ΣΩΤΗΡΑΣ & ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΖΩΗΣ!

[Vasoula]

Μην ανησυχείς για τον άνθρωπο που απευθύνεσαι μέσω εμού,

άρα, fab, σωστή η διαίσθησή της!

΄Οχι τίποτα άλλο, αλλά κόντεψες να αλλάξεις και φύλο!

Αισθανόταν την ενέργεια, αλλά δεν μπορούσε να ανιχνεύσει το ενδιάμεσό της!!! :lol: :lol: :lol: :lol:

[galazia_sfaira]

Νομίζω οτι γνωρίζω τον άνθρωπο Fab. Παρ΄όλα αυτά επειδή υπαρχει μια ελάχιστη πιθανότητα να κάνω λάθος απο την μια και επειδή αν εχω δίκιο είναι ενα ατομο που προσωπικά αγαπώ πολύ, θα συνεχίσω να απευθύνομαι ουδέτερα αφου ετσι θέλει.



Θα μου πείς , πάλι οτι καταθέτω σκέψεις δικές μου , που μάλλον δεν απαντάνε πουθενά... Πιθανώς αλλά εχω την αίσθηση οτι αυτά πρέπει να γράψω και πάντα η μεγάλη αγάπη μου ήταν οι καταθέσεις σκέψεων..

Τα λέμε...φιλιά

Καμιά φορά διαισθανόμαστε βάσει όσων επιθυμούμε ίσως....
Αετέ διόρθωσε με αν ......

[Vasoula]

μα ο fab εχει σχέσή με έναν άνθρωπο που αγαπά σφαιρούλα μου!

Το ένιωσε...δεν ήταν επιθυμια!

[galazia_sfaira]

Ναι Βασω μου το ξερω!Αλλο θελω ν απω στον αετό σε σχεση με το ότι παραθετω παραπάνω.Ειμαι σίγουρη ότι θα το καταλαβει!

[Επισκέπτης]

Μην έχουμε τώρα μια δεύτερη απολογία του Σωκράτη

Προχώρα μπροστά κορίτσι μου στον δρόμο που έχεις αποφασίσει, με σθένος.
Μην ανησυχείς για τον άνθρωπο που απευθύνεσαι μέσω εμού, δεν πρόκειται να πάθει κάτι. Φαντάζομαι δηλαδή γιατί από ότι έχω καταλάβει έχουμε παρόμοιες ιδέες.

Φιλαράκι δεν μου ήρθε να απολογηθώ αλλά για να απαντήσω σε εσένα επρεπε να ''ελέγξω '' την παρόρμηση και να συντονιστώ μαζί σου. Ισως φαίνεται σαν μια μορφή χειρισμού αυτο....δεν είναι ομως , αφου ο σκοπός είναι η αγάπη και μόνο αυτή.

Θα ήθελα να πω μερικά λόγια γι' αυτή την εννοια , οπως την αντιλαμβάνομαι και οπως ΘΕΛΩ να είμαι.
Πιστευώ οτι η αγάπη είναι η ύψιστη ατομική πειραρχία και αυτό επειδή αντιθέτως απο οτι μοιάζει να λέγεται, η αγάπη δεν είναι το πάθος , ουτε η παρόρμηση , ουτε η σεξουαλική έλξη, ούτε το γονεϊκό ένστικτο αλλά είναι μια κατάσταση οπου εισερχόμαστε και εκδηλώνουμε επειδή ΘΕΛΟΥΜΕ.
Αποφασίζουμε να αγαπάμε, και εργαζόμαστε επάνω σε αυτό. Ακριβώς επειδή εμφανίζεται οταν όλα οσα νομίζαμε ως τέτοια [ αγάπη] παύουν να υπάρχουν και επειδή για να την αισθανθούμε χρειάζεται ''βοήθεια '' εκ των άνω [ αρα διαλογισμός η προσευχή και όλα οσα τα συνοδεύουν] γίνεται η πιο δύσκολη και η πιο συναρπαστική εργασία.
Τις στιγμές που νιώθουμε αυτό το αίσθημα , κατεβάζουμε τον εαυτό μας μπροστά Του, κατανοούμε οτι δεν είναι εμφανές στον απέναντί μας ....αλλά το θέτουμε αυτό στην υπηρεσία της αλήθειας και της εξέλιξης του αλλου και οχι προς εξυπηρέτηση του εγωισμού μας.
Μη ρωτάτε γιατί τα γράφω....ετσι αισθάνομαι...
Δεν μπορώ να τα κάνω μονίμως πράξη όλα αυτά , αλλά αυξάνονται οι στιγμές τους...

