Το Μυστικο ( the secret )

[Vasoula]

H oυσία Nikc είναι να μπορέσεις να ενσωματώσεις όλα τα συναισθήματα, ώστε να μην "καλλιεργείς" την θετική σκέψη απλά, αλλά να γνωρίζεις την συμμετοχή στην ζωή σου.

Το να λέω στον εαυτό μου συνέχεια "όλα είναι όμορφα" ενώ μέσα μου έχω μιζέρια, αφού δεν έχω ανακαλύψει την ομορφιά μέσα μου, τότε είναι το "σπρώξιμο" της μιζέριας στο "ντουλάπι" και όχι η ενσωμάτωσή της στην "εμπειρία" μου. Κάθε φορά λοιπόν που θα "ανοίγω" αυτό το ντουλάπι, θα εμφανίζεται η μιζέρια σε όλο της το μεγαλείο.

Ο νους μας έχει συγκεκριμένα "δεδομένα" για τα συναισθήματα, για τις εικονες, για το καλό, για το κακό και αυτά προβάλλει στο περιβάλλον του, ανάλογα με την περίπτωση.

΄Οταν αυτά τα "δεδομένα" αναβαθμιστούν, τότε ο νους γίνεται νόηση-διάννοια και τότε μόνο μπορει να βρεθεί εκεί που ανήκει...στο σύμπαν. Τότε μόνο μπορεί να κατανοήσει την ομορφιά της ζωής, γιατι θα την έχει βιώσει σαν ύπαρξη και όχι σαν ενσάρκωση.

΄Ετσι η ομορφιά της ύπαρξης μεταφέρεται και στο πεδίο που βρίσκεται και τότε "αναπλάθει" το περιβάλλον του, το σώμα του, την σκέψη του. Την δημιουργει εκ νέου, ενσωματώνοντας και όχι απορρίπτοντας. Γνωρίζει την διπολική πραγματικότητα της ύλης και δεν την κρίνει. Απλά την αποδέχεται, γιατί γνωρίζει πια αυτόν τον νόμο, πάνω από το υλικό πεδίο.
Καμία εμπειρία πια δεν του είναι "αποκρουστική", γιατί γνωρίζει την συμμετοχή του και την βιώνει με το ανάλογο συναίσθημα κάθε φορά, χωρίς να το πολεμά, αλλά επίσης χωρίς να ταράσσει την ύπαρξή του με εμμονές και δυσκολίες, που τον αποσπούν από την ολότητά του.

Η υγεία είναι δικαίωμα του κάθε ανθρώπου. Δεν επιτυγχάνεται όμως μονομερώς στο υλικό πεδίο, αν ο νους δεν κατανοήσει την διαδικασία της υλικής ασθένειας.

Η αφθονία σε όλα τα επίπεδα, περικλείει και την γνώση, ώστε να ζει κάποιος ακριβώς όπως επέλεξε...Αρκεί αυτή η επιλογή να είναι συνειδητή και όχι δομούμενη από την οικογένεια, την κοινωνία, και την θρησκεία. Αυτό είναι η επαναφορά στην ολική πραγματικότητα της ζωής.
Κοινά, αλλάζουμε το "τσιπάκι" της ανθρώπινης σκέψης μας και στην θέση του τοποθετούμε τον προγραμματισμό της ύπαρξής μας. Πολύ απλοικά, το λέω, αλλά η ουσία αυτή είναι.

[galazia_sfaira]

Α, Χριστινα μου, κατάλαβα.

Το να ζητάς όμως αφθονία δεν είναι κατι κακό.
Η αφθονία σε όλα τα επίπεδα σημαίνει όχι μόνο στο υλικό!

Πλούτος δεν σημαίνει μόνο χρήματα.
Σημαίνει και συναισθήματα και γνώσεις.

Μην ξεχνάς ότι είμαστε στην ύλη και αυτήν πρέπει να βιώσουμε με τους δικούς της νόμους. Και μέσα σ' αυτούς περιέχεται και η επάρκεια αγαθών...

Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει γιατί την αφθονια την έφερα στην ζωή μου εγώ η ίδια. Και όταν μιλάω για αφθονία, καταλαβαίνεις φαντάζομαι ότι δεν εννοώ απαραίτητα τον πλουτισμό...

