Σσσσςςς.......... Κάντε ησυχία μην ξυπνήσουμε τους Έλληνες!

[Valia]

γι αυτούς τους λόγους ακριβώς γίνονται όλα αυτά!

[Evoula]

Ρε Δήμητρα, γι' αυτό έχεις πάρει το μεγαλύτερο δάνειο στην ιστορία, επειδή αξίζουν τα "ασημικά" σου.

Αν και αυτό...

Διαθέτουμε 2.400 υπερδεξαμενόπλοια και μεγάλα φορτηγά πλοία είμαστε έτσι 1οι στον κόσμο στην εμπορική ναυτιλία, ενώ άλλα 1.500 τεράστια τάνκερ και φορτηγά έχουν οι Κύπριοι πλοιοκτήτες -5οι στον κόσμο.

Εμείς δεν έχουμε τίποτε. Οι εφοπλιστές τα έχουν, με ξένες σημαίες και αλλοδαπούς ναυτικούς. Ούτε ένα κουπί δεν φτιάχνουν στα ναυπηγεία μας, που μαραζώνουν.

Αυτό πάλι μου φαίνεται υπερβολή " Έχουμε την 2η καλύτερη Πολεμική Αεροπορία στο ΝΑΤΟ " αλλά και αλήθεια να είναι, δεν ξέρω τί σημαίνει για την οικονομία. Γνωρίζουμε πως οι πόλεμοι δεν γίνονται πια σε πεδία μαχών.

Είμαστε 2οι παγκοσμίως στο πρόβειο γάλα, 3οι στις ελιές,

Μετά την δυναμική είσοδο της Αυστραλίας αμφιβάλλω αν έχουμε την τρίτη θέση αλλά ακόμα και έτσι, χαμένο πάει το λάδι, αφού δεν υπάρχει σοβαρή πολιτική εξαγωγής και τυποποίησης λαδιού.

Άσε... δεν θα συνεχίσω γιατί θα τα πάρω...

[Ellaki]

βλέπω την Ελλάδα καλυμένη με χρυσάφι και αναρωτιέμαι
μόνον αυτό είμαστε ??????????

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

"Σε 36 μήνες τα πετρέλαια της Κρήτης τελειώνουν την κρίση"!

http://www.xrimanews.gr/oikonomia/33215 ... n-krish%20" onclick="window.open(this.href);return false;

[ALEXOULA]

ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ

http://saktsak.blogspot.com/2012/05/ante-portas.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[Ελενα Κ.]

Καλημερα Ελλαδα

http://youtu.be/Y6oUyDaStWM" onclick="window.open(this.href);return false;

[Ελενα Κ.]

http://youtu.be/YSMd62Q3pPA" onclick="window.open(this.href);return false;

Ζητω συγνωμη-Γιαννης Μηλιωκας....

[ARTYADIS]

ΥΓ. με το παραπάνω άρθρο προσλαμβάνομαι στο MEGA; Στον ΣΚΑΙ έστω;

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

Βαρέθηκα να υποτιμούν τη νοημοσύνη μου...

Βαρέθηκα οι εγχώριες και ξένες Μέδουσες των ΜΜΕ να μου επιβάλουν επιλεκτικά ''ειδήσεις'', μόνο ότι τους διευκολύνει, μόνο τα αρνητικά σενάρια τους και τα δικά τους τρομολαγνικά συμπεράσματα ...

Βαρέθηκα οι δημοσιογράφοι να μετατρέπουν τους εαυτούς τους από απλούς και αντικειμενικούς αναμεταδότες, σε κατασκευαστές και διαχειριστές γεγονότων, επειδή οι ''ισχυροί'' τους βάζουν χρήματα στις λιγδιασμένες τσέπες τους, για να διαστρεβλώνουν τους πάντες και τα πάντα...

Βαρέθηκα τα γελοία και ανύπαρκτα επιχειρήματά τους...

