Ανοιξα αυτό το τόπικ για να μπορέσει ο καθένας να μοιραστεί την «πατρίδα» του όπου και να είναι αυτή, δεν μπορεί να «λογοκριθεί» από κανέναν
Εδώ μέσα χωράνε αναμνήσεις, εικόνες, σκέψεις, μηνύματα, εμπειρίες ακόμα και υποψίες
Οι αόρατες Συνδέσεις μας με μια Εμπνευση είναι μόνο η δική μας Αλήθεια και όσο και να φαίνεται απίστευτη στους άλλους, έχουμε τρόπο να σεβαστούμε τον ιερό χώρο της μνήμης μας και να μην τον προδώσουμε ποτέ, προς χάρη καμιάς πραγματικότητας!
Ακόμα και αν δεν έχει προλάβει να γίνει η υποψία μνήμη, ας μην την μετατρέψουμε σε καχυποψία, με την σκέψη ότι θα μας επικρίνουν
΄Όταν ήμουν μικρή έλεγα ότι εγώ δεν είμαι από δω και δεν ήταν παιδικό νάζι, το εννοούσα Κοιταζα με νοσταλγία τα αστέρια και ήξερα ότι κάπου εκεί βρίσκεται μια «πατρίδα» που με περιμένει
Μεγάλωσα με αυτήν την αίσθηση Και ενώ στην αρχή ήταν μαρτύριο, μετά αγάπησα την Γη και τους ανθρώπους και η «πατρίδα» έμεινε μέσα στην Αγάπη της Ψυχής μου!
Δεν μπορώ να ονομάσω «νοσταλγία» το αίσθημα που χαρακτήριζε κάθε μου ανάμνηση, μικρή ή μεγάλη, γιατί αυτό το αίσθημα έχει καθιερωθεί εδώ στον φυσικό κόσμο, σαν θλίψη για κάτι μακρινό, που ήταν σημαντικό και πέρασε
΄Όμως δεν είναι ακριβώς έτσι ΄Ενιωσα βαθιά στην Ψυχή μου ότι αυτό που είναι αληθινό είναι και αιώνιο πάντα είναι μέσα σου και το κουβαλάς
Στην πορεία οι μνήμες άρχιζαν να ξετυλίγονται με σεβασμό
΄Όχι για να με κάνουν να νοσταλγήσω, αλλά για να με κάνουν να θυμηθώ
Να θυμηθώ τα λουλούδια της «πατρίδας» μου
Ασήμαντα σε ομορφιά για τους περισσότερους ανθρώπους, για μένα ήταν πάντα ένα Φως μια Πηγή που με έφερνε σε επαφή με τον θεό και με εκείνες τις Ψυχές που είχαν να μου δώσουν σημαντικές «οδηγίες» για την Ζωή
ω εσεις ψηλά μου δέντρα
δεν μου κρύβετε τον ήλιο
ω εσείς γλυκιές μου νεράιδες
δεν μου κρύβετε τον ποταμό
ω εσύ αξέχαστη γη
δεν με χωριζεις από τον ουρανό
ω εσείς αγαπημένοι μου κλέφτες
μου φέρνετε μηνύματα από την πατρίδα
είμαι εδώ,
σε εσάς ανοίγω την ψυχή και την αγάπη
για να την φτάσει εκείνος μέσα από την Φύση σας
και να χαρεί
που επιτέλους είναι όλα δικά μου!
http://www.youtube.com/watch?v=ej3ITlHl ... re=related
Ο οραματισμός οδηγούσε πάντα εκεί...
Θυμάμαι πια, αγαπημένη μου ψυχή, που ήμασταν. Θυμάμαι τον ουρανό αυτής της αιώνιας «πατρίδας», θυμάμαι τα μάτια σου, θυμάμαι το άγγιγμα σου. Θυμάμαι τον ήλιο που κρατήσαμε και τον σπρώξαμε μαζί στον κόσμο. Θυμάμαι ότι βαστιόμασταν από το χέρι και εγώ σου ξέφυγα.. «Θα σε ξαναβρώ», μου είπες. «Ο ήλιος χωρίς εμάς δεν θα είναι τόσο λαμπερός. Χρειάζεται το φως και των δυο μας.»
