ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟΝ ΘΕΟ

[CHRYSSOULA]

Ήταν ένα χειμωνιάτικο βράδυ όταν ένα δυνατό χτύπημα ακούστηκε στην πόρτα του σπιτιού του φαροφύλακα Θωμά Λεμερή. Το σπίτι βρισκόταν σε ένα λόφο αρκετά μακριά από την θάλασσα. Σε εκείνη την περιοχή συνέβαιναν πολύ συχνά ανεμοθύελλες και ο αγέρας παράσερνε πολλά καράβια . Ο κύριος Θωμάς φρόντιζε με σήματα να ειδοποιεί τους ναυτικούς να προσέχουν όχι μόνο τα απότομα βράχια αλλά και για τις αλλαγές του καιρού.

Εκείνο το βράδυ είχε έξω ομίχλη και λυσσομανούσε ο αέρας. Ο Θωμάς σηκώθηκε από το κρεβάτι του και πήγε να δει ποιος κτυπούσε την πόρτα τέτοια ώρα Άνοιξε και είδε μπροστά του μια γυναίκα που φορούσε ένα μαντήλι στο κεφάλι της και κρατούσε από το χέρι ένα κοριτσάκι. Κοιτώντας ικετευτικά τον Θωμά τον παρακάλεσε να τις αφήσει να περάσουν κάπου την νύχτα και το πρωί θα συνέχιζαν τον δρόμο τους.

Ο Θωμάς έκανε νόημα στην γυναίκα να μπει μέσα στο σπίτι και φώναξε στην σύζυγό του Άννα να ετοιμάσει κάτι ζεστό για όλους

Η γυναίκα τον ευχαρίστησε για την καλοσύνη του και καθώς έπιναν το ζεστό που είχε ετοιμάσει η Άννα τους διηγήθηκε πως βρέθηκαν σπίτι τους.

Έμενε με τον άνδρα της και την κόρη τους σε ένα γειτονικό νησί και εκείνος ασχολιόταν με εμπόριο και μεταφορές χρησιμοποιώντας ένα μικρό πλοιάριο που είχε. Την έλεγαν Λορέτα και την κόρη της Ισαβέλλα Ο άνδρας της της είχε αναφέρει ότι σε κάποιο ταξίδι που έκανε με το πλοιάριο ένα απότομο κύμα τον έσπρωξε σε μια σπηλιά που βρισκόταν πολύ κοντά στις ακτές. Είχε περάσει πολλές φορές αλλά δεν την είχε προσέξει ποτέ. Είδε ότι το νερό μέσα στην σπηλιά ήταν ρηχό,. Έριξε άγκυρα έξω από την σπηλιά και κολύμπησε μέχρι την είσοδο της.. Μπαίνοντας μέσα ένοιωσε κάπως αλλόκοτα. Άναψε ένα φακό και περιεργάστηκε το εσωτερικό της. Η σπηλιά είχε σημάδια που έδειχναν, ότι κάποιοι την χρησιμοποιούσαν. Είδε κάποια υπολείμματα από φαγητό, σπίρτα και διάφορα άλλα αντικείμενα. Στο νου του πέρασε η ιδέα μήπως ήταν καταφύγιο λαθρεμπόρων και ένοιωσε ανησυχία. Σίγουρα δεν θα είχε καλά ξεμπερδέματα αν τον ανακάλυπταν. Όπως προχωρούσε το πόδι του σκόνταψε σε κάποιο εξόγκωμα του βράχου που έμοιαζε με σκαλοπάτι και το νερό έφθασε μέχρι τον λαιμό του. Προσπαθώντας να βγει από εκεί που είχε πέσει έπιασε με το χέρι του μια προεξοχή και τραβήχτηκε προς τα έξω σε ένα σημείο που έμοιαζε στέρεο. Όμως μπροστά στα έκπληκτα μάτια του το νερό στράγγισε σαν κάποιος υπόγειος αγωγός να το ρούφηξε και φάνηκε μια αίθουσα. Πέτρινα σκαλοπάτια οδηγούσαν κάτω. Συγκράτησε τον φόβο του και άρχισε να κατεβαίνει γιατί όλο αυτό του είχε δημιουργήσει μεγάλη περιέργεια.


Μόλις έφθασε κάτω έμεινε άφωνος. Η αίθουσα ήταν γεμάτη από χρυσά αγάλματα που παρουσίαζαν διάφορες θεότητες από την αρχαιότητα. Ένα άγαλμα παρουσίαζε τον Ποσειδώνα με μια τεράστια τρίαινα που στην πάνω άκρη της έλαμπε ένα πολύτιμο κόσμημα κάτι σαν διαμάντι μου είπε. Έμεινε πολύ ώρα απορώντας πως βρέθηκαν όλα αυτά εκεί. Στο νου του ήλθαν οι μύθοι που είχε ακούσει για πόλεις που βυθίστηκαν κάτω από το νερό πριν από πολλά χρόνια αλλά όλα ήταν μπερδεμένα μέσα του. Κατάλαβε, ότι δεν μπορούσε να μείνει άλλο και αποφάσισε να φύγει και να επιστρέψει αργότερα πιο οργανωμένος. Ανέβηκε τα σκαλοπάτια πήδηξε στο πλάι και πάτησε την προεξοχή. Η αίθουσα έκλεισε και όλα ήταν όπως πριν. Σίγουρα αν κάποιοι είχαν βρει την σπηλιά δεν θα είχαν προχωρήσει τόσο γιατί δεν θα είχε μείνει τίποτα από τον θησαυρό της εκτός και αν η σπηλιά ήξερε τον τρόπο να κρατάει καλά το μυστικό της.

Εδώ η Λορέτα σταμάτησε και ήπιε λίγο από το ζεστό της. Ο Θωμάς και η Άννα άκουγαν την ιστορία κατάπληκτοι. Πως όμως βρέθηκες εσύ και η κόρη σου εδώ την ρώτησε ο Θωμάς απορημένος.

Εκείνη κούνησε το κεφάλι της και συνέχισε.

Ο άνδρας μου, ο Μάρκος, είναι ένας τίμιος και θαρραλέος άνδρας. Μόλις βγήκε από τη σπηλιά και ήλθε σπίτι, μου τα διηγήθηκε όλα και μου είπε, ότι ένοιωθε μπερδεμένος. Δεν ήξερε τι να κάνει. Αν το έλεγε στις Αρχές πιθανόν κάποιοι επιτήδειοι να αφαιρούσαν πολλά πράγματα από την σπηλιά για δική τους εκμετάλλευση. Εκείνος πάλι μόνος του πολύ λίγα μπορούσε να κάνει γιατί δεν είχε τα μέσα για να βγάλει έξω τέτοιο θησαυρό. Τα αγάλματα ήταν σχεδόν 3 μέτρα το καθένα. Και αυτός, μου ομολόγησε, μπήκε στον πειρασμό να πάρει μερικά χρυσά αντικείμενα που ήταν εύκολο να μεταφερθούν, αλλά αμέσως έδιωξε την σκέψη αυτή από το μυαλό του. Έπρεπε να βρει κάποια λύση. Συνέχισε λοιπόν να πηγαίνει στην σπηλιά και να περιεργάζεται όλα όσα βρισκόντουσαν στο εσωτερικό της. Την προσοχή του είχαν τραβήξει κάποιοι χάρτες που ήταν σε μια άκρη της αίθουσας και επάνω τους υπήρχαν πολύχρωμα λαμπάκια. Ενώ τα περιεργαζόταν πάτησε κάποιο από αυτά και τότε έγινε στην σπηλιά αληθινό πανδαιμόνιο. Άρχισε να ακούγεται ένας δυνατός ήχος που έκανε μεγάλη αντήχηση μέσα στην αίθουσα και η γη άρχισε να τρέμει. Έντρομος ο Μάρκος βρήκε μια μικρή εσοχή και χώθηκε μέσα περιμένοντας να περάσει η σεισμική δόνηση. Τότε ήταν που κόντεψε να πάθει συγκοπή. Τα αγάλματα είχαν ζωντανέψει και έγιναν κάποια υπερφυσικά πανύψηλα όντα με ανθρώπινη μορφή. Μιλούσαν μεταξύ τους μια παράξενη ομιλία και όλοι έδειχναν τον χάρτη με τα λαμπάκια που είχε ακουμπήσει αυτός κατά λάθος. Ο Μάρκος ένοιωσε, ότι θα λιποθυμούσε.