---------------

Θα προχωρήσω στο δρόμο μου , οπως και όλοι μας , επειδή αν μπουμε στο μονοπάτι αυτό δεν εχει πισωγύρισμα. Οχι επειδη είναι δειλία να το παρατήσουμε αλλά επειδή εχουμε νιώσει την μαγεία της ομορφιάς του και είναι οδηνυρό να το εγκαταλείψουμε .... αφου ετσι ....ξεφεύγουμε απο την φύση μας.

------------------

Μην μου λες αν θα ανησυχώ η όχι για σένα .... είναι το ίδιο οπως ανησυχείς εσύ για μένα.....ακριβώς το ίδιο....
Βλεπω και βλέπεις, αντίστοιχα, αυτά που μόνοι μας δεν μπορούμε πιθανώς να δούμε και που γίνονται κατανοητά οταν τελικά τα υπερβούμε.

----------------------

Καλή μας συνέχεια και μην χάνεσαι....
Μια τεράστια αγκαλίτσα και ενα λουλουδάκι για σένα

Τα λέμε...

[galazia_sfaira]

[Επισκέπτης]

Γαλάζια μου , αν εννοεις τον χίπυ φίλο μας , ουτε καν μου περασε απο το μυαλό...χι χι :lol: ελπίζω να είναι πάντως καλά....οπου κι αν είναι.....

Οι καταθέσεις συνεχίζονται , ουτως η άλλως ..επειδή μου αρέσουν...

Εδω τα πράγματα είναι πολύ πιο ουσιαστικά και βαθειά....
Ας τα αφήσουμε να μείνουν όπως είναι επιθυμητό , αλλωστε όπως ξέρουμε οτι γίνεται εδω κάτω , εχει ήδη συμβεί κάπου πιο ψηλά
και μας σπρώχνει όπου πρέπει ....
Κάπου ψηλά , εκεί που οι σχολές και οι δάσκαλοι είναι ενα και χαμογελούν οταν μας βλέπουν να ''παίζουμε '' εμας εδω...

φιλάκια

[galazia_sfaira]

Κάπου ψηλά , εκεί που οι σχολές και οι δάσκαλοι είναι ενα και χαμογελούν οταν μας βλέπουν να ''πα'ιζουμε '' εμας εδω...

[fab1612]

Vaso μου ευχαριστώ που με θεωρείς παιδί, είναι κάτι στο βουνό των αποτυχιών μου. Έκανα βλέπεις κόπο για να καταφέρω αυτά τα ψήγματα.

Δεν είμαι αυτός που φαντάζεσαι.

Για τα υπόλοιπα με τον δρόμο και την καθοδήγηση
Πραγματικά δεν ξέρω, δεν είναι δουλειά μου.

Δουλεύω μόνος με πειθαρχία που μάλλον αρκετοί δεν την αντέχουν. Δεν ξέρω από ομάδες όπως αυτή που έχετε εσείς. Για μένα ένας μιλάει οι υπόλοιποι δουλεύουν καθημερινά, εάν θέλουν να προχωρήσουν, εάν δεν θέλουν απλώς πηγαινοέρχονται σε συναντήσεις. Εδώ εσείς έχετε μια ανταλλαγή απόψεων που για μένα είναι ξένη.
Όλοι λένε για όλα και όλοι γνωρίζουν, πως γίνεται αυτό δεν το έχω καταλάβει. Εκτός εάν δεν είστε ομάδα.

