Ο φόβος της ελευθερίας...

[Vasoula]

Γιώργο!!!!!

πόσο γρήγορα εξελίσσονται όλα, όταν τα αφήνουμε να εξελιχτούν με απλότητα...

[Emmaki]

Μετα απο αυτο το ποστ.......πες μου τι να γραψουμε οι υπολοιποι!!!!!!!!!!!!!!!!!

Μαδρακο μουυυυ...........

[Annoula]

α ρε Μάντρυ!

[ARTYADIS]

Αγαπη ‘μεσα’ μας κι Ερωτας για τη ζωη…ναι ετσι ειναι.

[Δωρουλα]

Γιώργο σε ευχαριστώ!!!

[Fotinoula]

Μαντράκοοοο

[Δωρουλα]

Γ@@ω την αγαπημενη περικοκλαδα μου γ@@ω.

Γιώργο είναι ότι ακριβώς αισθάνομαι αυτή τη στιγμή!!!

[AMALIA]

Ε να λοιπον κι εγω...

Δεν θα μιλησω στην περικοκλαδα πια λες και ειμαστε ξεχωριστα κομματια...θα την κοψω απο τη ριζα (δλδ θα της κοψω τ α@@@@α) και θα την παρω μαζι ‘μεσα’ μου αφου ειμαστε ΕΝΑ εν τελει και το εχουμε ‘ξεχασει’. ‘Θυμαμαι’ ΠΑΛΙ την ΟΛΟΤΗΤΑ μου λοιπον μ αυτο τον τροπο.

‘Κακοφορμισμενη’ οπως ειναι απο τις πληγες των συναισθηματων των δικων μου και των αλλων, δεν θα ειναι πια ‘ερμαιο’ «αγαπης απο ζητιανια», αλλα ‘ζωντανη’ λογω «αγαπης απο καρδιας».

Και αν την κοψω απο τη ριζα εχει καλως, αν την κοψω τοσο οσο φαινεται στον υλικο κοσμο θα την ‘παρω’ μαζι μου, αλλα αυτη που θα ξαναβγει θα ειναι ‘παρθενα’ για Αγαπη και θα ειναι παλι ‘μαζι’ μου.

Ζηστε μεσω της εμπειριας (και οχι στα λογια και στη θεωρια) ολα τα συναισθηματα, χαρα-λυπη-ευτυχια-απογοητευση κλπ., γιατι ειναι απιστευτο το ‘μαθημα’ της γνωσης και της επιγνωσης που παιρνουμε μ αυτο τον τροπο, γινομαστε συνειδητα αληθινοι με οδηγο την Αγαπη.

Η ψυχη μας θελει να ‘ζησει’..δωστε της την ευκαιρια για ολα τα συναισθηματα να τα περιβαλλει με Αγαπη και τοτε θα νιωσετε ΕΝΑ με τον ΑΛΗΘΙΝΟ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ.

Ζηστε με θαρρος για την Αγαπη σας. Η ζωη δεν περιμενει...η ζωη ειμαστε εμεις.

Γ@@ω την αγαπημενη περικοκλαδα μου γ@@ω.

Αγαπη ‘μεσα’ μας κι Ερωτας για τη ζωη…ναι ετσι ειναι.

Και οποιος ειναι ερωτευμενος πρεπει να τον αγαπαμε ολοκληρο γιατι ειναι η Αγαπη η ιδια ΜΕΤΟΥΣΙΩΜΕΝΗ εκεινη τη στιγμη και μας δειχνει το ‘δρομο’….

Αγαπηστε…ερωτευθειτε…ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ ΠΑΡΑ Ο ΙΔΙΟΣ ΜΑΣ Ο ΕΑΥΤΟΣ.

‘Οδηγοι- ανθρωποι’ (που ερωτευονται-λυπουνται και ολα τα συναισθηματα τα νιωθουν οπως εμεις) υπαρχουν για μας στον δρομο μας και τους αγαπαμε και τους σεβομαστε απεριοριστα, δεν ειναι θεοι ομως, θεος κανενας,γιατι τον εχουμε μεσα μας……

Mανδρακο μου ...απλα υποκλινομαι!!!
Μετα απο αυτο τι να γραψω..

Σε αγαπω απλα!!!

[Vasoula]

για σταθείτε...

τι σημαίνει "μετά από αυτό τι να γράψω"?

να γράψετε την δική σας πραγματικότητα...αυτή είναι του Γιώργου...

Τα έμπόδια δεν είναι ίδια σε όλους...

Τα λόγια ενθαρρύνουν μεν, αλλά δεν αντικαθιστούν τις καταστάσεις μέσα μας...

Αφήστε λοιπόν τον ενθουσιασμό και γράψτε....

[Madraoulas]

δεν θα ευχαριστησω ουτε θα βαλω λουλουδακια και αγαπουλες σε κανενα..
οπως ειπε και η Βασω μας (και σ αυτην οφειλω- τουλαχιστον εγω-οτι μπορω κι εκφραζομαι και οτι αλλο εδω μεσα αλλα και στην καθημερινοτητα μου και ειναι υπεροχη και αγαπημενη Οδηγος μας)...ΓΡΑΨΤΕ-ΕΚΦΡΑΣΤΕΙΤΕ οτι και να ειναι αυτο.

