ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΟ ΤΑΟ

[Vasoula]

ΑΝΤΛΗΣΗ ΝΕΡΟΥ ΣΕ ΠΗΓΑΔΙ ΜΕ ΑΝΤΛΙΑ

΄Οταν η αντλία ενός πηγαδιου δουλεύει, ο κουβά κατεβαίνει άδειος και ανεβαίνει γεμάτος, αντλώντας το νερό σε συνεχή κύκλο για να ποτίσει τους αγρούς.

Αυτό είναι το Ταό της διπλής λειτουργίας του αδειάσματος και του γεμίσματος. Αν οι άνθρωποι μπορούσαν να αδειάσουν την καρδιά τους και να είναι ταπεινοί απέναντι στους άλλους, θα δέχονταν ευεργετήματα που θα τους γέμιζαν εσωτερικά και θα τους ανέβαζαν, πάνω από τους άλλους. ΄Οσο περισσότερο άδειοι και ταπεινοί θα γίνονταν, τόσο περισσότερο πλήρεις και εξυψωμένοι θα ήταν.

Αδειάζοντας συνεχώς και γεμίζοντας συνεχώς, ταπεινουμενοι συνεχώς και ανυψούμενοι συνεχώς, έτσι ώστε να είναι κενοί, αλλά πλήρεις, πλήρεις και ομως κενοί, ταπεινοι και όμως ανυψωμένοι, ανυψωμένοι και όμως ταπεινοί, θα έφταναν σε μία κατάσταση όπου το πάνω και το κάτω θα βρίσκονται σε επικοινωνία, η κενότητα και η πληρότητα αντισταθμίζονται.

Γεμάτοι με τις ιδιότητες του Ταό, εκείνοι που φτάνουν σ' αυτήν την κατάσταση πάντα καταφέρνουν να ανέλθουν σε ανώτερη και διαυγή αντίληψη.
΄Οσο ανώτερη είναι η ατραπός, τόσο πιο ταπεινός είναι ο νους.

Λου Ι Μινγκ

[galazia_sfaira]

"Mακάριοι οι πτωχοι το πνεύματι"

[ksan8oula]

Εχω παθει πλακα...

χθες σκεφτομουν να σας ρωτησω σημερα για το <μακαριοι οι φτωχοι τω πνευματι> αναρωτιομουν για την σημασια του και τσουφ νασου και το βλεπω γραμμενο απο την σφαιρουλα μας


Ε δεν υπαρχει λεμεεεε

[Nαταλία-Νεφέλη]

Εδώ ξανθιά!!! Ώς τώρα, α πολύτως μπερδεμένη ούτε κι εγώ μπορούσα να διακρίνω από που να αρχίσω για να μπορώ να αγαπήσω και να σεβστώ την Ναταλή!! Αυτό το θεματάκι, μου έδωσε όμως στο χέρι την άκρη του κουβαριού για να αρχίσω να το ξετυλίγω!! Ναι το ξανθό μου όντως έφτασε σε τέτοια επίπεδα!!!

[Vasoula]

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΕΙΜΕΡΙΑ ΝΑΡΚΗ, ΤΑ ΕΝΤΟΜΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ.

Στο τέλος του Φθινοπώρου τα έντομα πέφτουν σε χειμερία νάρκη. Την άνοιξη επιστρέφουν στην ζωή. Η αναγέννησή τους βασίζεται στην χειμερία νάρκη.
Είναι το Τάο της ανεύρεσης ζωής στο μέσον του θανάτου.

Οι άνθρωποι δεν φθάνουν σε διαρκή ζωή ακριβώς επειδη δεν είναι ικανοί πρώτα να πεθάνουν. Να πεθάνουν σημαίνει να κάνουν να πεθάνει η ανθρώπινη νοοτροπία, να ζήσουν σημαίνει να κάνουν να ζήσει ο νους του Τάο.

