Θοδωρής έγραψε:Bάσω η αγανάκτιση (που ουσιαστικά έγινε με ειρηνικό τρόπο χωρίς βία),ήταν το πρώτο βήμα για την έκφραση της επιθυμίας να αλλάξουν πράγματα σε αυτή τη χώρα.Ήταν ουσιαστικά μια κινητοποίηση για να ξεπλοκάρει η βαλτωμένη ενέργεια.Τώρα όλο αυτό χρειάζεται να μετουσιώνεται σε όραμα.Για να δωθεί μια κατεύθυνση σε αυτήν την ενέργεια.
Νομίζω ότι η φωτογραφία άνωθεν θα σε πίσει ότι ποτέ δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι σε αυτήν την χώρα...
Θοδωρή, υπάρχουν χιλιάδες φωτογραφίες και ο καθένας τελικά επιλέγει πού θα εστιάσει.
Κατά την γνώμη μου, εικόνα έχει αυτός που τις κοιτάζει όλες, με καθαρή ματιά.
Φωτεινούλα, την έμπνευση που ζητάς, δεν θα την βρεις έξω σου. Αυτή την στιγμή, χιλιάδες συμπατριώτες μας ξύπνησαν από τον μακάριο ύπνο τους και κατάλαβαν πως αυτά που φώναζαν χρόνια πριν κάποιοι άνθρωποι, που τους αποκαλούσαν γραφικούς, είναι η πραγματικότητα και ο εφιάλτης τους.
Αυτή την στιγμή, ο κόσμος είναι στο στάδιο που ξεπερνάει το πρώτο μούδιασμα και θυμώνει. ’λλοι δικαίως άλλοι αδίκως. Η έμπνευση έπεται. Και η αλλαγή ΕΑΝ και ΟΠΟΤΕ έρθει, θα είναι μακροχρόνια και επίπονη, γι' αυτό και δεν καταλαβαίνω την λύπη σου.
Και αν θες την γνώμη μου, θα δούμε και χειρότερα. Πολύ χειρότερα. Βλέπω την ιστορία να επαναλαμβάνεται, με δραματική ακρίβεια.
Βάσω μου...
Θα σταθώ λίγο στην φωτογραφία. Όταν είδα τον Θεοδωράκη να ξυπνάει και να θέλει να πάρει λίγη από την δόξα της πλατείας σε σκέφτηκα. Και μια χούφτα ακόμα ανθρώπους.
Καταλαβαίνεις γιατί φωνάζω πως πρέπει να ξέρουμε την ιστορία; Ποιός γνωρίζει τον ρόλο του Θεοδωράκη στην επιστροφή του Καραμανλή και τις ευθύνες του, οι οποίες ποτέ δεν αποδόθηκαν;
Όλοι προσκυνούν τον μεγάλο συνθέτη και έχουν στο μυαλό τους την εικόνα του αγωνιστή που περίτεχνα έφτιαξαν τόσα χρόνια τα ΜΜΕ.
Αλλά... αν δεις πιο προσεκτικά τα πράγματα, θα δεις έναν τύπο εξηντάρη να του φιλάει το χέρι. Η ΣΠΙΘΑ, δέκα άτομα έχει όλα κι όλα. Η "πλατεία" δεν πήγε στον Θεοδωράκη. Ακόμα και οι πανεπιστημιακοί, του γύρισαν την πλάτη.
Μερικές φορές μια φωτογραφία δεν αξίζει όσες χίλιες λέξεις. Είναι παραπλανητική όσα χίλια ρεπορτάζ.
Δεν υπάρχει μία πραγματικότητα αυτή την στιγμή. Υπάρχουν πολλές. Πολλοί άνθρωποι, πολλές τάσεις...
Βλέπω όμως παλαιά κάστρα να γκρεμίζονται με θόρυβο. Να μην βρίσκουν πια κανένα έρεισμα. Βρισκόμαστε σε μια μεταβατική περίοδο. Το παλαιό γκρεμίζεται αλλά δεν έχει αντικατασταθεί ακόμα όλα είναι ρευστά...
Μπορεί να συμβεί ό,τι στον Μάη του '68, που από την μια έδιωξαν τον Ντε Γκωλ και μετά από λίγο καιρό τον παρακαλούσαν να γυρίσει. Όπως και με τον δικό μας τον Καραμανλή...
Μπορεί να μπούμε σε χειρότερες περιπέτειες...
Μπορεί όμως και όχι... είναι νωρίς για συμπεράσματα.
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να είμαστε σταθεροί στο όραμά μας.
Αυτά...