Βαρέθηκα να μου κάνουν πλύση εγκεφάλου και να νομίζουν ότι με πείθουν...

Βαρέθηκα να μου λένε ότι πρέπει να φοβάμαι και να σκύβω το κεφάλι...

Βαρέθηκα ''πατριώτες/εθνοσωτήρες/ελληναράδες'', που με ξεπούλησαν στο πιο φτηνό παζάρι, χωρίς καν να με ρωτήσουν...

Βαρέθηκα την παραφροσύνη, ότι αυτοί που με ρήμαξαν, είναι οι ιδανικοί για να με σώσουν...

Βαρέθηκα να κακοποιούν την ψυχή μου, τη ζωή μου, την οικογένειά μου, τους φίλους μου, τους συνανθρώπους μου, τους Έλληνες...

Βαρέθηκα να με θέλουν άβουλο ραγιά και θεατή της πιο μίζερης μορφής επιβίωσης, που επιλέγουν για μένα...

Βαρέθηκα τους φίλους εταίρους ευρωπαίους, που σαν άλλος Πιλάτος, με ρωτούν Ιησού ή Βαρραβά...

Βαρέθηκα να με απειλούν ευρώ ή δραχμή, σωτηρία ή καταστροφή, όταν οι ίδιοι θέλουν να με διώξουν από το ευρώ αλλά ταυτόχρονα τρέμουν και την έξοδό μου και τις οικονομικές συνέπειες που θα χρεωθούν...

Βαρέθηκα να χρεώνουν στην Ελλάδα την αποτυχία της ευρωζώνης... Ναι! Για όλα οι Έλληνες φταίνε! Αφανίστε τους!

Βαρέθηκα τις λυκοφιλίες τους...

Βαρέθηκα να καλύπτουν τα δικά τους χρέη κερδοσκοπώντας σε βάρος μου...

Βαρέθηκα να κοιτάνε την πατρίδα μου λες και είναι δουλική τους παροικία...

Βαρέθηκα τα βρώμικα σχέδια τους... Δεν τους έκατσε για εμφύλιο σπαραγμό λόγω της ανέχειας, ελπίζω να μην τους κάτσει το δεύτερό τους σχέδιο για εκμετάλευση προβληματικών ομάδων μεταναστών και χρυσαυγιτών και να το επεκτείνουν τελικά σε εμφύλιο, για εκτόνωση της συσσωρευμένης οργής και εξυπηρέτηση των στόχων τους...

Βαρέθηκα να νοιάζονται για το ''καλό'' μου και να με καταδικάζουν σε οικονομικό και εθνικό θάνατο...

Βαρέθηκα τη ''στήριξη'' τους, που δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια μαγκούρα, που με βαράει συνέχεια στο κεφάλι και μόνο θολούρα φέρνει στο νου μου...

Βαρέθηκα να προσπαθώ να κατανοήσω τον εδώ και χρόνια διαχωρισμό των εννοιών Ελλάδα - Έλληνες... Μα Ελλάδα είναι οι Έλληνες. Ποιο το νόημα της 'σωτηρίας' της Ελλάδας με εξαθλιωμένους και αυτοκτονημένους Έλληνες; Μήπως τελικά θέλουν και τον γεωγραφικό μας χώρο;

Βαρέθηκα τους τρεις ''μεγάλους οικονομικούς οίκους'', που σαν σύγχρονες Πυθίες κάνουν προβλέψεις για τις τύχες των λαών...

Βαρέθηκα τους κερδοσκόπους, τραπεζίτες και τεχνοκράτες, που παίζουν στο χρηματιστήριο σαν να είναι σε παιδότοπο και για παιχνιδάκια χρησιμοποιούν ανθρώπινες ψυχές...

Βαρέθηκα την άθλια μειονότητα ''Ελλήνων'' που κρύψαν τα αξιολάτρευτα λεφτουδάκια τους στην Ελβετία και καραδοκούν σαν τους γύπες πάνω από τον ετοιμοθάνατο, να κερδοσκοπήσουν μόλις φτάσουμε στην τελική μας πτώση...