Έχω υπόψη αυτά που μου έγραψες και σε προηγούμενα μηνύματα αλλά…..
Μου μίλησες βέβαια και για έμπνευση
Εάν μιλάς υπό αυτό το πρίσμα συμφωνώ γιατί δεν βλέπω να ισχύει τίποτε άλλο και να με συγχωρείς. Καταλαβαίνεις τι σου λέω? Οι εικόνες που λαμβάνω είναι ένα κουβάρι.

Τέλος πάντων, οι δρόμοι είναι πολλοί
Καλό μας βράδυ

[Vasoula]

Δουλεύω μόνος με πειθαρχία που μάλλον αρκετοί δεν την αντέχουν

κι εγώ έτσι "δούλεψα" fab...Μόνη μου και ακόμα μόνη μου είμαι!
Μέσα στο "μόνη" όμως χωράει και ένας σύνδεσμος ψυχής και έτσι ποτέ δεν το αισθάνθηκα σαν απομόνωση και δογματισμό!

Δεν είμαι αυτός που φαντάζεσαι.

Δεν φαντάστηκα τίποτα...΄Ενιωσα μόνο!
Δεν θέλω να φαντάζομαι, γιατί θα το κάνω μόνο με τον νου μου, ή άντε και με το συναίσθημά μου!

΄Ενιωσα στην αρχή απορία και αγανάκτηση, μα ένιωσα και μια γλυκύτητα που προέρχεται από την εσωτερική πειθαρχία...
Μου είναι τόσο γνώριμη... όσο και η αθωότητα.

Αυτό ένιωσα και γι' αυτό είπα ότι για μένα είσαι "παιδί"...

Και μου έκανε εντύπωση ότι έλαβα κι από σένα το ίδιο!
Τώρα όμως μου εξηγήθηκε το γιατί...

Δεν ξέρω από ομάδες όπως αυτή που έχετε εσείς

Δεν ειμαστε ομάδα εσωτερισμού, ούτε ομάδα ρέικι, αν αυτό εννοείς...

Είμαστε ομάδα ανθρώπων που αγαπιούνται, έτσι χωρίς λόγο!

Οι συναντήσεις μας γεμίζουν από "βλακείες"...
παίζουμε, γελάμε και όλα αυτά που κάνουν τα παιδιά μέσα στην απόλυτη αγάπη και εμπιστοσύνη, μας φέρνουν στα μάτια των άλλων σαν "δεμένη" ομάδα που βαδίζουν μαζί τον δρόμο...

Λάθος όμως εντύπωση δίνουμε...΄Ισως γιατί δύσκολα κατανοεί κανείς, ότι οι άνθρωποι μπορούν να αγαπιούνται και χωρίς αιτίες...
Ο δρόμός μας είναι μοναχικός...
Μόνοι μας τον διαβαίνουμε...το μόνο που κάνουμε είναι να μοιραζόμαστε κομμάτια του που μας έφεραν πιο κοντά στην εσωτερική θεότητα...Μήπως αυτό το μοίρασμα, ανοίξει δρομάκια και για άλλους...

Οι δρόμοι είναι πολλοί, γλυκιέ fab, τόσοι πολλοί, όσα και τα σχέδια των ψυχών μας...

Να έχεις ευλογία για τον δρόμο σου

και χαίρομαι που είσαι μαζί μας, όχι στην ομάδα μας, αλλά στην αγάπη μας!!!

[Επισκέπτης]

Είμαστε ομάδα ανθρώπων που αγαπιούνται, έτσι χωρίς λόγο!

Μερικές σκέψεις....

Εγώ είμαι τυπικά, σε ομάδα εσωτερισμού η για να ακριβολογώ , αισθανομαι τον εαυτό μου συνδεδεμένο με ενα συγκεκριμένο χώρο που θέλω να στηρίξω εστω και μόνη.....

Δεν εχω ρέικι και δεν ξέρω πότε θα καταφέρω να το αποκτήσω αλλά δεν βιάζομαι πλέον....