΄Ομως η "μιζέρια" σε απομακρύνει από την αρχέγονη εμπιστοσύνη που γνωρίζεις ότι ό,τι χρειάζεσαι θα το έχεις. Υπάρχει μεγαλύτερη αφθονία από αυτό?

Aν και το
συμφωνώ","επαυξάνω" και Σοφα τα λες δεν εξυπηρετεί ίσως τον διαλογο..........επιμενω να επαναλαμβάνω αυτα σου τα λογια γιατι σηματοδοτουν τροπους ζωής!
Και σε ευχαριστω !

[Fotinoula]

μηχανάκι σκέψής θετικής....................

θα πεις στον εαυτό σου και σε ένα ανθρωπο, που εφοσον λεγομαστε ανθρωποι έχουμε ασυνειδητο και υπόγειο, σκέψου θετικά και θα γινεις πλούσιος, θα αποκτήσεις αφθονία σε όλα τα επίπεδα!!!!!

και όλα τα υπόγεια που συμμετέχουν στην καθημερινότητα μας και όπως είναι φυσικό προβάλλονται και στην αφθονία μας που πάνε?????

δεν διαφωνώ ότι η αφθονία είναι δικαίωμα και αναποσπαστο κομματι μας αλλα το να καλλίεργησω μόνο το νου μου, να στοχοθετήσω μόνο με τη δύναμη της σκέψης μου???

και τα συναισθήματα???, το ασυνείδητο μου????

μια porche θα τα ενοποιήσει στο φως όλα αυτά?

ναι είμαι αυτό που σκέφτομαι, αλλά είμαι και αυτό που αισθάνομαι

[galazia_sfaira]

ή ίσως αυτό που συνήθισες να αισθάνεσαι.... :roll:

[Fotinoula]

σωστό και αυτό!,

μια καθημερινή ανακάλυψη είναι τελικά όλα!! και προχωράμε..... 8)

[galazia_sfaira]

Ολη μας η εξέλιξη είναι συδεδεμένη σ εολη μας την ζωή με συναισθηματα.Ειναι αναποφευκτα.Οποτε στην ουσία το ερώτημα είναιΠως τα χρησιμοποιούμε,Σε τι τα εξελίσσουμε; Τί γινόμαστε;;;;

[ΓΙΩΤΑ]

ΠΑΙΔΙΑ ΓΕΙΑ ΣΑΣ.
Γράφω πρώτη φορά. Αρκετό καιρό προσπαθώ να αποκτήσω μια ολοκληρωμένη εικόνα ώστε να επικεντρωθώ σε κάποια θέματα, αλλά δεν σας προλαβαίνω.
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ, το έχω μεταφρασμένο σε DVD. Μου άρεσε πολύ. Είναι γεγονός ότι τα 2/3 αναφέρεται σε απόκτηση υλικών αγαθών, και το 1/3 σε θέματα υγείας, συναισθημάτων κλπ. Όμως αν εμείς δεν επικεντρωθούμε στα υλικά αγαθά, νομίζω ότι είναι πολύ καλό. Τονίζει δε ότι το μυστικό δεν είναι τόσο η θετική σκέψη, όσο η πραγματική πίστη ότι αυτό που επιθυμούμε ήδη συμβαίνει στη ζωή μας. Σε αυτό ανταποκρίνεται το σύμπαν.

[Fotinoula]

εκείνο το σημείο που μου άρεσε απο την ταινία είναι το κομμάτι της ευγνωμοσύνης και ότι ειναι πολύ όμορφο και ενισχυτικό να αφιερώνεις κάποια λεπτά της ημέρας ευγνωμονώντας την ομορφιά στη ζωή σου και στο περιβάλλον σου, είναι σαν να γεμιζεις φως και να φορτίζεσαι

η εμπειρία μου απο τις θετικές αιτήσεις και δηλώσεις ειναι ότι με το που τις καταθετείς αποτελούν και οι ίδιες μια πορεία εξελιξης μέχρι την υλοποίηση τους, ιδιαίτερα όταν δεν υλοποιούνται αμέσως αλλά καπου πιθανόν να μπλοκάρουν, αυτό το κάπου έιναι τελικά όλη η μαγεία γιατί σου δίνεται η ευκαιρία να ανακάλυψεις ποιο είναι αυτό το κάπου

[satya]

καλησπερες...
ολως τυχαιως ειδα το ταινιακι πριν απο καμια εβδομαδα και ειχα και στα χερια μου το βιβλιο..
το οποιο , θα συμφωνησω με την χριστινα ειναι επιοικως τραγικο..
ενω το μηνυμα του ειναι τρομερα απλοικο και ομορφο , εχει εμπορευματοποιηθει τοσο πολυ που χανεις το νοημα.. αμερικανια τρελη οντως..

