ΣΚΕΨΕΙΣ

[Vasoula]

Μαζί κι εγώ, ε κορίτσια?

[AMALIA]

Μαζί κι εγώ, ε κορίτσια?

Φυσικα !!!'>:d<'':-D'

Ηταν το κατι αλλο ... πολυ συναισθημα...

[Danielli]

[Fotinoula]

το ειδαμε εχθες................δεν εχω λογια απλα, ειμαι πολύ συγκινημενη

ο ανθρωπος η συνδεση με τον Εαυτο του, οταν ειδα την συνδεση με τους νευρωνες εμεινα καγκελο που το βλεπω αυτο στην οθονη του σινεμα......

τι ξεχασε η ανθρωποτητα και πως εχει δρασει και δρα πανω στην Μητερα της.....και στην ιδια της την ουσια

ομως οταν εφυγα απο το σινεμα ενοιωθα σαν ανθρωπος που κανω επιλογη, ενοιωθα μια βαθια χαρα και συγκινηση

[Δωρουλα]

Παιδιά τι αρμονία ήταν αυτή στο πρώτο μέρος της ταινίας!!! αφέθηκα και ένιωσα τόσο όμορφα!!αυτό με στήριξε να δω και το δεύτερο κομμάτι της που ήταν θλιβερό και γεμάτο πόνο!!

[Vasoula]

Ορισμένα πράγματα χρειάζεται να "πεθάνουν", Δωράκι και αυτό δεν πρέπει να προκαλεί πόνο, αλλά είναι μια βαθιά λυτρωτική αλήθεια.

Η καταστροφή δεν μπορεί να αγγίξει την ουσία μας, αν έχει αναδυθεί και αυτό είναι ένα επίσης σημαντικό μήνυμα της ταινίας!

Η δύναμη και το σθένος, μαζί με την αγάπη, μας κρατάνε σε πνευματική επαφή με τον θεό, κάτι που η επιστήμη μόνη της δεν μπορεί να επιτύχει.
Γι' αυτό και η επιστήμονας δεν μπόρεσε να αντέξει την "μετάβαση", παρ' όλο που τα αισθήματά της ήταν αγαθά και οι προθέσεις της αγνές!

η ενέργεια εδώ είναι δανεική...Κάποια στιγμή επιστρέφεται, για να παραμείνει ο άνθρωπος με την αυθεντική δική του!

[Δωρουλα]

Δύναμη, σθένος, αγάπη!!

[Fotinoula]

Η δύναμη και το σθένος, μαζί με την αγάπη, μας κρατάνε σε πνευματική επαφή με τον θεό, κάτι που η επιστήμη μόνη της δεν μπορεί να επιτύχει.
Γι' αυτό και η επιστήμονας δεν μπόρεσε να αντέξει την "μετάβαση", παρ' όλο που τα αισθήματά της ήταν αγαθά και οι προθέσεις της αγνές!

η ενέργεια εδώ είναι δανεική...Κάποια στιγμή επιστρέφεται, για να παραμείνει ο άνθρωπος με την αυθεντική δική του!

ποση αλήθεια , η εκπαιδευση του ηταν πραγματικα γεματη δυναμη, θαρρος, "αυστηροτητα", επιμονη, υπομονη και αγαπη

παρατηρουσα και την σταση της εκπαιδευτριας του με ποση σοφια και αγαπη χωρις φανφαρες τον αγκαλιασε, μια απλοτητα

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

Vaso έγραψε:
Η δύναμη και το σθένος, μαζί με την αγάπη, μας κρατάνε σε πνευματική επαφή με τον θεό, κάτι που η επιστήμη μόνη της δεν μπορεί να επιτύχει.
Γι' αυτό και η επιστήμονας δεν μπόρεσε να αντέξει την "μετάβαση", παρ' όλο που τα αισθήματά της ήταν αγαθά και οι προθέσεις της αγνές!

[ΙΩΑΝΝΑ]

ειδα και εγω το εργο εχθεσ και χαζεψα πραγματικα,εκει ειδικα με το δεντρο των ψυχων , η συνδεση με τουσ νευρωνεσ ,μαγευτικα,πω πω πραγματικα ηταν υπεροχο.

[Vasoula]

http://www.youtube.com/watch?v=JtA9Js-22ko



Tώρα το Πάσχα, πέρα από την θρησκευτική θέαση των ημερών,
ας ρίξουμε μια διαφορετική ματιά στην ζωή μας.
Υπάρχουν αρετές στον δρόμο μας, που ούτε ξέρουμε πως τις έχουμε, γιατί χάνονται μέσα στο κοσμικό κακό.
Η ευλάβεια ορίζεται με ισόποση δόση των αντιθέτων και είναι αυτή η ισορροπία, που κρατά σε συνοχή τον εσωτερικό κόσμο μας.
Αν η θεότητα δεν ήθελε να εμπειριώσει το αρχικό ζεύγος των αιώνιων αντιθέτων, δεν θα τα είχε δημιουργήσει.
Μεταξύ Αρχής και Τέλους, υπάρχει ένας υπέροχος δρόμος, που περιέχει την σύνθεση των αντιθέτων, ώστε να γίνουν ξανά ΕΝΑ και να ζήσουν αιώνια.
Κάθε δοκιμασία, μας κάνει διαρκώς να αναζητάμε την γαλήνη.
Και ο φόβος γι’ αυτόν τον άγνωστο θεό, μας δίνει κίνητρα να τον αναζητήσουμε, γνωρίζοντας την Φύση του.
Δεν υπάρχει υπερφυσικό, υπάρχει μόνο η άγνοιά μας για την Φύση της θεότητας.
Κάποιος μπορεί να ανακαλύψει τον χρυσό και να τον χρησιμοποιήσει με λάθος τρόπο, γιατί δεν ξέρει τον σωστό. Δεν ξέρει πως η Φύση του χρυσού μπορεί να γίνει η βάση του αλχημικού τύπου της αφθονίας.
Κάποιος μπορεί να ανακαλύψει την Αγάπη και να την χρησιμοποιήσει με λάθος τρόπο, γιατί δεν ξέρει τον σωστό. Δεν ξέρει πως η Φύση της Αγάπης μπορεί να γίνει η βάση του αλχημικού τύπου της πληρότητας.
Για να ανακαλύψουμε τον σωστό τρόπο όμως, πρέπει να πειραματιστούμε και με τον λάθος, γιατί μόνο έτσι γνωρίζουμε την Φύση του Θεού, με γνώση που δεν αποκτήθηκε εκ των έξω, αλλά με τα εσωτερικά ερεθίσματα του Αγαθού μέσα μας.