Βαρέθηκα την κάθε επιτροπή που συστάθηκε για να αποκομίσει 1 δις από τους ιδιαίτερα έχοντες, αλλά οι ''καημένοι'' τα έχασαν και έτσι προχτές η εφορία έστειλε σε 1 εκατομύριο αδύναμους οικονομικά Έλληνες απειλητικά έγγραφα κατάσχεσης, αν δεν τσακιστούν να πληρώσουν στο δημόσιο οφειλές της τάξης των 300 και 500 ευρώ...

Βαρέθηκα οι πολιτικοί από εντολοδόχοι μου, να γίνονται εξουσιαστές μου και να αποφασίζουν για μένα, χωρίς εμένα, σαν να είμαι αναλώσιμο είδος, σαν να μην υπάρχω...

Βαρέθηκα τις καγκελόφρακτες παρελάσεις, τα κάγκελα στο νου, στην ελευθερία, την αξιοπρέπεια και στα δικαιώματά μου...

Βαρέθηκα να μου πετάνε στα μούτρα χημικά επειδή ''τόλμησα'' να σταθώ απέναντί τους και να τους κοιτάξω κατάματα...

Βαρέθηκατις γερασμένες και δουλικές τους ψυχές να εκφέρουν απόψεις και να βλέπω μέσα από κάθε κούφιο λόγο τους να ξεπηδάνε τα καμμένα εγκεφαλικά τους κύτταρα...

Βαρέθηκα την αδιαφορία τους για τους ανθρώπους, που οι ίδιοι οδηγούν στην αυτοκτονία είτε από απόγνωση είτε από διαμαρτυρία...

Βαρέθηκα να με χειραγωγούν, για να με κρατάνε μέσα στο μικρόκοσμό μου σαν μονάδα... Δεν είμαι μόνο μονάδα. Είμαι μέσα στο σύνολο μονάδων.

Βαρέθηκα να είμαι συνένοχος...

Βαρέθηκα τον 'ωχαδερφισμό'...

Βαρέθηκα να με θέλουν φοβισμένο κοπάδι, που στο κάθε φοβικό μήνυμα που αναπαράγουν διαρκώς, να τρέχω στο super market για να γεμίσω τα ντουλάπια μου με γάλα εβαπορέ, ρύζι και μακαρόνια και να αποσύρω τις όποιες μικροκαταθέσεις μου, για να τις κρύψω κάτω από το στρώμα...Λες κι αυτό είναι η σωτηρία μου...

Βαρέθηκα τον προβληματισμό, την απογοήτευση, την παραίτηση, που οδηγεί στον φόβο ανάληψης ρίσκου, έστω και αυτό της ψήφου...

Βαρέθηκα τη μετανάστευση των νέων... Στις δεκαετίες '50 και '60 μετανάστευαν με passport εργάτη και οικοδόμησαν Γερμανίες... Σήμερα το passport γράφει συλλογή πτυχίων, γιατί χρειάζονται μυαλά για να στηρίξουν τη δικιά τους τεμπελιά και αδυναμία νου για παιδεία...

Βαρέθηκα να παραμένω κρυμμένη στη γωνιά που μου έδειξαν... Βαρέθηκα να περπατώ τοίχο - τοίχο... Βαρέθηκα να μου κουνάνε το δάχτυλο απειλητικά... Δεν έχει πιο κάτω... Ποιοί νομίζουν ότι είναι;...

Βαρέθηκα τις αναλύσεις και τα λόγια...

Λίγο σηκώσαμε το κεφάλι και τρέξανε πανικοβλημένοι ντόπιοι και ξένοι αρχηγοί, για να δουν και καλά τί μπορούνε να αλλάξουνε υπέρ μας... Σκέψου να ορθώσουμε και ανάστημα...