προτιμηστε τον 'κυκλο' της Λωρα Νταιη...

[Vasoula]

να αφιερώνεις κάποια λεπτά της ημέρας ευγνωμονώντας την ομορφιά στη ζωή σου και στο περιβάλλον σου, είναι σαν να γεμιζεις φως και να φορτίζεσαι

Φωτεινή μου πολύ όμορφο αυτό που λες...Σκέψου μόνο μια ανατροπή στην ζωή σου...Και σκέψου, θα ευγνωμονεις άραγε ακόμα και στην ασχήμια?

Το να πούμε απλά ότι δεν την βλέπουμε, είναι η πλασματική ομορφιά. Το να ελκύουμε μόνο φως για το περιβάλλον μας, πάλι είναι ανέφικτο. Η καθημερινότητα είναι δύσκολη για έναν άνθρωπο που προσπαθεί να επιβιώσει. Πως να του μιλήσεις για ομορφιά όταν υποφέρει, όταν έχει χάσει την δουλειά του, όταν το παιδί του είναι μέσα στα ναρκωτικά, όταν...όταν...όταν...

Το να κάνω θετικές σκέψεις για την ζωή μου είναι εγωιστικό. Τι θα κάνω με τις ζωές των άλλων? Πως θα τους πείσω ότι όλο αυτό που ζούνε είναι η επιλογή τους?

Είμαστε ότι σκεφτόμαστε, λένε, και είναι αλήθεια.
Τι σκεφτόμαστε όμως?
' Ενας περιορισμένος νους, που σκέφτεται την ομορφιά, που θα βρει την εικόνα, για να την στηρίξει? ΄Οπου γυρίσει το όργανο όρασης θα δει "τέρατα"...Αρα, αυτόματα η ομορφιά που "σκέφτεται" καταγράφεται σαν "ψέμμα".

Το μυστικό λοιπόν για μένα δεν είναι η θετική σκέψη για μια όμορφη ζωή, αλλά η διεύρυνση του νου, ώστε να συλλάβει πανοραμικά την ομορφιά. Δεν βλέπω λοιπόν "τον άνθρωπο" αλλά όλο τον Εαυτό του. Δεν βλέπω τις επιδιώξεις του, αλλά τις επιλογές του. Και πόσο μπορεί να αντέξει το σκοτάδι, σαν αναπόσπαστο μέρος του φωτός.
Δεν βλέπω τον "σταυρό", αλλά την μεγάλη μύηση που πραγματώνεται μέσα από την "σταύρωση".

Μέσα εκεί είναι τελικά η ομορφιά. Για μένα...

[Rainmaker]

Το μυστικό λοιπόν για μένα δεν είναι η θετική σκέψη για μια όμορφη ζωή, αλλά η διεύρυνση του νου, ώστε να συλλάβει πανοραμικά την ομορφιά.

Αν ανοίξεις τις αισθησεις σου και αφεθεις στην ελευθερια του τωρα και των αισθησεων τοτε όχι μόνο θα την δεις την ομορφια παντου γυρω σου και μέσα σου αλλα θα την νιωσεις κι όλας...

[galazia_sfaira]

Δεν βλέπω τον "σταυρό", αλλά την μεγάλη μύηση που πραγματώνεται μέσα από την "σταύρωση".

Mιλας σαν ...δυσλεκτική!Μπορείς να δεις τα γεγονότα καόμα κια να αυτα δεν εχουν συμβεί.

