ΕΝΔΟΣΚΟΠΗΣΗ

[Επισκέπτης]

Που θα μου παει θα κατατοπιστω


Ευχαριστω αγγελουδακι

[Δωρουλα]

[ARTYADIS]

Δηλαδη με τον ανωτερο εαυτο μας ας το πουμε στο περιπου μια τετοια εσωτερικη επικοινωνια υπαρχει?

Τάσο μου να ξέρεις, ότι όταν φτάσει αυτή η ιερή στιγμή, και θα φτάσει αν έχεις πίστη και υπομονή, τότε θα είσαι απόλυτα σίγουρος γι'αυτή την "επικοινωνία"!
Είναι κάτι που είναι ξεκάθαρο και δεν θα σου αφήνει αμφιβολίες..

[Επισκέπτης]

Εχω μερικες σκεψεις και συναισθηματα με βαση την προσωπικη μας ενδοσκοπηση να καταθεσω πρωινιατικο

Γενικος αυτον τον καιρο κανω ενα σωρο ερωτησεις στον εαυτο μου για πολλα πραγματα στην ζωη μου που μου αρεσουν η οχι.(γιατι αραγε )

Εχει δημιουργηθει ενα κενο μεσα μου και δεν εχω απαντηση σε αυτο ακομα....
Νιωθω οτι ελαχιστα γηινα πραγματα και συνηθειες θα μου διναν χαρα και ευτιχια στην ζωη μου ουτε λεφτα,ουτε μια ζωη πετυχημενη,ουτε ξενυχτια και ποτα... δεν ξερω καν αν τελικα θα με γεμιζε ενας ερωτας που τοσο καιρο το λεω μεσα μου και ονειρευομουν οτι αν εβρισκα το αλλο μου μισο οτι θα ολοκληρωνομουνα σαν ανθρωπος και θα ηταν ολα καλα.(μπορει αυτο να λειπει)

Γενικος το ρεικι δεν μου εχει βγαλει μεχρι στιγμης απο τους καθαρισμους πονους η αλλα συμπτωματα αλλα πολλους προβληματισμους σχετικα με εμενα και μονο.

Μου χαλανε την διαθεση και μονο που ακουω τα οικονομικα προβληματα του καθενος,την καθημερινη μιζερια τους ακομα και της μανας μου που ασχολειται με τα κουτσομπολικια του καθε συγγενη μας..
τον φοβο που θελει ο καθενας να μας ποτισει την ζωη μας το τι θα γινει επαγγελματικα,τι θα γινει στο μελλον και ολα αυτα δεν θελω καν να τα ακουω στα αυτια μου...δεν θελω καν να φτανουν στα αυτια μου,μου χαλανε την γαληνη μου.
Εχω και την μανα που να θελω να της δωσω να καταλαβει οτι ναι υπαρχει θεος αλλα που να ακουσει,μου το γυρναει κατευθειαν στους τραγοπαπαδες και οτι αν υπηρχε θεος θα καθαριζε τις αδικιες κτλ(τι να της εξηγησεις παραπερα)


Δεν ξερω αν ακουγεται ανοητο,μπορειτε να με πειτε και ονειροπαρμενο,αφελη ισως αλλα μου δημιουργειται μια σκεψη οτι δεν ανηκω στην γη η δεν παταω στην γη ισως..
Δεν ειναι οτι με εχουν πιασει μελαγχολιες η τασεις καταθλιψης,ειλικρινα καμια σχεση ειμαι αρκετα καλα σαν διαθεση περισοτερο απο καθε αλλη φορα θα λεγα.

Μηπως τελικα μου λειπει γειωση?
Μηπως δεν κανω κατι σωστα με το ρεικι.

[Danielli]

Κάθε άνθρωπος Τασο που στρεφεται προς τον Εαυτο του, στο πλαίσιο της γνωριμίας του μαζί του, ανακαλύπτει συμπεριφορες και πεποιθήσεις που ενώ τις εφαρμόζει χρόνια,βλέπει ότι δεν συνάδουν με την εσωτερικη του αρμονία .