Παίρνω τη Ζωή μου στα χέρια μου. Έχω νου. Έχω ελεύθερη βούληση. Έχω δύναμη. Έχω ευθύνη. Διεκδικώ... Επιλέγω...
Να είσαι καλά!!!

Υ.Γ. Αν θέλεις διαβάζεις αυτό το κείμενο, αν θέλεις το μοιράζεσαι, αν θέλεις ακούς και το τραγούδι... Συχνά αυτό που νιώθω, το ακουμπάω πιο όμορφα πάνω σε ένα τραγούδι, παρά σε λέξεις.

κελλυ Γ.
http://www.ramnousia.com/2012/05/blog-post_9971.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[ARTYADIS]

[Evoula]

ΔΙΑΛΕΞΤΕ...

EDITORIAL ΤΟΥ HOT DOC

Η μεγάλη επιτυχία της διαπλοκής δεν είναι πως κάνει την πολιτική και οικονομική ζωή να φαίνεται ένα μπερδεμένο κουβάρι από το οποίο μόνο αυτή πλέκει πουλόβερ. Είναι πως έχει καταφέρει να δείχνει τόσο ισχυρή και θωρακισμένη, τόσο ακλόνητη, που σε κάνει να παραδεχθείς πως αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να υπάρχεις. Δεν σε κάνει να αισθάνεσαι ακριβώς νικημένος, αλλά κάτι ακόμη χειρότερο. Πως δεν έχεις άλλο τρόπο να ζήσεις.
Η χειρότερη στιγμή για έναν δημοσιογράφο δεν είναι όταν αμφιβάλλει για το θέμα του, αλλά για το αν πρέπει να το βγάλει. Προφανώς εννοώ τον έντιμο δημοσιογράφο και όχι αυτόν που συστηματικά ψεύδεται ή αποκρύπτει, δημιουργώντας ακόμη και αμφιβολίες στον εαυτό του που θα τον κάνουν να φαίνεται λιγότερο άτιμος.
Όλοι οι δημοσιογράφοι περνάνε τέτοιες στιγμές. Αναρωτιούνται αν αξίζει τον κόπο να μπουν σε μια περιπέτεια, όπου μόνοι, περπατώντας με μια αλήθεια στο χέρι (που μπορεί να είναι και ένα δημοσίευμα που ελάχιστοι θα διαβάσουν ή πολύ περισσότερο θα αποδεχθούν) θα προσπαθήσουν να αποδείξουν πως αλλιώς έχουν τα πράγματα. Αλλιώς απ ό,τι είναι ή απ ό,τι θέλουμε να είναι. Βλέπετε, η αλήθεια δεν κονταροχτυπιέται με το ψέμα μόνο. Συχνότερα έχει ως αποτελεσματικό εχθρό αυτό που θέλουμε να πιστεύουμε ως αλήθεια. Το προσωπικό μύθευμα δηλαδή, είτε είναι καθαρή αυταπάτη ή βολικός μύθος. Αναρωτηθείτε για πόσες αλήθειες που δημοσιοποιούνται αναρωτιέστε “γιατί το έβγαλε τώρα” ή “ποιόν εξυπηρετεί και το έβγαλε αυτό” αντί να αναρωτηθείτε αν είναι αλήθεια και μόνο.
Επειδή λοιπόν δεν είσαι ήρωας και επειδή η δημοσιογραφία δεν είναι ένα μαυσωλείο για να προσκυνάει η κοινή γνώμη αλλά κάτι πιο ζωντανό, έρχονται στιγμές που αναρωτιέσαι μήπως στρατηγικά είναι καλύτερα να κάνεις σε κάτι πίσω ή μήπως αυτοσκοπός δεν είναι να αυτοκαταστραφείς μέσα από την έκθεσή σου, αλλά να μπορείς να αντέχεις και να βοηθάς. Τέτοια και άλλα πολλά συνθέτουν τον προβληματισμό του “τακτικισμού” του δημοσιογράφου, που πολύ εύκολα μετατρέπεται σαν τις δίαιτες που κάνεις από Δευτέρα. ”Από Δευτέρα θα πω την αλήθεια στον κόσμο. Ας φάω και σήμερα το παραμύθι”.