[Fotinoula]

Η ..καθημερινότητα είναι δύσκολη για έναν άνθρωπο που προσπαθεί να επιβιώσει. Πως να του μιλήσεις για ομορφιά όταν υποφέρει, όταν έχει χάσει την δουλειά του, όταν το παιδί του είναι μέσα στα ναρκωτικά, όταν...όταν...όταν

Το να κάνω θετικές σκέψεις για την ζωή μου είναι εγωιστικό. Τι θα κάνω με τις ζωές των άλλων? Πως θα τους πείσω ότι όλο αυτό που ζούνε είναι η επιλογή τους?

πράγματι είναι ακριβώς δύσκολο να μιλάς και να νιώθεις την ομορφίά όταν η ζωή έχει φουρτούνες. πολύς κόσμος δεν δεχεται τις φουρτούνες ώς επιλογές του αλλά ως κακοτυχίες

όταν μάλιστα τους παρούσιαζεις και την όμορφιά, μπλαμπλαμπλα..εκει αντιδρούν πραγματικά ακριβώς γιατί έχεις δίκιο όταν λες 'ότι η καθημερινότητα εινάι γειωμένη και η πλασματική όμορφια αποδιώχνει

συμφωνώ απόλυτα με την εγωιστική πλευρά του πράγματος και χαίρομαι που το αναφερεις

[Nαταλία-Νεφέλη]

εκείνο το σημείο που μου άρεσε απο την ταινία είναι το κομμάτι της ευγνωμοσύνης και ότι ειναι πολύ όμορφο και ενισχυτικό να αφιερώνεις κάποια λεπτά της ημέρας ευγνωμονώντας την ομορφιά στη ζωή σου και στο περιβάλλον σου, είναι σαν να γεμιζεις φως και να φορτίζεσαι

η εμπειρία μου απο τις θετικές αιτήσεις και δηλώσεις ειναι ότι με το που τις καταθετείς αποτελούν και οι ίδιες μια πορεία εξελιξης μέχρι την υλοποίηση τους, ιδιαίτερα όταν δεν υλοποιούνται αμέσως αλλά καπου πιθανόν να μπλοκάρουν, αυτό το κάπου έιναι τελικά όλη η μαγεία γιατί σου δίνεται η ευκαιρία να ανακάλυψεις ποιο είναι αυτό το κάπου

Φωτεινάκι, για μένα το κομμάτι της ευγνωμοσύνης ειναι κατά κάποιον τρόπο το κλειδί και η βάση όλου του μυστικού!! Στην πραγματικότητα μπαίνοντας στο πνευματικό μοναπάτι μπαίνεις σε έναν δρόμο που η θετική σκέψη αλλά και ο τρόπος που ζείς φέρνουνε ήδη πολλές μορφές αφθονίας στην ζωή σου. Αν αυτές όλες τις μορφές αφθονίας της αγκαλιάσεις με απέραντη ευγνωμοσύνη τότε θα έχεις ΄βάλει ήδη τα θεμέλια και για πολλές αλλες απροσδόκητες μορφές αφθονίας!! Ακόμα κι ότι είμαι σε αυτό το φόρουμ μαζί σας ειναι για μένα αφθονία!!! Ομως προηγήθηκε η αφθονία άλλων επιλογων που μου γνώρισαν το ρέικι έστω και μέσω ακατάλληλων προσώπων, που με κινητοποίησαν να ελπίζω πως θα βρώ σύντομα κάτι καλύτερο και πάει λέγοντας!!!

[Επισκέπτης]

Ακόμα κι ότι είμαι σε αυτό το φόρουμ μαζί σας ειναι για μένα αφθονία!!! Ομως προηγήθηκε η αφθονία άλλων επιλογων που μου γνώρισαν το ρέικι έστω και μέσω ακατάλληλων προσώπων, που με κινητοποίησαν να ελπίζω πως θα βρώ σύντομα κάτι καλύτερο και πάει λέγοντας!!!

Αυτο το καταθέτω κι εγω με την διαφορά οτι με τον καιρό κατανοήσα και εχω αγαπησει ολους οσους με εχουν συντροφευσει στα ταξίδια μου....ως τωρα.
Ομως τα πιο απιστευτα δρομολόγια τα εχω κανει εδω με αυτη την παρέα....αγκαλιά με ολο το σύμπαν ..τους αγγελους και τα παιχνιδια μας .....