Η καρδιά οδηγείται από τα συναισθήματα, τις επιθυμίες, τα αισθήματα και τις αντιλήψεις. ΄Ελκεται από όλων των ειδών τις διεστραμμένες επιρροές.
Κοπάδια από αλεπούδες και σκύλους εισβάλλουν και βλάπτουν το νου του Τάο. ΄Ετσι η ανθρώπινη νοοτροπία ζει και ο νους του Τάο πεθαίνει. ΄Οταν ο νους του Τάο πεθαίνει, η υγιής ενέργεια χάνεται. Η ουσία και η ζωή κλονίζονται και έτσι οι άνθρωποι αναπόφευκτα πεθαίνουν.

Αν θέλετε να δώσετε ζωή στο νου του Τάο, πρέπει πρώτα να αναγκάσετε την ανθρώπινη νοοτροπία να πεθάνει. ΄Οταν η ανθρώπινη νοοτροπία πεθάνει, τότε ολόκληρη η συμμορία των ληστών πεθαίνει κι αυτή, σαν ένα φίδι δίχως κεφάλι.
΄Οταν έχει καταστραφεί σε σημείο που δεν υπάρχει πλέον τίποτα για να καταστραφεί, τότε ο νους του Τάο βαθμιαία έρχεται στην ζωή και η υγιής ενέργεια βαθμιαία επιστρέφει.

Αυτό είναι και το νόημα της έκφρασης που λέει πως όταν το σκοτάδι έχει διαρκέσει πολύ, το φως είναι πιο λαμπερό.
Η επιστροφή στη ζωή από το θάνατο μοιάζει με τα έντομα που ξαναγυρίζουν στην ζωή μετά την χειμερία νάρκη.

Λου Ι Μινγκ

[galazia_sfaira]

Σε ευχαριστω ...μονο που δεν ξερω πόσες φορές θα χρειατεί να πεθάνω ακόμα!

[Vasoula]

σε καταλαβαίνω...

η ανθρώπινη νοοτροπία είναι ισχυρή και μας δεσμεύει όλους στο δίχτυ της ενότητας, απομακρύνοντας μας, ταυτόχρονα, βίαια τον έναν από τον άλλον...

έτσι ενώ είμαστε ενωμένοι ο ένας με τον άλλον, κάνουμε τα πάντα για να απομακρυνθούμε ο ένας από τον άλλον.

Αν "εντοπίσουμε το δίχτυ, τότε θα δούμε ότι αυτό ήταν η "πλάνη" μας, ο πόνος μας και η ανάγκη μας να φύγουμε μακρυά για να νιώσουμε ελεύθεροι και όχι η ίδια η φύση που περικλείεται σ' αυτό το δίχτυ.

Η πραγματική φύση είναι ελεύθερη και ενωμένη...

[galazia_sfaira]

Ο επαναπροσδιορισμός,η επανακίνηση σε νους "δρόμους",ο επαναπρογραμματισμός μετά απο εκπαιδευση αιώνων που κυλά στα κύτταρα μας.....φαντάζει αδύνατος από μονος του.
Και αποτελει μονο το θεωρητικό κομμάτι.
Πρακτικά τα σωθικά σου "σκίζονται".
ΑΛΛΑ με την γνώση είναι εφικτό να εντοπιζεις την μηχανιστική λειτουργία παρατητώντας την ζωή σου,να αρνείσαι να αποδεχθείς ότι η ζωή είναι μια μονιμη επαναληψη του πονου και της δυστυχίας και .......
Βιώνοντας τα συναισθήματα σου....μέσα απο τους "καλεσμενους"της ίδιας σου της συνειδητότητας καθε φορά....αντιλαμβάνεσαι ότι ολα ειναι ρολοι που καλεισαι απλά να ερμηνεύσεις κι όχι να τους βιώνεις........εντοπίζοντας στους ρολους όχι αύτό που σου είναι οικείο αλλα αυτό που αρνεισαι να δείς ή που αγνοείς....μέσα σου.
Αν καταφέρεις να δείς τα κομμάτια σου και οσα στον αλλον εμπεριέχονται σε σενα ...τότε ανασαίνεις.
Αλλοτε το "διχτυ"έχει εξασφάλιση υλική
Αλλοτε συναισθηματική.
Αλλοτε εμπεριέχει την "πορνη"
Αλλοτε τον "σωτήρα"
Αλλοτε τον "πειρατή"
Αλλοτε εμπεριεχει την δικη σου μορφια και γλυκα που ποτε δεν ηξερες οτι είσαι.
Αλλοτε την δικη σου πνευματικότητα που ποτε δεν πιστεψες
Αλλοτε.....
Μέχρι να δείς και να βγείς απο το ρολο και να Εισαι ολοκληρος Έσύ!
Μέχρι να προχωρήσεις ομως σε αυτή την καθετότητα του Εϊναι.....
μαζεύεις τα κομμάτια σου ,τα κορδελάκια της ψυχής σου τα πολύχρωμα....για να τα κάνεις την κουρελου σου!

