Πω, πω συγχρονικότητα! Και χτες μάλιστα μιλούσα για την έκπληξη μέσα στη Ζωή!
Τελικά ο ίδιος μας ο Εαυτός είναι ΕΚΠΛΗΞΗ!
Βασούλα μου, ο Θεός μέσα Σου είναι ανεξάντλητος!
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________ Πολέμα και Οραματίσου!
αχ Δημητρούλα μου...γέλασα δυνατά όταν σε διάβασα!!!!!
ήταν εντελώς αυθόρμητο! χωρίς σκέψεις...
τώρα όμως που το σκέφτομαι, το γιατί γέλασα, όπως γελάς όταν ακούς ένα πολύ αστείο ανέκδοτο, συμπεραίνω ότι γέλασα γιατί και ο δικός σου ανεξάντλητος είναι...
όλοι στον ίδιο Ωκεανό κολυμπάμε...αν αλλάζει κάτι είναι η πρόθεσή μας...
άλλοι κολυμπάνε γιατί απολαμβάνουν, άλλοι για να σωθούν...
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________ Πολέμα και Οραματίσου!
όλοι στον ίδιο Ωκεανό κολυμπάμε...αν αλλάζει κάτι είναι η πρόθεσή μας...
άλλοι κολυμπάνε γιατί απολαμβάνουν, άλλοι για να σωθούν...
φυσικά εμείς δεν ανήκουμε στους δεύτερους!
Ελπίζω δηλαδή :roll:
Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
τώρα όμως που το σκέφτομαι, το γιατί γέλασα, όπως γελάς όταν ακούς ένα πολύ αστείο ανέκδοτο, συμπεραίνω ότι γέλασα γιατί και ο δικός σου ανεξάντλητος είναι...
όλοι στον ίδιο Ωκεανό κολυμπάμε...αν αλλάζει κάτι είναι η πρόθεσή μας...
"Ευχαριστώ που βρίσκομαι μεσα στην Ανάσα Σου"!
---------------------------- Πολεμα και Οραματισου!
Η έκπληξη δεν έρχεται από την Ζωή…
Αν μείνουμε μέσα της, η έκπληξη θα έρθει από τον Εαυτό μας…
Είναι απίστευτο πόσο Φως μπορεί να έχει…
Απίστευτο, πόσο Αγάπη μπορεί να βιώνει…
Κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, με κάθε ανάσα, όλα είναι διαφορετικά!
Αρκεί να μην τον κοιτάμε με εκείνο το βλέμμα της συνήθειας…
Όλοι στο ίδιο ωκεανό κολυμπάμε!!!!!!!!!
Πόσο όμορφα μπορούν μερικές κουβέντες, να σε κάνουν να νιώσεις.
Μεγάλο ταλέντο η γραφή τα λόγια και ακόμα μεγαλύτερο η πράξη.
Τα κάνεις όλα απλά, συνειδητοποιήσεις από το κάθε κείμενο.
Όσο πιο μακριά ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει.
Αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!!!
Vaso έγραψε:
Μήπως χρειάζεται να συστηθούμε στον Εαυτό μας από την αρχή?
Γιατί είναι τραγικό να αντιληφθείς ότι από μια συνήθεια ξέχασες να Αγαπάς τον Εαυτό σου…
Επιτρέπω...σημαίνει ότι μειώνεις την απόσταση εσένα με ΕΣΕΝΑ!!!
ετοίμασε την καρδιά ένα ναό να έρθει να κατοικήσει ο Θεός.
αν τον αφήσεις μισοτελειωμένο δεν μπορεί να έρθει να κατοικήσει
Vaso έγραψε:
Το πιο τραγικό όμως είναι να έχεις συνηθίσει την Ζωή…
Ίσως όχι…το πιο τραγικό είναι να έχεις συνηθίσει τον Εαυτό σου!
