ΠΕΣ ΜΟΥ ΤΙ ΑΛΛΟ ΦΟΒΑΣΑΙ...

[Λευκός Κρίνος]

Πιστεύω ότι τα ζώα είναι ουδέτερα - δεν έχουν ηθική.

Έτσι είναι!

Ή έτσι το αντιλαμβάνεσαι ότι είναι ;)

[Ιωαννάκι]

Αυτό που φοβάμαι πολύ αυτην την περίοδο είναι να αφεθώ και να αγαπήσω σε μια ενδεχόμενη σχέση. Απλά γνωρίζοντας πλέον ότι έτσι κι αλλιώς πάντα βάφτιζα Αγάπη τη συναισθηματική μου εξάρτηση, ντύνοντάς την βέβαια με τον απαραίτητο μανδύα της δήθεν ανεξαρτησίας και απόλυτης αυτάρκειας, χαιρετάω τον φόβο μου και τον καλωσορίζω στα μονοπάτια της αναζήτησης της αληθινής Αγάπης!!!Με όποιο κόστος

[Vasoula]

Iωαννάκι, ο φόβος να κάνεις μια νέα σχέση, είναι γιατί πληγώθηκες σε κάποια άλλη.

Μιλάμε για συναισθημα λοιπόν και όχι για κατάσταση συνειδητότητας...

Είναι πολύ εύκολο να λέμε ότι αγαπάμε, αλλά στην ουσία αυτό που χρειαζόμαστε είναι μόνο μια κάλυψη των ψυχολογικών αναγκών μας. ΄Οχι ότι είναι κάτι "κακό", αλλά ο φόβος δεν επεμβαίνει σ'αυτήν την ανάγκη, επεμβαίνει στην ουσία της Ζωής και την διασπά σε τμήματα, ώστε να γίνεται ολοένα και πιο ευάλωτη στον χειρισμό.

Η ανάγκη σου, λοιπόν, εφόσον υπάρχει, θα καλυφτεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ακόμα κι αν φοβάσαι.

Αυτό που διαφοροποιούμε με την αυτογνωσία, είναι το μέγεθος της συναισθηματικής μας αυτάρκειας, μέσα από μια πνευματική ωριμότητα, ώστε οι ψυχολογικές μας ανάγκες να καλύπτονται εκ των έσω...

για να μάθεις την Αγάπη, χρειάζεται πρώτα να μάθεις σε βάθος τον Εαυτό σου και τι επιδρά πάνω του διαχωριστικά.

Η αληθινή αγάπη βιώνεται μόνο μέσα στην Ψυχή σου, χωρίς όρους!

και είναι τελείως, θεϊκά, Ελεύθερη...

Μια σχέση σε πάει διαρκώς και βαθύτερα και μέσα στο βάθος εξοικειώνεσαι με την Ψυχή του άλλου, αλλιώς είναι επιφανειακή και διεκδικητική έτσι κι αλλιώς...

Και σ' αυτό το βάθος, μεγάλο ρόλο παίζει το κέντρο της καρδιάς και πως βιώνεις τις ανάσες από εκεί...

[Εφη]

οι υπαρκτοί φόβοι στον κόσμο των μορφών, Γιώργο μου, αντικατοπτρίζουν κάτι βαθύτερο μέσα σου...

Αν η λειτουργία του φόβου γίνει αυθεντική, τότε θα προστατεύεσαι πάντα μόνό από ότι σε απειλεί ουσιαστικά...

αλλιώς ο νους μας κάνει αυτήν την φυσική λειτουργία, φαινόμενο των συναισθημάτων μας...

και έτσι προστατευόμαστε ή θέλουμε να προστατευθούμε από όλα...
διαστρεβλώνοντας τον αμυντικό μας μηχανισμό...

Δεν το είχα σκεφτεί ποτε έτσι. Καταπληκτικό. Αρα αμα σκεφτείς τι σε φοβίζει στο κόσμο των μορφών και σκεφτείς τι "σημαίνει" για σένα θα μπορείς να βρεις τι σε φοβίζει στον ευατό σου?

[Giotoula]

Η κατσαρίδα ας πούμε τι θα μπορούσε να αντικατοπτρίζει;

Την ακαθαρσία ίσως;

(γιατί ουσιαστική απειλή δεν αποτελεί...)