[Vasoula]

Eίναι γιατί αυτά τα σοφά "ένστικτα" με τα οποία μας όπλισε το πνεύμα για να βιώσουμε την ύλη, εμείς τα κάναμε απλή ευχαρίστηση, παρερμνηνεύοντας τον ρόλο τους στην ζωή μας.

΄Ετσι η αίσθηση του "χώρου" μας περιορίστηκε στο ασυνείδητο και η συνείδηση απέκτησε αισθήσεις....

Στα βαθιά χανόμαστε και στα ρηχά πνιγόμαστε...

[galazia_sfaira]

Eίναι γιατί αυτά τα σοφά "ένστικτα" με τα οποία μας όπλισε το πνεύμα για να βιώσουμε την ύλη, εμείς τα κάναμε απλή ευχαρίστηση, παρερμνηνεύοντας τον ρόλο τους στην ζωή μας.

Παρερμηνεύσαμε
Περιορίσαμε
Χαθήκαμε
Πνιγήκαμε
Και τώρα;
Εδω σε θέλω καβουρα να πρπατάς στα καρβουνα.
Μπαινω βγαίνω συνέχεια
Στους ρολους
Στα συναισθηματα
Στο διχτυ
Στο άπειρο
Το "βλεπεις"....Εισαι....κι όμως αν έστω κι ενα λεπτο αφεθείς το παλαβό γίνεται φυσιολογικο,η πλάνη γίνεται η χρόνια αληθεια σου....
Θελει να δουλευει η σκεψη με την γνώση
Το συναίσθημα με την επαναληψη
Και το πνευμα με το Φως(Μετεφρασε τα σε παρακαλω ,εγω ετσι τα νοιωθω...ισως να εχει κι αλλα που δεν τα αναφερω... )

[galazia_sfaira]

Eίναι γιατί αυτά τα σοφά "ένστικτα" με τα οποία μας όπλισε το πνεύμα για να βιώσουμε την ύλη, εμείς τα κάναμε απλή ευχαρίστηση, παρερμνηνεύοντας τον ρόλο τους στην ζωή μας.

΄Ετσι η αίσθηση του "χώρου" μας περιορίστηκε στο ασυνείδητο και η συνείδηση απέκτησε αισθήσεις....

Στα βαθιά χανόμαστε και στα ρηχά πνιγόμαστε...

Σεπτέμβρης μύρισε θαρρώ!

[Vasoula]

To φως είναι ελεύθερο να κυκλοφορεί στο είναι μας. Τίποτα δεν το εμποδίζει, εκτός από την σκέψη ότι δεν είναι ελεύθερο...

Μια απλή σκέψη είναι που όμως βάζει φρένο στο παράδοξο.

Παράδοξο είναι να μην γνωρίζεις τι είσαι, αλλά να ξέρεις τι είναι ο άλλος...Την ίδια στιγμή που ξέρεις τι είναι ο άλλος, έρχεται φωναχτά το παράδοξο και σου λέει τι δεν είσαι εσύ...

Μια ασυναρτησία είναι όλο αυτό ε?

Μπαίνουμε σε αναλύσεις και το παράδοξο επιμένει...Γιατί επιμένει?

Γιατί το παράδοξο είναι απλά αυτό που είναι...Και εμείς δεν το παραδεχόμαστε, θέλουμε να το κάνουμε κατι άλλο! Να το "εξανθρωπίσουμε" με την αντίληψη, με την αίσθηση, με τις αισθήσεις...