Αυτά τα διλήμματα στα οποία ο καθένας απαντάει με τις αντοχές, την αξιακή του ελαστικότητα ή δυσκαμψία, είναι αναπόφευκτα ακόμη κι αν ξέρεις πως για σένα η απάντηση είναι μία. Είναι η στενή φυσούνα που περνάς αναγκαστικά για να βγεις από τα αποδυτήρια στο γήπεδο.
Από τη φυσούνα περάσαμε πριν σας παραδώσουμε αυτό το τεύχος. Ένα τεύχος με το ημερολόγιο του Άκη. Για την ακρίβεια, με το ημερολόγιο της διαπλοκής. Τον τελευταίο μήνα όλα τα ΜΜΕ, παίζουν αποσπάσματα από αυτό το ημερολόγιο. Ποιους συνάντησε ο Άκης; Πόσο ύποπτο είναι αυτό; Πόσο αγόρασε τους καναπέδες η κυρία Βίκυ Σταμάτη και πόσο κόστισε το κορδόνι της κουρτίνας στο σαλόνι; Ναι, όλα αυτά μπορείς να τα βρεις στο ημερολόγιο του Άκη. Αλλά αυτό που βρίσκεις κυρίως είναι αυτό που δεν ακούστηκε. Την διαπλοκή.
Ο Άκης εμφανίζει τον υπουργό Δικαιοσύνης να παζαρεύει μαζί του την εξόντωση των εισαγγελέων που τον διώκουν και το “καθάρισμα” της υπόθεσης. Εμφανίζει τον πιο ισχυρό επιχειρηματία της Ελλάδας (και καναλάρχη) να συναντιέται μαζί του επίσης για την υπόθεσή του. Και άλλους εκδότες να ζητούν για να τον στηρίξουν ανταλλάγματα με δουλειές στη Γερμανία. Αυτό είναι το πραγματικό ημερολόγιο. Είναι αυτό δηλαδή που θα διαβάσετε σήμερα και που δεν διαβάσατε πουθενά.
Το μεγάλο μας δίλημμα ήταν αν θα βγάλουμε όλα αυτά, αν και ξέραμε πώς θα απαντήσουμε σε αυτό το δίλημμα. Θα βρεθούμε μια μικρή ομάδα δημοσιογράφων αντιμέτωπη με το κατεστημένο που ακόμη και όταν περιγράφεται δεν έχει συνηθίσει να βλέπει το όνομά του τυπωμένο; Θα εκτεθούμε στον κίνδυνο που δεν θέλει να εκτεθεί κανένας αλλά αντιθέτως τον εξαργυρώνει με καλές σχέσεις και διαφημίσεις; Στον κίνδυνο της πίεσης, του εκφοβισμού και ίσως της φυσικής εξόντωσης; Αν πραγματικά μια ομάδα ανθρώπων δεν διστάζει να σχεδιάσει την εξόντωση εισαγγελέων, γιατί να μην το κάνει για ενοχλητικούς δημοσιογράφους;
Την απόφαση και απάντησή μας την βλέπετε σήμερα. Η διαπλοκή δεν είναι ανίκητη και δεν είναι και αυτονόητη. Είναι όμως ισχυρή. Όπως θα διαβάσετε σε αυτό το τεύχος, ο εισαγγελέας του Οικονομικού εγκλήματος Πεπόνης και Μουζακίτης κατήγγειλαν στον Άρειο Πάγο ότι ένα ολόκληρο τμήμα της Αστυνομίας παρακολουθεί τα τηλέφωνά τους. Δεν διατάχθηκε καμιά έρευνα για το Τμήμα αυτό. Ακόμη και οι τίμιοι άνθρωποι, μπορεί κάποιες φορές να θεωρούν πως η μάχη για την αλήθεια, όταν είναι δεδομένο πως δεν θα έχει αποτέλεσμα,καλό είναι να μην δίνεται. Κάπως έτσι χαρίστηκε η Ελλάδα στη διαπλοκή.
Η διαπλοκή όμως δεν είναι παντοδύναμη. Απλώς φαντάζει αυτονόητη στη ζωή μας. Η ισχύς της δεν είναι στη λειτουργία Καμόρας που έχει επιλέξει, αλλά στο φόβο της κοινωνίας. Ο φόβος της κοινωνίας τους δίνει ισχύ. Και η ισχύς της κοινωνίας φόβο. Διαλέξτε…


