Φυσικά και το πιστεύω!! Το ξέρω ότι το ένιωσες...Είναι αυτή η εσωτερική όραση που αφυπνίζεται ξανά μέσα σου!!Το πιστευεις οτι το ενιωσα?
Τασούλη μου, η αδυναμία και οι ταλαντεύσεις είναι μέρος της ανθρώπινης Φύσης. ΄Ομως ένας ΄Ανθρωπος που αποφασίζει να "βρει" την θεότητα, ακόμα και αν πλανηθεί από τον συναισθηματισμό της καρδιάς κάποιες στιγμές, δεν θα μπορέσει επί μακρού να αγνοήσει τον πνευματικό του στόχο.ποσο θα το θελα γιατι φοβαμαι μην χασω τον δρομο
Βαλάκι, όποιος δεν γνωρίζει ότι υπάρχει και άλλη επιλογή, θα συνεχίζει στην ίδια πεπατημένη διαδρομή...Valia έγραψε:δυστυχώς όμως έτσι ζούμε...Vaso έγραψε: Ό ΄Ανθρωπος είναι μεγαλειώδης στο Σύμπαν, γίνεται μικρός μόνο στον κόσμο του, όταν δεν μπορεί να νιώσει την σύνδεσή του με τον θεό και τον φοβάται, αντί να τον αγαπάει!
Η γνώση της ζωής διαμορφώνει έτσι το είναι σου, ώστε να αντιλαμβάνεσαι τον Κόσμο Σου να Σε "χωράει"...
Πολύ εύκολα οι άνθρωποι θέλουν να διώξουν τους άλλους από τον Κόσμο τους και τελικά "δραπετεύουν" μαζί τους.
Αυτό που προσπαθούμε να αποφύγουμε, είναι αυτό που δεν καταλαβαίνουμε και έτσι πιανόμαστε όμηροι των συναισθημάτων μας!
Το 90% του πληθυσμού πάσχει από μελαγχολία! ΄Ολοι μαζί, λοιπόν, στέλνουν μήνυμα στον θεό, ότι η ζωή δεν αξίζει, είναι πολύ κενή...
Και εκείνος, από Αγάπη και μόνο, τους φανερώνει τρόπους να φτάσουν κοντά Του. Αυτούς τους τρόπους, οι άνθρωποι, τους ονόμασαν "ατυχία", γιατί δεν γνωρίζουν άλλον τρόπο να φτάσουν στον θεό, εκτός από τον πόνο!
Θέλω να πω ένα μεγαλο Ευχαριστω ......που αρχίζω να <βλέπω>.....αυτον τον Κοσμο .....Αν μπορούσα να σου δείξω τον Κόσμο μου,
Το ευχομαι Ιωάννα μου!ΙΩΑΝΝΑ έγραψε:Θέλω να ξυπνίσω το πρωί και να μην αισθάνωμαι τον πόνο του χορισμού να μου τσακίζει την καρδιά
Βρε ιωαννουλα ειπαμε να μοιαζουμε σε κανα δυο πραγματα αλλα οχι και ετσι να χωριζουμε ιδια εποχη,ουτε εγω να το εγραφα δηλαδη.ΙΩΑΝΝΑ έγραψε:Θέλω να ξυπνίσω το πρωί και να μην αισθάνωμαι τον πόνο του χορισμού να μου τσακίζει την καρδιά
) ηδη την αλλη μερα ενιωθα αρκετα καλυτερα. 
)