Και όπως λέει μια ψυχή:
"η Ζωή είναι αιώνια κίνηση... Και η αδράνεια θάνατος... Γιαυτό δες την κάθε μέρα σαν να είναι η μοναδική, γιατί σε φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στο τέλος"
I have loved the stars too fondly to be fearful of the night...
το είχα ξαναδιαβάσει το Νοέμβρη το κείμενο αλλά τώρα.. γενικά τις τελευταίες μέρες νιώθω πολύ Συγκινημένη βλέποντας οτι η Ζωή δεν είναι καθόλου μια σειρά τυχαίων γεγονότων αλλά είναι αυτά που είναι με Αγάπη και Σοφία δοσμένα στην πιο τέλεια τους μορφή όποια και αν είναι αυτή..
Ευχαριστώ για Όλα..
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
Αν γνωρίζουμε Αυτόν που έχουμε "μαζί" μας, η μάχη σταματά, λόγω ελλείψεως "εχθρών"...
όλοι στον ίδιο Ωκεανό κολυμπάμε...αν αλλάζει κάτι είναι η πρόθεσή μας...
άλλοι κολυμπάνε γιατί απολαμβάνουν, άλλοι για να σωθούν...
φυσικά εμείς δεν ανήκουμε στους δεύτερους!
Ελπίζω δηλαδή :roll:
βλέποντας οτι η Ζωή δεν είναι καθόλου μια σειρά τυχαίων γεγονότων αλλά είναι αυτά που είναι με Αγάπη και Σοφία δοσμένα στην πιο τέλεια τους μορφή όποια και αν είναι αυτή..
οσο περναει ο καιρος και μια αληθεια .και μια συνηθεια μυον
Πίστη και εμπιστοσύνη στο ότι όλα γεννήθηκαν για εσένα και εσύ γεννήθηκες για όλα, χωρίς να είσαι το κέντρο του Σύμπαντος, αλλά να νιώθεις σαν κέντρο σου το Σύμπαν...
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
vaso έγραψε:Να παρατηρούμε τις αλλαγές στο Φως του…Εκείνο το Φως που χρωματίζει την ΄Υπαρξή μας και το νιώθουμε κάθε φορά που αφήνουμε την καρδιά μας να απολαύσει την συγκίνηση, όταν ο Θεός μέσα μας βρίσκει τρόπο να μας «ξετρυπώσει» από την συνήθεια…
Μήπως χρειάζεται να συστηθούμε στον Εαυτό μας από την αρχή?
Πολύ λίγα πράγματα μπορούν να μας πληγώσουν...
Μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού…
Ένα από αυτά είναι να ζεις με κάποιον τόσα χρόνια και να ανακαλύπτεις ότι ποτέ σου δεν τον «είδες» με άλλα μάτια, ποτέ σου δεν τον άκουσες με άλλα «αφτιά»…
Ναι, αυτό μπορεί να μας πληγώσει…
Γιατί είναι τραγικό να αντιληφθείς ότι από μια συνήθεια ξέχασες να Αγαπάς τον Εαυτό σου…
Αυτόν τον Άγνωστο…
Είναι όμως μια πληγή που γρήγορα επουλώνεται, αντίθετα από τις πληγές που γίνονται από την συνήθεια…
Ναι μπορείς να μάθεις να Αγαπάς…δεν είναι δύσκολο, αρκεί να βγεις από μια συνηθισμένη γνωριμία και να αρχίσεις να ερωτεύεσαι τον Θεό μέσα σου…
Όπου είναι ο Εαυτός μας είναι και ο Θεός και όπου είναι ο Θεός είναι όλα....
Ναι μπορείς να μάθεις να Αγαπάς…δεν είναι δύσκολο, αρκεί να βγεις από μια συνηθισμένη γνωριμία και να αρχίσεις να ερωτεύεσαι τον Θεό μέσα σου…
Κάθε αναφορά σου τον Θεό, αλλάζει τον χτύπο της καρδούλας μου, Βασούλα μου
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.