όσα μπορείς να αλλάξεις, αλλάξε τα...
όσα δεν μπορείς, υπόμεινέ τα...
Η δύναμή μας βρίσκεται σ' αυτήν την Θέληση, που δεν συμβιβάζεται από φόβο, αλλά από αγάπη...
Η στωικότητα φέρνει και εσωτερικές αντιδράσεις, αν νομίζεις ότι συμβιβάζεσαι, χωρίς να έχεις αγάπη γι' αυτό που καλείσαι να κάνεις.
Είναι όμως οξύμωρο...Θυμώνεις με τις επιβαλλόμενες καταστάσεις και αυτό σε βάζει σε ασθενή θέση, γιατί νιώθεις ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να τις αλλάξεις, ξεχνώντας ότι τον κόσμο τούτον εμείς τον καταντήσαμε υλικό...Δεν είναι στην ουσία του...
Οι βασικές μας ανάγκες θα μπορούν πάντα να καλυφτούν και αυτό για μένα είναι ένας τρόπος ευγνωμοσύνης, αλλά και θάρρους να μετατρέψω όλα τα "θέλω" μου σε Ζωή...
΄Ισως έχεις δίκιο στο ότι νιώθεις να σε χειρίζονται και χωρίς καν δικαιολογίες...Παρόλο που φαίνεται ότι είναι δική σου επιλογή να εργάζεσαι κάτω από περιορισμένες συνθήκες, τελικά θεωρείς ότι δεν είναι δική σου επιλογή, κάποιος άλλος επέλεξε για σένα και εσύ τώρα είσαι υποχρεωμένος να υπακούσεις.
Αυτός ο κάποιος που επέλεξε για σένα, είναι αυτός που του επέτρεψες να επιλέξει για σένα...Και εσύ και όλοι μας...
΄Ομως αυτή η αναγκαιότητα της ζωής μας, σ' αυτό το σημείο εξέλιξης που βρισκόμαστε σαν ανθρωπότητα, ειναι αυτό που τώρα χρειάζεται να υπομείνουμε
Ας αφουγκραστούμε την περιοδικότητα της Ζωής και ας την σεβαστούμε για όσο προκύπτει.
Η άνοδος ακολουθείται πάντα από μια περίοδο ύφεσης για να γίνει κάθοδος Είναι οι κύκλοι της Ζωής έτσι, που δεν μπορούν να είναι πάντα σε άνοδο
Η Φύση μας το διδάσκει αυτό
Αυτήν την εποχή, και όσο πλησιάζουμε στο 2012, θα βιώνουμε την κάθοδο και αν το γνωρίζουμε θα προετοιμαζόμαστε για την στιγμή που η Ζωή θα αρχίζει να ανεβαίνει ξανά προς τον θεό, έχοντας διανύσει το ημικύκλιο της καθόδου στον κύκλο της εξέλιξής της.
Η εσωτερική προετοιμασία μας θα μας δώσει την δύναμή μας πίσω, ώστε η Ζωή στον υλικό κόσμο να μην είναι γεμάτη από «θέλω», αλλά γεμάτη από Αγάπη
Και αυτή η Δύναμη, πίστεψέ με, θα φέρει ειρήνη στην Ψυχή και στο Σώμα, γιατί έτσι μόνο θα μπορέσει ο ΄Ανθρωπος να αυτό-πραγματώνεται και στον υλικό κόσμο, χωρίς να νιώθει ότι βρίσκεται σε δεινή θέση
Αυτήν την στιγμή, έχω ένα ζεστό σπίτι, ζεστό νερό για να κάνω μπάνιο, ρούχα να φορέσω, φαγητό, ιντερνετ για να επικοινωνώ μαζί σας, και επίσης έχω δύο αηδόνια που κελαηδούν κάθε βράδυ έξω από το παράθυρό μου, για να μου θυμίζουν ότι όλα βρίσκονται μέσα στον ωκεανό της θεότητας, ακόμα κι αν προκύπτουν σαν μικρές στάλες αγάπης
Είναι δύσκολο να σκέφτεσαι την Ζωή από την πνευματική της Φύση, το κατανοώ
Αλλά θυμήσου τον στόχο της και κατεύθυνε το «τόξο» σου προς τα εκεί