΄Εφτασα πρώτη και σε περίμενα. Αφού ήρθες, μου φτάνει Μου φτάνει που σε βρήκα. Είδες πόσο λάμπει ο ήλιος ξαφνικά? Δεν με νοιάζει πια η ομίχλη ΄Όλα έχουν αξία για μένα τώρα. Και η βροχή, και ο αέρας που φυσάει απαλά και φέρνει τους «κλέφτες» από την πατρίδα μας. Αυτά τα λουλούδια μου θυμίζουν τον «κήπο» μας. Θυμάσαι που τα έκοβες και στόλιζες τα μαλλιά μου με αυτά?
"...Γλυκιά μου ψυχή, νιώθω ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει, άλλά όλα είναι τόσο διαφορετικά. Νιώθω την «πατρίδα» μας σαν το πιο φωτεινό αστέρι του σύμπαντος, που φωτίζει κάθε ξεχασμένη μνήμη και βιώνεται σαν πραγματικότητα.
Κάθε ακτίνα φωτός από εκεί ανασύρει ξεχασμένα μυστικά που έρχονται εδώ σ αυτήν την διάσταση σαν φωτεινή αλήθεια που με βάζει συνεχώς στην σιωπή της αποδοχής.
Ακούω για την αγάπη και γελάω. Πόσο οι λέξεις γίνονται περιορισμός. ΄Όλα συντελούνται στο εδώ και τώρα, αλλά η πραγματικότητα είναι ο «χώρος» της ψυχής μας που βρίσκεται παντού.
Δεν χρειάζομαι αναλύσεις για την ζωή. Νιώθω το «άγγιγμα» σου αγαπημένη μου ψυχή και βρίσκομαι αμέσως μέσα στο φως. Η απόλυτη ευδαιμονία, τόσο απόλυτη που μου κόβει την ανάσα. Δεν είμαστε μόνοι μας, αλλά είμαστε μοναδικοί. ΄Αραγε το καταλαβαίνεις; Αυτή η μοναδικότητα περιέχει σκέψεις, συναισθήματα, βιώματα που ο καθένας μας ενσωματώνει στην διάσταση που βρισκόμαστε. ΄Όμως είμαστε μαζί, ενωμένοι τόσο απόλυτα με το φως, που δεν μπορώ να αναγνωρίσω τα όριά μας. Μοναδικοί και ευτυχισμένοι. Είναι σαν να μου απαντήθηκαν όλα τα ερωτήματα με μιας. Για το τι σημαίνει φως, ευδαιμονία, αγάπη. Δεν ξέρω αν μπορώ να τα μεταφέρω με λόγια σαυτήν την διάσταση που βρίσκομαι μπορώ όμως να τα μεταφέρω σαν φως. Είναι αυτό που γνωρίζουμε και οι δυό μας καλά. Και αυτό συντελείται από εμάς στο εδώ Στο τώρα όμως συντελείται και η αναβίωση της πραγματικότητας. Και είμαι στην πλήρη της αποδοχή, ότι κι αν σημαίνει για μένα αυτό.
Ένας «κλέφτης» ήρθε σήμερα το πρωί στο παράθυρό μου «Νιώσε», μου είπε και εγώ αφέθηκα. Σ αυτόν τον «χώρο» που βρισκόμαστε, όταν η ύλη μας δυσκολεύει., μπορώ να νιώσω κάθε δόνηση του και να αφεθώ στην αγάπη Μου είναι τόσο γνώριμος Εσένα?"
Ο Σείριος
΄Όταν άκουσα το όνομά του ένιωσα την Ψυχή μου να αγαλλιάζει
Αμέσως σκέφτηκα «η πατρίδα μου»
Σκέψεις που έγιναν Αλήθεια
Η Αλήθεια δεν έρχεται με προσμονή Είναι απλά εκεί. Και τίποτα δεν μπορεί να την προσβάλλει
Πολλοί ΄Ανθρωποι είναι από εκεί Θα τους αναγνωρίσεις, θα σε αναζητήσουν, ο κάθε ένας έχει ένα όραμα
΄Όταν ενωθούν πολλοί στο ίδιο, να ξέρεις ότι πάντα κάπου εκεί γύρω σου θα ανθίζει ένας κλέφτης Θα πετάει στον ουρανό από το πουθενά, για να έρθει σε σένα
Τώρα ξέρω ότι δεν είναι από το πουθενά