Αλλά σε αυτή εδω την παρέα, νιώθω οτι είμαι σε μια ομάδα , επειδή είναι ομάδα ανθρώπων που το μόνο που επιθυμούν είναι να είναι.
Μόνο να είναι ανθρωποι.

Ο δρόμός μας είναι μοναχικός...
Μόνοι μας τον διαβαίνουμε...το μόνο που κάνουμε είναι να μοιραζόμαστε κομμάτια του που μας έφεραν πιο κοντά στην εσωτερική θεότητα...Μήπως αυτό το μοίρασμα, ανοίξει δρομάκια και για άλλους...

Μοναχικός είναι ο δρόμος , αφου δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά. Η θεότητα περιλαμβάνει τα πάντα και μέσα απο εμας ζεί κάθε εμπειρία και συμμετέχει σε αυτήν.

Δουλεύω μόνος με πειθαρχία που μάλλον αρκετοί δεν την αντέχουν. Δεν ξέρω από ομάδες όπως αυτή που έχετε εσείς. Για μένα ένας μιλάει οι υπόλοιποι δουλεύουν καθημερινά, εάν θέλουν να προχωρήσουν, εάν δεν θέλουν απλώς πηγαινοέρχονται σε συναντήσεις. Εδώ εσείς έχετε μια ανταλλαγή απόψεων που για μένα είναι ξένη.
Όλοι λένε για όλα και όλοι γνωρίζουν, πως γίνεται αυτό δεν το έχω καταλάβει. Εκτός εάν δεν είστε ομάδα.

Fab, γκρρ!!!
Νομίζω οτι εκτός απο την κλασσική εννοια της ομάδας...[ ενα σύνολο ανθρώπων με ενα αρχηγό που αυτός λέει και οι άλλοι εκτελούν ] υπάρχει και μια άλλη πιο εξελιγμένη εκφραση της που είναι η εξής.
Μια παρέα ατόμων που δρουν αυτόνομα, παραδέχονται και εκτιμούν οι μεν τους δε και συνδέονται μεταξύ τους μεσα απο τον κοινό σκοπό αλλά και μεσα απο την φιλία. Η φιλία δεν χρειάζεται αρχηγό, ουτε τυπικά.
Θέλει απλώς αυτό το ανοιγμα ψυχής που είναι διάχυτο εδω πέρα.
Όπωσδήποτε πρέπει να υπάρχει κάποιος να συντονίζει ....αλλά αυτό απέχει μακράν των ''αρχηγων'' ''σεβασμιών '' κλπ αυθαίρετοι όροι που εμείς δίνουμε για να διασκεδάζουν οι πραγματικοί Δάσκαλοι....

Πιστεύω , οτι κάθε ένας δίνει και παίρνει οτι δύναται , αλλά όλοι μαζί σχηματίζουν ενα αρμονικό σύνολο που ανεβαίνει, αβίαστα και χωρίς πρέπει ..

Ολοι λένε για όλα , στο βαθμό που εκείνοι κατανοούν και οπως γίνεται στις οικογένειες [ θα πω μια φράση της μαμας μου] << τα παιδιά, μας ''μαθαίνουν'' και ''μαθαίνουν>> και με αυτό εννοεί οτι οι μικροί μαθαίνουν αλλα και διδάσκουν τους μεγαλύτερους και αντίστροφα...

Οπως είχες γράψει κάπου πρίν....
Ποτέ δεν ξέρει κανείς μεσα απο ποιανού τα λόγια , εμφανίζονται οι Δάσκαλοι...

Πάντως τι θα ελεγες να παρατηρήσεις και αυτή την ''αγνωστη '' οπως λες μέθοδο σε εσένα?
Τι πειράζει αν ακολουθείς και ενα άλλο σύστημα? Αλλωστε όλα αυτά τα συστήματα υπάρχουν για εμας.... ε! όσο πιο πολλα γνωριζουμε τοσες πιο πολλές επιλογές και απλωσιά θα εχουμε για το οικοδόμημα μας ...αντί να το περιχαρακώσουμε...

