ΥΠΑΡΧΩ...

[Vasoula]

Εμείς οι άνθρωποι, χουμε μάθει να μην εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, να κρύβουμε τα αληθινά μας αισθήματα, να ντρεπόμαστε, να φοβόμαστε, να βλέπουμε παντού απειλές, όταν το μέσα μας πάει να γίνει λίγο πιο Αληθινό και να διαφοροποιηθεί από τα «πρέπει να…»
Κοινώς μάθαμε να ζούμε με τεχνικές σωτηρίας, και όλο τούτο μας έκανε άκαμπτους πνευματικά, νοητικά, συναισθηματικά και σωματικά…

Όμως η Ύπαρξη βρίσκει τρόπους να μας δείξει την Τέχνη του «ΥΠΑΡΧΩ»

Τραγούδι, Χορός, Ποίηση, Ζωγραφική και όχι μόνο...
Τι άλλο θα μπορούσε να είναι κάθε μορφή Τέχνης, αν όχι τα δώρα της ίδιας μας της Ύπαρξης?

Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να εκφράσει, έστω και για μια στιγμή, την Τέχνη να Υπάρχει, υπερβαίνοντας μια δυσλειτουργία, που την έκανε δική του, χωρίς να είναι…

Ο Χορός είναι η ανάγκη του σώματος να επικοινωνήσει τα συναισθήματα προς τα έξω…
Στέκεται άκαμπτο και ντροπαλό, ενώ μέσα του πάλλεται από την Ζωή, το Πάθος και τον Έρωτα για ένα Σύμπαν που συνεχώς «εκπέμπει» στον πιο αρμονικό Σταθμό του να Υπάρχεις με Χαρά…

Και ενώ η Αρμονία είναι κάτι πολύ φυσιολογικό για έναν άνθρωπο, η ακαμψία του σώματος προδίδει τούτην την Φύση…

Πολλές φορές χορεύουμε μέσα μας, αλλά έξω μας στεκόμαστε άκαμπτοι, αδύναμοι να υπερβούμε τις εντολές της λιγοστής μας αυτοπεποίθησης…

Και λίγο θέλει για να τσακίσεις τούτες τις εντολές και να αρχίζεις να εκφράζεις το μέσα σου και έξω σου…
Θέλει κάποιος να σε οδηγήσει με Αγάπη, στο ότι μπορείς…
Ότι δεν είναι δα και τίποτα σπουδαίο, να Υπάρχεις με Χαρά…
Ότι δεν είναι δα και τίποτα αξιοκατάκριτο, να μαθαίνεις να Ζεις, χορεύοντας με την Ζωή, με καβαλιέρο το Σώμα σου…


Μέσα σε τούτον τον χώρο, ανοίγεται μια νέα οπτική για τον Χορό…
Γιατί ο Δρόμος της Αυτογνωσίας δεν είναι μόνο διαλογισμός και εσωστρέφεια…
Είναι να μάθεις να εφαρμόζεις κιόλας ό,τι η Ύπαρξη σου δίνει σαν δώρα για να Χαρείς που Υπάρχεις…

Πνευματικότητα και Φυσική Ζωή δεν είναι κάτι ξεχωριστό, το ένα από το άλλο…
Αν έχεις λόγο να ζεις, έχεις έναν μεγαλύτερο λόγο να Υπάρχεις με Χαρά μέσα σε τούτη την ίδια σου την Ζωή...Η διαφορά της Ζωής έγκειται στο Πάθος μόνο που την κάνεις να χορεύει μαζί σου…


Οι μεγάλοι χορευτές δεν είναι μεγάλοι εξαιτίας της τεχνικής τους. Είναι μεγάλοι εξαιτίας του πάθους τους.
Martha Graham, 1894-1991, Αμερικανίδα χορογράφος



Θα πίστευα μόνο σε ένα Θεό που θα ήξερε να χορεύει.
Φρήντριχ Νίτσε




Ποτέ μην εμπιστεύεσαι έναν πνευματικό δάσκαλο που δεν ξέρει να χορεύει.
Ο Mr. Miyagi στο "Karate Kid"

[Vasoula]

Πάντα έλεγα στην Ζωή μου, ότι το να βρίσκομαι με Αλήθεια με τους ανθρώπους, χρειάζεται να τους σέβομαι σε όλα τους τα πεδία...

Το Σώμα χρειάζεται απαλότητα και σεβασμό, το ίδιο όπως και η Ψυχή...

Η φροντίδα δεν είναι μόνο στο πως τους αγγίζεις, αλλά και σε τι περιβάλλον τους υποδέχεσαι...
Η Καρδιά σου γίνεται ο χώρος που τους υποδέχεσαι και η καθαρότητα του χώρου είναι κύριο μέλημα για όσους θέλεις να φιλοξενήσεις

[Emmaki]

Ειμαι λιγο (εως πολυ) συγκινημενη....