Το κύριο δικό μου μήνυμα είναι ότι εγώ είμαι εγώ και εσύ είσαι εσύ.
Δεν μπορούμε να γίνουμε ένα, αν το παράδοξο το βλέπουμε όπως θέλουμε να είναι...

[galazia_sfaira]

Παράδοξο είναι να μην γνωρίζεις τι είσαι, αλλά να ξέρεις τι είναι ο άλλος...Την ίδια στιγμή που ξέρεις τι είναι ο άλλος, έρχεται φωναχτά το παράδοξο και σου λέει τι δεν είσαι εσύ...
Εδωωωωωωωωωωωω Είμαι!

[galazia_sfaira]

Γιατί το παράδοξο είναι απλά αυτό που είναι...Και εμείς δεν το παραδεχόμαστε, θέλουμε να το κάνουμε κατι άλλο! Να το "εξανθρωπίσουμε" με την αντίληψη, με την αίσθηση, με τις αισθήσεις...
Το κύριο δικό μου μήνυμα είναι ότι εγώ είμαι εγώ και εσύ είσαι εσύ.
Δεν μπορούμε να γίνουμε ένα, αν το παράδοξο το βλέπουμε όπως θέλουμε να είναι...

Ελα...

[Επισκέπτης]

Αν "εντοπίσουμε το δίχτυ, τότε θα δούμε ότι αυτό ήταν η "πλάνη" μας, ο πόνος μας και η ανάγκη μας να φύγουμε μακρυά για να νιώσουμε ελεύθεροι και όχι η ίδια η φύση που περικλείεται σ' αυτό το δίχτυ.

Το διχτυ που μας περιβάλλει ..ειναι η πλοκή και η υφανση της σκέψης . Δρούμε με μια μορφοποιητική σκέψη , δλδ με ενα προγραμματισμένο λογισμικό που εχει σαν βαση δεδομενων απο την μια τις πεποιθήσεις μας και απο την αλλη την σκιά μας που μεταφερουμε σε καθε ενσάρκωση.
Οι πεποιθήσεις εξουσιάζουν την ΄''λογική'' και η σκιά κατευθύνει την ποιότητα του συναισθήματος μας.
Αυτα , μονο αν ειδωθούν απο ψηλά , μπορουν να εξομαλυνθούν και να γίνουν παραγωγικά. Εκει ψηλά...φωτίζονται απο το πνευμα ..οταν καταφερει και μπει απο τις χαραμαδες που εχουν οι ρωγμες του υποσυνειδητου.
Η πηγή του φωτός ειναι μονο η αγάπη..δεν υπαρχει καμια αλλη μεθοδος που να εχει την καταλυτική ισχύ της και συγχρόνως να σμιλευει χωρίς να καταστρεφει.
Η αγάπη και η εμπιστοσύνη στην υπαρξη μας και στις δυναμεις που μας εφεραν ως εδω......εξαφανίζουν ολατα χαρακώματα του νου...
Οπου ..μα οπου και να παμε....σε ολες τις εκφάνσεις που μπορει να εχει η λέξη ''αποσταση'' η ''φυγή'' δεν υπαρχει καμια περίπτωση να δραπετεύσουμε απο τον εαυτο μας....
Πολλοί ..εψαξαν την γαλήνη και την ασφάλεια....σε μερη μακρινά....ταξιδευοντας...
Αλλοι κατεφυγαν στα φαρμακα που ναρκώνουν την σκέψη..
Αλλοι στο αχαλινωτο κυνηγι των απολάυσεων....κλπ'....μαλλον ολοι εχουμε μια ιδέα απο ολα αυτα ..μικρή η μεγάλη....
Ολα αυτα για να ξεφύγουμε απο το μονο απο το οποιο δεν μπορουμε ...και που ειναι το πιο ομορφο τι πιο πολυτιμο και σημαντικό σημείο της οντότητας μας..Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ..ο ΘΕΟΣ μεσα μας...
Συμπερασματικά .....η μονη λύση ειναι να ''γνωριστούμε'' και να αγαπηθούμε....ανευ ορων και περιορισμών...