[Vasoula]

Αετούλι, αν μου επιτρέψεις να συμπληρώσω κάτι σε αυτούς τους λόγους σου...

Η εσωτερική αφοσίωση σε κάνει να βαδίζεις τον δρόμο που επέλεξες με αγνότητα και υπομονή...

Μερικοί άνθρωποι (για να πω, οι πιο πολλοί) έχουν την ανάγκη οδηγιών, για να μην χαθούν μεσα στο υποσυνειδητο!!!

Είναι ένας φόβος που πλανάται στην λογική μας και μας ξενίζει οτιδήποτε μας βγάζει από την ασφάλεια του "ενός" που αγκαλιάζει και οδηγεί...

Μέχρις εδώ, συμφωνώ και επαυξάνω...

Εγώ γνώρισα την άλλη πλευρά...
Αυτήν της μοναχικότητας!

΄Ισως η "διδασκαλία" σε επίπεδο ψυχής, έπαιξε τον ρόλο της γι'αυτήν μου την απόφαση...

΄Ομως αναγνωρίζω, το ποσο οι άνθωποι χρειάζονται να νιώθουν ασφαλείς για τον δρόμο που επέλεξαν, μέσα από μια ομαδική σύγκλιση και μέσα από "οδηγίες"...

Ο fab το είπε, ότι δεν υπάρχουν επίγειοι δάσκαλοι, και είναι η μεγαλύτερη αλήθεια που έχει ειπωθεί ποτέ!!!!
Παρ' όλα αυτά, αναγνωρίζει τον "εκπαιδευτή" του, σαν έναν άνθρωπο που γνωρίζει πως θα απευθυνθεί στην εσωτερική ανάγκη των ανθρώπων να διευρυνθούν...

Υπάρχουν πολλοί δρόμοι, όλοι το γνωρίζουμε αυτό!

Και ο δρόμος της θρησκείας είναι ένας, και ο δρόμος του εσωτερισμού, και ο δρόμος του ρέικι, και ο δρόμος του ασκητισμού...τόσοι πολλοί, όσα και τα σχέδιά μας...

Και συμφωνώ και σέβομαι όλους τους δρόμους...
αρκεί να νιώθω εμφανή και τα αποτελέσματά τους...

Είτε πας από την Μιχαλακοπούλου, είτε από την Μεσογείων, είτε από Κηφισίας...όλοι οι δρόμοι κάποια στιγμή συγκλίνουν...
Και αυτό είναι η αλήθεια!

Δεν μπορώ να κατανοήσω τίποτα άλλο, εκτός από την αλήθεια!

Και αυτή με οδηγεί να αναγνωρίζω εσωτερικά, που έχω φτάσει...αν έχω λοξοδρομήσει, αν ΕΙΜΑΙ αυτο που ΕΙΜΑΙ, αν παρέμεινα στο εγώ και παραμυθιάζομαι...
Η αλήθεια εκδηλώνεται στην φυσική πραγματικότητα, τόσο απροκάλυπτα που δεν μπορείς να την αγνοήσεις...

Τα συναισθήματα και οι σκέψεις γίνονται πνευματικές αξίες, μόνο αν ενωθούν με το πνεύμα μας...Και αυτό δεν γίνεται να το παραβλέψουμε...

΄Ενιωσες ελευθερία με τον λόγο μου, αμέσως με το που μπήκες... χωρίς να με έχεις δει ποτέ, ούτε να με έχεις ακούσει...
Αν ήταν ψέμα θα το ένιωθες..
Αν ήταν διεκδίκηση του εγώ μου, θα το ένιωθα...

Σ' αυτόν τον δρόμο, το μόνο που χρειάζεται να ακολουθούμε είναι μόνο η αλήθεια...Και με βάση αυτήν και μόνο, να μην λέμε ψέματα, όχι μόνο στους άλλους, αλλά κυρίως στον εαυτό μας!