Θα παραθεσω αυτα για αρχη..μεχρι να βρω παλι τα λογια μου...

Και λίγο θέλει για να τσακίσεις τούτες τις εντολές και να αρχίζεις να εκφράζεις το μέσα σου και έξω σου…
Θέλει κάποιος να σε οδηγήσει με Αγάπη, στο ότι μπορείς…
Ότι δεν είναι δα και τίποτα σπουδαίο, να Υπάρχεις με Χαρά…
Ότι δεν είναι δα και τίποτα αξιοκατάκριτο, να μαθαίνεις να Ζεις, χορεύοντας με την Ζωή, με καβαλιέρο το Σώμα σου…

Πνευματικότητα και Φυσική Ζωή δεν είναι κάτι ξεχωριστό, το ένα από το άλλο…
Αν έχεις λόγο να ζεις, έχεις έναν μεγαλύτερο λόγο να Υπάρχεις με Χαρά μέσα σε τούτη την ίδια σου την Ζωή...Η διαφορά της Ζωής έγκειται στο Πάθος μόνο που την κάνεις να χορεύει μαζί σου…

Το μονο που μου βγαινει ειναι ενα τεραστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!!!

(ειμαι και στη Σχολη και ξεβαφτηκα παλι!!!!!!!!!!!!!)

[Ellaki]

όταν πρωτοξεκίνησα τα μαθήματα χορού με το Εμμάκι ήμουν ένα άκαμπτο σώμα
κι όμως μέσα μου χόρευα
και το Εμμάκι το αντιλήφθηκε
και με έπιασε από το χέρι
και με οδήγησε να ανοιχτώ, να χορέψω, να εκφραστώ

τώρα έχουμε και έναν υπέροχο χώρο να χορεύουν οι ψυχές μας
και μια ακόμη συντροφοψυχούλα να να μας πιάνει απ' το χέρι

[Vasoula]

Ποτέ μην εμπιστεύεσαι έναν πνευματικό δάσκαλο που δεν ξέρει να χορεύει.
Ο Mr. Miyagi στο "Karate Kid"

ποτέ μην εμπιστεύεσαι έναν άνθρωπο που δεν θέλει ΄να μάθει να χορεύει...

άντε τώρα

[Ταρούλα]

Ο Χορός είναι η ανάγκη του σώματος να επικοινωνήσει τα συναισθήματα προς τα έξω…
Στέκεται άκαμπτο και ντροπαλό, ενώ μέσα του πάλλεται από την Ζωή, το Πάθος και τον Έρωτα για ένα Σύμπαν που συνεχώς «εκπέμπει» στον πιο αρμονικό Σταθμό του να Υπάρχεις με Χαρά…

Αυτό ένιωσα ......

Εμμάκι μου Σ' Εμπιστεύομαι και Σ' Αγαπώ πολύ

[elenaki]

Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να εκφράσει, έστω και για μια στιγμή, την Τέχνη να Υπάρχει, υπερβαίνοντας μια δυσλειτουργία, που την έκανε δική του, χωρίς να είναι…

Ο Χορός είναι η ανάγκη του σώματος να επικοινωνήσει τα συναισθήματα προς τα έξω…
Στέκεται άκαμπτο και ντροπαλό, ενώ μέσα του πάλλεται από την Ζωή, το Πάθος και τον Έρωτα για ένα Σύμπαν που συνεχώς «εκπέμπει» στον πιο αρμονικό Σταθμό του να Υπάρχεις με Χαρά…

Και ενώ η Αρμονία είναι κάτι πολύ φυσιολογικό για έναν άνθρωπο, η ακαμψία του σώματος προδίδει τούτην την Φύση…

Πολλές φορές χορεύουμε μέσα μας, αλλά έξω μας στεκόμαστε άκαμπτοι, αδύναμοι να υπερβούμε τις εντολές της λιγοστής μας αυτοπεποίθησης…

Και λίγο θέλει για να τσακίσεις τούτες τις εντολές και να αρχίζεις να εκφράζεις το μέσα σου και έξω σου…
Θέλει κάποιος να σε οδηγήσει με Αγάπη, στο ότι μπορείς…
Ότι δεν είναι δα και τίποτα σπουδαίο, να Υπάρχεις με Χαρά…
Ότι δεν είναι δα και τίποτα αξιοκατάκριτο, να μαθαίνεις να Ζεις, χορεύοντας με την Ζωή, με καβαλιέρο το Σώμα σου…

Βασουλα μου..

