Tην επιθεση που ειχα εγω απεναντι στην μητερα μου ακόμα την θυμαμαι!Που λές Γαλάζια_σφαιρούλα (μπορώ έ ) έχω παρατηρήσει ότι αγόρια που έχουν εγκαταλειφθεί απο τον πατέρα και επι των οποίων η μητέρα ασκεί υπερπροστασία, εμφανίζουν μία "θυμωμένη" συμπεριφορά προς την μητέρα σε οποιαδήποτε εκδήλωσή της, επίσης τα ίδια εμφανίζουν τάση απομόνωσης.
Αλλη συμπεριφορά είναι η τροποποίηση του χαρακτήρα τους έτσι ώστε να "κουμπώνει" στην εκάστοτε παρέα, δηλαδή δίνουν πολλά για να γίνουν αποδεκτά.
Δεν βιώνω να ειναι διαφορετικά τα παιδια μου απο αλλα και ειναι αγόρια.Ο μικρος ειναι παραπανω αποσο "δυναμαι"καμια φορα επαναστατης κι αυτονομος αλλά μου αρεσει κιολας.Κανενας τους δεν ειναι παραπανω επιθετικός απο ολα τα παιδια οταν δυσκολευνται αλλα ενα βιωνω καθημερινά ακόμα και η επιθετικότητα τους ειναι συνιφασμενη με το οτι ξερουν που να την καταθεσουν,στην μανα τους.
Αυτο που βιωνουν παλι συναδελφισσες με τα κοριτσια τους με κανει να παθαινω σοκ....αλλα ενα καταλαβαινω οτι μονο ο χωρισμος δεν εχει να κανει με ολα αυτα αλλα η ανασφαλεια και επιθετικότητα των ιδιων των γονεων.
Ποτε δεν συγκρουστηκα με τα παιδια μου αν είχα ηρεμια και ασφαλεια εσωτερική και πιστη.Οταν ξεκιναγε ενας καυγας ή οποιαδηποτε διενεξη εκ των προτερων το ηξερα και σιγουρα δεν ειχα δυναμη εγω να με μαζεψω.Κι ειχα και πληρη επιγνωση του γιατι....αλλα ο φοβος ηταν μεγαλυτερος.Καθε φορα που διαφωνησα και με τον Ταξιαρχη και μαλωσαμε μου πεταγε οτι εκριβως του εστελνα αμφισβητηση και ελλειψη εμπιστοσύνης.Μεσα μας ειναι ολα.Αυτα λειτουργουν και εκπεμπονται.Τα παιδια μας ειναι οι καθρεφτες μας μας αρεσει δεν μας αρεσει.Σε καθε εκδηλωση.Θέλει κουραγιο θελει τολμη θελει επιγνωση για να το αποδεχθουμε.
Δεν φταινε μητε οι χωρισμενοι μητε οι μαζι γονεις αλλα η προσωπικοτητα και αυτο το συνοθυλευμα που δημιουργειται απο αυτην την "ζευξη" ετσι οπως μας την μαθανε ετσι οπως μας την κονσερβαρανε.Ας απαλλαγουμε πρωτα πο τις ενοχες μας ,ας παψουμε να βλεπουμε την διαχωριστικότητα μας πρωτα και μετα ας "δουμε "την διαφορά.
Οι άνθρωποι που εινα μαζι καλα λαμπουν,φεγγοβολανε,και δεν ενωνονται τα σωματα,δεν ενωνονται τα συναισθηματα ,δεν ενώνονται οι ανάγκες,αλλα μονο η ψυχη τους.Και αυτο ειναι περα απο ορια κι αν εχουν απο "αυτο"περισσευει γαι ολους και για τα παιδια τους τα χωρισμενων γονιών και για τα αγορια τους τα επιθετικά και γαι τα κοριτσαι τους τα ανταγωνστικά.