Το ψεύτικο και το κάλπικο έχει μαζική αναγνώριση...
Η αλήθεια που "αναπνέεις", είναι αυτή που "εκπνέεις" κιόλας!
Και στην "εκπνοή" όλοι αντιλαμβάνονται την "χροιά" της...

Αν ο δρόμος που επιλέξαμε, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, ωφελεί την ψυχοπνευματική μας αυτοπραγμάτωση και αν αυτή εκδηλώνεται με αλήθεια στην φυσική πραγματικότητα, τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να τον αλλάξουμε...

Αν όμως ο δρόμος μας βάζει περισσότερο στην αντιμετώπιση των "πονηρών" επιθυμιών και εμποδίων για να ζήσουμε με ομορφιά και αγάπη, αν το φως που ελκύουμε από τον δρόμο μας, δεν ωφελεί παρά μόνο εμάς, τότε ας αναρωτηθουμε απλά..."που κατευθυνόμαστε"...

Μπορεί ο δρόμος να είναι μοναχικός, αλλά η σημασία της μοναχικότητας δεν έχει αξία παρά μόνο σε ένα σύνολο!

΄Ετσι η ανθρωπότητα εξελίσσεται...
Μέσα από την μοναδικότητα του καθενός μας που έχει σαν στόχο την φωτεινή πραγματικότητα των πολλών, για να μην πω όλων και παρεξηγηθώ...

[galazia_sfaira]

Δουλεύω μόνος με πειθαρχία που μάλλον αρκετοί δεν την αντέχουν. Δεν ξέρω από ομάδες όπως αυτή που έχετε εσείς. Για μένα ένας μιλάει οι υπόλοιποι δουλεύουν καθημερινά, εάν θέλουν να προχωρήσουν, εάν δεν θέλουν απλώς πηγαινοέρχονται σε συναντήσεις. Εδώ εσείς έχετε μια ανταλλαγή απόψεων που για μένα είναι ξένη.
Όλοι λένε για όλα και όλοι γνωρίζουν, πως γίνεται αυτό δεν το έχω καταλάβει. Εκτός εάν δεν είστε ομάδα.

Θα ήθελες να διευκρίνιζες οταν λες πειθαρχία τι εμπεριέχει αυτο για σενα;Πολλες φορες συμβαίνει να μιλαμε με τις λεξεις αλλά μεσα μας να λειτουργούν τελείως διαφορετικές έννοιες.Θα μπορούσες γιατι είναι ξέρεις μια εννοια που ειναι και παραξηγημένη.....ας πουμε μεσα στο πειθαρχώ πολλοί εχουν και το "ελεγχω","περιορίζω".....

Δεν ξερεις λες απο ομαδες οπως αυτη η δική μας(δεν ειμαστε ομαδα και διεκρινίστηκε παραπάνω) ακριβώς γιατι είμαστε ελευθεροι στην έκφραση αλλά μοναχικοί στον δρόμο του ο καθένας.............ΑΛΛΑ ξέρεις απο ομάδα που ΕΝΑΣ μιλάει και οι υπόλοιποι δουλεύουν καθημερινά διαφορετικά αυτο θα ειναι ένα ανουσιο πηγαινοέλα χωρίς εξέλιξη.
Αν θες πες μου αυτον τον ΕΝΑΝ που μιλαει πως τον αντιλαμβανεσαι;
Τι ρόλο εχει στην ομάδα που σιωπα(αν ζητήσει τον λόγο ας πουμε "παιζει" η ιεραρχία;)
Κυριαρχούν στην ομαδα αυτή εκφράσεις οπως
αυτοέλεγχος;
καταργηση του συναισθήματος
και κυρίως..................
τα μέλη της ομαδας αν μπορούσε να τα "δει "κανείς ως παρατηρητής θα συμπαιρανε ότι εχουν εσωτερική αρμονία ή επιβαλουν και αυτοελεγχονται για να την ΕΧΟΥΝ.

