Αποδέξου τον φόβο...
Αποδέξου τον φόβο...
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μία μικρή μου εμπειρία. Συνέβει νωρίτερα σήμερα το μεσημέρι, ωστόσο δεν το θυμάμαι και πολύ καθαρά, οπότε οι λεπτομέρειες μπορεί να μου διαφεύγουν. Αν δεν είναι στην κατάλληλη ομάδα, παρακαλώ να μετακινηθεί όπου αρμόζει.
Έκλεισα τα μάτια και προσπάθησα να χαλαρώσω από την τεράστια ένταση που νιώθω τις τελευταίες μέρες. Είδα τον εαυτό μου δεμένο, σαν μούμια, και είδα αυτά τα δεσμά ένα - ένα να σπάνε και να με αφήνουν ελεύθερο.
Τότε είδα μπροστά μου μία φιγούρα, ένα πρόσωπο ηλικιωμένης, σοφής γυναίκας - "η μεγάλη θεά", είπα αμέσως από μέσα μου. Είχε κλειστά τα μάτια, ήρεμο πρόσωπο. Θέλησε να με σηκώσει, έτσι ξαπλωμένος όπως ήμουν. Με πήρε από τα δύο χέρια, αλλά έπεσα με το βάρος μου πάλι πίσω. Δεύτερη προσπάθεια, το ίδιο. Στην τρίτη, σηκώθηκε μόνο ο κορμός μου.
Παραξενεύτηκα. Από την μέση και πάνω, το σώμα μου ήταν ξαπλωμένο, αλλά εγώ όρθιος.
"Είμαι εδώ για να σε βοηθήσω, να σε ηρεμήσω, να σε θεραπεύσω", είπε η μορφή. Όμως εμένα με έπιασε φόβος. Φοβήθηκα ότι θα "φύγω", ότι δεν θα ξαναγυρίσω στο σώμα μου, ότι θα πάθω κακό. ’ρχισα να ζαλίζομαι, σκέφτηκα ότι χρειάζομαι αμέσως γείωση.
"Αν φοβάσαι, τότε αυτό είναι το συναίσθημά σου, αποδέξου το", είπε η μορφή. "Μόνο όταν αγαπάς δεν έχεις φόβο, όχι όταν τον κρύβεις ή τον ξεγελάς. Δέξου αυτόν τον φόβο σου, ζήσε τον και μην τον κρίνεις. Ο φόβος μπορεί να είναι ο Δρόμος σου που θα σε οδηγήσει στην Αγάπη. Είναι και αυτός μέρος σου, δέξου τον."
Εγώ όμως φοβόμουν πολύ. Δεν είμαι εγώ τώρα για τέτοια, σκέφτηκα, αυτά θέλουν χρόνο, θέλουν χαλάρωση, τώρα εγώ έχω μόνο είκοσι λεπτά πριν την δουλειά, και άμα πάθω κάτι, και πως θα ανταπεξέλθω, και και και...
Τότε η μορφή είπε "Είμαι εδώ για να σε βοηθήσω, όχι για να σε παιδεύω. (Ορίστε, σε βάζω πάλι κάτω, αφού αυτό ζητάς.) Και να ξέρεις πως όλο το σύμπαν είναι εδώ μαζί σου, και μαζί σε κάθε άνθρωπο που το ζητά." Με ακούμπησε χαλαρά πάλι κάτω. Έβαλε τα χέρια της στα τσάκρα μου ένα - ένα. "Εγώ τώρα θα σου καθαρίσω τα κέντρα σου. Ηρέμησε. Δέξου τα συναισθήματά σου. Και να ξέρεις πως θα είμαι και θα είμαστε πάντα μαζί σου."
’νοιξα τα μάτια. Κάτι περίεργο είχε συμβεί μέσα μου. Αμέσως έβαλα τα πόδια στην γη, τους έβαλα σύμβολα, ήθελα γείωση! Και έφυγα αμέσως για την δουλειά.
Όλη μέρα σκεφτόμουν ότι ήθελα να γυρίσω πίσω στο κρεβάτι, να χαλαρώσω, να κοιμηθώ. Ακόμα δεν έχω καταλάβει τι συμβαίνει. Αλλά κάτι σαν να "μετακινήθηκε" από την θέση του μέσα μου...
Έκλεισα τα μάτια και προσπάθησα να χαλαρώσω από την τεράστια ένταση που νιώθω τις τελευταίες μέρες. Είδα τον εαυτό μου δεμένο, σαν μούμια, και είδα αυτά τα δεσμά ένα - ένα να σπάνε και να με αφήνουν ελεύθερο.