Αυτες οι "αποκαλύψεις" φέρνουν ταραχή από μόνες τους, διότι αυτο που τώρα βλέπουμε ότι κάνουν οι άλλοι, (κοιτώντας με μιά άλλη γνώση των πραγματων) το κάναμε μιμούμενοι εμεις επι χρόνια!
Και τουλάχιστον σε εμένα αυτο έφερνε θυμό προς τον Εαυτο μου όσο το συνειδητοποίούσα, ένα συναίσθημα που έπρεπε να θεραπευσω!

Για μένα η αυτοπαρατηρηση και οι προβληματισμοί σου είναι υγειης στάση ενος σκεπτόμενου ανθρωπου που κάθε στιγμή επιλέγει τη ζωη του με οδηγό την καρδιά του !

[Vasoula]

αποκλείεται να μην κάνεις κάτι "σωστά" με το ρέικι, Τασούλη, γιατί αποκλείεται να κάνεις κάτι "λάθος"...

Αυτά όλα που περιγράφεις, ήρθαν σε συνειδητοποίηση μετά το ρέικι, ή ήταν πάντα η δική σου θεώρηση για την ζωή?

Το "δεν ανήκω σ' αυτόν τον κόσμο" είναι άποψη πολλών ανθρώπων, αλλά να ξέρεις ότι βρίσκεσαι μέσα σ' αυτόν, για κάποιον λόγο!

Το να μην "δεσμεύεσαι" στις απολαύσεις αυτού του κόσμου, αλλά να βιώνεις την ζωή σου με αγάπη μέσα σ' αυτόν, είναι το βαθύτατο έργο μιας Ανθρώπινης ΄Υπαρξης, στον φυσικό κόσμο.

Αυτή η θεώρηση ζωής "δεν ανήκω στον κόσμο τούτο" φέρνει απομόνωση και θλίψη για όσα συμβαίνουν γύρω σου, και βρίσκουν εύκολη πρόσβαση και μέσα σου, γιατί διαχωρίζουν το υλικό από το πνευματικό πεδίο, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο θεός βιώνεται παντού!

Η γείωση δεν έρχεται με "τρόπους" και "τεχνικές", αλλά με απόλυτη κατανόηση της Φύσης και της ομορφιάς της πανταχού παρούσας θεότητας.
Αν λοιπόν είσαι "απαξιωτικός" για τους ανθρώπους που έχουν πλανηθεί με την ζωή τους, αν διαχωρίζεσαι, θεωρώντας ότι ανήκεις σε άλλον κόσμο, δεν έχεις βρει ακόμα χώρο μέσα σου, να τεκμηριώσεις την ζωή σου.

Το να είσαι μέσα στον κόσμο, αλλά να μην δεσμεύεσαι από αυτόν, σημαίνει ότι έχεις προετοιμαστεί για την αποκάλυψη του θεού εντός σου.

Υπάρχουν ένα σωρό λόγοι για ευγνωμοσύνη, αγάπη, συγχώρεση και ευσπλαχνία...΄Ενα σωρό λογοι για να αγαπήσεις την ζωή και κανένας για να πολεμήσεις.

Θεωρώντας ότι δεν ανήκεις στον κόσμο τούτο, δεν αφήνεις τον θεό μέσα σου να ενσαρκωθεί, φοβούμενος μην μολυνθεί. Και ειναι η κύρια αιτία των ανθρώπων να θεωρούν την Γη "ενοικιαζόμενο σπίτι" και να της φέρονται με έλλειψη δικαιοσύνης και ελέους!

Να θυμάσαι, ότι όσο και να είναι ο θεός βαθιά καταχωνιασμένος μέσα στους ανθρώπους, πάντα είναι εκεί, ακόμα και αν οι ίδιοι τον τοποθετούν στις τιάρες των παπάδων μόνο, η στον κατασκευασμένο ναό τους!

Η θρησκευτική αντίληψη είναι η βαθιά κατανόηση μας για τον θεό, ώστε να μπορέσουμε να μετασχηματίσουμε την πλάνη σε απεριόριστη αγάπη για όλα όσα περιέχει...

[ARTYADIS]

Μοναδικές φράσεις!