Δηλαδή ΕΙΝΑΙ ή θελουν να ΕΙΝΑΙ αυτο που δεν ειναι;

Ανέχονται γιατι είναι ηθικον καγαθόν;
Κλεινουν τα ματια της ψυχης γιατι αυτο ειναι βασει των γραφών;
Και ............για να το πω ετσι οπως το νοιωθω.......ζουν μεσα σε ενα φοβο που τον εχουν κανει αγγελικό πλασμενο,αρνουμενη και την πραγματικότητα τους;Η ίσως αποδεχόμενοι ΑΥΤΗΝ ως πραγματικότητα;Eλέγχω και πειθαρχω για να μην με δω!!!

Δεν ξερω γιατι τα γραφω ολα τουτα.....ισως απο διαίσθηση και με σιγουριά οτι δεν σε ξέρω αλλά εσύ ξερεις για μενα,και για τον αετό και για την Βάσω



Ευχαριστω πολυ πολυ!

[Επισκέπτης]

Βάσο συμφωνώ σε όλα .
Προσωπικά δεν θα εγραφα ούτε μια λέξη αν δεν είμουν σίγουρη για αυτό που νιώθω.
Δεν είμαι εδω , για κανένα άλλο λόγο παρα επειδή εχω αυτή την βεβαιότητα , οτι ο αέρας που νιώθω η ποιότητα που βλέπω είναι υπαρκτή και οχι επιθυμία μου.
Εμπιστεύομαι αυτό το αίσθημα.....δεν ξέρω αν είναι έμπνευση η διαίσθηση.....αλλά οταν υπάρχει με αυτή την μορφή της ροής είναι αλάνθαστο και ας αναγκάζομαι να το προσαρμόσω που και που ....
Παρ΄όλα αυτά , επειδή εχω δεί και να εχω δεί......δεν θα μιλούσα με αυτό τον τρόπο αν δεν σας είχα δεί και απο κοντά....
--------------

Το φιλαράκι μας , πράττει όπως πρέπει και κάνει αυτό που προστάζει η οντότητα του κάθε στιγμή...
Απλώς είπα αφου είναι που είναι εδω πέρα γιατί να μην ανταλλάξουμε απόψεις και μαζί του..
Θα μοιραστεί τα τόσο όμορφα που γνωρίζει και θα πάρει και άλλα που ισως χρειάζονται. Ετσι επωφελούνται και οι δύο πλευρές και εξυπηρετείται και το κοσμικό σχέδιο.

[Vasoula]

τα μέλη της ομαδας αν μπορούσε να τα "δει "κανείς ως παρατηρητής θα συμπαιρανε ότι εχουν εσωτερική αρμονία ή επιβαλουν και αυτοελεγχονται για να την ΕΧΟΥΝ.

Α, σφαιρούλα μου και τι είπες τώρα…

Η αυτοπειθαρχία είναι τελείως διαφορετική από τον αυτοέλεγχο…

Στην πολύ νεαρή μου ηλικία, αντιμετώπισα τον έλεγχο του νου, μέσα από κάποιυς γνωστούς που είχαν παρακολουθήσει την μέθοδο «silva»…

Ο αυτοέλεγχος της πραγματικότητας ήταν για μένα συγκλονιστικός και αποτρεπτικός και σ’ αυτό οφείλω να παραδεχτώ ότι η εσωτερική μου καθοδήγηση με οδήγησε σωστά να έχω εκείνη την κρίση για τον δρόμο μου...
Βλέποντας μετά από κάποιο χρονικό διάστημα όλους αυτούς που είχαν «τρέξει» για να καταφέρουν το έλεγχο των σκέψεων, κατανόησα ότι ο νους δεν ελέγχεται παρά μόνο από την αφοσίωσή μας στον θεό!!!!!

Γιατί μόνο έτσι αναγνωρίζει την βασική πνευματική αξία, που είναι η ελευθερία.