[Evoula]

Αποκλείουμε το ενδεχομενο καποια από αυτα να εχουν πιο "βαρβαρα" ένστικτα?

Διόρθωση: δεν υπάρχουν "βάρβαρα ένστικτα". Τα ένστικτα είναι απλά ένστικτα. Είναι το ένστικτο της επιβίωσης, της αναπαραγωγής ίσως. Δεν υπάρχει π.χ. ένστικτο να σκοτώσεις ή να βλάψεις. Οι ταμπέλες "βάρβαρο"/"πολιτισμένο" ή έστω "καλό"/"κακό", είναι ταμπέλες που εμείς τις βάζουμε.

Πιστεύω ότι τα ζώα είναι ουδέτερα - δεν έχουν ηθική.

Χμμμ... δεν ξέρω αν συμφωνώ μαζί σου Θοδωρή.

Ίσως πράγματι, να μην υπάρχει το ένστικτο του δολοφόνου. Ίσως να είναι κάτι άλλο που ωθεί κάποιον στην απόλαυση να παρακολουθεί κάποιον να υποφέρει.
Αλλά υπάρχει. Υπάρχουν ακραίες συμπεριφορές σε ακραίες καταστάσεις αλλά και ακραίες συμπεριφορές, όταν τίποτε δεν συνηγορεί σε αυτό.
Για κάποιους αυτό είναι το πρόσωπο του Κακού, ποιητική έκφραση αλλά πώς αλλιώς να το περιγράψεις; Μερικές φορές η ψυχιατρική σε ιδιάζουσες περιπτώσεις έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά. Γιατί κάποια πράγματα δεν εξηγούνται μόνο από την χρόνια κακοποίηση, το κοινωνικό ή οικογενειακό περιβάλλον.

Φαίνεται να υπάρχει κάτι πιο βαθύ, πιο σκοτεινό στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής. Ή κάποιων ψυχών. Κάτι που υπερβαίνει τα συνήθη ένστικτα αυτοσυντήρης και επιβίωσης.

Τώρα θα μου πείτε τί με έπιασε και τα λέω αυτά...

Έλα ντε...

[Εφη]

Η κατσαρίδα ας πούμε τι θα μπορούσε να αντικατοπτρίζει;

Την ακαθαρσία ίσως;

(γιατί ουσιαστική απειλή δεν αποτελεί...)

Η κατσαρίδα σε φοβίζει ή σε αηδιάζει-ανατριχιάζει?

[Vasoula]

η κατσαρίδα ζει στον υπόνομο...στο υπόγειο...δηλαδή εκεί που δεν μπορεί ο άνθρωπος να φτάσει...στις απωθήσεις και τις καταπιέσεις των συναισθημάτων του...

γι' αυτό την "φοβάται" ο μισός πληθυσμός της Ελλαδας...

ο άλλος μισός κάνει πως τάχα την "σιχαίνεται"...

[VasilisM]

[Sofoula]

Αλλά υπάρχει. Υπάρχουν ακραίες συμπεριφορές σε ακραίες καταστάσεις αλλά και ακραίες συμπεριφορές, όταν τίποτε δεν συνηγορεί σε αυτό.
Για κάποιους αυτό είναι το πρόσωπο του Κακού, ποιητική έκφραση αλλά πώς αλλιώς να το περιγράψεις; Μερικές φορές η ψυχιατρική σε ιδιάζουσες περιπτώσεις έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά. Γιατί κάποια πράγματα δεν εξηγούνται μόνο από την χρόνια κακοποίηση, το κοινωνικό ή οικογενειακό περιβάλλον.

Φαίνεται να υπάρχει κάτι πιο βαθύ, πιο σκοτεινό στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής. Ή κάποιων ψυχών. Κάτι που υπερβαίνει τα συνήθη ένστικτα αυτοσυντήρης και επιβίωσης.