Το να είσαι μέσα στον κόσμο, αλλά να μην δεσμεύεσαι από αυτόν, σημαίνει ότι έχεις προετοιμαστεί για την αποκάλυψη του θεού εντός σου.

Η γείωση δεν έρχεται με "τρόπους" και "τεχνικές", αλλά με απόλυτη κατανόηση της Φύσης και της ομορφιάς της πανταχού παρούσας θεότητας.

Βασούλα μου!

[Επισκέπτης]

Αυτά όλα που περιγράφεις, ήρθαν σε συνειδητοποίηση μετά το ρέικι, ή ήταν πάντα η δική σου θεώρηση για την ζωή?



Αυτή η θεώρηση ζωής "δεν ανήκω στον κόσμο τούτο" φέρνει απομόνωση και θλίψη για όσα συμβαίνουν γύρω σου, και βρίσκουν εύκολη πρόσβαση και μέσα σου, γιατί διαχωρίζουν το υλικό από το πνευματικό πεδίο, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο θεός βιώνεται παντού!

Ισως ενα μικρο ποσοστο ηταν απο πριν στην σκεψη μου αλλα τωρα το νιωθω αρκετα εντονο μετα το ρεικι.
Δεν μπορω να πω οτι απομονωνομαι ισα ισα νιωθω πολυ καλυτερα απο πριν στην ζωη μου.
Δεν απαξιωνω τα προβληματα των ανθρωπων γυρω μου ουτε τους ιδιους απλα νιωθω οτι μεσα στην ηρεμια που θελω να εχω με βομβαρδιζουν με ολα αυτα που δεν θελω στην ζωη μου.


Χμμ δεν ξερω..
Ισως να λεγεται απομονωση και αυτο αλλα ξερω γω..θα δειξει.

[Vasoula]

Tασούλη, αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι με το ρέικι έρχονται στην επιφάνεια, πολλαπλές αιτίες διαχωρισμού. Ο άνθρωπος βρίσκει δρόμο για να εκδηλώσει τον εσωτερικό του διαχωρισμό και αν αυτό δεν γίνει εστία προσοχής, παρασύρει την ηθική της ενοποίησης.

Η σημαντικότητα του ρέικι είναι ότι ανοίγει δρόμο για να βιώσεις τον Εαυτό σου και να εμβαθύνεις στα στάδια εξέλιξης σου, μέσα από κατανόηση των εσωτερικών σου πεδίων, ξεκινώντας από τα συναισθήματα και συνθέτοντας την εμπειρία σου με πνευματική ωριμότητα.

Στην αρχή ανακαλύπτεις τι δεν σου αρέσει στον κόσμο σου και αν αυτό το εμπειριώσεις, τότε προετοιμάζεσαι για την προσωπική σου "αλχημεία", που δεν αφορά στην κριτική και την επίκριση του κόσμου σου, αλλά στην ολοκληρωμένη προσέγγιση της θεότητας, με συνέπεια!

θα σου βάλω μία παράγραφο από την εισαγωγή του 3ου μου βιβλίου, που αντικατοπτρίζει την εμπειρία μου με το ρέικι μέσα στους ανθρώπους που ήρθαν σε επαφή με την ενέργεια...



Ανακαλύψαμε στην πορεία μας δύο κατηγορίες εξελικτικών επιπέδων στους ανθρώπους και μια τρίτη, εν δυνάμει, που προσπαθεί να δημιουργηθεί.
Το ένα είναι ψυχή-ύλη και το άλλο ψυχή-πνεύμα.
Βέβαια τα όρια αυτών των δύο κατηγοριών περιλαμβάνουν άπειρες διαβαθμίσεις εξελικτικής δυνατότητας, παρ’ όλα αυτά, τα «συμπτώματα» που κατατάσσουν την ανθρωπότητα, στην μία ή στην άλλη κατηγορία, περιέχουν και τις βασικές τους ιδιότητες.
Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι περισσότεροι άνθρωποι, που ζουν συμβατικά μια φυσική ζωή με κανόνες, πρέπει, επιθυμίες, διαχωρίζοντάς τα σε ηθικά και ανήθικα. Δεν γνωρίζουν άλλον εαυτό, εκτός από αυτόν της επιφάνειας, που προσπαθεί να γίνει αποδεκτός με πλασματικές ιδιότητες και αξίες. Σ’ αυτήν την κατηγορία το καθήκον, η ευθύνη και η αξιοπρέπεια αποκτούν βάρος, καμιά φορά δυσανάλογο με την αντοχή των ανθρώπων να το «σηκώσουν» και προσπαθούν να το εναποθέσουν σε κάποιον που θεωρούν πιο δυνατό, που είναι ένα μεταφυσικό ον, που δεν μπορούν να γνωρίσουν ποτέ.
Στην δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι άνθρωποι που αναγνωρίζουν την ψυχή και προσπαθούν να γνωρίσουν και το πνεύμα τους. ΄Έχουν αντιληφθεί την «μεταφυσική» τους ύπαρξη και θέλοντας να ανήκουν στην «πνευματική ελίτ» βρίσκουν νέους κανόνες ηθικής και αξιών, τους οποίους προσεγγίζουν με πεποίθηση διαφοροποίησης, φέρνοντας τον εαυτό τους στην «ανώτερη» θέση μιας διευρυμένης αντιληπτικής ικανότητας, θεωρώντας τις αξίες των άλλων υποδεέστερες των δικών τους.
Σ’ αυτήν την κατηγορία η αδιαφορία, η κακία και η έλλειψη συμπόνιας γίνονται τα βάρη μιας ανθρωπότητας που δεν μπορεί να εξελιχτεί σε κάτι ανώτερο και οι άνθρωποι αυτής της κατηγορίας, βρίσκουν «καταφύγιο» σ’ έναν πλασματικό πνευματικό κόσμο, θεωρώντας την «σωτηρία» των άλλων σημαντικό στόχο ζωής, αφήνοντας τον εαυτό τους να εξελίσσεται μέσω μιας πλασματικής θυσιαστικής αγάπης, που συνεχώς τους διαχωρίζει, από έναν βίαιο κόσμο.

Η τρίτη κατηγορία, που βρίσκεται σε κατάσταση δημιουργίας, περιέχει το δυναμικό «πνεύμα-ψυχή-ύλη» σε πλήρη σύνθεση και οι άνθρωποι που ανήκουν σ’ αυτήν εργάζονται με την ψυχή τους και στα δύο πεδία, πνεύματος και ύλης, χωρίς να διαχωρίζουν και να διαχωρίζονται, βιώνοντας την φυσική ζωή τους με εσωτερική γνώση και θεϊκή θέληση, που τους δίνει την ψυχική δύναμη να εκδηλώνονται σ’ αυτήν με όλο τους το είναι.
Σ’ αυτήν την κατηγορία η αυτογνωσία είναι ο κεντρικός μοχλός που πυροδοτεί τον θεϊκό σπινθήρα να γκρεμίσει στεγανά τμήματα του εαυτού, για να ενσωματωθούν με επίγνωση τα εγκλωβισμένα συναισθήματα και τα ξεχασμένα βιώματα, σε μια ολική εμπειρία ζωής, που ωθεί την ψυχή να ενωθεί με το πνεύμα, εγκαταλείποντας εξουσιαστικές δομές που την δέσμευαν σε ένα κόσμο φαινομενικών αξιών.

[ARTYADIS]

Βάσω μου το τρίτο βιβλίο σου το έχεις τελειώσει?

[Vasoula]

όχι ακόμα, Δημητρούλα!

[ARTYADIS]

Οκ! Γιατί, ξέρεις, το περιμένουμε, ε?

[Vasoula]

κι όμως...όλο εκτυλίσσεται εδώ μέσα!

[ARTYADIS]

Κατάλαβα!

[swami kirtana]

Φιλη ARTYADIS, καλη δουλεια, αλλωστε ειναι γνωστο οτι η γνωση
ειναι χρησιμη οταν προσφερεται - δινεται.Οταν μοιραζουμε, βαζουμε
και τον εαυτο μας στην μοιρασια. Ετσι ειναι !