Η δυσαρμονία όλων αυτών με το περιβάλλον τους με έκανε να αναγνωρίζω σ’ αυτούς την πειθαρχία των θρησκευτικών νόμων και μια «κλειστού τύπου» αγάπη που προερχόταν συμπερασματικά, από τον έλεγχο των συναισθημάτων…

Ανακάλυψα γιατί οι άνθρωποι, στο μεγαλύτερο μέρος τους, είναι ανίκανοι να αγαπήσουν αυθεντικά, αγνά και αθώα…

Γιατί ο νους κατευθυνόμενος από την εξωτερική γνώση, κυριαρχεί από μια άλλη του όψη και οι άνθρωποι δυστυχώς έχουν την αυταπάτη ότι το εγώ υποτάχθηκε.

Ο πνευματικός εγωισμός είναι ακριβώς η άλλη όψη του νου που ελέγχει και αυτοελέγχεται…΄Εχει την ανάγκη να αποδείξει και εκεί χάνεται η μαγεία της αθωότητας.

Μα χωρίς αυτήν, ο θεός παραμένει μακριά μας!

Γνώρισα πολλούς ανθρώπους που ανήκαν σε ομάδες…Ο «αρχηγός» και οι υπηρέτες… Και μέσα από αυτούς κατανόησα το παιχνίδι των όρων του φυσικού κόσμου που εκδηλώνει την ψυχή μας μέσα από την λογική και την συνείδηση.

Καλά αναρωτήθηκα? Που είναι ο θεός μέσα σε όλο αυτό? Που είναι η χαρά σας και η αγάπη σας? Τι αγαπάτε εκτός από αυτό που σας είπαν ότι είναι ο θεός?

Είμαι αντίθετη με οτιδήποτε προάγει πλασματικά τους πνευματικούς μας στόχους!
Γι’ αυτό είμαι αντίθετη με οποιαδήποτε «εντολή» είτε προέρχεται από την εκκλησία, είτε από τον αρχηγό μιας ομάδας…
Με τις 10 εντολές, χωρίς ανάπτυξη και χωρίς πνευματοποίηση, η ανθρωπότητα έφτασε στα όρια του εγωισμού, του διχασμού και της ανολοκλήρωτης εμπειρίας που περνάει μέσα από πολλαπλές ενσαρκώσεις, απλά για να βιωθεί…

Με τις εντολές του πνευματικού προσανατολισμού, η ανθρωπότητα έφτασε στα όρια της πλασματικής ομορφιάς μέσα από τους πολύωρους διαλογισμούς κοντά στο φως και τους αγγέλους…

Και όταν ανοίγουν τα μάτια οι άνθρωποι, βλέπουν πάλι τα ίδια κα τα ίδια…
Η λογική τους δεν αντέχει πια τα παιχνίδια, η ψυχή έχει φτάσει στα όριά της, γιατί χρειάζεται να νιώσει την αθωότητα να την περιβάλει.

Η αγνότητα της ψυχής δεν μπορεί να εκδηλωθεί μέσα από έναν νου που ελέγχει την αναπνοή του οργανισμού μας…Γιατί τότε κάθε ανάσα περιέχει φόβο και διεκδίκηση…

Ο θεός από ότι έχω εγώ αντιληφθεί, δεν αποκαλύπτεται σε όσους τον διεκδικούν…Ο θεός αποκαλύπτεται σε όσους ταπεινά τον νιώθουν σαν αλήθεια…Και η αλήθεια δεν περιέχει όρους και εικονες…Απλά ΕΙΝΑΙ!!!

και αυτό που ΕΙΝΑΙ δεν έχει σχέση με την ασφάλεια, την υγεία, την καλύτερη ζωή, την αποδοχή, την συγνώμη...και κυρίως δεν έχει σχέση με την αγάπη...

Τίποτα από όλα αυτά δεν υπάρχουν στην αλήθεια του θεού, γιατί όλα αυτά είναι ο περιορισμένος νους που προσπαθεί να ελέγξει μέσω αυτών.

Δεν υπάρχουν εξηγήσεις για την αλήθεια, πέρα από την αγνότητα!

Οποιος το καταλάβει, θα εισέρθει σαν "παιδί" στην βασιλεία των ουρανών...Αρκεί να κατανοήσει τι είναι αυτή!