Ο άνδρας που προηγουμένως έμοιαζε με τον Ποσειδώνα περιεργάστηκε με την ματιά του όλη την αίθουσα και το βλέμμα του σταμάτησε στην κρυψώνα του Μάρκου. Πλησίασε και κάτι είπε στην άγνωστη γλώσσα. Μετά έβαλε το γιγάντιο χέρι του μέσα και τράβηξε έξω τον Μάρκο. Εκείνος ένοιωσε τον εαυτό του να κινείται στον αέρα και έχασε τις αισθήσεις του.


Όταν συνήλθε βρισκόταν καθισμένος σε ένα πανύψηλο τρίποδα και απέναντι του ήταν ο Ποσειδώνας, ο οποίος ήταν τεράστιος. Το πρόσωπο του έμοιαζε ήρεμο και ευγενικό αλλά αυτό δεν καθησύχασε τον Μάρκο. Νοερά αποχαιρέτισε την γυναίκα του και την κόρη του γιατί πίστευε, ότι δεν θα τις ξανάβλεπε πια. Τότε άκουσε τον Ποσειδώνα να του μιλάει σε γλώσσα που καταλάβαινε. Τον ρώτησε πως βρέθηκε εκεί και αν είχε μιλήσει σε άλλους για την σπηλιά . Ο Μάρκος γνωρίζοντας, ότι δεν είχε να χάσει τίποτα, γιατί πίστευε, ότι ήταν ήδη ξεγραμμένος, του είπε όλη την αλήθεια.
Ο Ποσειδώνας τον άκουσε με κατανόηση και του εξήγησε, ότι όλοι αυτοί μέσα στην σπηλιά είχαν έλθει από πολύ μακριά από έναν άλλο εξωγήινο πολιτισμό με σκοπό να βοηθήσουν την Γη η οποία σύντομα θα αντιμετώπιζε ένα μεγάλο πρόβλημα. Τα νερά της θάλασσας είχαν ήδη ανέβει και ένας μεγάλος κατακλυσμός θα συνέβαινε αν δεν φρόντιζαν να κλείσουν κάποια θαλάσσια ρήγματα. Μια ομάδα του δούλευε στην Σικελία γιατί εκεί είχε ήδη εντοπισθεί κάποια μετατόπιση στις θαλάσσιες πλάκες. Αυτός ο ίδιος είχε έλθει πολλές φορές στην Γη και εργαζόταν με τον θαλάσσιο κόσμο για αυτό και οι άνθρωποι τον ονόμασαν θεό της θάλασσας.. Αυτά που πέρασε ο Μάρκος για αγάλματα ήταν οι θέσεις τους για να πηγαινοέρχονται με τηλεμεταφορά από το ένα σημείο στο άλλο. Χρησιμοποιούσαν τεχνολογία που για τον γήινο κόσμο ήταν άγνωστη. Ο χρυσός σαν ευγενές μέταλλο τους βοηθούσε με την ανθεκτικότητα του να σφραγίζουν κάποια σημεία. Ο Μάρκος τότε τον ρώτησε τι θα γινόταν με αυτόν. Η γυναίκα του ήδη θα ανησυχούσε που είχε αργήσει.
Ο Ποσειδώνας τον κοίταξε στα μάτια και τον ρώτησε αν θα ήθελε να βοηθήσει και αυτός σε αυτή την αποστολή διάσωσης. Όμως του τόνισε, ότι ήθελε τόλμη και γενναιότητα γιατί ήταν ριψοκίνδυνο. Ο Μάρκος δεν δίστασε. Τον βεβαίωσε, ότι ήταν πρόθυμος να κάνει, ότι ήταν δυνατόν για να σωθούν οι άνθρωποι από τον χαμό.
Τότε ο Ποσειδώνας του είπε να επιστρέψει σπίτι του και στις συνηθισμένες ασχολίες του και εκείνος, όταν ερχόταν η ώρα θα τον ειδοποιούσε.. Πατώντας ένα κουμπί ο τρίποδας χαμήλωσε και ο Μάρκος κατέβηκε στο πάτωμα. Χαιρέτησε τον Ποσειδώνα και βγήκε από την σπηλιά. Όταν ήλθε σπίτι ήταν ήρεμος και έδειχνε μια μεγάλη σιγουριά.
Οι ημέρες περνούσαν και ένα πρωί που έκανε τις τακτικές του μεταφορές με το πλοιάριο είδε στην μέση της θάλασσας να σηκώνεται ένα γιγάντιο κύμα και να παίρνει την μορφή του Ποσειδώνα. Του είπε, ότι έπρεπε μέσα σε 24 ώρες να πάρει την γυναίκα του και την κόρη του και να φύγουν από την θαλάσσια περιοχή που έμεναν γιατί πλησίαζε μεγάλη θεομηνία. Θα του έλεγε τι θα κάνει μετά. Η θάλασσα ηρέμησε και όταν ο άνδρας μου ήλθε σπίτι, συνέχισε η Λορέτα, μίλησε με τον αδελφό του που μένει στο δικό σας νησί αλλά στην Χώρα και του ζήτησε να μας φιλοξενήσει για ένα διάστημα. Εκείνος δέχθηκε . Σήμερα ξεκινήσαμε με το πλοιάριο για το λιμάνι αλλά στην μέση της θάλασσας έπιασε τόσο δυνατός αέρας που η βάρκα ήταν έτοιμη να βουλιάξει. Τότε μια γιγαντιαία φιγούρα βγήκε από την θάλασσα έσπρωξε την βάρκα μέχρι τη στεριά ενώ με ένα δυνατό στροβίλισμα χάθηκε μαζί με τον Μάρκο. Εγώ με την κόρη μου περπατήσαμε μέχρι το σπίτι σας και είμαστε τώρα εδώ.
Αύριο θα φύγουμε για την Χώρα.!!!
Ο Θωμάς και η Άννα άκουγαν άφωνοι όλη την ιστορία. Τους έστρωσαν κάπου πρόχειρα να αναπαυθούν και θα έβλεπαν το πρωί τι θα έκαναν!!