Ρε συ Εύη, δεν ξέρω, έβλεπα πρόσφατα ένα ντοκιμαντέρ για τις πράξεις ανθρώπων σε πολέμους, πχ των Ναζί... Και δεν μπορούσα να καταλάβω τι μπορεί να αποκτηνώσει έτσι έναν άνθρωπο... Εντάξει, ο πόλεμος είναι βίαιο περιβάλλον και η βία φέρνει βία...
Αλλά και πάλι, δεν το καταλαβαίνω αυτό το ακραίο κομμάτι. Ξεφεύγει εντελώς από την έννοια "ανθρώπινο" και δεν μπορεί καν να χαρακτηριστεί ως "κτηνώδες". Δεν υπάρχουν κτήνη με τέτοιες βιαιότητες μέσα τους.
Στην φύση και το πιο "διεστραμμένο" κομμάτι (για τα δικά μας μάτια) έχει να κάνει με τις κανονικές λειτουργίες των ζώων.
Θα δεχόμουν πως και ο άνθρωπος μπορεί να κάνει διεστραμμένα και ακραία πράγματα, ως μέσω για να πάρει ενέργεια, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις δεν μπορεί να είναι αυτό.
Είναι λες και υπάρχουν άνθρωποι που ζουν με άλλο σύστημα, χωρίς ψυχή.

[Vasoula]

Σοφάκι, ξεχνάς το πόσο επιρρεπείς είναι οι φυσικοί άνθρωποι στις μαζικές συναισθηματικές επιδράσεις...

ο φόβος, η οργή, το μίσος, δεν είναι κάτι που καλλιεργείται σαν συναίσθημα, αλλά κάτι που, με την κατάλληλη διαχείριση μπορεί να εκφραστεί με κάθε τρόπο...

σκέψου τον πανικό σε ένα στάδιο γεμάτο με κόσμο, όταν ένας φωνάξει "φωτιά"...Ακόμα και χωρίς να δει κανείς τον καπνό, αρχίζει και παραλύει ο νους και μετά πατάει ο ένας τον άλλον για να σωθεί...

Λέμε "κτήνη" γιατί τα ζώα δεν έχουν συναίσθημα, αλλά λειτουργουν με τα ένστικτα και τις δονητικές συχνότητες...

Οπότε δεν μπορούμε ούτε για αστείο, να παρομοιάσουμε τα ζώα με τους ανθρώπους...

Αυτό το λένε μόνο όσοι δεν γνωρίζουν τι είναι ένα ζώο και τι είναι ο άνθρωπος...

Σαφώς ο φόβος σου αφαιρεί κάθε τι ανθρώπινο...Αυτό είναι το μόνο σίγουρο...Και μόνο σου θυμίζω ότι η διαφορά των ανθρώπων μεταξύ τους, σχετικά με την ανθρώπινη συμπεριφορά, βασίζεται μόνο στην ένταση του φόβου...Ακόμα κι αυτός έχει κλιμακα...

[Sofoula]

Ε, ναι, όλα τα συναισθήματα έχουν κλίμακες πιστεύω...

Όπως και η συνείδηση... ^^

[Giotoula]

η κατσαρίδα ζει στον υπόνομο...στο υπόγειο...δηλαδή εκεί που δεν μπορεί ο άνθρωπος να φτάσει...στις απωθήσεις και τις καταπιέσεις των συναισθημάτων του...

γι' αυτό την "φοβάται" ο μισός πληθυσμός της Ελλαδας...

ο άλλος μισός κάνει πως τάχα την "σιχαίνεται"...

Πολύ ωραία! :-~

[Giotoula]

Η κατσαρίδα ας πούμε τι θα μπορούσε να αντικατοπτρίζει;

Την ακαθαρσία ίσως;

(γιατί ουσιαστική απειλή δεν αποτελεί...)

Η κατσαρίδα σε φοβίζει ή σε αηδιάζει-ανατριχιάζει?

Μάλλον και τα δύο.
Τελευταία αυτό που με τρομάζει είναι ότι μπορεί να προκαλέσει αλλεργία μόνο με την ύπαρξή της (ακόμα κι αν δεν την βλέπω).
Πέρισυ έβλεπα και εφιάλτες (γιγάντιες κατσαρίδες να με κυνηγάνε:(( ). Φέτος όχι ακόμα...

[ΙΩΑΝΝΑ]

εμένα με αιδιάζουν μόνο για κάποιο λόγο
πρίν μερικούς μήνες ήμουν με το teza στο χέρι όταν έβλεπα καμία
αλλά έχει κανένα εξάμηνο που δεν έχω δεί ούτε μία για δείγμα.