http://www.koutipandoras.gr/?p=21300" onclick="window.open(this.href);return false;

[ARTYADIS]

[quote]Η διαπλοκή όμως δεν είναι παντοδύναμη. Απλώς φαντάζει αυτονόητη στη ζωή μας.
Η ισχύς της δεν είναι στη λειτουργία Καμόρας που έχει επιλέξει, αλλά στο φόβο της κοινωνίας. Ο φόβος της κοινωνίας τους δίνει ισχύ. Και η ισχύς της κοινωνίας φόβο. Διαλέξτε…[/quote]

[Evoula]

Μαζί του....



Η μόνη υπογραφή που με δεσμεύει...
Μια αποτίμηση εν θερμώ

Όταν ένα έθνος αποφασίζει την αυτοκαταστροφή του, τότε τα λόγια βγαίνουν δύσκολα απ' τα χείλη των ηττημένων.
Ναι, ηττηθήκαμε στον πόλεμο και βάλαμε φαρδιά-πλατιά και την υπογραφή μας.
Λέω "μας", γιατί ανεξαρτήτως της επιλογής του καθενός μας, το συνολικό πρόσημο της απόφασης του ελληνικού λαού είναι "ΠΛΗΝ" και όχι "ΣΥΝ".


Εγώ ήξερα τόσα χρόνια ότι οι γονείς μπαίνουν ασπίδα μπροστά από τα παιδιά τους όταν αυτά κινδυνεύουν και επιλέγουν αυτοί να φάνε τη σφαίρα, για να ζήσουν αυτά.
Οι σημερινοί Έλληνες σπάσανε και αυτόν τον κώδικα τιμής και λειτούργησαν ως σύγχρονες Μήδειες τρώγοντας τα παιδιά τους.
Οι γονείς τρέξαν να κρυφτούν και να σώσουν το τομάρι τους θυσιάζοντας τα παιδιά τους.
Ο συνταξιούχος γονέας θυσίασε για την (κουτσουρεμένη) κωλοσύνταξή του τον part-time συμβασιούχο γιο του και την άνεργη κόρη του.
Φλομωμένος από την απερχόμενη ευμάρεια, αδυνατεί να ξεβολευτεί και να δει πέρα απ' τη μύτη του.
Αδυνατεί να ακούσει την τρεμάμενη κραυγή των παιδιών του που μεταναστεύουν, εξαθλιώνονται, αυτοκτονούν ή μένουν άστεγοι.
Κι όλα αυτά για την κωλοσύνταξή του.
Ο αγρότης, ανάξιος κληρονόμος του Κιλελέρ, φοβήθηκε μην και χάσει την επιδοτησούλα του.
Κι ας φύγει ο γιος του μετανάστης για τη Γερμανία. Κι ας αναγκαστεί η κόρη του να πηδιέται στα μπουρδέλα για να ζήσει.

Τη λευτεριά τους έβγαλαν στο σφυρί όλοι αυτοί.
Και θα συνεχίσουν να το παίζουν Ελληναράδες.
Και ενόψει του αγώνα της Παρασκευής στο EURO με τη Γερμανία θα αυτοικανοποιούνται από τους καναπέδες τους βρίζοντας τη Μέρκελ και το Σόιμπλε γαμώντας τους στα λόγια.
Ποιους; Αυτούς στους οποίους υποκλίθηκαν και δώσανε κώλο μόλις χτες.