Νωρίς το άλλο πρωινό σηκώθηκε ο Θωμά και άνοιξε την πόρτα του σπιτιού του για να βγει έξω. Όμως έμεινε στήλη άλατος όταν λίγα μέτρα πιο κάτω ήταν μπηγμένη μέσα στο έδαφος μια τρίαινα. Ο Θωμάς πλησίασε και την έβγαλε.

Πάνω της έγραφε. «Πάμε Σικελία» Κατάλαβε, ότι ήταν μήνυμα του Μάρκου για τη Λορέτα.
Μπήκε μέσα και της το έδειξε. Εκείνη ένοιωσε ανακούφιση γιατί ο άνδρας της ήταν καλά. Ο Θωμάς πρότεινε να μείνει για λίγο μαζί τους μέχρι να περάσει η κακοκαιρία και μετά μπορούσε να φύγει για την Χώρα. Η Λορέτα δέχθηκε με χαρά

Μακριά στην Σικελία σε μια υπόγεια στοά δούλευε η ομάδα του Ποσειδώνα κάνοντας μετρήσεις και υπολογισμούς των δονήσεων που δεχόταν η θαλάσσια επιφάνεια από το εσωτερικό της γης. Τον Μάρκο είχε αναλάβει μια αξιωματούχος του Ποσειδώνα που λεγόταν Καλιστώ και του έδειχνε τα διάφορα όργανα που χρησιμοποιούσαν. Ο Μάρκος για να μπορεί να επικοινωνεί μαζί της επειδή και αυτή ήταν πανύψηλη ήταν ανεβασμένος σε ένα όχημα πάνω σε ρόδες και είχε ένα πηδάλιο που το μετακινούσε ανάλογα. Την προσοχή του είχε τραβήξει μία τρίαινα που ήταν καρφωμένη σε ένα στύλο από όπου φορτιζόταν με ηλεκτρικό ρεύμα. Δυνατοί σπινθήρες πετούσαν από τους άξονες της δημιουργώντας μικρές εκρήξεις σαν κεραυνό. Η Καλιστώ του εξήγησε, ότι αυτό ήταν ένα πολύ σημαντικό όργανο που το χρησιμοποιούσαν σαν αλεξικέραυνο. Ο Μάρκος ρουφούσε με ενθουσιασμό όλη αυτή την γνώση.
Ξαφνικά ακούστηκε ένας δυνατός ήχος στον χώρο σαν συναγερμός. Η Καλιστώ είπε στον Μάρκο να πάνε γρήγορα στην κεντρική στοά γιατί τους ήθελε ο Ποσειδώνας επειγόντως. Πηγαίνοντας προς τα εκεί ο Μάρκος παρατηρούσε με ενθουσιασμό όλο το βυθό της θάλασσας μέσα από γυάλινους θωρακισμένους θόλους. Φθάνοντας στο σημείο συνάντησης ο Ποσειδώνας ανακοίνωσε στην ομάδα του, ότι αυτό το βράδυ θα ήξεραν αν οι προσπάθειες τους για να σταματήσουν τον κατακλυσμό θα απέδιδαν.
Η Γη είχε στείλει έντονο σεισμικό σήμα και έπρεπε να το αναχαιτίσουν. Ο Ποσειδώνας στράφηκε προς τον Μάρκο και τον ρώτησε αν ήταν έτοιμος για το μεγάλο άλμα. Ο Μάρκος ένοιωσε μια ανατριχίλα αλλά ένευσε «ναι» Τότε ο Ποσειδώνας εξήγησε, ότι τα μεσάνυχτα στα ανοιχτά της Σικελίας θα σηκωνόταν ένα τεράστιο παλιρροϊκό κύμα που θα έπληττε τις γειτονικές ακτές. Χρειαζόντουσαν ένα έμπειρο ναυτικό που με σταθερότητα θα οδηγούσε μια μικρή λέμβο καταπάνω του πετώντας την φορτισμένη τρίαινα στην κορυφογραμμή του κύματος. Είσαι έτοιμος για αυτό ρώτησε τον Μάρκο. Ο Μάρκος παρόλο το δυνατό φτερούγισμα που ένοιωσε στην καρδιά του συμφώνησε.
Έτσι τα μεσάνυχτα ο Μάρκος βρέθηκε στα ανοιχτά της θάλασσας μέσα σε μια μικρή βάρκα μαζί με την τρίαινα. Είχε εφοδιασθεί με ειδικά γάντια για να την πιάνει. Σε λίγο είδε μια σκοτεινή σκιά να κινείται από το βάθος του ορίζοντα. Όσο πλησίαζε η σκιά τόσο γινόταν ένας τεράστιος υδάτινος όγκος. Ο Μάρκος προσευχήθηκε στον Θεό να τον βοηθήσει να εκτελέσει μέχρι τέλους αυτό που δέχθηκε να κάνει για το καλό όλων.





Μόλις το κύμα πλησίασε την βάρκα ο Μάρκος με σταθερό χέρι σχεδόν σκαρφάλωσε στο βουνό-κύμα και φθάνοντας στην κορυφογραμμή πέταξε την τρίαινα. Ένας δυνατός σπινθήρας δημιουργήθηκε που διάλυσε το κύμα σκεπάζοντας με τόνους νερού τον Μάρκο και την βάρκα. Εκείνη την στιγμή ένα χέρι έπιασε τον
Μάρκο και τον έβγαλε στην στεριά. Ο Μάρκος μισολιπόθυμος άρχισε να βήχει και βγάζει όλο το νερό που είχε μαζευτεί στα πνευμόνια του και σε λίγο έπεσε σε βαθύ λήθαργο.
Όταν άνοιξε τα μάτια του όλα γύρω του ήταν ήσυχα!! Είδε τότε να επιπλέει κοντά στη στεριά ένα μικρό κιβώτιο. Το άνοιξε και είδε, ότι είχε μέσα ένα μπουκάλι νερό, ένα κουτί μπισκότα και ένα μικρό πουγκί.