Οχι πια μονο λουλουδακια και αγκαλιες αλλα και αυτα μαζι με το ειναι σας εκφρασμενο με λογια που 'δειχνουν' την ψυχη σας
'Βγαλτε' οτι εχετε, αου ξερετε οτι εδω δεν κριτικαρουμε αλλα βοηθαει ο ενας τον αλλον για να 'θυμηθουμε' ολο και περισσοτερο την Αγαπη μεσα μας
εμπρος λοιπον....βουρρρρρρρ

[AMALIA]

τι σημαίνει "μετά από αυτό τι να γράψω"?

Μου εδωσε ενα δωρο το παραπανω κειμενο του Μαντρυ..
Εχω πιασει τον ευατο μου αλλες φορες να την θεωρω ξεχωριστο κομματι την περικοκλαδα μου και για οτι δεν μου αρεσει και αλλες να της μιλαω τρυφερα..

Το κλειδι ειναι αυτο:


Δεν θα μιλησω στην περικοκλαδα πια λες και ειμαστε ξεχωριστα κομματια...θα την κοψω απο τη ριζα (δλδ θα της κοψω τ α@@@@α) και θα την παρω μαζι �μεσα� μου αφου ειμαστε ΕΝΑ εν τελει και το εχουμε �ξεχασει�. �Θυμαμαι� ΠΑΛΙ την ΟΛΟΤΗΤΑ μου λοιπον μ αυτο τον τροπο.

�Κακοφορμισμενη� οπως ειναι απο τις πληγες των συναισθηματων των δικων μου και των αλλων, δεν θα ειναι πια �ερμαιο� «αγαπης απο ζητιανια», αλλα �ζωντανη� λογω «αγαπης απο καρδιας».

Και αν την κοψω απο τη ριζα εχει καλως, αν την κοψω τοσο οσο φαινεται στον υλικο κοσμο θα την �παρω� μαζι μου, αλλα αυτη που θα ξαναβγει θα ειναι �παρθενα� για Αγαπη και θα ειναι παλι �μαζι� μου.

[Vasoula]

επίγνωση όμως είχες επ' αυτού, Αμαλάκι...

μάλον περίμενες κάποιο ερέθισμα για να γίνει συνειδητοποίηση...

είμαστε ξεχωριστά κομμάτια μέσα στο είναι μας...

και στόχος είναι να επιφέρουμε αυτήν την κατάσταση ενότητας, ώστε να νιώσουμε ολόκληροι...

να αποκαθιστούμε διαρκώς την Αγάπη εντός μας!

με όποιο τρόπο ξέρει ο καθένας και μπορεί...

[AMALIA]

Ειχα επιγνωση αλλα κουμπουσε η συνειδητοποιηση οτι της φερωμουν καποιες φορες σαν ειμαστε δυο..
Ειμαστε Ενα εν τελει...
Δεν την κλαδευω την ενσωματωνω μεσα μου και ενωνω τα κομματια μου..

[Danielli]

Νικητής όμως δεν είσαι και δεν θα γίνεις ποτέ, γιατί δεν έμαθες ακόμα τι είναι θεός...

Εφτιαξα κρυψωνες για να κρύβω, τον φόβο μου να ζησω.... τη μοναξια μου, τις ενοχές μου...τη χαμμενη μου αθωότητα...
Εμαθα να μιλάω σε φαντασματα, και ένιωσα ασφαλής όταν επαιρναν σαρκα και οστα.
Νομιζα ότι δεν είναι δικά μου.
Λυπόμουν για τους άλλους, γιατι δεν μπορούσα να να συμπονέσω Εμένα...

Δεν μπορούσα να βοηθησω όμως , γιατι εγω είμουν πιο βαθιά χωμμένη ... στο κρύο ,στη μιζέρια, στις αράχνες και στα ποντίκια.

Το ένα μου χερι δεν ξεκολλησε ποτέ από αυτα... και ένα χερι απλωνε στον ουρανο...
Πως να μην σκιστώ στα δύο?
Εψαχνα το Θεο στα δύο άκρα????????????????
Ενώ Αυτος ήταν πάντα εκει στη μέση???????
Στο σημειο που επέτρεπα να σκίζομαι....

Πως να ειμαι ολοκληρη αν δεν οδηγήσω τα ζιζάνια μου και τα παράσιτα μου στον πυρήνα Μου????
Αν δεν πάψω να αγνοώ τα βαρύδια μου?

Πως να ελευθερωθώ αν δεν τα αφησω να περιπλανηθούν μεσα του?
Να τα νιώσω ένα προς ένα, να τα δω με το Φως της Αλήθειας, και να αποδεχτω ότι τίποτε -μα τίποτε- δεν μπορει να με"λερώσει".... γιατι είναι δικο μου!!!
Για να μην ξαναχρειαστω καθρέπτες, μα μονο τον προβολέα της Αλήθειας, που φωτιζει τα φαντασματα, και τρεπει τα ποντικια και τις αραχνες σε φυγη!

[Danielli]

και στόχος είναι να επιφέρουμε αυτήν την κατάσταση ενότητας, ώστε να νιώσουμε ολόκληροι...

να αποκαθιστούμε διαρκώς την Αγάπη εντός μας!

με όποιο τρόπο ξέρει ο καθένας και μπορεί...