Fotini έγραψε:πραγματικά και χάιρομαι που το ανεβασες το ποστ
σκεφτομουν οτι το Ντουμπαι ειναι ο καθρεφτης ενος αποκομμενου ανθρωπου απο την θεοτητα και την φυση του και βαθια προσκολλημενου στην υλη
τι να πω..ίδομεν
Το έλαβα κι εγώ αυτό το mail.
Fotini ...'προσκολλημένου στο κέρδος' θα έλεγα εγώ. Και σα να έχω την εντύπωση ότι δεν πρόκειται για το κέρδος των ντόπιων, καθώς το Ντουμπάι χωρίζεται κυριολεκτικά σε δυο κόσμους των άκρων (λίγο παραπέρα θα δεις παράγκες και κουρελήδες). Και όταν συμβαίνει αυτό παίζονται μεγάλα συμφέροντα. Από τα λίγα που καταλαβαίνω δηλαδή τα βγάζω αυτά τα συμπεράσματα.
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________ Πολέμα και Οραματίσου!
Τα άτομα που δουλεύουν στο ψηλότερο σημείο του Girders μπορούν να δουν την κίνηση της γής
...αλλά όχι τον Εαυτό τους, συμπληρώνω εγώ!
Όμως και θα στο πω, γιατί είναι βιωμένο, μέσα στην ανοιχτή καρδιά, αλλάζουν όλα και όλοι...
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Ήμουν εκεί το καλοκαίρι του 2008. Ανάμεσα στα κτήρια - σε κεντρικούς δρόμους- έδειχνε να είναι αργά το απόγευμα κι ας ήταν καταμεσήμερο.... Τα κτήρια έκρυβαν σε τέτοιο βαθμό τον ήλιο, που ήταν αδύνατον να προσδιορίσει κανείς την θέση του.
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.
ELEN M έγραψε:Ήμουν εκεί το καλοκαίρι του 2008. Ανάμεσα στα κτήρια - σε κεντρικούς δρόμους- έδειχνε να είναι αργά το απόγευμα κι ας ήταν καταμεσήμερο.... Τα κτήρια έκρυβαν σε τέτοιο βαθμό τον ήλιο, που ήταν αδύνατον να προσδιορίσει κανείς την θέση του.
Και γω πήγα τον περασμένο Δεκέμβρη (2009) !!!
Μια υλίστρια και γω! $-)
Όμως και θα στο πω, γιατί είναι βιωμένο, μέσα στην ανοιχτή καρδιά, αλλάζουν όλα και όλοι...
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
ELEN M έγραψε:Ήμουν εκεί το καλοκαίρι του 2008. Ανάμεσα στα κτήρια - σε κεντρικούς δρόμους- έδειχνε να είναι αργά το απόγευμα κι ας ήταν καταμεσήμερο.... Τα κτήρια έκρυβαν σε τέτοιο βαθμό τον ήλιο, που ήταν αδύνατον να προσδιορίσει κανείς την θέση του.
Χμ, προσκολλημένη στην ύλη και η ELEN M
Την ίδια χρονιά πήγα και στην Ιαπωνία. Αγιάτρευτη περίπτωση, ε?
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.
;) 