Αφού έφαγε και ήπιε άνοιξε το πουγκί και είδε, ότι ήταν γεμάτο από κομμάτια χρυσού σε όλα τα μεγέθη. Υπήρχε ακόμα μέσα ένα όστρακο που είχε σκαλισμένο επάνω του:«ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟΝ ΘΕΟ» Ο Μάρκος κατάλαβε, ότι αυτό του το είχε στείλει ο Ποσειδώνας για την ηρωική του προσπάθεια..
Σε λίγο είδε να περνάει μια βάρκα στα ανοιχτά της θάλασσας και τους έκανε νόημα να πλησιάσουν.
Εκείνοι απόρησαν πως βρέθηκε εκεί και εκείνος τους εξήγησε, ότι είχε χτυπηθεί από καταιγίδα. Οι ναυτικοί τον άφησαν στο πιο κοντινό λιμάνι. Μόλις βγήκε κοίταξε και βρήκε ένα χρυσοχοείο. Έδειξε στον χρυσοχόο 3 κομμάτια χρυσού και εκείνος έμεινε άφωνος από την καθαρότητα τους. Του έδωσε πολλά χρήματα και έτσι μπόρεσε να αγοράσει ρούχα και το εισιτήριο επιστροφής για το νησί που έμενε ο αδελφός του..
Όταν έφθασε ξεκίνησε να βρει την γυναίκα του και την κόρη του αλλά μια φωνή τον καθοδήγησε να κοιτάξει πρώτα στο σπιτάκι στον λόφο.

Εκείνη την ημέρα ο καιρός ήταν πολύ καλός και έλαμπε ένας φωτεινός Ήλιος.
Η Λορέτα καθόταν έξω από το σπίτι και βοηθούσε την Άννα με κάποιες οικιακές ασχολίες ενώ η Ισαβέλλα έπαιζε λίγο πιο κάτω. Ξαφνικά σήκωσε η μικρή τα μάτια της και είδε τη ανδρική φιγούρα μου ερχόταν από τον δρόμο. Έβγαλε μια δυνατή κραυγή χαράς και έτρεξε να συναντήσει τον άνδρα. Η Λορέτα δεν μπορούσε να μιλήσει. Όταν ο Μάρκος πλησίασε έπεσε στην αγκαλιά του με δάκρια χαράς.
Όταν σε λίγο ήλθε και ο Θωμάς κάθισαν όλοι στο τραπέζι και ο Μάρκος τους διηγήθηκε όλα όσα είχαν συμβεί.
Έβγαλε μια φούχτα χρσόλιθους και τις έδωσε στον Θωμά για την φιλοξενία στην γυναίκα και την κόρη του. Εκείνος αρνήθηκε λέγοντας, ότι αυτό που έκανε εκείνος δεν μπορούσε να πληρωθεί με τίποτα. Του είπε, ότι θα ήθελε να του δώσει αν δεν είχε αντίρρηση μόνο το όστρακο που έγραφε: «ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟΝ ΘΕΟ»Έτσι ο Μάρκος του πρόσφερε το όστρακο πήρε την οικογένεια του και αφού αποχαιρέτισε τους φιλόξενους ανθρώπους επέστρεψε στο νησί του. Γνώριζε, όμως ότι η ζωή του στο εξής δεν θα ήταν ποτέ η ίδια !
Έτσι έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!!

Υ.Γ
Όταν ο άνθρωπος συναντά τον Θεό είτε σαν Δάσκαλο, είτε σαν Οδηγό, είτε σαν Εσωτερική Καθοδήγηση η ζωή του δεν είναι ίδια ποτε πια.....

[ΙΩΑΝΝΑ]

πολύ όμορφο

[Ellaki]

Χρυσουλίτσα

[AMALIA]

[Λιζούλα]

[Vasoula]

[Ελενίτσα]

[Ελενα Κ.]

[Fotinoula]

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Τελειο

[Έφη]

[ALEXOULA]

[Ταρούλα]

Υπέροχο

[Giotoula]

[Μπεττουλα]

το διάβαζα και ανατρίχιαζα...