(επέστρεψε ο Θοδωρής με τις απορίες του
)Λοιπόν! Δεν έχω κάνει και πολλές συνεδρίες ρέικι σε άλλους (ελάχιστες βασικά), όμως έχω δει ότι το να ξαπλώνω τον άλλον είτε στο κρεβάτι του σπιτιού μου, είτε κάτω σε ένα στρώμα στο πάτωμα, μου δημιουργούσε πολλή δυσκολία στο να βολευτώ εγώ όταν του έκανα ρέικι (ε δεν είμαι και κανένα γιόγκικο σώμα-φύδι, μάλλον το αντίθετο θα έλεγα), με αποτέλεσμα να κάνω τα απίστευτα ζογκλερικά ακόμα και για τις πιο απλές θέσεις, και να πιάνομαι κλπ. Δοκίμασα διάφορα τεχνάσματα με μαξιλάρια κλπ, αλλά και πάλι μου είναι δύσκολο (είμαι και σχεδόν δύο μέτρα, και το να σκύβω για να ακουμπήσω τον άλλον είναι λίγο... απόσταση
).Βλέποντας ένα πολύ όμορφο βιντεάκι του Ραντ, είδα ότι τόνισε αρκετά στο να είσαι άνετος και εσύ που δίνεις το ρέικι (μάλιστα, έλεγε πως "αν δεν είσαι χαλαρός, η ενέργεια θα εστιαστεί παραπάνω πάνω σε σένα για να σε χαλαρώσει, και όχι τόσο σε αυτόν που του κάνεις την θεραπεία"), πράγμα το οποίο με έκανε να προβληματιστώ παραπάνω.
Σκέφτομαι καιρό τώρα να αγοράσω ένα από αυτά τα υπερυψωμένα κρεβάτια "μασάζ", στα οποία θα μου είναι πολύ πιο άνετο να κάνω τις θέσεις στον άλλον, είτε είμαι όρθιος, είτε σε μία καρέκλα.
Όμως μου γεννήθηκε μετά η εξίς απορία: τι είναι καλύτερο για αυτόν που δέχεται το ρέικι; Μήπως η πιο άμεση επαφή με το πάτωμα δίνει καλύτερη ευκαιρία για χαλάρωση; Επειδή διαφορετικά είναι να είσαι ξαπλωμένος χάμω, διαφορετικά να ξαπλώνεις σε ένα κρεβάτι που απέχει μισό μέτρο από το πάτωμα. Καμιά φορά το κρεβάτι θα μπορούσε να δημιουργεί και την αίσθηση ότι "κρεμιέσαι". Μήπως το πάτωμα δίνει και καλύτερη γείωση;
Από την δική μου εμπειρία, θυμάμαι πως όταν λάμβανα θεραπεία ρέικι στο πάτωμα, αισθανόμουν πιο άνετα. Σε αντίθεση, όταν έκανα βελονισμό και ήμουν στο κρεβάτι, κάπου δεν μπορούσα να χαλαρώσω εντελώς, κάπου είχα και την αίσθηση ότι δεν χωράω, ειδικά στα χέρια μου (καλά, είμαι και λίγο ντερέκι βέβαια).
Μήπως έχετε κάποιες ανάλογες εμπειρίες κι εσείς, ή γενικότερα ιδέες, για να με βοηθήσετε;
Ευχαριστώ!