Η ντροπη υπηρξε μεγαλος πρωταγωνιστης στη ζωη μου..
Καθολου τυχαιο για μενα το γεγονος οτι ξεκινησα να περπατω στο Δρομο μας μαζι με τα πρωτα μου δειλα βηματα στο χορο..Η εσωτερικη και εξωτερικη ακαμψια μου δεν με αφηνε να εκφραστω σε κανενα επιπεδο.
Ουτε που μπορουσα να φανταστω ποτε τι δυνατοτητες μπορει να εχει ο ανθρωπος με εκεινη τη Θεληση να υπερβει οτι του στεκεται εμποδιο για να νιωσει τη Χαρα και τον ενθουσιασμο για Ζωη!

Βεβαια,επεσα και στα καταλληλοτερα "χερια" για μενα..
Δεν νομιζω να υπηρχε αλλος ανθρωπος που θα μπορουσε να αγγιξει τοσο απαλα και με τοσο σεβασμο τη Ψυχη μου..να με κανει να νιωσω τοση ασφαλεια στο να μαθαινω απο την Αρχη να εκφραζομαι καθε στιγμη ολο και πιο ελευθερα,χωρις να παθω τιποτα χειροτερο απ'το μαντρωμενο πλασμα που ημουν..

Πάντα έλεγα στην Ζωή μου, ότι το να βρίσκομαι με Αλήθεια με τους ανθρώπους, χρειάζεται να τους σέβομαι σε όλα τους τα πεδία...

Το Σώμα χρειάζεται απαλότητα και σεβασμό, το ίδιο όπως και η Ψυχή...

Η φροντίδα δεν είναι μόνο στο πως τους αγγίζεις, αλλά και σε τι περιβάλλον τους υποδέχεσαι...
Η Καρδιά σου γίνεται ο χώρος που τους υποδέχεσαι και η καθαρότητα του χώρου είναι κύριο μέλημα για όσους θέλεις να φιλοξενήσεις

Οσο γι'αυτο δεν εχω λογια..η φιλοξενια σας σε οποιον "χωρο" κι αν εχω βρεθει ειναι βαλσαμο για τη Ψυχη μου..

Μεσα μου,οι δυο δρομοι που περπατω μαζι σας ειναι Ενας..ο ενας συμπληρωνει τον αλλον σε καθε ευκαιρια..
Ειστε μεγαλη Εμπνευση για μενα! Μεσα απο την Αγαπη σας και το Οραμα σας για τη Ζωη και τον Ανθρωπο ανακαλυψα κι εγω πως μπορω να γινω Ανθρωπος..και οχι μονο!

Βασουλα μου,Εμμακι μου!!Ενα μεγαλο Ευχαριστω για την Υπομονη σας και την Αγαπη σας για καθε μου βημα στο "Χορο της Ζωης"!!!

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Εχουν γινει δειλα δειλα τα πρωτα βηματα και σας ερχομαι για μεγαλες χορογραφίες

Μεσα στο υπέροχο χωρο που εχετε δημιουργήσει με πολυ Αγαπη μα και στα βηματα της ζωης που τωρα εχω ξεκινησει.

[eirini]

τώρα να κλάψω.........

Και λίγο θέλει για να τσακίσεις τούτες τις εντολές και να αρχίζεις να εκφράζεις το μέσα σου και έξω σου…
Θέλει κάποιος να σε οδηγήσει με Αγάπη, στο ότι μπορείς…
Ότι δεν είναι δα και τίποτα σπουδαίο, να Υπάρχεις με Χαρά…
Ότι δεν είναι δα και τίποτα αξιοκατάκριτο, να μαθαίνεις να Ζεις, χορεύοντας με την Ζωή, με καβαλιέρο το Σώμα σου…

Μέσα σε τούτον τον χώρο, ανοίγεται μια νέα οπτική για τον Χορό…
Γιατί ο Δρόμος της Αυτογνωσίας δεν είναι μόνο διαλογισμός και εσωστρέφεια…
Είναι να μάθεις να εφαρμόζεις κιόλας ό,τι η Ύπαρξη σου δίνει σαν δώρα για να Χαρείς που Υπάρχεις…

Πνευματικότητα και Φυσική Ζωή δεν είναι κάτι ξεχωριστό, το ένα από το άλλο…
Αν έχεις λόγο να ζεις, έχεις έναν μεγαλύτερο λόγο να Υπάρχεις με Χαρά μέσα σε τούτη την ίδια σου την Ζωή...Η διαφορά της Ζωής έγκειται στο Πάθος μόνο που την κάνεις να χορεύει μαζί σου…

Ή να γελάσω......????

Ποτέ μην εμπιστεύεσαι έναν πνευματικό δάσκαλο που δεν ξέρει να χορεύει.
Ο Mr. Miyagi στο "Karate Kid"

ποτέ μην εμπιστεύεσαι έναν άνθρωπο που δεν θέλει ΄να μάθει να χορεύει...