Τότε είδα μπροστά μου μία φιγούρα, ένα πρόσωπο ηλικιωμένης, σοφής γυναίκας - "η μεγάλη θεά", είπα αμέσως από μέσα μου. Είχε κλειστά τα μάτια, ήρεμο πρόσωπο. Θέλησε να με σηκώσει, έτσι ξαπλωμένος όπως ήμουν. Με πήρε από τα δύο χέρια, αλλά έπεσα με το βάρος μου πάλι πίσω. Δεύτερη προσπάθεια, το ίδιο. Στην τρίτη, σηκώθηκε μόνο ο κορμός μου.
Παραξενεύτηκα. Από την μέση και πάνω, το σώμα μου ήταν ξαπλωμένο, αλλά εγώ όρθιος.
"Είμαι εδώ για να σε βοηθήσω, να σε ηρεμήσω, να σε θεραπεύσω", είπε η μορφή. Όμως εμένα με έπιασε φόβος. Φοβήθηκα ότι θα "φύγω", ότι δεν θα ξαναγυρίσω στο σώμα μου, ότι θα πάθω κακό. ’ρχισα να ζαλίζομαι, σκέφτηκα ότι χρειάζομαι αμέσως γείωση.
"Αν φοβάσαι, τότε αυτό είναι το συναίσθημά σου, αποδέξου το", είπε η μορφή. "Μόνο όταν αγαπάς δεν έχεις φόβο, όχι όταν τον κρύβεις ή τον ξεγελάς. Δέξου αυτόν τον φόβο σου, ζήσε τον και μην τον κρίνεις. Ο φόβος μπορεί να είναι ο Δρόμος σου που θα σε οδηγήσει στην Αγάπη. Είναι και αυτός μέρος σου, δέξου τον."
Εγώ όμως φοβόμουν πολύ. Δεν είμαι εγώ τώρα για τέτοια, σκέφτηκα, αυτά θέλουν χρόνο, θέλουν χαλάρωση, τώρα εγώ έχω μόνο είκοσι λεπτά πριν την δουλειά, και άμα πάθω κάτι, και πως θα ανταπεξέλθω, και και και...
Τότε η μορφή είπε "Είμαι εδώ για να σε βοηθήσω, όχι για να σε παιδεύω. (Ορίστε, σε βάζω πάλι κάτω, αφού αυτό ζητάς.) Και να ξέρεις πως όλο το σύμπαν είναι εδώ μαζί σου, και μαζί σε κάθε άνθρωπο που το ζητά." Με ακούμπησε χαλαρά πάλι κάτω. Έβαλε τα χέρια της στα τσάκρα μου ένα - ένα. "Εγώ τώρα θα σου καθαρίσω τα κέντρα σου. Ηρέμησε. Δέξου τα συναισθήματά σου. Και να ξέρεις πως θα είμαι και θα είμαστε πάντα μαζί σου."
’νοιξα τα μάτια. Κάτι περίεργο είχε συμβεί μέσα μου. Αμέσως έβαλα τα πόδια στην γη, τους έβαλα σύμβολα, ήθελα γείωση! Και έφυγα αμέσως για την δουλειά.
Όλη μέρα σκεφτόμουν ότι ήθελα να γυρίσω πίσω στο κρεβάτι, να χαλαρώσω, να κοιμηθώ. Ακόμα δεν έχω καταλάβει τι συμβαίνει. Αλλά κάτι σαν να "μετακινήθηκε" από την θέση του μέσα μου...
Πολέμα και Οραματίσου
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
καλώς ήρθες στον κόσμο μας, Θοδωράκο!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
-
- Δημοσιεύσεις: 428
- Εγγραφή: 07 Σεπ 2010 9:29 pm
Θοδωρή γνωρίζω πόσο δύσκολο είναι να μεταφέρει κάποιος άνθρωπος μία πνευματική εμπειρία του,γιατί τα συναισθήματα που βιώνονται δεν εκφράζονται εύκολα με λέξεις,πόσο μάλλον όταν απευθύνεσαι σε άλλο ατομο που δεν το έζησε.
Εσύ όμως κατάφερες μέσα από την απλότητα & την ειλικρίνεια σου να μοιραστείς μαζί μας,όλα αυτά τα θαυμαστά & υπέροχα.
Εσύ όμως κατάφερες μέσα από την απλότητα & την ειλικρίνεια σου να μοιραστείς μαζί μας,όλα αυτά τα θαυμαστά & υπέροχα.
όμορφα Θοδωρή!!
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι