ΕΓΩ!

[Vasoula]

Και για μένα... Πολλοί αυτό το ονομάζουν κόλαση.

και συμβιβασμό...

[ΙΩΑΝΝΑ]

Μπορεί να νιώθεις τον εαυτό σου "μεγάλο", αλλά οφείλεις να σέβεσαι και τον δρόμο των άλλων.. χωρίς αισθήματα ανωτερότητας, και χωρίς να επιδεικνύεις την όποια "σοφία" έχεις αποκτήσει. ’λλωστε δεν είσαι ανώτερος από κανέναν, όλοι είμαστε ίσοι αλλά όχι όμοιοι όπως έχει ειπωθεί άπειρες φορές εδώ μέσα (χρησιμοποιώ το δεύτερο πρόσωπο τυχαία, δεν αναφέρομαι σε εσένα Μιχαήλ)!

συμφωνω,,,αν και μου πηρε χρονια να το σηνυδιτοποιησω.

[WonderBoy]

Το τελαιυτέο καιρό κανα 2μηνο είμαι κοντά σε δικούς μου ανθρώπους που περνάν δύσκολες στιγμές στις σχέσεις τους(χωρισμός-υγεία)Είπα αφού ΕΓΩ δέν έχω κάτι να με ζορίζει τόσο πρέπει να είμαι κοντά τους να τους δείχνω αυτά που σε μιά στιγμή σταμάτησαν να βλέπουν,(θα γράψω στις σχέσεις γιαυτα)Μου άρεζε κατα βάθος που αναγνωρίζαν την παρουσία μου και με χρειαζόντουσαν,2 μήνες μετά που τα πράγματα ηρέμισαν ξυπνάω προχθές και μεχρι το μεσημέρι καλά σε κάποια φάση με πιάνει ένας πόνος στο στήθος πολύ δυνατός και όσο περνάει η ώρα δυναμώνει...............δέν είχα δουλειά και έκανα ένα φγρήγορο διαλογισμό στο μαγαζί,και άκουσα μια φωνή ξεκάθαρηνα μου λέει(τώρα τί κάνεις?? επειδή έισουν κοντά σε κάποιους που σε χρειάζονταν και τελίωσε αρωστένεις για να σε προσέξουν τώρα αυτοί εσένα???ξαφνικά ο δυνατός άλαξε ρόλο και χρειάζεται φροντίδα???γία σε παρακαλώ στάνιαρε.)Το επόμενο πρωί είμουν εντελώς καλά.Ειμαι βέβαιως πως το ΕΓΩ μου απλά επειδή το είχα βάλει στην άκρη ασχολούμενος με άλλους ήθελε να δείξει την παρουσία του άλλη μια φορά.

Θέλω να πώ πως είμαι χαρούμενος γιατί ήταν η πρώτη φορά που πραγματικά αναγνώρισα ο ίδιος την πραγματική αιτία της ασθένειας μου κάτι που το άκουγα καιρό αλλα δέ μπορούσα να το κατανοήσω.

Πρέπει να δουλέψω και τα έγραψα λίγο γρήγορα με την [πρώτη ευκαιρία θα γράψω κιάλλα

[Επισκέπτης]

Πειραζει να θελουμε το καλυτερο για τον εαυτο μας η ειναι αρκετα εγωιστικο το να μην συμβιβαζομαστε με τα θελω μας και του προσωπου που για διαφορους λογους ειναι διπλα μας,ασχετα αν ξερουμε οτι τελικα δεν εινα αυτο που θελουμε?(Στα ερωτικο τομεα αναφερομαι)
Δεν μ αρεσει να κοιταω μονο τον εαυτο μου αλλα δεν μπορω να αρκεστω σε κατι που δεν ειμαι σιγουρος,αλλα συγκρουομαι και με την παρακατω φιλοσοφια.
"Οτι οποιος θελει τα πολλα χανει και ταλιγα."

Με πιασαν προβληματισμοι πρωινιατικο.

[Vasoula]

Ο εγωισμός, Τασούλη, σε βάζει διαρκώς σε αμφισβήτηση γι' αυτά που θέλεις.

Θέλεις τα πάντα για τον εαυτό σου, και επίσης θέλεις και μία σύντροφο, που να τα αποδέχεται και να μην αντιδρα...
Μόλις την βρεις, νιώθεις καλά και ικανοποιημένος αρχικά, αλλά στην πορεία ανακαλύπτεις ότι δεν σου αρέσει πια η αβουλία της.

Και πάμε πάλι από την αρχή για να βρούμε κάτι άλλο, ή απλά μένουμε σε μια σχέση, θεωρώντας ότι δεν θα βρούμε κάποιον άλλο που να μας ανέχεται και έτσι βολευόμαστε με την ιδέα, αλλά όχι με τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας...

Είναι πολύ λεπτές οι ισορροπίες μεταξύ εγωισμού και έκφρασης των πραγματικών μας αναγκών, γιατί ούτε εμείς οι ίδιοι δεν ξέρουμε τι θέλουμε.

Αρα ο εγωισμός δεν εκφράζει τις πραγματικές μας ανάγκες, αλλά αυτό που νομίζουμε ότι ειναι ανάγκες...

Ο συμβιβασμός προκύπτει για κάθε άνθρωπο που δεν έχει καταφέρει να γνωρίσει το βάθος του. Με όποια μορφή και αν έρθει, αυτό που σου μαθαίνει είναι να σέβεσαι τον άλλον, το ίδιο όπως τον Εαυτό σου.

Κάθε παροιμία περιέχει σοφία.

Το να χάνεις τα λίγα, γιατί θέλεις τα πολλά, είναι μια καθημερινή άσκηση συμφιλίωσης της ψυχής μας με την προσωπικότητα. ΄Εχει να κάνει με την περιορισμένη μας οπτική, πάνω σε θέματα που θεωρητικά καλύπτουν τις ανάγκες μας, με βάση την συνηθισμένη τους θεώρηση.

Τις περισσότερες φορές χάνεις, όχι γιατί θέλεις τα πολλά, αλλά γιατί δεν μπορείς να εκτιμήσεις τα λίγα...
Και αυτό ορίζει το "ανικανοποίητο" του εγωικού μας νου!

[Επισκέπτης]

Ο εγωισμός, Τασούλη, σε βάζει διαρκώς σε αμφισβήτηση γι' αυτά που θέλεις.

Θέλεις τα πάντα για τον εαυτό σου, και επίσης θέλεις και μία σύντροφο, που να τα αποδέχεται και να μην αντιδρα...
Μόλις την βρεις, νιώθεις καλά και ικανοποιημένος αρχικά, αλλά στην πορεία ανακαλύπτεις ότι δεν σου αρέσει πια η αβουλία της.

Θα σταθω λιγο εδω σε αυτο..
Ισα ισα το να μην αντιδρα και να δεχεται το εχουμε βρει αλλα για καποιο λογο δεν με καλυπτει στο εγω μου.
Δεν θελω μια τετοια συντροφο.

[Vasoula]

τυχαίο ήταν το παράδειγμα και αναφερόμουν μόνο σ' αυτό που έγραψες

Πειραζει να θελουμε το καλυτερο για τον εαυτο μας η ειναι αρκετα εγωιστικο το να μην συμβιβαζομαστε με τα θελω μας και του προσωπου που για διαφορους λογους ειναι διπλα μας,ασχετα αν ξερουμε οτι τελικα δεν εινα αυτο που θελουμε?

αν ξέρεις τι θέλεις, τότε δεν θα επιλέξεις έναν σύντροφο, για να το ανακαλύψεις στην πορεία...
Αυτό εννοούσα...

Συνήθως άλλα θέλει ο νους μας και άλλα η καρδιά μας, αλλά δεν το γνωρίζουμε, αν δεν μπορέσουμε να το φέρουμε σε ισορροπία μέσα μας, ώστε ουτε η λογική μας να "κοντράρεται", μα ούτε το αίσθημά μας!

[Γλαύκη]

άλλο ο νους και άλλο η καρδιά..
γιατί συμβαίνει όταν συμβαίνει αυτό Βάσω μου? δεν έχουμε καταφέρει να 'εξελιχούμε' αρκετά? (δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι εννοώ, αναφέρομαι σε 'εσωτερική ανωριμότητα', ότι δεν έχουμε καταφέρει να φτάσουμε σε επίπεδο εναρμόνισης αυτών των δύο στοιχείων?)

[Vasoula]

Γιατί ο νους των ανθρώπων, Μαράκι μου, είναι το εργαλείο διανοητικής ανάπτυξης μόνο.
Ελέγχει και ελέγχεται όμως από τα συναισθήματα...

Γι' αυτό και καμία σοφία δεν μπορεί να εφαρμοστεί και πρακτικά στην ζωή μας, όσο και να την αποδεχόμαστε νοητικά, αν δεν αναγνωρίσουμε τον συναισθηματικό μας κόσμο.

Συνήθως οι ανάγκες των ανθρώπων βασίζονται στα πρότυπα των αναγκών που τους προκαλούν μυριάδες συναισθηματικές σκέψεις.

Η καρδιά δεν έχει ανάγκη από την συναισθηματική σκέψη όμως, αλλά από ελευθερία! Και εκεί γίνονται οι μάχες μας.

Η λογική, παρ' όλο που φαίνεται σε πολλούς ανθρώπους ισχυρή, τελικά δεν είναι παρά η αρχή της δυστυχίας τους, αν δεν έχει αρμονία με την ολότητά τους.

Δεν μπορούμε τελικά να ξεγελάμε τον Εαυτό μας αιωνίως. Κάποια στιγμή η ίδια η λογική μας προδίδει, όταν θεωρητικά επιλέγουμε με αυτήν, αλλά τελικά είμαστε δυστυχισμένοι...
Και αυτή είναι η αρχή για να ξεκινήσουμε να διακρίνουμε τις ανάγκες μας και να τις οριοθετούμε με ελευθερία, χωρίς να αγνοούμε τα συναισθήματά μας (που τελικά, αν παρατηρήσεις, αυτά ελέγχουν στο βάθος, τις επιλογές μας)

Η καρδιά είναι η ισορροπία μεταξύ των σκέψεων και των συναισθημάτων, γιατί μπορεί να ξεκαθαρίζει και με τα δύο, με το βασικότερο "όπλο" της...την Αγάπη!

[Γλαύκη]

Σ' ευχαριστώ πολύ.

[Επισκέπτης]

[ΙΩΑΝΝΑ]

[VasilisM]

Τις περισσότερες φορές χάνεις, όχι γιατί θέλεις τα πολλά, αλλά γιατί δεν μπορείς να εκτιμήσεις τα λίγα...

To λίγα θα το έκανα "λίγα".. Είναι αυτά ακριβώς που χρειαζόμαστε κάθε φορά!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Τις περισσότερες φορές χάνεις, όχι γιατί θέλεις τα πολλά, αλλά γιατί δεν μπορείς να εκτιμήσεις τα λίγα...

To λίγα θα το έκανα "λίγα".. Είναι αυτά ακριβώς που χρειαζόμαστε κάθε φορά!