Και μαζί με τον δικό τους στήσανε και τον δικό μου.
Εγώ όμως δε θα κάτσω έτσι να τον φάω, επειδή το θέλουν αυτοί.
Σέβομαι φυσικά το αποτέλεσμα των εκλογών και την -έστω και ισχνή- πλειοψηφία των κομμάτων της Μνημονιακης υποταγής.
Δε θα ακούσετε από το στόμα μου κουβέντες περί "μη πολιτικής νομιμοποίησης της Κυβέρνησης".
Γιατί δυστυχώς την έχει τη νομιμοποίηση να εφαρμόσει το πρόγραμμά της: το Μνημόνιο.

Αλλά το ότι έχουν την πολιτική νομιμοποίηση να κυβερνήσουν και να εφαρμόσουν το πρόγραμμά τους δε σημαίνει ότι δεν έχουμε και όλοι εμείς τη δημοκρατική νομιμοποίηση να τους αντιπολιτευόμαστε με κάθε τρόπο και να επιβουλευόμαστε την ανατροπή τους.

3.000.000 πολίτες υποκλίθηκαν στη Μέρκελ, στον Σόιμπλε, στις Αγορές, στον ΣΕΒ και στα διαπλεκόμενα ΜΜΕ.
Με 'γειά τους, με χαρά τους.
Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή. Ούτε καν του σκυφτού υπηκόου.

Όσο γι αυτούς που απείχαν, έχω να πω ότι δε τους φταίει η θάλασσα, διότι είχαν άπλετο χρόνο να συνδυάσουν και ψήφο και θάλασσα.
Απλά φοβήθηκαν να αποφασίσουν.
Απλά ανέθεσαν στους υπολοίπους να βγάλουν το φίδι απ' την τρύπα και να στέκονται απ' έξω ως (επι-)κριτές των πάντων και ως ελεύθεροι σκοπευτές όποιας Κυβέρνησης θα προέκυπτε.
Εξάλλου, τους απαντά πολύ πριν από μένα ο Πλάτων.
"Όσοι αδιαφορούν για τα κοινά είναι καταδικασμένοι να εξουσιάζονται πάντα από ανθρώπους πολύ κατώτερούς τους".

Η Ελληνική Άνοιξη διήρκεσε 40 ημέρες. Τα Μνημονιακά άρματα επανήλθαν διαμέσου φόβου και τρομοκρατημένης ψήφου.
Ο φόβος νίκησε τα πάντα.
Και ελπίδα και αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη και περηφάνεια και οράματα.
Ένας τεχνητός φόβος που καλλιεργήθηκε συστηματικά από τα ΜΜΕ των αρπακτικών.
Θα μπορούσα να πω ότι πρόκειται για μια ψυχολογική νοθεία.
Αλλά αυτό σε τίποτα δεν αθωώνει αυτούς που υπέκυψαν σ' αυτην.
Ας πρόσεχαν.
Τους τα είπαμε και τα ξαναείπαμε.
Προτίμησαν να εισακούσουν τον Πρετεντέρη, τον Καψή, τον Λιαρέλλη και τον Πορτοσάλτε.
Ας είναι.

Φεῦγε πολέμιον και τύραννον δανειστήν, οὐ γῆν
αἰτοῦντα καὶ ὕδωρ ὡς ὁ Μῆδος, ἀλλὰ τῆς ἐλευθερίας ἁπτόμενον καὶ προσγράφοντα τὴν ἐπιτιμίαν.
(Πλούταρχος, Ηθικά)
Σέβομαι την απόφαση του λαού που έβαλε έστω και δειλά την υπογραφή του στη Μνημονιακή πολιτική.
Έβαλε την υπογραφή του υπό την επήρρεια του Συνδρόμου της Στοκχόλμης.
Αλλά τη δική μου υπογραφή δεν τη βάζω.


