ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΣ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΑΣ,ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟΝ
αν δεν το κάνουν και οι δύο Χρύσα, αν το κάνεις μόνο εσύ, τότε θα μείνεις ο αδύναμος κρίκος της σχέσης.
΄Εχει σημασία να αναπτύσσονται και οι δύο μέσα από διαρκή επικοινωνία.
Λάθη και αδυναμίες που μοιράζονται, γίνονται δύναμη και στήριξη μιας σχέσης...
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΗΛΩΣΟΥΜΕ ,ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ:::::
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΜΑΣ,ΟΜΩΣ ΠΡΩΤΑ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ Τ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΜΑΣ
Η εκδήλωση των συναισθημάτων προϋποθέτει εσωτερική ωριμότητα. Αρνητικά συναισθήματα που ελευθερώνονται δεν έχουν στόχο κάποιον συγκεκριμένο άνθρωπο, αλλά την δική μας λύτρωση.
Φυσικά και κάποιος με την συμπεριφορά του πυροδοτεί τα υπόγεια συναισθήματα, αλλά αυτός είναι μόνο η αφορμή. Η αιτία βρίσκεται στο βάθος και αυτήν έχει σημασία να ανακαλύψουμε...
Μέσα από την ωρίμανση κατανοείς ότι δεν υπάρχουν αρνητικά συναισθήματα, αλλά συναισθήματα που δεν έχουν εκδηλωθεί γιατί δεν είναι αποδεκτά στο σύνολο.
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ,ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΝΑ ΧΑΪΔΕΥΟΥΜΕ Τ ΑΥΤΙΑ ΚΑΝΕΝΟΣ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΚΑΤΙ
Η έκφρασή μας και η επικοινωνία με τους άλλους στηρίζεται πάντα στον σεβασμό που έχουμε για τον εαυτό μας, Χρύσα.
Δεν είσαι εσύ ο κριτής κανενός, δεν έχεις αυτόν τον ρόλο!
Η έκφραση της αλήθειας μας χρειάζεται την ανάπτυξη του Εαυτού μας, αλλιώς γίνεται σκληρότητα, κριτική και υποκειμενική αντίληψη...Αυτό που για σένα είναι δίκαιο, για κάποιον άλλον είναι άδικο...΄Ετσι εμπλέκεσαι στην διαφορετικότητα των χαρακτήρων των ανθρώπων και δεν αναγνωρίζεις την ουσία.
΄Οσο ο εαυτός μας αναπτύσσεται πνευματικά, νοητικά και συναισθηματικά, τόσο περισσότερο συναισθάνεται τους ανθρώπους και τους φόβους τους!
Δεν είναι μάχη η ζωή μας, αλλά έτσι μας έμαθαν ότι είναι...΄Οταν δεν έχουμε εσωτερική ειρήνη, δεν θα μπορέσουμε να βρισκόμαστε στο σύνολο ειρηνικά...Δεν φταίνε οι άλλοι γι' αυτό, αλλά η υποκειμενική αντίληψη που έχουμε για τον εαυτό μας...
Η ανάπτυξη περιλαμβάνει την γνώση για τον εαυτό μας και της πραγματικής του φύσης, ώστε να μην μάχεται το διαφορετικό, αλλά να το αγκαλιάζει με αγάπη...
Η αυθεντικότητα της πνευματικής μας φύσης προϋποθέτει κατανόηση της ανθρώπινης...Χωρίς αυτήν την κατανόηση θα είσαι απλά ένας διαφορετικός χαρακτήρας και όχι ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
Εξαρτάται βέβαια και από τους στόχους μας, αλλά η αρμονία δεν επιβάλλεται στον εαυτό μας, μέσα από την υποκειμενική οριοθέτηση της αγάπης...
Η αυθεντική αγάπη δεν αντιστέκεται στο διαφορετικό, αλλά εναρμονίζεται και αποδέχεται τον θεό εσωτερικά.