κλάψω αλλά δε μου έβγαιναν κλάματα. Πήρα ένα χαρτί και μολύβι και προσπάθησα να συγκεντρωθώ και να γράψω τις σκέψεις μου... Δίπλα μου ακριβώς καθόταν η Βάσω με την Έμμα... Μόνο που η Έμμα είχε την μορφή της Ειρήνης! Ήταν πολύ στεναχωρημένη και έκλαιγε. Δε μιλούσε. Η Βάσω την ρώτησε τη είχε και πάλι δεν μιλούσε. Μετά την ρώτησε αν επρόκειτο για κάποιο θέμα υγείας. Και της έγνεψε πως όχι...
Μετά όλα χάθηκαν και ξύπνησα μέσα στον ύπνο μου. Σηκώθηκα και το έγραψα κατευθείαν γιατί δεν ήθελα να ξεχάσω ούτε ένα και...
Αυτό...
Σας ευχαριστώ...
...Πραγματικά δεν ξέρω αν είναι το σωστό τόπικ, οπότε παρακαλώ αν κρίνεται σκόπιμο, ας μετακινηθεί...
Ήμουνα στο σπίτι της Ιωάννας μαζί της. Όχι όμως σε αυτό που μένει. Σε ένα άλλο, που δεν ήξερα. Ότι είχα έρθει από Αυστραλία και σας περιμέναμε όλους εκεί για να σας γνωρίσω. όταν χτύπησε το κουδόυνι η Ιωάννα μου είπε "άνοιξε εσύ". Πρώτος ήρθε ο Θοδωράκος. Φορούσε μια κόκκινη μπλούζα. Τον αγκάλιασα, αλλά η αγκαλιά που ανταλάξαμε κάθε άλλο παράθερμή ήταν. Αυτό μου έκανε εντύπωση, ήταν σα να μην ξέραμε καν ο ένας τον άλλον. Αργότερα ήρθαν και όλοι οι υπόλοιποι. Δεν είδα την είσοδο των υπολοίπων, απλά είχα την αίσθηση πως το σπίτι γέμισε από εσάς.
Μετά το πλάνο πάει σε μένα και στη Βασούλα. Καθόμασταν δίπλα δίπλα, με κοίταζε και μου χαμογελούσε. ...Μόνο που η μορφή αυτή δεν ήταν της Βάσως. Ήταν μιας νέας γυναίκας πολύ πολύ όμορφης ντυμένη στα άσπρα. Φορούσε ένα μακρύ αστραφτερο μακρύ φόρεμα κατάλευκο και απλά με κοιτούσε χαμογελώντας. Το φόρεμα τηπραγματικά έλαμπε στο σκοτάδι!!! Αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση! Δε μίλαγε. Παρ' όλα αυτά εγώ είχα την αίσθηση πως αυτή η γυναίκα ήταν η Βάσω... Αφού πέρασε κάμποση ώρα με ρωτάει: "Τι προτιμάς χρήματα ή λεφτά;"
Αμέσως μετά βρέθηκα σε ένα προαύλιο χώρο πολλούς ανθρώπους. Αναγνώρισα μια μορφή ανθρώπου και ήξερα μέσα μου πως αυτή η μορφή ήταν η Βάλια. Δεν κατάφερα όμως να την συγκρατήσω... Έλεγε πως δεν μπορεί αύριο να συναντηθούμε όλοι μαζί γιατί δούλευε. "Κι εγώ το ίδιο" της απάντησα...
Μετά μεταφέρθηκα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. ήμουν πολύ λυπημένος. Σχεδόν ήθελα να κλάψω αλλά δε μου έβγαιναν κλάματα. Πήρα ένα χαρτί και μολύβι και προσπάθησα να συγκεντρωθώ και να γράψω τις σκέψεις μου... Δίπλα μου ακριβώς καθόταν η Βάσω με την Έμμα... Μόνο που η Έμμα είχε την μορφή της Ειρήνης! Ήταν πολύ στεναχωρημένη και έκλαιγε. Δε μιλούσε. Η Βάσω την ρώτησε τη είχε και πάλι δεν μιλούσε. Μετά την ρώτησε αν επρόκειτο για κάποιο θέμα υγείας. Και της έγνεψε πως όχι...
Μετά όλα χάθηκαν και ξύπνησα μέσα στον ύπνο μου. Σηκώθηκα και το έγραψα κατευθείαν γιατί δεν ήθελα να ξεχάσω ούτε ένα και...
Αυτό...
Σας ευχαριστώ...
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Τι μπέρδεμα κι αυτό, βρε Μάνο μου
Φαίνεται ότι σου δημιουργούνται συναισθήματα για εμάς, ζεις μαζί μας και θέλεις να μας γνωρίσεις...
Όλο αυτό το βρίσκω φυσιολογικό...Εχεις μάθει αρκετά για εμάς, αλλά ακόμα δεν μας γνωρίζεις...Είμαστε ένας νέος κόσμος για εσένα και αυτό δημιουργεί συναισθήματα αγωνίας, χαράς, λύπης...
Νομίζω ότι κανένα άλλο μέλος δεν μπήκε στο σπιτάκι μας τόσο ενεργά από την πρώτη στιγμή...
Σου έπεσαν πολλές πληροφορίες μαζεμένες...
αλλά εδώ, τι θέλεις να πεις?
Φαίνεται ότι σου δημιουργούνται συναισθήματα για εμάς, ζεις μαζί μας και θέλεις να μας γνωρίσεις...
Όλο αυτό το βρίσκω φυσιολογικό...Εχεις μάθει αρκετά για εμάς, αλλά ακόμα δεν μας γνωρίζεις...Είμαστε ένας νέος κόσμος για εσένα και αυτό δημιουργεί συναισθήματα αγωνίας, χαράς, λύπης...
Νομίζω ότι κανένα άλλο μέλος δεν μπήκε στο σπιτάκι μας τόσο ενεργά από την πρώτη στιγμή...
Σου έπεσαν πολλές πληροφορίες μαζεμένες...
αλλά εδώ, τι θέλεις να πεις?
ότι δεν είμαι πολύ πολυ όμορφη?.Μόνο που η μορφή αυτή δεν ήταν της Βάσως. Ήταν μιας νέας γυναίκας πολύ πολύ όμορφης
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Βασουλα
Μανο μου
Μανο μου
Θυμάμαι-Πιστεύω-Ζω
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Bασουλίτσα
Μανούκο
Μανούκο
Επιτρέπω...σημαίνει ότι μειώνεις την απόσταση εσένα με ΕΣΕΝΑ!!!
ετοίμασε την καρδιά ένα ναό να έρθει να κατοικήσει ο Θεός.
αν τον αφήσεις μισοτελειωμένο δεν μπορεί να έρθει να κατοικήσει
ετοίμασε την καρδιά ένα ναό να έρθει να κατοικήσει ο Θεός.
αν τον αφήσεις μισοτελειωμένο δεν μπορεί να έρθει να κατοικήσει
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Βασούλα
Μάνο
Μάνο
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Πεθαίνω
Παιδάκια όλα
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Βασούλα
Μάνο
Μάνο
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.
Είμαι Άνθρωπος!
Είμαι Άνθρωπος!
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Μάνο
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή
Πολέμα και Οραματίσου !!!
Πολέμα και Οραματίσου !!!
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Μάνο!
όσο ζούμε σε τούτον τον κόσμο, θα τον Ερωτευόμαστε με όλη μας την Αγνότητα, έτσι ώστε να πάμε στον Θεό γεμάτοι από Αγάπη και όχι γεμάτοι από φόβο...