Η μόνη υπογραφή που με δεσμεύει είναι αυτή που έβαλα με τον ιδρώτα μου, την ελπίδα μου, την αδρεναλίνη μου, τη φωνή μου, την κομμένη ανάσα μου, τα δακρυσμένα απ' τα χημικά μάτια μου, το φόβο μου και τον κίνδυνο της σωματικής μου ακεραιότητας δύο χρόνια τώρα στις τεράστιες διαδηλώσεις του λαού μας ενάντια στα Μνημόνια.
Εκεί υπέγραψα ολόψυχα με την παρουσία μου και εκεί μόνο νιώθω δεσμευμένος.
Απέναντι σ' αυτούς μόνο νιώθω δεσμευμένος: σ' αυτούς που ήμασταν εκεί, μαζί και αγωνιούσαμε μαζί....."

Η συνέχεια εδώ:
http://toixo-toixo.blogspot.gr/" onclick="window.open(this.href);return false;

[Vasoula]

Ευούλι, διαβάζοντας το ποστ, ένιωσα και τον Εαυτό μου μέσα σε όλο αυτό...

Δεν μου βγήκε σε στυλ παράπονου, θυμού ή οργής όπως βγήκε στον γράφοντα!
Μου βγήκε περισσότερο σαν Απόφαση...

Δεν θα πάρουν τίποτα, από αυτό που δεν θέλω να δώσω...Και αυτό είναι Απόφαση!

27% είναι πολύ μεγάλο ποσοστό για να μπορέσει να δράσει προς την Απόφαση...

Να δω τι θα πουν οι ιδιοκτήτες όταν δεν παίρνουν τον νοίκι τους
Να δω τι θα πουν οι συνταξιούχοι όταν δεν μπορούν να αγοράσουν τα φάρμακά τους
Να δω τι θα κάνει η ΔΕΗ όταν δεν μπορεί να πληρωθεί το αντίτιμο...Γιατί το κόψιμο του ρεύματος στο 27% του πληθυσμού, δεν είναι ένα ευκαταφρόνητο ποσό. Εκείνοι θα το κόψουν, αλλά την ίδια ώρα θα έχουν βάλει την βόμβα μέσα τους!
Να δω τι θα κάνουν οι πετρελαιάδες όταν το 27% αποφασίσει να ζεσταθεί με άλλα μέσα, να μην κινήσει το αυτοκίνητο για ψήλου πήδημα

Αν το 27% ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ, τότε θα γίνει πόλεμος! Γιατί είναι μια ισχυρή δύναμη και εκείνοι που δεσμεύτηκαν να ξεπουλήσουν όλη την Ελλάδα, θα έχουν ένα 27% που δεν θα μπορούν να το κάνουν καλά...Θα τους λείπει από τα φασούλια τους!

Ενα 27% θα βρει τρόπο να επιβιώσει με Ηθική...

Οι υπόλοιποι θα επιβιώσουν με τον πιο επισφαλή τρόπο...

Η κοινωνία δεν ωριμάζει χωρίς Απόφαση, όπως και ο Εαυτός μας δεν ωριμάζει χωρίς Απόφαση...

Το Φως, ξέρω εγώ, πως δεν νικιέται, αλλά υποχωρεί και συσπειρώνεται...

[AMALIA]

Ενα 27% θα βρει τρόπο να επιβιώσει με Ηθική...

Οι υπόλοιποι θα επιβιώσουν με τον πιο επισφαλή τρόπο...

Η κοινωνία δεν ωριμάζει χωρίς Απόφαση, όπως και ο Εαυτός μας δεν ωριμάζει χωρίς Απόφαση...

Το Φως, ξέρω εγώ, πως δεν νικιέται, αλλά υποχωρεί και συσπειρώνεται...