Η ισορροπία έχει δυναμική μέσα μας και είναι η μόνη τεκμηρίωση της Αλήθειας, γιατί έχει διάρκεια, αρμονία και ειρήνη που, δεν κατακτιούνται με απλούς συμβιβασμούς.
΄Όταν η ματιά μας γίνει πιο ευσπλαχνική στα αντίθετα, τότε μόνο μπορούμε να πούμε ότι ο πειραματισμός μας τεκμηριώθηκε, χωρίς να έχουμε ανάγκη να συνθηκολογήσουμε, να πολεμήσουμε, να ανεχτούμε η να αδιαφορήσουμε για την ζωή μας.
Υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι να την εκτιμήσουμε και να την τιμήσουμε με εμπιστοσύνη, αγάπη και σοφία, που προκύπτει από τον ίδιο μας τον πειραματισμό και όχι γιατί μας το είπε κάποιος άλλος!

[ARTYADIS]

Για να ανακαλύψουμε τον σωστό τρόπο όμως, πρέπει να πειραματιστούμε και με τον λάθος, γιατί μόνο έτσι γνωρίζουμε την Φύση του Θεού

[Ellaki]

Η ευλάβεια ορίζεται με ισόποση δόση των αντιθέτων και είναι αυτή η ισορροπία, που κρατά σε συνοχή τον εσωτερικό κόσμο μας.

Μιλάς για ευλάβεια σε μια κοινωνία που έχει καταπατήσει την έννοια.
Λέω καταπατήσει γιατί πιστεύω ότι δεν την έχει απλά διαστρεβλώσει αλλά σχεδόν εξαφανίσει, την έχει κάνει συνώνυμη του φόβου και της βλακείας.

Χρησιμοποιούμε την ευλάβεια στους κύκλους της εκκλησίας από το φόβο της τιμωρίας, ενώ όταν τη συναντάμε στην καθημερινή μας ζωή την ονομάζουμε βλακεία.

Ξεχάσαμε να αγκαλιάζουμε την αγάπη με ευλάβεια, αδυνατούμε να νιώσουμε ευλάβεια προς τον εαυτό μας και τη φυσική μας ζωή.
Προσεγγίζουμε το Θεό με ευλάβεια από το φόβο του υπερφυσικού, γιατί έχουμε καταδικάσει τον άνθρωπο σαν μια κατώτερη ύπαρξη.

Ξεχάσαμε ότι ο ίδιος ο Θεός, μας "χάρισε" την παρουσία μας στη γη, δίνοντας μας τη δυνατότητα υπέρβασης της ύλης και της ένωσης μαζί Του.

Αντιμετωπίζοντας τη ζωή μας με ευλάβεια, τιμάμε το Θεό..........

[Vasoula]

Μιλάς για ευλάβεια σε μια κοινωνία που έχει καταπατήσει την έννοια.

σ' αυτήν την φάση, δεν με ενδιαφέρει η κοινωνία, γιατί αυτή αποτελείται από μάζα...

Μιλάω για ευλάβεια στον άνθρωπο...

Ποτέ δεν θα απευθυνόμουν στην κοινωνία, με τον λόγο!

Απευθύνομαι πάντα στον άνθρωπο, που μπορεί να έχει ατομική ευθύνη...Σε κανέναν άλλον!

Αυτά που περιγράφεις είναι μόνο κοινωνικά φαινόμενα, και όχι η αλήθεια της ζωής μας!

Δεν θα εξετάσω την κοινωνία, αν θέλω να αναγνωρίσω τον άνθρωπο, όπως δεν θα εξετάσω ένα χωράφι με ζιζάνια, αν θέλω να αναγνωρίσω την μαργαρίτα.

όσο και να πνίγεται ο άνθρωπος από τα ζιζάνια, πάντα υπάρχει χώρος να ανακαλύψει τον αληθινό σπόρο!

[Ellaki]

όσο και να πνίγεται ο άνθρωπος από τα ζιζάνια, πάντα υπάρχει χώρος να ανακαλύψει τον αληθινό σπόρο!

Η ομορφιά αυτής της φράσης έγκειται στο ότι δεν είναι ελπίδα αλλά συνειδητοποίηση, βίωμα, καθημερινότητα ................. και στέκομαι με ευλάβεια μπροστά στο μεγαλείο της.