άντε τώρα

[Λιζούλα]

[Βικούλα]

Και λίγο θέλει για να τσακίσεις τούτες τις εντολές και να αρχίζεις να εκφράζεις το μέσα σου και έξω σου…
Θέλει κάποιος να σε οδηγήσει με Αγάπη, στο ότι μπορείς…
Ότι δεν είναι δα και τίποτα σπουδαίο, να Υπάρχεις με Χαρά…
Ότι δεν είναι δα και τίποτα αξιοκατάκριτο, να μαθαίνεις να Ζεις, χορεύοντας με την Ζωή, με καβαλιέρο το Σώμα σου…

Μέσα σε τούτον τον χώρο, ανοίγεται μια νέα οπτική για τον Χορό…
Γιατί ο Δρόμος της Αυτογνωσίας δεν είναι μόνο διαλογισμός και εσωστρέφεια…
Είναι να μάθεις να εφαρμόζεις κιόλας ό,τι η Ύπαρξη σου δίνει σαν δώρα για να Χαρείς που Υπάρχεις…

Πνευματικότητα και Φυσική Ζωή δεν είναι κάτι ξεχωριστό, το ένα από το άλλο…
Αν έχεις λόγο να ζεις, έχεις έναν μεγαλύτερο λόγο να Υπάρχεις με Χαρά μέσα σε τούτη την ίδια σου την Ζωή...Η διαφορά της Ζωής έγκειται στο Πάθος μόνο που την κάνεις να χορεύει μαζί σου…

[AMALIA]

Βασουλα.... ολο το ποστ....

[Fotinoula]

όταν πριν ίσως και 2 χρόνια και πλέον είχε ξεκινήσει η Εμμούλα τις ομαδούλες της
είχα πέσει πάνω στο τραγούδι "time of my life" καθώς άκουγα μουσική στον υπολογιστή, ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία καθώς ένοιωσα εκείνη την στιγμή την μαγεία του Χορού, την Μετουσίωση, την Αγάπη, την Θεραπεία που προσφέρει και ανοίγει της καρδιές των ανθρώπων, μαλακώνει και ελευθερώνει την Ψυχούλα..

ήταν μαγική η στιγμή και έσπευσα να της το αφιερώσω, στον Στόχο που Οδηγεί με τα βήματα του Χορού ... τον Άνθρωπο

μπορεί να μην είμαι εγγεγραμμένη στην σχολή τυπικά όμως και μόνο, γιατί είμαι παρούσα στην Ζωή μας, στον Στόχο και στο Όραμα μέσα από όποια Ομορφιά της Ύπαρξης προκύπτει..

Αφιερωμένο λοιπόν!

Όμως η Ύπαρξη βρίσκει τρόπους να μας δείξει την Τέχνη του «ΥΠΑΡΧΩ»

Τραγούδι, Χορός, Ποίηση, Ζωγραφική και όχι μόνο...
Τι άλλο θα μπορούσε να είναι κάθε μορφή Τέχνης, αν όχι τα δώρα της ίδιας μας της Ύπαρξης?

Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να εκφράσει, έστω και για μια στιγμή, την Τέχνη να Υπάρχει, υπερβαίνοντας μια δυσλειτουργία, που την έκανε δική του, χωρίς να είναι…

Και λίγο θέλει για να τσακίσεις τούτες τις εντολές και να αρχίζεις να εκφράζεις το μέσα σου και έξω σου…
Θέλει κάποιος να σε οδηγήσει με Αγάπη, στο ότι μπορείς…
Ότι δεν είναι δα και τίποτα σπουδαίο, να Υπάρχεις με Χαρά…
Ότι δεν είναι δα και τίποτα αξιοκατάκριτο, να μαθαίνεις να Ζεις, χορεύοντας με την Ζωή, με καβαλιέρο το Σώμα σου…


Μέσα σε τούτον τον χώρο, ανοίγεται μια νέα οπτική για τον Χορό…
Γιατί ο Δρόμος της Αυτογνωσίας δεν είναι μόνο διαλογισμός και εσωστρέφεια…
Είναι να μάθεις να εφαρμόζεις κιόλας ό,τι η Ύπαρξη σου δίνει σαν δώρα για να Χαρείς που Υπάρχεις…

Πνευματικότητα και Φυσική Ζωή δεν είναι κάτι ξεχωριστό, το ένα από το άλλο…
Αν έχεις λόγο να ζεις, έχεις έναν μεγαλύτερο λόγο να Υπάρχεις με Χαρά μέσα σε τούτη την ίδια σου την Ζωή...Η διαφορά της Ζωής έγκειται στο Πάθος μόνο που την κάνεις να χορεύει μαζί σου…

Βασούλα μου...

[Annoula]

[Giotoula]

Βασούλα μου...
Εμμάκι μου...

Όσα Ευχαριστώ.... λίγα είναι.... :romance-heartsfade: